Als je daadwerkelijk goed had gelezen, zou je hebben gelezen dat ik een baan voor de zaterdag heb geregeld en dat zij dan bij haar vader is. En nu begin je gewoon dingen zelf te verzinnen. Ik heb nooit gezegd dat ik '"een uitkering aan vraag omdat het slecht tussen mij en mijn man gaat". Ik vraag een uitkering aan omdat ik genoodzaakt ben om zo snel mogelijk mij en mijn dochter financieel te kunnen onderhouden. Als ik op zoek ga naar een baan, wil ik niet 20 keer van baan wisselen. Ik wil dan een goede, blijvende baan vinden. En dat is niet bepaald makkelijk in deze tijd. En desnoods inderdaad in de tussentijd weer terug naar school, zodat mijn inkomen daar alleen maar beter van word. Ik was al een tijd bezig met een eigen bedrijfje, maar nu wij gaan scheiden, is die "droom" in het water gevallen. Dat brengt namelijk ontzettend veel kosten met zich mee. Dus hoe dan ook zal ik weer aan het werk moeten gaan. Mijn dochter is dan echter iets ouder en dan is het allemaal minder ingewikkeld.. Maar het is nu 1 en al chaos hier, onze dochter is er ontzettend onrustig door en dat wil ik niet meer voor haar. Zij moet hier gewoon zo min mogelijk "last" van hebben. En de 1 vind dat nou eenmaal belangrijker dan de ander. Helaas past ook niet iedereen in jouw "straatje".
maar, als het goed ging tussen jou en je man ging je niet bij hem weg en hoefde je niet naar andere financiele middelen te zoeken. Daarbij zijn er nog andere mogelijkheden dan kdv, zoals oma('s), andere familie misschien, oppasmoeders...
misschien is het fijn als je dat even in vraagvorm meldt? 'is er niet familie die op kan passen? dat scheelt misschien wel kosten' klinkt een stuk fijner. Ik snap de TS wel, puur omdat ik in dezelfde situatie heb gezeten. Echter vond ik net op tijd een baan. Wil niet zeggen dat ik het nood-scenario niet van voor tot achter heb uitgeplozen. Ik krijg het gevoel dat de TS gewoon wil weten waar ze recht op zou hebben als het echt niet lukt een baan te vinden. Dat is toch logisch? Zou niemand dat zelf ook doen dan? Iedereen zou dus in die situatie maar gewoon verwachten dat alles goedkomt? Niet proberen er achter te komen waar je recht op hebt als het dus niet lukt? Is het dan echt nodig om haar zo af te katten, allemaal? beetje jammer..
TS zegt toch dat ze ontheffing van de sollicitatieplicht wil aanvragen? Dan wil toch niet eens proberen om een baan te vinden. En als je het niet probeert, lukt het natuurlijk bij voorbaat al niet... En tja TS, de reacties hier zijn niet voor de wind. Maar kun je je dat niet een beetje voorstellen? Werkende dames (wel of geen keus) dragen maandelijks bergen belasting af om uitkeringen te bekostigen. Uitkeringen die dienen als vangnet voor in tijden dat het even niet meezit in het leven. Het is echter wel de bedoeling dat je zo snel mogelijk het heft weer in eigen handen neemt. Jij kiest echter bewust voor een uitkering omdat je je kind niet naar het kdv wilt brengen. Dit laatste is je volste recht, zoals je het nu in je huwelijk had geregeld. Maar vind jij het eerlijk dat de samenleving er straks voor opdraait? Maargoed, die regeling is er nog. Ik denk alleen dat je het het beste bij de gemeente kunt navragen/aanvragen. Want als het een ander (in een andere gemeente wellicht), wel is gelukt, wil dat voor jou natuurlijk nog niet alles zeggen. Succes!
@NoukjeTygo: "Ik krijg het gevoel dat de TS gewoon wil weten waar ze recht op zou hebben als het echt niet lukt een baan te vinden." Iris89 vraagt niet wat haar rechten zijn als ze geen baan kan vinden. Ze vraagt hoe ze kan voorkomen dat ze moet solliciteren (en ze dus kan voorkomen dat ze moet werken.) Ik heb geen problemen met bijstand voor mensen die niet kunnen werken. Maar wat Iris nu in feite doet, is aan anderen vragen om wel te gaan werken, om haar uitkering te betalen, zodat zij thuis kan blijven. En om heel eerlijk te zijn heb ik daar ook wel moeite mee. Sommige dames hier verwoorden het behoorlijk bot. De manier waarop dingen gezegd worden, zijn niet netjes. Maar ik kan me het gevoel er achter wel voorstellen. Ik zou me er echt niet voor schamen om bijstand aan te vragen als ik zonder werk zou zitten. Je moet toch kunnen wonen en eten. Maar ik zou wel keihard werken om zo snel mogelijk uit de bijstand te komen. En daarbij zou ik echt niet kieskeurig zijn. Ik vind het prima hoor, dat jij je kind een prioriteit vind hebben boven werk. Maar als jij dat zo belangrijk vindt, zorg dan ook dat je het zelf regelt. Het is tenslotte jouw keuze en niet die van een ander. En hoewel ik snap dat je gebruik wilt maken van regelingen die er zijn, voelt het voor mij niet 'goed' om aan een mensen die wel werken te vragen om (langdurig) mee te betalen aan iets wat jou keuze is.
Meid, je zegt het zelf, je wilt ervoor kiezen om thuis te blijven. Nee, je kunt daarvoor geen inkomen krijgen, zoals jij stelt. De bijstand is bedoeld voor mensen die niet kunnen werken, niet voor iemand die ervoor wil kiezen om lekker thuis te blijven. Als je thuis wilt blijven, moet je zelf zorgen voor een bron van inkomsten: een rijke man, een lening bij je ouders, werk dat je kunt doen terwijl je voor je dochter zorgt (? lastig), etc. Als je er zelf voor wilt kiezen om op de zak van de belastingbetaler te teren, ben je fout bezig meid. Hup, aan het werk en zorg voor jezelf en je kind! Wat geef je haar wel niet voor voorbeeld mee! En trouwens, misschien heb ik erover heen gelezen, maar waar is je man in deze? Als hij kostwinner was en het prima vond jou te onderhouden terwijl jij voor je dochter zorgde, en jullie gaan uit elkaar, is hij niet alleen kind- maar ook partneralimentatie verschuldigd voorzover ik weet. Als je een heel simpel leventje wilt gaan leiden kun je daar natuurlijk ook een eind(-je) mee komen.
Ik wil, ik wil, ik wil. Dat is eigenlijk het enige wat ik steeds in jouw posts lees. De zin dat jij je kind nu eenmaal belangrijker vindt dan dan een eventuele andere ouder stoot mij enorm tegen de borst! Ik denk nl dat bijna elke ouder zijn of haar kind op de eerste plek zet, zo hoord het ook te zijn. Maar mensen moeten ook leven en daar is geld voor nodig. Het is heel fijn dat je dat, toen je getrouwd was zo met je man kon regelen. Maar je man heb je niet meer dus zal je in je eigen levensonderhoud moeten voorzien. Dat je daar tijdelijk een uitkering bij nodig hebt kan gebeuren maar jouw houding over het niet willen werken omdat je het beste voor je kindje wil en thuis wil blijven tot het naar school gaat vind ik een vreselijke instelling! Prima dat je thuis wil blijven, dat is je goed recht maar laat daar de belastingbetaler niet voor opdraaien. Naast een uitkering zal je sowieso een opleiding moeten gaan volgen en zal je kindje ook naar het kdv moeten. Ik denk dat je er financieel beter aan doet te gaan werken icm kinderopvang dan naar school met kinderopvang, dan komt er immers een stuk minder geld binnen maar moet je net als werkende ook gewoon kinderopvang betalen.
Ik heb in een dergelijke situatie gezeten, en ik begrijp je ontzettend goed. Ik heb altijd geweigerd m'n kind naar een opvang te brengen, en dat doe ik nog steeds. Ik heb een aantal maanden een uitkering gehad, maar god, wat was dat een hel. Je hebt in principe geen eigen leven meer, want álles wordt voor je besloten. Mijn werkmakelaar (die mij aan een opleiding moest helpen vanwege de scholingsplicht) was echt Cruella. Zo vals en gemeen, en na alles wat ik heb meegemaakt, geloof ik echt dat ze bij 'de gemeente' allemaal zo zijn. Ik heb uiteindelijk thuiswerk gevonden, waarbij ik keihard moest werken voor vreselijk weinig geld, maar dat heeft er wel voor gezorgd dat ik altijd voor m'n zoon heb kunnen blijven zorgen, en hem niet naar de opvang heb hoeven brengen. Inmiddels heb ik m'n eigen bedrijf, waarbij ik ook vanuit huis werk, en hebben we het best redelijk. Ik snap het helemaal als je zegt dat je kind voor werk gaat, en dat je haar niet naar een KDV wilt brengen, want dat heb ik zelf ook altijd zo gevoeld, maar realiseer je wel dat een uitkering hebben ook echt rampzalig is, en dat je dan amper meer vrijheid hebt. Jij doet wat zij zeggen, en zo niet, dan krijg je óók geen geld meer. Zij hebben de macht, maken de keuzes en beslissingen die je eigenlijk zelf zou moeten kunnen maken voor jou, ik denk niet dat ik dat op dit moment nog een keer zou trekken.
Ik snap je best! Ook ik vroeg bijstand aan, maar kreeg geen ontheffing. Ik moest een maand aan mijn verplichtingen voldoen, waaronder solliciteren. Heb ik braaf gedaan en ook echt mijn best gedaan. Nu heb ik een brief gekregen dat ik bijstand zou krijgen en vanmiddag moet ik bellen wat de vervolgstappen zijn. Ook ik heb gejankt bij het idee om mijn kind 40 uur per week in de opvang te doen (want ik moest op zoek voor 40 uur). maar ik had geen keuze. Ik werd overal afgewezen. Mijn plan van aanpak: proberen in september te gaan studeren en te gaan leven van stufi en toeslagen en alimentatie. Dan heb ik aan het eind van de rit een diploma en kan ik een betere baan krijgen dan ik nu zou krijgen. Ik vind het nog steeds niet leuk om mijn kind straks naar de opvang te moeten doen, maar ik weet ook dat ik wel zal moeten werken of studeren, dus dan maar de leukste van de twee. En aan dat belastingbetalergezeik heb ik helemaal een broertje dood, want ook ik betaal belasting. En straks betaal ik ook belasting voor de mensen die met pensioen gaan.
TS denkt inderdaad wel makkelijk. De gemeente zal er echt niet aan denken om een kind thuis te laten voor de vertrouwelijke omgeving. Een uitkering is er als vangnet, voor mensen die echt niet kunnen werken of mensen die tijdelijk geen baan kunnen vinden en niet voor mensen die liever niet werken en bij hun kind willen blijven. Mensen die werken hebben ook geen keus en brengen hun kind liever ook niet weg. En met een zaterdagbaantje kom je er inderdaad ook niet, is leuk als je 15 jaar bent en nog thuis woont maar nu heb je een kind om voor te zorgen. Daarnaast zit je ook nog met alimentatie welke jou ex zal moeten betalen en op een eventuele uitkering zal worden gekort. Als je tegenwoordig een uitkering aanvraagt, zul je moeten werken/ leren en ben je verplicht daaraan mee te werken.
Stel je nu eens voor dat iedereen dit zou kunnen doen alleen omdat ze niet willen werken? Dat kan toch niet......iedereen moet zijn eigen geld verdienen, en soms zit je in een ***situatie maar dan nog zul ook jij gewoon moeten werken. Waarom zouden andere hardwerkende mensen voor jou betalen?
Eh ja, over een uitkering betaal je ook belasting, maar dat is natuurlijk een beetje een broekzak vestzak verhaal. En belasting voor mensen die met pensioen gaan? Die hebben hun steentje wel bijgedragen denk je ook niet?
Ja, die hebben ook hun steentje bijgedragen, ja. Maar ik word er zo moe van dat mensen alleen maar beginnen over het profiteren van andermans belastingcenten, terwijl bijstand toch iets is wat een laatste redmiddel is. Dat er mensen zijn die er misbruik van maken snap ik, maar moet, bijvoorbeeld ik, daar direct mee worden vergeleken? Ik doe namelijk wel mijn best om er ook zo snel mogelijk weer uit te komen en betaal straks ook netjes mijn belasting wanneer ik weer werk. Je wordt tegenwoordig gelijk vergeleken met uitschot en aso's. Mensen die kinderopvangtoeslag krijgen worden niet vergeleken met weet ik wat en zeker niet door mij. Ik ben blij dat Nederland zo'n stelsel heeft, want anders had ik niet geweten hoe ik het had gered.
ik heb niet alle reacties gelezen ontheffing krijg je alleen boven de 27 jaar, en zij is nog geen 27 dus zullen zij er alles aan doen doormiddel van scholing of werk.
Ik weet niet meer waar, maar ik las ergens dat een alleenstaande ouder met alle toeslagen en kortingen zo'n 1600 netto per maand binnen kan harken. Ik ken genoeg mensen die voor dat bedrag flink moeten werken.
Ik wil ook wel fulltime voor mijn zoontje zorgen, maar er moet ook brood op de plank. Uit je post komt het over alsof je vrijwillig in de bijstand wil gaan, dat je best kunt werken maar niet wilt werken omdat je kindje dan naar de opvang moet. Ik dacht dat die uitkering er was voor mensen die niet anders konden... Vervelend voor je dat je gaat scheiden, en vervelend voor je dat je destijds bewust bent gestopt met werken en daar nu de consequenties van ondervindt. Een zaterdagbaantje klinkt misschien leuk om nu wat te verdienen, maar als je straks een bijstandsuitkering ontvangt, zal alles wat je extra genereert (zaterdagbaantje, alimentatie) worden gekort op je uitkering. Ik wilde mijn reactie aardig houden tot ik verder las... leuk begin van een reactie... vooral wanneer je hieronder het einde ook leest over respectloos gesproken Vraag die bijstand maar aan en maak gebruik van alle rechten zodat je niet hoeft te werken en je hand op kunt houden. Ik zal keurig mijn premies blijven betalen om het jou gemakkelijk te maken. Nogmaals, ik zou dolgraag fulltime thuis bij mijn zoontje zijn, maar soms heb je de luxe niet om daarvoor te kiezen. Als getrouwde vrouw zat jij misschien wel in die luxepositie, maar wellicht moet je je beslissingen van vroeger nu gaan herzien Onvoorstelbaar dat er door de politiek nog steeds niks aan dit soort mazen in de wet is gedaan. Zal me eens verdiepen in waarop te stemmen de komende verkiezingen.
Ts heeft in een eerdere post aangegeven dat er meer speelt dan alleen het puntje dat ze haar dochter niet naar de opvang wil brengen. Dat ze dat hier niet breed uitmeet en jullie tot in details verteld wat er dan nog meer speelt is haar goed recht! Ze vraagt hier alleen maar hoe ze daarvoor in aanmerking kan komen en of er mensen ervaring hebben, meer niet. En dan is het aan de medewerkers van de sociale dienst om te beslissen of zij er recht op heeft of niet, en niet aan jullie! Ik vind het goed dat de sgp hierachter staat en dit zal blijven steunen, want die hebben tenminste wel in de gaten hoe zwaar het is als je er alleen voor staat en net een stukje meer steun nodig hebt dan alle sterke vrouwtjes hier op het forum. En de meiden die schrijven dat ze eens goed gaan uitzoeken op wie ze gaan stemmen....besteed je tijd liever aan andere zaken, want daar ga je niks mee bereiken en wel omdat de sgp lid is van de eerste kamer en elk wetsvoorstel zal daardoorheen moeten en de sgp zal geen sjoege geven wat dit onderwerp betreft. En ik heb een tijdje terug ergens gelezen dat hetgeen je afgeeft aan belastingen, dat daar nog geeneens 10 euro van gebruikt wordt voor de bijstand. Dus, ga lekker genieten van de zon en maak je aub niet meer zo druk! Ik geef mijn belastingcentjes liever aan een alleenstaande ouder met kind dan aan al die jongeren die onterecht wajong ontvangen!! Ik ken er genoeg die niks mankeren en gewoon elke maand hun handje ophouden. En daarnaast zwart werken! Dat zijn de gevallen waar ik me druk om maak..niet om de alleenstaande moeders die even tijd nodig hebben om alles draaiende te krijgen!
De Nationale Begrotingswijzer 2012 / Begrotingswijzers / home - De Nationale Begrotingswijzer Op deze website zie je precies waar welk deel van je centjes naartoe. gaat. Iemand met een inkomen van 33000 euro per maand draagt per gewerkte dag 0.62 cent af aan de bijstand. Leven en laten leven dames! Daar wordt je veel gelukkiger van.
Beste kristalhelder, Ik vind het vreemd dat je praat over de SGP en hoe goed die partij het voor heeft met alleenstaande moeders, terwijl dezelfde partij vrouwen het passief kiesrecht niet wil geven. Als het aan de SGP lag, zouden vrouwen, zeker met kinderen, allemaal braaf thuis moeten blijven. Daarnaast begin je opeens over jongeren die kennelijk misbruik maken van de Wajong. De relevantie ontgaat mij. Onterecht in de Wajong maakt onterecht in de bijstand toch niet opeens goed?