Daar weet jij helemaal niets van wat jij zou doen als je zoiets overkwam. Je weet namelijk ook nooit in welke mate je zoiets zal overkomen. En dat is maar goed ook, wees daar maar gewoon dankbaar voor.
Dit soort uitspraken hebben m.i. niets meer te maken met het geven van een mening. Je woorden zijn kwetsend, veroordelend en respectloos en voegen niets toe aan dit topic. TS heel veel sterkte met het maken van een keuze. Kies naar eer en geweten.
Wie zegt dat het mij niet al is overkomen. Is het nu klaar met over MIJ praten, het topic gaat hier niet over mij hoop ik.
TS,kan jij jezelf nog wel in de spiegel aankijken als je je laat aborteren? Je zegt dat als het aan jou ligt,dat dan het kindje welkom is maar je man wil niet. Ik denk dat je er enorme spijt van gaat krijgen! Doe het niet! Denk je dat als je het kindje weg laat halen,dat je de volgende dag weer vrolijk verder kunt gaan? Verder wisten jullie allebei dat je zwanger kon raken,en dat is ook gebeurd. Jullie zijn toch geen 15 meer? Ik zeg,verantwoordelijkheid nemen,jullie baby'tje kan er niks aan doen! Waar een wil is,is een weg! Als je mijn onderschrift leest,zie je dat wij ook voor een verrassing kwamen te staan.(en ik had nog wel een spiraal...). En eigenlijk snap ik best wel wat crazy angel bedoeld,al laat ik me over zwanger worden na een verkrachting niet uit omdat ik gelukkig daar nooit voor ben komen te staan. Vooral het eerste stukje wat zij schrijft ben ik het helemaal mee eens!En nu je steeds langer hebt gewacht,omdat je zelf zo twijfeld,is het kindje gewoon verder gegaan met groeien. Kom op meid,jij bent zn moeder,vecht voor dat onschuldige baby'tje! Heel veel succes!
Ik vind het heel erg om te horen dat hij abortus wil terwijl hij instemde geen anticonceptie te gebruiken. Plus het feit dat hij over een tijdje wèl kinderen wil. Dan is dat hij/zij besluit wat eerder te komen niet zo erg lijkt mij. Ik zou hem toch ook eens een brief schrijven, want zo'n kinderachtige manier van handelen kan echt niet.
Ik denk dat het voor je man allemaal nog wat abstract is. Voor mannen wordt het toch vaak pas "echt" als ze het kindje eenmaal gezien hebben. Maar jij zit met hormonen en voelt je al verbonden met dit kindje. Kun je leven met een abortus? Het lijkt me wel heel ingrijpend voor je terwijl je dus eigenlijk gewoon een kinderwens hebt. Als je vriend nu geen kind wil dan had hij een condoom moeten gebruiken. Als hij dat niet heeft gedaan dan ligt de keus nu bij jou, het is jouw lichaam, en jij gaat er straks psychisch aan onderdoor als je dit tegen je gevoel in doorzet. Ik snap dat je je relatie niet zomaar op het spel wil zetten, maar wat je ook kiest het zal een zware klap zijn voor jullie. Dus ik zou bij mezelf blijven als ik jou was en dan hopen dat hij tot inzicht komt en zijn verantwoordelijkheid neemt. Ik kan niet geloven dat hij je echt gaat verlaten als jullie samen al een kind hebben. Ik hoop dat je morgen een goed gesprek zal hebben bij de dokter en hopelijk begrijpt hij dan wat voor een impact een abortus kan hebben op iemands leven. Heel veel sterkte toegewenst!
Ik ken mensen die abortus hebben gepleegd en daar hun hele leven mee zitten, zelfs in therapie moeten om er overheen te komen. Zo iets gebeurt vaak onder druk. Niemand pleegt zomaar voor zijn plezier abortus. Prima dat je hier een mening over hebt, maar meisjes die abortus hebben gepleegd hebben vaak al het een en ander over zich heen gehad over hoe fout het wel niet zou zijn om zwanger te zijn en een kind te krijgen en dan gaan mensen ze ook nog een trap nageven doordat ze nu weer gaan roepen hoe ziek het wel niet is om abortus te plegen? Denk je soms dat ze er zelf geen gevoelens bij hebben? Dat jouw mening geven zo ontzettend veel belangrijker is dan alle mensen die je ermee kwetst?
Wat een nare opmerking als ze net haar keuze heeft gemaakt. En heb jij ooit in die schoenen gestaan? Ben jij verkracht en zwanger geraakt? Zo nee, je weet echt niet waar je over praat. Hoe durf jij zo te oordelen, ga je heel diep schamen zeg. TS wat een heftige keuze moet jij maken zeg! Als je er echt 100% achter staat moet je het doen. Het is niet anders, ik snap je standpunten. Maar ik heb het gevoel dat je emotioneel en je rationeel nog helemaal niet op een lijn zitten. Dit is nog wel iets om uit te zoeken voor je een keuze maakt want je kan het niet meer terugdraaien natuurlijk. Wens je heel veel sterkte, heel erg heftig dit. Oh en die vent van je kan lijkt mij hoe dan ook de deur uit, hufter.
Maar ts is niet verkracht. Ze hebben sex gehad zonder anticonceptie. Dus wist dat ze zwanger kon raken. Dus de volgende keer dat ze weer per ongeluk zwanger raakt. Gaan ze weer een abortus doen. Want ja haar man wil nu nog geen kindje erbij. Hoe zou ts zich voelen als haar man over 2 jaar in een keer zegt dat hij nu wel voor een derde wil gaan? Sorry wat een slappe lul is die vent zeg. Maar het is nu al na de 30ste dus denk dat wij nu zitten te discussiëren terwijl baby er niet meer is
Dank dat je gelijk hebt babyhope. Het is ook compleet offtopic maar sommige dingen schieten mij echt heel erg in het verkeerde keelgat.. Ja dan kan ik mn mond ook niet houden, vind echt niet dat je dit soort dingen zomaar kan roepen. Ze onderbouwd ook niks maar roept maar raak.. Ja dan gaan mijn nekharen echt overeind staan.
Ja ik vond het ook wel een harde reactie daarom reageer ik er ook niet op. Het had wel wat subtieler gemogen idd