Nee, we zijn nog niet zo heel lang aan het proberen, ik ben wel in oktober al gestopt met de pil, maar omdat ik nog geen normale cyclus heb is het lastig "plannen"
Wij hebben adoptie overwogen. Maar je moet een psychologische en medische keuring daarvoor doorstaan. De psychologische keuring zal het punt niet zijn maar die medische keuring in mijn geval wel. Ik krijg ook geen levensverzekering, sterker nog ik kon mijn bruiloft niet eens verzekeren omdat ze vonden dat het risico te groot was.. En dan zullen we het nog maar niet hebben over de kosten die adoptie met zich meebrengt. Gemiddeld zo'n 15.000,- en een half jaar onbetaald verlof. Dat kan ook niet iedereen betalen. Wat ik zo moeilijk vind zijn de verhalen van de mensen om ons heen. Sommige vriendinnen spreken van rampscenario's met een huilbaby die je helemaal leegzuigt en dat je relatie er aan onderdoor kan gaan etc. En de andere meiden zeggen allemaal dat het zo geweldig is en dat je er zoveel voor terug krijgt. Deze tegenstrijdige berichten maken me wel onzeker zeker omdat ik natuurlijk veel sneller moe ben als een ander.
@sAar ohh 30 is een mooie leeftijd! Nog wel een aantal jaartjes om nog aan kindjes te beginnen hihi En ja ik had ook al wel zon vermoedde hoor dat het lang zou duren eer ik ongi zou worden! Vriendin van mij duurde het ook bijna een jaar! Maar zij had geen kinderwens! Dus ik wordt na een half jaar geholpen dus ben gewoon mijn tijd aan het uitzitten wachten tot mijn hlf jaar voorbij is!! @yi81 wel fijn hoor dat jullie met een zaaddonor werken!! Fijn dat die optie er is en je daar al een dochtertje van hebt gekregen! Lijkt me geweldig! @chicky nou idd een hoop onzekerheid! Maar tergelijkertijd ok spannend!! En dat zou ik toch niet zomaar willen missen hoor! Hihi
@ yj81: Dat is wel goed om te horen. Ik vertelde dat gister aan mijn man, maar die was toch niet echt overtuigd nog . Voor mij lijkt donorzaad wel een steeds reelere optie, maar niet als hij het er zo moeilijk mee heeft. Misschien moet ie er nog aan wennen... Gelukkig dat jullie nog met dezelfde donor in Dusseldorf terecht konden! Echt een goed idee om hetzelfde zaad te gebruiken. Lijkt me inderdaad een vreemd idee dat je zwager er wel gewoon voor gaat. Zo blijkt maar weer dat iedereen anders omgaat met deze moeilijke keuzes @ Chickie: ik maak me er ook voor op dat we het moeilijk krijgen. Tegelijkertijd denk ik, dat is het ergste wat er kan gebeuren, dat we hier en daar een steekje laten vallen? Dat doet toch elke ouder? Mijne in elk geval wel, en ik ben best aardig opgedroogd . Natuurlijk zijn er een hoop practische zakenen is het mooi als er mensen zijn waar je op terug kunt vallen, maar ik weet zeker dat het allerbelangrijkste is: LIEFDE, heeeeeeeeel veel , en daar heb je vast genoeg van @ Bbibi: oh, dat is wel fijn, dat je een vriendin hebt waarbij dat ook was, dan heb je een beetje een voorbeeld. Ik had ook gedacht dat mijn ongi heel lang zou duren, omdat ik altijd rare cyclus heb gehad, maar ik heb geluk gehad nu. Mijn man vindt donorzaad en abortus na een vlokkentest erg moeilijk omdat het om zijn ziekte gaat die we dan uitsluiten en voor hem lijkt het dan alsof hij er ook niet had mogen zijn. Voor mij is het dat niet, ik denk gewoon dat we het niet aankunnen (emotioneel een fysiek) omdat mijn man al zo beperkt is. Kent iemand dat dilemma van mijn man ook?
Ik kan me wel enorm goed voorstellen dat je man zo denkt! Het is ook niet niks! Mijn man zou sowieso geen donorzaad willen omdat hij vind dat het dN niet zijn kind is en dus wil hij het niet! Ik denk daar anders over...tja genetisch gezien maar als jij het mee opvoed vanaf de geboortje ben je in mijn ogen de echte vader! Maar lastige situatie en super sneu voor jouw man! Ik denk dat jullie het er gewoon nog een aantal keer goed over moeten hebben! En idd geef hem de tijd! Hij zal best wel even aan het idee moeten wennen! En geef hem voorbeelden van hier het forum ofzo dat er exht meer mensen zijn die dat bewust doen! Wil ook nog wel eens helpen!!
Dankjewel, Bbibi, fijn dat je meedenkt . Mijn man zei gisteren ook letterlijk 'het is dan gewoon niet mijn kind, ik voed dan jouw kind op'. Ik zou het andersom wel kunnen, zou zo een kind van de straat kunnen plukken en het als mijn kind opvoeden, maar ja, misschien is dat wel vrouw eigen. We moeten het er inderdaad af en toe over hebben, dan kan het misschien een beetje zinken. Ik wil absoluut hierin mijn zin niet doordrukken, wil niet dat we straks een kindje hebben waarvan hij zich geen vader voelt!!!! Ik wil juist een vader voor mijn beeb, want ben zelf zonder opgegroeid!
Hmmm lijkt me erg moeilijk om opgevoed worden zonder vader! Sowieso moet je je zin niet doordrukken wat dat gaat wss ten kosten van je relatie ! Dus vooral niet doen! Maar goed hij zal wss gewoon moeten wennen aan het idee! En hij moet ook proberen even zijn geboel opzij te zetten en met zijn verstand te denken!! Hoe moeilijk ook!! Tja ik ben een echte egoist in dat opzicht! Ik heb tegen mijn man gezegd als hij geen kids zou kunnen krijgen zou ik daar eerst alles aan doen! Lukt het niet dn wil ik donorzaad gebruiken! Wil hij dat niet sorry maar ben ik er wel weg vN uiteindelijk want ik wil zoooo graag een kindje! Dus dan werkt het gewoon niet! Andersom vind ik dat hi die keuze ook heeft! Misschien een draagmoeder ofo of heeeel misschien adopteren! Maar daar kor ontzettend veel bij kijken en anders moet hij ook maar een ander Zoeken! Al hoeft het voor hem niet zo persee! Ik weet het dit klinkt nu zo ontzettend hard alsof ik niks om mijn man geef! Maar dit is niet zo! Ik geef heel veel om hem wij zijn al ontzettendddd lang samen en al wat jaartjes getrouwd inmiddels maar ik heb gwn een grote kinderwens! Maar ik hoop uiteraard dat dat niet nodig zal zijn! Ik hoop dat jullie er ook uit gaan komen samen! Het is allemaal niet niks! Geef je man eventjes de tijd! En dan hb ik het nie over een week haha! Dan komt he echt wel goed hoor! Hij snApt ook wel dat jij niet voor hem en een kindje met dezelfde ziekte kan zorgen! Als hij een beetje realistisch is! Sterkte! Kor vast wel goed
@Saar81 Sorry misschien heb ik iets gemist, maar als jullie in aanmerking komen voor embryoselectie, waarom doen jullie dit dan niet?
@ Bbibi: ja, ik snap wat je bedoelt met die kinderwens. Ik heb dag vanaf het begin, meer dan tien jaar geleden tegen mijn man gezegd: ik wil een kind. Punt. En als jij dat niet wil, dan pech. In het begin vond hij het heel eng en hoefde hij niet zo, ook omdat hij ziek is. Maar nu wil hij heeeeeeeeeeeeel graag @ chickie: ja denk dat je wat gemist hebt . Die selectie is bij ons niet mogelijk. We proberen het nu even op de natuurlijke manier
Tja, ik ben draagster van Duchenne. Ook geen fijne ziekte... Wij willen zeker een kindje, maar zeker geen met Duchenne. Gelukkig kunnen we wss. voor PGD gaan. Ik wacht af tot de eerste afspraak.
Hallo, Ik vind de verhalen erg interessant en soms ontroerend om te lezen. Nu vraag ik me het volgende af. Ik ben namelijk een student die naar deze kwestie onderzoek moet doen voor een school opdracht. Ik zoek hiervoor een stel dat twijfelt over wat te doen met de zwangerschap (wel/niet, onderzoeken/niet onderzoeken, etc). In welke vorm dan ook. Ik zal via de mail een vragenlijst sturen die u dan beide apart mag invullen. U zou mij hier enorm bij helpen. Mocht u mij willen helpen of vragen hebben dan kunt u mailen naar: nienke_kruit@msn.com Ik wens iedereen veel succes en besluitvaardigheid toe en hoop va u te horen. Vriendelijke groet, Nienke Kruit