ojee, ik lees hier soms nog wel een mee, maar dit nieuws!! marjan wat erg! ik weet niet wat ik moet zeggen, ben sprakeloos. heel heel veel sterkte de komende tijd.
Dank dames! Doet me goed om te horen dat er aan ons gedacht wordt. Aatje: met Eelke gaat t de goede kant op. Tweede week revalidatie is ingegaan, en ivm de ontwikkelingen hier, is besloten de reha te verlengen. Mede omdat hij uiteraard een aantal dagen "er tussenuit" zal zijn ivm de inleiding en bevalling.
marjan; hoe gaat het nu... wanneer heb je de inleiding, en wat was/is er met eelke? heb dat ook niet meegekregen denk ik.
senna dit was de 1e post van Hopmarjan.... E. is op dit moment in een revalidatiecentrum.... marjan ik hoop niet dat je het erg vind dat ik je even heb ge-qoute aangezien je erg druk bent!!!
Dank voor het plaatsen van het bericht mbt E. Torrach. Met E gaat het gelukkig aardig de goede kant op, hij sterkt met de week aan. Nu is hij even thuis ivm de inleiding deze week. Maar zodra de bevalling achter de rug is, moet hij vrij snel weer naar Oldenburg voor de laatste dagen/week van de Reha. We hadden verwacht dat de inleiding vandaag al plaats zou kunnen vinden. Ware het niet dat ons zoontje een vechtertje is en dus nog "bij ons" is en de definitieve uitslagen van de kweek van de VWP waren nog niet binnen.... dus de gyn kan me nog niet doorverwijzen. Zodra de uitslagen binnen zijn, zorgt de gyn voor een afspraak in het andere ZH en belt hij me op om door te geven wanneer en hoe laat....
Hoi even vanuit t zh via de mobiel... lig sinds woensdag aan de medicatie, diverse dingen.... alleen mn lijf reageert niet zoals zou moeten. Geen wee te bekennen, ondanks cytotec tabletten, prostaglandine pillen in schede, infuus met oxytocine of eentje met ander spul:x wel zijn mn vliezen vrijdag gesprongen, heb ik zaterdag een 'bloeding' gehad en hangt sinds zondagmiddag een deel van de navelsttreng 'buiten boord' maar nog altijd geen wee te bekennen. Dus lig fiks te balen, dat is nog zwak uitgedrukt
Marjan, wat vervelend allemaal. Ik hoop dat de weeën toch snel door gaan zetten en je niet al te lang meer hoeft te wachten. Want op deze manier is niet niks. Weet dat ik aan je denk en wens je héél veel sterkte. Knuff!!!
Meiden, sorry dat ik hier even inbreek. Maar vond dit topic na heel lang weer eens terug en zag dit berichtje van marjan. Sommigen weten wel wie ik ben die hier mee kletsen, maar ik klets zo nu en dan nog in ander meimama topic 2011 mee. *ik ben JoMi die in sept '11 een MA heb gehad en klets nu onder andere naam*.
Gistermorgen is ons zoontje Yannick geboren, na een zwangerschap van bijna 20 weken. Helaas hebben we afscheid van hem moeten nemen. Graag deel ik onderstaand gedicht met jullie. Het is gescheven door onze kraamverzorgster bij de geboorte van Mariëlla. Lieve Yannick Heel even mocht je bij je papa en mama zijn, jij klein mannetje, zo lief en klein Je was als een zonnetje en straalde gewoon, ze w...aren zo blij met je, een broertje, een zoon Helaas, voor jouw zou er geen toekomst zijn bijna niets kunnen, maar wel heel veel pijn Jouw papa en mama zullen voor eeuwig aan jouw zijn verbonden met sterke liefdeslijnen En jij zult in hun verdere leven in hun hart blijven schijnen
Och Marjan toch... Ik wilde A ook Yannick noemen maar dat is nu zijn derde naam Zo'n mooie naam vind ik dat. Hoe gaat het nu met jou?
Ik heb Yannick ook altijd al een heel mooie naam gevonden, maar we weilden hem eerst niet "gebruiken" omdat een nichtje (dochter van E's zusje) Jannieke heet. En dat vinden we teveel op elkaar lijken. Maar nu, omdat je de naam Yannick niet dagelijks zult gaan gebruiken, vonden we het toch "goed" om te doen. We spreken het ook echt uit als Jan-Nick om het maar zo te zeggen. Met mij gaat het redelijk, lichamelijk gelukkig niet al te veel geleden. Wel nog een currettage gehad onder volledige narcose, maar volgens de Frauenartzt, ben ik daar in principe met een week van hersteld. Volgens haar was het lichamelijk gedeelte "peanuts" in vergelijking met wat er mentaal met je gebeurt. Het zou nog een hobbelige weg gaan worden volgens deze lieve dame. De ene dag is ook de andere niet. Sinds we weten dat we afscheid zouden moeten nemen, nu een goede drie weken terug, kan ik de enige dag redelijk "droog" vertellen wat er aan de hand is. En de volgende keer "regent" het gewoon de hele dag en kan ik niet zomaar even vertellen wat er gebeurt.
Marjan, wat een prachtig gedichtje voor je zoon! Ik heb hele grote bewondering hoe jullie met die verlies omgaan.. Hopelijk kun je ondanks dat je man niet thuis is goed je rust vinden. (of is hij alweer thuis). Ik wens je heel veen sterkte de komende tijd!!
Hoi Lyanna, Ik herken jou niet! Ik praat ook nog niet sinds het begin mee.. Wat vervelend dat je in sept. een MA hebt gehad! Maar zie dat je nu weer in blije verwachting bent! Proficiat... Het is hier wel heel rustig, praten niet meer zo veel als toen ik hier net kwam..
Jeetje wat is het híer tóch stil mis jullie wel hoor bah is niet leuk meer waar zijn toch de indiaantjes ben hier nu heel zielig en alleen lijkt wel of ik vergeten ben Hoop dat het goed met jullie gaat Knuffels van mij