Heyyyyy!! Zeker weer ffies geleden! Ja gaat prima! Op de naderende rugpijn en maagzuur na, hihi. Nu druk aan het puzzelen voor de bevalling. Mijn buurvrouw is verhuisd naar Belgie, en ik heb geen contact meer met mijn moeder. Dus hopen dat ik het allemaal ga redden, maar dat zal vast goedkomen. Hoe gaat het met jou??? Wat een heerlijk weer he de laatste dagen! Hebben jullie nog wat leuks gedaan??
Hoiii!! Heeeeerlijk weer is het geweest! Lekker in het zwembadje gespeeld,heerlijk! Geen contact meer met je moeder? Plotseling of was dat al lang? Balen dat je nu last van kwaaltjes krijgt meid,even doorzetten en af en toe de boel de boel laten hoor!
Hey hey!! Zeker lekker weer geweest! Hier ook heerlijk gezwommen en regelmatig naar wijk aan zee gefietst met me meissie! Gelukkig werkt mijn meissie heel erg fijn mee met me! Als ik echt heel moe ben dan gaat ze rustig in dr kamertje spelen en laat ze mij even een uurtje slapen, super! Soms ben ik gewoon echt helemaal op. Maar voel me wel een beetje schuldig op die momenten hoor dat er dan niemand voor haar is en ze zich alleen moet vermaken.
hallo meiden! Ik ben sinds kort alleenstaande mama...ik zocht eigenlijk wel vrouwen die hetzelfde meegemaakt hebben of de ervaring hebben om alleen te staan met je kind (met of zonder de papa in beeld). Nu heb ik deze groep gevonden. misschien vinden jullie het leuk als ik wat meeklets? zo ja dan kan ik even kort wat vertellen over mijn situatie die misschien een beetje anders ligt dan bij de meeste vrouwen die alleen verder gaan met kindje... hoop dat jullie het ok vinden dat ik jullie dit berichtje stuur!
Hoi Mukkie! Welkom! Natuurlijk is het goed dat je mee komt kletsen, gezellig! Al is de reden niet echt leuk en gezellig natuurlijk.. Hoor graag je verhaal!
Hoi!! Randy, helemaal super van je meisje toch? Ik denk dat je je zeker niet schuldig hoeft te voelen. Als de beeb er straks is zal ze zich ook wat vaker alleen moeten vermaken,dan is dit een prima proef periode! En als ze het zo lief doet,wat kun je je dan nog meer wensen toch?! Welkom Mukkie! Heel vervelend dat ook jij alleenstaand bent.. ook van mij mag je je verhaal spuien hoor!
Dank jullie! Nee de reden is niet leuk en gezellig...maar daar zullen jullie ook alles van weten... Waar te beginnen?Ik heb net een relatie van bijna 11 jaar (waarvan 8 jaar getrouwd) achter me gelaten.Wij waren (volgens onze omgeving en vrienden familie etc) het stel met de sterkste band en zo'n hechte relatie! maar toch... Mijn (ex)man is Griek. Niet zo'n macho man, maar een zachtaardige enthousiaste man, muzikant (maar ook niet zo'n standaard type van versierder enz). dat brengt veel met zich mee. we wonen bijna 10 jaar samen in Athene. EEn totaal ander leven. Hij werkt veel 's avonds en 's nachts. toen we ons zoontje nog niet hadden ging dat goed want toen kon ik vaak ook naar optredens en zelfs reisjes en trips.we hebben een heel leuk en gevarieerd leven gehad! Toen raakte ik na 5 jaar proberen ups en downs toch onverwacht zwanger. helemaal in de 7e hemel natuurlijk. Nu zijn we verder, ons zoontje is bijna twee en uit elkaar...ik kon het leven met hem niet meer aan, al die avonden en nachten alleen zitten. dat was niet alleen voor werk maar hij is nogal sociaal haha! er is zeker (ok je weet nooit 100% zeker) geen derde in het spel en is nooit geweest. Hij is daar gewoon geen type voor en ik heb nooit aanleiding gehad om te vermoeden...als ik hem belde nam hij altijd op. toch werd ik onzeker en we hadden heel weinig tijd met elkaar als stel. Ons kleintje had natuurlijk ook weleens een huilmoment in de nacht en dan stond ik er alleen voor. Ook als ik hem dan belde en hij nog aan het naborrelen/praten was met andere muzikanten, dan kwam hij pas later... Kortom ik trok het niet meer. bovendien deed ik alles in huis en hij lag tot laat in bed. Ik voelde me steeds eenzamer worden. ik heb vaak aangekaart dat ik dit niet trok...het gekke is, dat hij altijd zo weg was van z'n zoontje en van mij, dat hoor ik nog steeds van vrienden van ons zoals vandaag van een vriendin, dat mijn man over mij en ons praatte en ontroerd raakte. 'men' zegt om me heen: die gaat dood zonder jou, dat kan hij niet! een andere vrouw? nooit! zo gek want onafhankelijk zeggen mensen dat tegen me.maar dat heeft geen zin meer. we hebben veel gepraat, veel gehuild, ook ruzie gemaakt helaas maar ik heb gezegd dat hij na moet denken wat hij met mij wil. hij is gewoon nog niet volledig volwassen op z'n 36e...! hij is eerst een maandje uit huis gegaan en toen wilde ik een zeer antwoord. uiteindelijk na veel gedraai heeft hij ook gezegd dat hij heel veel van mij houdt maar dat hij geen toekomst met mij verder ziet... eerlijk gezegd luchtte het op. ik weet nu waar ik aantoe ben en ik kan opnieuw beginnen. afscheid had ik allang genomen. natuurlijk heb ik mn moeilijke momenten maar tot nu toe ben ik niet ingestort...ik heb veel hulp, hij komt nog 3 tot 4 keer per week voor ons zoontje als ik moet werken, maar ik wil binnen een jaar naar NL. ik kan hier financieel niet overleven en bovendien is het hier in GR nu erg moeilijk. je bouwt niets op. Wij hadden het plan samen te gaan als familie maar dat zit er nu niet meer in.ik ga het alleen doen maar ik voel me sterk. Mijn (ex)man ziet er niet goed uit maar ik heb geen zin meer om me overal verantwoordelijk voor te voelen. dat heb ik 10 jaar gedaan...ook voor zijn familie waar dingen echt miszitten. ik ben geen therapeut, ik wil een man geen kind want ik heb een kindje!Hij moet nu veel zelf gaan uitzoeken. En hij is in therapie gegaan.dat lijkt me goed want hij heeft veel meegemaakt vroeger... Om naar Nl te gaan moet mijn man een papier ondertekenen dat hij accoord gaat dat ik ons kind meeneem. maar hij heeft me gezworen dat hij mij nooit zal tegenhouden en dat hij ook wil dat ik mn leven verder opbouw. hij snapt het maar is wel erg verdrietig dat het zo is gelopen tussen ons, dat onze wegen echt de andere kant op zijn gegaan. En hij zal z'n kindje veel minder gaan zien... We hebben opzich een goede communicatie en willen niet met rechtbank en zo te maken krijgen. vandaar dat we gewoon tegen elkaar doen inmiddels (is wel van alles aan vooraf gegaan, veel verdriet, verwijten, pijn en emotie). Ik respecteer hem en hou van hem als persoon en dat is wederzijds. ik hoop dat het zo goed blijft gaan! het zal nog moeilijk worden want ik ben al wel achter de scheidingspapieren aan gegaan en heb vandaag een afspraak gehad met een advocate die ook NL spreekt (mijn grieks is prima maar voelde ff wat prettiger) het is een heel verhaal, maar dan zijn jullie ongeveer op de hoogte... ik heb behoefte aan herkenning nu en wat van me afschrijven en andere verhalen te horen.vandaar dat ik schreef vandaag! voor nu welterusten (het is hier ook een uurtje later!) en hoop tot schrijfs!
jeetje meid wat een verhaal en een moeilijke beslissing zeker omdat jullie straks zover uit elkaar wonen. mijn man en ik zijn ook uit elkaar(ben 28w zwanger)maar dat is niet te vergelijken, sterkte
Mukkie, wat vervelend dat je dit mee moet maken! Wel heel erg fijn dat jullie een goede verstandshouding hebben, helemaal voor jullie zoontje! Het is nooit leuk om uit elkaar te gaan! Maar uit je verhaal maak ik op dat jullie er goed over hebben gepraat en het een weloverwogen beslissing is. Je komt erg sterk over! Dus je gaat het vast en zeker redden alleen!! De afstand word wel erg groot idd als je naar Nederland verhuisd. Hoop dat dit allemaal in goede banen zal leiden, en jullie ook daar samen uit kunnen komen omwille van jullie zoontje! Wil je veel wijsheid en sterkte toewensen! Hier een iets ander verhaal. Wij waren al bijna een jaar bezig om zwanger te raken. Na een aantal miskramen en een BBZ, is ons dit niet in de koude kleren gaan zitten. We hadden afgesproken er niet zoveel meer mee bezig te zijn en t gewoon maar even te laten. Overigens nooit gesproken over het weer aan de pil gaan. Ik dacht dat we er gewoon niet mee bezig zouden zijn, en we zien wel hoe het dan gaat. Uiteindelijk op 2 januari was ik nog niet ongesteld. Wist ook niet meer precies wanneer ik het moest worden omdat we er niet meer mee bezig waren. Toch maar even een testje gehaald, vraag me niet waarom, ik zal het misschien aangevoeld hebben. En ja hoor, 2 dikke vette strepen, zwanger! Helaas kwam hij diezelfde avond langs om te melden dat ie er geen zin meer in had en uit elkaar wilde. Een paar dagen later heb ik hem toch verteld dat ik zwanger was, en hij was erg boos en wilde er niks meer van weten. Tot op de dag van vandaag hebben we elkaar niet meer gesproken! Wat kan het leven toch raar lopen he????
Dat staat er eigenlijk automatisch bij. mijnticker.nl en dan kan je zelf aanpassen hoe je het wilt hebben. Ik heb dus gekozen om te laten zien hoe lang ik zwanger ben, en daar komt dan automatisch onder te staan hoe het nu met de beeb gaat
pffff jullie verhalen zijn ook niet mis hoor! nee alleen komen te staan is gewoon niet leuk hoe het ook gebeurt... mijn (nog) man was vandaag met ons zoontje in de middag en toen hij wegging, gaf hij me een kus op mn wang...en dat vond ik zo'n degradatie van onze relatie! heb ik liever niks...maar hij wist zich duidelijk geen houding te geven en dat zijn van die kleine dingetjes die dan toch even steken terwijl ik verder niet met hem wil samenleven meer...en gisteren bij het weggaan keek hij zo bijna 'verliefd' naar ons (toen ik mn zoontje vasthad en hem uitzwaaide), maar ik probeer niet in verwarring te raken van dit soort momenten... ik ben sterk maar voel me dus op dat soort momenten zoooo naar en dan ben ik toch even van streek. ach het zal wel gaan wennen denk ik! hoe doen jullie dat met zwangerschap en alleen???lijkt me echt pittig! dat hebben wij dan nog heel fijn meegemaakt (afgezien van de bevalling toen mn man er niet bij was...). we zijn naar bijna alle afspraken met de gyn samen geweest en hij heeft me zeker in het begin gesteund. daarna na 5 maanden ging dat minder maar ok...het kon nog! respect voor jullie hoor!ik denk dat het mij erg heeft geholpen dat ik al afscheid had genomen van deze relatie omdat ik het niet meer zag zitten zoals het nu ging...dus het hele 'rouw'proces was al begonnen bij mij en sijpelde al in onze relatie door. nu heb ik te maken met de laatste fase denk ik die ook wel zwaar is maar het ergste is al voorbij heb ik het gevoel.heb al zoveel gehuild en ben al zo kwaad geweest steeds! meiden sterkte voor nu even, hier is het nu Pinksteren en ik heb drie hele dagen lekker vrij en kan genieten van buiten zijn met mn kleine man en ff alle zorgen opzij zetten! ik ben wel online...ik schrijf morgen of zondag weer ff!(en ga ook ff de vorige berichtjes proberen te lezen) fijn weekend!x
mijn nog man die doet het op zich goed. maakt zich op recht zorgen als het ff niet lekker gaat. hij is ook niet alleen meer dos voor hem is het ook heel erg dubbel. ik ga naar de vk gewoon alleen want dat is zo gebeurd. als er wat is dan staat hij er wel voor me. pas dachten we aan vaginaal bloedverlies en toen kwam hij me ook halen en samen naar de vk gegaan.gelukkig was het enkel een gepsrongen aambei. hij gaat ook gewoon bij de bevalling zijn al zal dat vreemd zijn ivm dat ik dan toch naakt ben,maar das ook voor mij hoor. ach nog 3 maanden en dan weten we het!
Mukkie, fijn dat je het rouwproces al hebt gehad. Maar wat lijkt me dat inderdaad moeilijk. Het word dan zo echt he, met die kus op de wang. Lijkt me erg lastig om je een goede houding aan te nemen wanneer je in dit proces zit! Wel fijn dat hij zo betrokken blijft bij jullie zoontje! vdheul, wat fijn dat het bij jullie ook allemaal redelijk goed verloopt! En dat hij er toch voor jullie is wanneer dat nodig is. De bevalling zal idd wel even vreemd zijn, maar denk op het moment zelf dat je daar totaal niet mee bezig bent hoor. Hier heb ik me gelukkig vanaf begin tot aan nu prima gevoeld. Bijna niet misselijk geweest. Wel erg moe, maar het is fijn dat mijn dochter al naar school gaat, dus een slaapje kan ik dan even doen als zij op school zit. En in het weekend of vakanties is ze gelukkig heel lief en kan ze prima even een uurtje in haar kamertje spelen of kleuren, zodat ik even kan rusten. De afspraken voor echo´s ben ik alleen naartoe geweest, en naar de VK ga ik ook gewoon alleen. Ik stoor me er eigenlijk niet echt aan. De bevalling daarintegen word wel een uitdaging! Ik heb zelf geen auto, en woon sinds een jaar in Beverwijk, dus ken hier nog eigenlijk niemand. Bij mijn andere 2 ben ik in het ziekenhuis bevallen, dus dat wil ik nu ook graag. Mijn zusje woont hier wel, dus zij haalt mijn dochter op als het zover is. Tja, je kan het niet tegenhouden, dus we moeten op het moment zelf maar even kijken hoe dit loopt. In elk geval bij de VK bespreekbaar maken hoe hun hierin staan met evt meerijden naar het ziekenhuis oid. Mijn zusje hebben ze gebracht naar het ziekenhuis. Dus hoop dat de VK die bij mij dienst heeft ook zo lief is!
maar meid begrijp je nu wat ik bedoelde met de tekst onder aan je tocker waar nu staat ik ben 25 weken en 5 dagen zwanger en dat het hartje doorgeoeit e.d. dat wil ik ook graag hebben
Ja, ik begrijp het! Dat stond er bij mij dus automatisch onder toen ik de banner aanmaakte via mijnticker.nl Ik had dat berichtje al gestuurd hierboven ergens geloof ik, of is er misschien iets misgegaan met het plaatsen.. Ik zie hem zelf wel staan. Maar dus gewoon naar mijnticker.nl en dan je banner aanmaken, eigenlijk gewoon alle stappen volgen. Wanneer ben je uitgerekend? Dan maak ik hem voor je en geef ik je de link door!
Het is hier in Griekenland al een week erg mooi weer en boven de 30 graden! natuurlijk werken we gewoon hier (dus niet wat er verteld wordt over luie grieken die de hele dag op terras of op t strand zitten) en met die hitte is dat raar! ik geef lessen nederlands aan expat kinderen maar ook aan volwassenen (meestal Grieken). dat is in de namiddag. De ochtend heb ik dan voor mezelf en mn mannetje.dan kan je lekker naar buiten. zelf hebben we geen tuin, maar mijn ouders wonen sinds 3 jaar ook hier in een plaatsje niet ver van athene aan zee! met een tuin!! heerlijk gewoon! wat 'n luxe! dus in de ochtend kan hij lekker met water spelen. Mijn ouders kunnen nu op de kleine passen aangezien mijn ex-man voor een project buiten Athene is en ook naar Kroatie gaat. Hij kan dan dus niet oppassen. De lessen zijn over twee weken afgelopen. hier hebben de scholen lang vakantie in de zomer want met de hitte kan je kids niet in de klas laten...(ze hebben niet zo vaak vakantie als in NL, dat is meer verspreid) Dus de zomer is er bijna! maar toch al een beetje. heerlijk naar het strand geweest dit weekend en maandag (was hier Pinksteren) De kleine (bijna 23 mnd) begint een beetje door te krijgen wat plassen en poepen is. hij riep het al heel lang, maar vandaag deed hij zijn luier naar beneden en ging plassen...ik vond het nog wat vroeg en wacht liever tot ergens in augustus (omdat ik in juli met hem 10 dagen op vakantie ga.en dan is het erg lastig...) maar hij geeft zelf dus al een beetje aan! verder voel ik me rustig en hoop ik dat mijn ex-man wanneer hij terug is, dat belangrijke papier gaat tekenen... Ik heb niet heel veel nieuws alleen maar goed nieuws! tuurlijk, ik ben af en toe gesloopt met n kleintje en veel negatieve energie nog. en ook van alle emoties het afgelopen jaar vooral. heb ook nog haaruitval van de stress (niemand die het ziet maar loop wel bij dermatoloog en dat gaat beter maar is nog niet helemaal over) dus, ja, het is niet allemaal perfect uiteraard, maar ik zie dat het weer in opwaardse spiraal gaat! hoop dat het met jullie goed gaat en met de beebs in de buik! tot gauw!
daantje echo gehad alleen ukkie die lag lekker tegen de placenta en ging ook echt zijn hoofd niet draaien,dat deden zijn benen wel dus geen perfecte foto;s maar wel 12 in kleur!!!!