Hedwig, Stijn en Renske willen juist vaak van alles van opa en oma weten. Ook na een vakantie, willen ze weten wat ze gedaan hebben, met wie, waarmee, hoe enz enz..nu hebben Ze wel een goede band met ze. Renske is vrij open naar iedereen, Stijn is maar minder bekende mensen ook heel ongeinterresseerd.
zit hier weer van alles te doen, moet al lang chillen en gaan slapen maar veel te drukjes... verwaarloos jullie ook een beetje he.. maar goed, even op je vraag ingaan, kan ik heel kort op zijn: nee, dat is geen normaal gedrag voor een vijfjarige. even kort door de bocht, maar ik kan er wel omheen draaien, daar heb je niks aan. helemaal omdat je het oprecht vraagt. hier worden opa en oma van beiden kanten continu belaagd haha..ze zijn nog niet binnen of yara en seth willen van alles laten zien, vertellen wat ze gedaan hebben, nieuwe dingen showen, vragen naar dingen enzenz. je moet vaak je best doen om er tussen te komen (nou praten die van mij ook wel weer erg veel hoor) kindjes zien de opa's en oma;s heel graag, stellen wel 100 vragen per minuut zo ongeveer. en wij hoeven maar iemand op de fiets tegen te komen die ik groet, of ik hoor dolby surround: wie is dat? bij bezoek dat ze niet goed kennen kijken ze eerst even de kat uit de boom en dan al gauw komen ze weer aandacht vragen. (positief of negatief haha) zich uren met iets terugtrekken gebeurt hier niet. (al zou seth dat vast wel kunnen als ie ook een ds had denk ik..) ze spelen wel vaak alleen en samen maar zoeken me regelmatig op en willen me in de buurt hebben. zo dat was even mijn verhaaltje. blijf het zo lastig voor je vinden. allebei je jongens..blijf er aan denken dat ze "mooi anders" zijn, en hoe moeilijk ook, ze vinden hun wegje wel. vertrouw op hen en op jezelf xxx carla hoe is het met de pijn meid? beetje te doen? lidia hoe is de dag gegaan met damian? lidwina je bent de beste! kan jou het schelen joh, die paar pillen! pfft. echt joh, je doet er goed aan! liefs en sterkte!
heb ff een klein toetsenbordje... ben er nog niet heel handig op dus vergeef me de typfoutjes... Hedwig Ik vind Owen vanuit hier ook moelijker inschatten. Erik daarintegen is in de tekst die jij schrijft een echte autist. Ik ga eerlijk antwoordne op je vraag; Erik laat duidelijk ander gedrag zien! Ook Kyana kan haar eigen gang gaan als oma er is, of verzonken in een spel oid maar de reactie op oma of opa is in iede rgeval altijd heel enthousiast. Ze vind het ook leuk en gezellig enzo, belt ook enz. Wil ook graag logeren daar of weet ik het wat. Erik is niet stom/dom of wat dan ook maar heeft heel veel moeite met dingen aan elkaar te rijmen en alles in de juiste hokjes te sorteren. Dingen die bij ons snel en normaal gaan/zijn, zijn voor Erik moeilijk. Veel prikkels, veel informatie {al dan niet gesproken taal!} enz. Als hij niet reageert is het voor hem veiliger, heeft hij minder communicatie, hoeft hij minder te rangschikken enz. Vanuit een autistisch oogpunt gezien is het gedrag van eerlijk 'normaal'. Als ik terug ga denken naar de groepen waar ik gewerkt heb, dan kan ik dat gedrag ook helemaal rijmen! Ik wilde je van de week nog een tip geven mbt Erik. Doe iets ermee als je het kan, is het niks dan doe je er gewoon niks mee. Het ging over verandering van dingen, de auto moest in de wasstraat en dat kon die dag niet omdat iets is verschoven enz. Zulke dingen moet je echt proberen uit de weg te gaan. Ga bij jezelf na waarom het echt niet meer kan, en is er een gaatje ga dan toch. Dit voorkomt een hele hoop stress. Het werkt vaak beter om wat tijd over te houden en dingen toe te voegen. Ik raad aan om een dagprogramma te maken met picto's zéker van de bijzondere dingen. Mochten er dingen niet doorgaan dan laat je Erik dit van het bord afhalen en hang je er iets anders voor in de plaats. Bijvoorbeeld; De auto in de wasstraat ging niet, maaarrr hiervoor in de plaats hangen we ........ Zo wordt het overzichtelijk, duidelijk en in zekere zin tastbaar. Maar nogmaals probleem de planning {zeker nu inhet begin} zo correct mogelijk te laten verlopen, vraag je af of je dat half uurtje niet gewoon toch kan laten doorgaan? En eerlijk is eerlijk, een kind van 5 vind het vaak al moeilijk als een belofte niet doorgaat! Mama je had belooft vandaag nog 1x in het zwembad komen zwemmen.... maar dat heb je niet gedaa!!!!! aldus Kyana... zucht! Lieve meid, ik wil niet opdringerig, betweeterig of wat dan ook over komen. Ik probeer een objectief beeld te scheppen en daar een tip aan te verbinden.... ik hoop dat je er iets aan hebt. suc6
Bedankt dames voor jullie eerlijke antwoord Ja, had al zo'n vermoeden dat het niet helemaal 'normaal' gedrag was. Erik is trouwens wel altijd blij om opa en oma te zien hoor hij is echt superdol op ze! En opa en oma ook op hem natuurlijk Maar die wederkerigheid is er gewoon niet bij Erik. Bij niemand eigenlijk hoor. Ook ons stelt ie zelden een vraag. En de beruchte 'waarom' fase is hier nooit geweest. Ze gaan daar ook aan werken op het mkd. Om die wederkerigheid te stimuleren bij hem in een gesprek. @Anniek : goeie tip van je! We zijn er hier ook mee bezig met een dagplanning. Heb de pictobord al anders ingedeeld en meer picto's erbij gemaakt. Ook met de thuisbegeleiding gaan we daar druk mee aan de slag binnenkort. Dat met die wasstraat. Ja, dagen heeft ie het er nog over. Als het aan mij had gelegen waren we ook gegaan. Want tja, het zou krap zijn geweest maar wel te doen. Maar Richard zat er helemaal doorheen. Dus die wilde echt niet. Maar we moeten idd dat soort dingen echt proberen te vermijden bij Erik. Oja, 13 juni word Erik geopereerd Heb het met de annesthesist over gehad dat Erik echt dat drankje niet kan nemen die ze voor de operatie krijgen om rustig te worden. Na veel wikken en wegen en zoeken zijn we eruit dat het beste dan is om het rustgevende medicijn anaal te geven. Is ook niet fijn maar beter dan het drankje. Die gaat ie toch uitkotsen. Na de operatie zou Erik xtra medicatie krijgen tegen de pijn zodat ie rustig blijft. Dus dat is wel fijn. Vanmiddag naar het kdc. Ben zo benieuwd!
Ik zit nog steeds thuis van de pijn...dinsdag terug geweest bij de tandarts maar die zegt dat het echt met de tijd moet over gaan en kreeg geen ab kuur..mooi balen dus... Hedwig, ook hier zijn de kids helemaal dol op opa en oma, ze bellen ze op om dingen te vertellen en als ze hier zijn worden ze net als bij Juut meteen belaagd met van alles en nog wat. Erik is natuurlijk ook dol op zijn opa en oma, maar kan dat gewoon niet uiten. Moeilijk, maar ja het is zo...
@ Hedwig -> ik heb weinig toe te voegen aan de overige dames... Hier dan wel een apart mannetje die de ene keer opa en oma negeert en andere keer juist over enthousiast is. En succes bij het KDC! Wat spannend!! En dan de datum voor het besnijden... Ook zo ontzettend spannend. Gelukkig heb je al goede afspraken kunnen maken met het ziekenhuis. @ Carla -> mooi balen idd. Wat een ellende van zo'n stomme kies! Hopelijk dan snel verbetering en anders snel terug voor toch een ab kuur! Hier vanochtend bij een vriendin op visite geweest. Van haar een hele leuke babyfoon gekregen (een beer van v-tech, dus die kan in het bedje), echt heel leuk!! Dus heel blij mee En straks nog naar mijn schoonvader, hij is jarig vandaag.
hoi dames, @Miranda : had Joris nou al gezwommen met kleren aan? Hoe is dat gegaan? En wat leuk dat je zoiets van je vriendin hebt gekregen @Carla : balen zeg dat je nog steeds pijn hebt @Hier Naar het kdc geweest vandaag. Toen ik er wegging moest ik gewoon huilen. Niet zozeer om wat voor kindjes daar zitten. Daar had ik me wel op voorbereid. Maar hoe de groepen eruit zien.........het ziett er zo klinisch uit. Hele hoge kamers. Amper kleur, amper iets aan de muren watt kleur betreft. Ook weinig speelgoed. Was om een zo prikkelarm mogelijke omgeving te creeeren. Snap ik wel. Maar de indruk was net of ik in een gesloten psychiatrische inrichting stond. Net wat je in films wel eens ziet......... De 2 groepen voor de wat zwaardere gehandicapte kindjes was gelukkig wel kleurrijk. Je zag dat Owen daar mee op zn gemak was. Daar was ook een jongetje van 3 jaar. Hij was de jongste van de hele kdc. De rest van de groepen zaten allemaal kinderen tussen de 5 en 11 jaar ofzo. En daar moet Owen dan tussen gaan banjeren..........mn hart brak!! Dan heb ik hem nog liever op de gehandicapte afdeling dan hem in die grote kale ruimtes te moeten laten rondlopen met alleen maar grote kinderen. Bedoel, anders dan zou Owen naar een peuterspeelzaal zijn gegaan. Met vrolijke kleurtjes, huiselijke banken, tekeningen aan de muur, speelgoed om mee te spelen, kindjes van zn eigen leeftijd om mee te spelen. in plaats daarvan moet ie een een kale grote ruimte doorbrengen met grote kinderen. Het is nog niet zeker in welke groep hij komt. Dat is wel zo. En die vrouw die ons rondleide zag ook dat Owen meer op zn gemak was in de gehandicapte groep. Daar speelde hij met wat speeltjes. In die andere groepen rende hij de hele ruimtes door om alle deuren open en dicht te doen. Maar goed, misschien is ie wel 'te goed' daarvoor. En dat is alleeen maar positief natuurlijk. kortom : nee, heb er geen fijn gevoel over. Las veel op internet over dat warme bad dat ze voelde toen ze bij het kdc binnenstapte enzo. En dat het zo gezellig was, echt huiselijk etc etc. Niks van dit alles. Ik vind het er vreselijk! Hopelijk zie ik het over een periode anders. Misschien als ik er weer heenga dat ik dan een andere indruk krijg. Hoop ik echt! Maar goed, heb ook geen keuze. Er is niks anders voor hem...... BAH!!
Jeetje Hedwig wat vervelend zeg dat je er geen goed gevoel bij hebt....hopelijk veranderd dat als je ziet dat het toch goed is voor Owen daar...
even spieken hoe het was bij hedwig..helaas niet positief vind het zo jammer joh! reageer morgen even uitgebreid, ben moe en ga slapen.. vandaag crematie gehad van jongetje van het werk..was heel verdrietig..wel fijn om zo met collega;s te delen...nu maar slapen en morgen lekker veel kroelen met mijn lieve kinders
oh hedwig, wat naar jongens, ik wilde jullie allemaal een hele dikke knuf geven en bedanken voor alles.
Lidwina sorry? Klinkt uhm.... alsof je weggaat maar ik ga er maar ff gemakshalve vanuit dat dat toch niet het geval is!!!!! Kop op meid....
Ach lieve Hedwig, wat een vervelende ervaring was het dus Wat jammer... Hoopte zo dat je ook daar met een goed gevoel vanaf kwam als toen bij het MKD... Knuf! @ Judith -> heftig hoor. Idd wel fijn als je zo'n fijne collega's hebt waarmee je dat kan delen.
och vergeet ik te reageren op Hedwig... solly Vervelend dat je deze indruk had ik kan me het erg goed voorstellen. Toch wil ik je ook wijzen op de 'andere kant'. Een prikkelarme omgeving zal Owen heeelll veel baad bij hebben. Ze doen dat daar natuurlijk niet voor niets, prikkelreductie is heel belangrijk. Maar ondanks dat is het toch moeilijk hoor Jammer ook dat Owen nergens anders terecht kan. Ik zou wel gastouder willen zijn voor kindjes als Owen, maar helaas is dat niet mogelijk. Niet als vervanging voor een KDC maar juist als ontlasting voor ouders....
Hedwig, getsie wat een vervelende situatie. Ik kan je geen tips geven, omdat ik er geen ervaring in heb, maar wat Anniek beschrijft klinkt heel logisch. Lidwina, bedankt voor alles? Nee, jij bedankt voor je goede raad en advies. Ik vind je zo waardevol, net als jullie allemaal trouwens. Maar net als Anniek, heb ik het gevoel alsof je "weggaat". Kom op hoor!!!
Bedankt voor jullie lieve woorden! Idd Anniek, dat zei Richard ook dat het misschien wel goed zou zijn voor Owen die prikkelarme omgeving. Heb trouwens ook besloten om samen met onze gezinsbegeleidster alleen nog eens te gaan kijken. Misschien kijk ik er dan anders tegenaan als Owen er niet bij is. En ook omdat ik dan al een idee heb hoe het eruit ziet en niet overrompeld word. Hopelijk krijg ik dan een betere indruk. Al met al heb ik er toch moeilijk mee. Net alsof ik nu pas besef dat Owen anders is. Dat hij echt tussen de gehandicapte kindjes hoort. Moet zeggen dat ik nu pas de slag voel van wat dat eigenlijk inhoud. Raar he.
@Lidwina : je gaat toch niet weg he? We kunnen je niet missen hoor!! Wij ( de maart 2007 mama's ) zijn vriendinnen voor het leven hoor! Verwacht over 30 jaar dat we dan hier nog steeds kleppen maar dan ook over onze kleinkids
HIHI klinkt een beetje als een afscheidbriefje , Maar ik denk dat ik best genoeg weet dat ze niet ons gaat verlaten. maar jullie allemaal een dikke knuffel wilt geven en oprecht bedanken voor jullie gesprekken!