Lieve Dames hier, mijn nieuwsgierigheid werd gewekt door jullie titel. Maar achter deze vrolijkheid (dat zijn pannenkoeken en poffertjes toch meestal) schuilt wel heel veel verdriet. Jeetje, als ik jullie handtekeningen zie.... Wat mag ik mezelf dan gelukkig prijzen. Ik hoop zo dat voor eenieder van jullie deze kang gekoesterde wens snel in vervulling zal gaan. Ik ben er stil van.....Leef met jullie mee. Sorry voor het inbreken.
Wat lief van je, Jes!! Hier nog 167 km te gaan!! Verwachte aankomsttijd is precies 10.30... Whoeps!!!
Jes ik zie nu pas dat jij 4 kindjes hebt. Wat prachtig. Maar ook jij hebt ellende gehad want je bent 1 kindje verloren. Zie ik dat goed? Wat verschrikkelijk.
Whaaa!! We haalden net een busje in waar op stond: "de p.o.ffer.i..e komt naar u toe" Omg!! Gaan we nóg meer poffertjes dates doen?? En worden we dan gechauffeurd door dat busje??
haha; och ja, eitjes teveel; uitdelen mag Nee zonder gekheid, ze houden je goed in de gaten neem ik aan. Komt goed schatje.
10.30!! Btw, wil je er over nadenken of ik volgende week weer eens gezellig met jou kan afspreken? Lijkt me nl gezellig, maar weet niet hoe jij er, gezien je eigen poging, in staat... Laat maar weten
Internationale Eenheden 300 IE = 4 ampullen 375 IE = 5 ampullen @ uitdelen: ik zou het absoluut doen indien iemand ze wilde hebben en er een arts wil meewerken!! Heb het ooit iemand aangeboden toen er sprake van was dat de eicellen van diegene absoluut onbruikbaar waren. Ik sta nog steeds achter dat aanbod. En als zij het defently niet meer hoefte te gebruiken, dan zou ik zelfs voor little people ze willen afstaan!! (brrr zeg ik dit nu echt, nu ik weer voel hoe hormonaal kut ik me voel? Ja, en ik meen het ook nog!!) Al met al, de ongemakken van hormonen spuiten zijn tijdelijk, het omgemak van nooit mama is blijvend... dus: ja!! Ik zou het doen indien ik hopelijk straks beloond ben met een broertje of zusje voor meisje!!)
Joehoe!! 11 meelezers!!! Gezellig!! Althans, als jullie mee lullen!! Doen!! Wat ehh, alleen enorm lopen lullen als ik druk an der arbeid ben doen we mooi niet he!! Nu ben ik vrij en zenuwachtig, dus kom op... Entertain me!!!
Lief Juultje toch, Het lijkt wel of ik een stukje over mezelf lees. En wat begrijp ik je hierdoor goed. Tja, wat Maartje al zei; tegen beter weten in........ dat is een breed en rekbaar begrip. Kijk inderdaad naar de genoemde voorbeelden. Die hebben, uiteindelijk gekregen waar ze voor streden. Echter zoals ook al gezegd; garanties krijg je niet. Je kunt ook strijden tot je niet meer kan en met lege armen blijven staan. En zo voelt dat voor jou en mij denk ik. Dat wij WEL strijden maar niet beloond worden met dat grote wonder. Wij vragen ons ook keer op keer af waar we in hemelsnaam mee bezig zijn. Maar ik hou me vast aan de wonderen die zo her en der gebeuren. Al ben ik bang, net als jij, dat die altijd bij die ander gebeuren. Eiceldonatie; als dat voor het eerst (of wederom) genoemd wordt door een arts, dan draait je maag om. Want je wilt zo graag je eigen kindje. Zeker als manlief er niet voor open staat, dan is dat helemaal niet wat je wilt horen. Toch, gaandeweg, ga ik er steeds meer en steeds weer opnieuw aan denken en over nadenken. Voors en tegens afwegen tegen elkaar. En ik kom er niet uit. Heeft jouw man niet af en toe twijfels, aarzelingen, of een kleine neiging tot wijzigen van zijn standpunt? Soms zou ik willen dat bij ons, 1 van ons 2, wel een duidelijke grens had. Klinkt gek, maar ik denk dat het ook een soort rust voor mij zou geven. Wij zijn gestart met IUI en toen zeiden we tegen de arts: 'IVF willen we nog doen, maar ICSI...... nee dat doen we niet, dat vinden we te gekunseld'... Moet je ons nu eens zien. Grenzen zijn bij ons tot op heden heel buigzaam en rekbaar geweest of misschien wel moeten zijn. Wij zijn in totaal bij 5 ziekenhuizen geweest, en eigenlijk allemaal hebben ze er een hard hoofd in. 4 van de 5 hebben eiceldonatie als onze beste (enige?) kans gegeven.... En wij gaan gewoon, misschien tegen beter weten in, door. Wij gaan door Juultje, jij en ik, omdat we zo graag willen. Datgene dat voor een ander zo gewoon is misschien, is voor ons ZO bijzonder. En al lukt het niet (laten we het aub niet hopen) dan heb je voor jezelf ook die ene poging geprobeerd, zodat je niet straks als je ouder bent jezelf verwijten kunt gaan maken. En bedenk; ik ken inmiddels genoeg verhalen van mensen die niet eens aan de MMM willen beginnen, die na 1 ICSI poging afhaken, of echt werkelijk denken een 2e punctie niet te kunnen overleven. Wij zijn bikkels Juul. Jij bent een bikkel.
Ik lig op mijn bed en mijn lijf doet zo n pijn! Bm, maag, onder rug, midden rug, etc. De derrie druipt uit me en de boel wordt geleegd. Zo voelt het echt... Leeg. Lege buik, leeg leven, lege toekomst. Leeg. Ik lees het berichtje van die lieve dappere Juulzon en ik breek. Doormidden, kapot. Zo'n herkenning . Wat ik al eerder ( waarschijnlijk wel) geschreven heb is dat voor meisjes zoals wij, die echt vechten voor het beetje geluk, het verliezen van het dierbaardte wat je kan overkomen niet het ergste is in deze situatie. Rouwen helpt op den duur. Wat vele malen erger is is het verlies van hoop en geloof. Dat is veel moeilijker te repareren dan verdriet. Hoop en geloof in een mooie toekomst. Met biologisch eigen kindjes Met 50% biologisch eigen kindjes Met adoptie kindjes Zonder kindjes Wie kan ons vertellen tot welke categorie wij mogen behoren? Wie vertelt ons hoe die categorie op goede en wijze manier te bereiken? Wie kan ons vertellen hoe te dealen met het feit dat je tot een bepaalde categorie behoort. Wie? Leeg, verdrietig en eenzaam. Zonder hoop en geloof. Zo ligt dit "hoopje" in haar bedje. Strijdplan klaar Maar ja... De teleurstellingen loeren aan alle kanten. Hoe meer strijdplan, hoe meer vragen. Wil ik toch niet nog een eigen poging met de wetenschap dat de beste homeopaat mijn cyclus terug getoverd heeft (en hoe die ik dat met medicijnen?) Wil ik nog een ecd poging? Maar kan ik dit allemaal nog aan? De teleurstellingen van de pogingen, de angst als het wel lukt en het falen als er weer gebeurt wat er de afgelopen week is gebeurt. Adoptie: zo onzeker, zo veel keuzes, zoveel dingen waarvan je afhankelijk bent van instanties, het geloven van mensen , de birth Mother. Alles is daar afhankelijk van de goede wil Van anderen. Je Jan zelf keuzes maken, maar als iemand liegt of verzwijgt (om bestwil). ... Tja... Manlief weigert tot op heden een heleboel sn 's, dus dat is lastig. Wat nu als de birth morher liegt over drugs en alcohol gebruik? Of dat de baby wordt geboren met een genetisch/lichamelijk defect, wat niet zichtbaar is bij geboorte. Bij jezelf kan dat ook voorkomen, maar je hebt toch het gevoel dat jij gezond hebt geleefd, de echo's waren goed etc. Bij adoptie weet je dit niet. Zucht Dipje!
Ach ja natürlich, ich bin ein Muts. Ich habe getagt das du Über Vitaminen geschrieben hattest...... mahr das waren die Menopur ampullen..... Jetzt verstehen ich dass glücklich. Danke!
Lieve Marjah, Knuffel!! Later meer, nu over de grens, dus ik doe internet uit. Kus en knuffel voor iedereen!! Xxx
Oh Marjah wat een verdrietige gevoelens. En ze zijn zo waar, al die twijfels en teleurstellingen. Waar ik zojuist schreef dat ik Juul zo goed herken, qua MMM verhaal, en wat de artsen zeggen en het gevoel daarbij.... Eigenlijk/misschien had ik moeten schrijven dat we allemaal elkaar zo goed begrijpen hier. Ieder zijn verhaal is dan wel anders, maar komt uiteindelijk toch een beetje op hetzelfde neer. Wat ik van de week door de telefoon al tegen je zei; er zijn zoveel keuzes te maken, maar wanneer doe je het goed? Al denk ik wel, dat als je samen achter een keuze staat, die je samen weloverwogen genomen hebt, je het altijd goed doet. Je moet tenslotte toch ergens op kunnen vertrouwen. Jullie gaan niet over een nacht ijs, dus uiteindelijk als jullie samen, na heel veel vragen stellen, dubben, piekeren en twijfelen tot een keuze gekomen zijn. Dan is dat goed. Dat gaat dat jullie keuze worden. Maar zo te lezen zijn jullie nog niet zover, er valt nu nog of juist weer zoveel te kiezen. Zeker nu je cyclus terug getoverd is. Nu heb je er voor je gevoel, weer een keuze bij om te nemen. Sterkte lieverd.