Tot nu toe ben ik best onbezorgd geweest qua zwangerschap. Nu ben ik bijna aan het einde en word ik bang. Wat als ze niet goed gevoeld hebben en beeb ligt in stuit?? Ze zeggen dat haar voetjes links liggen maar ik heb haar altijd rechts gevoeld.. dat is toch raar?? En nu als ze op een bepaalde manier beweegt dan doet ze me zo een pijn.. heb er zelfs een blauwe plek van op mn buik. Of wat als ze niet ingedaald is?? Ze was wel aan het zakken maar dat ze is ingedaald heb ik nog niet gehoord. Of wat als ik niet genoeg vruchtwater heb?? Heb al 2x een plasje vocht verloren waarop ze zeiden tja als het vruchtwater is hoef je je nog niet zoveel zorgen te maken ??!! En daarbij weet ik dat t afscheiding of urine kan zijn maar wat als dat het niet was?? Daarbij moet ik nog alles wassen, dr kamer is nog niet klaar en mn huis is nog niet schoon genoeg voor wat ik wil.. vanwege erge bi en veel harde buiken kan ik niet veel doen. Pff wat een zorgen! En ik heb pas vrijdag weer een afspraak bij de gyn, na 2 weken.
ja op het einde komt alles in een rotvaart op je af he! Ik had het bij mijn 1e zwschap ook...Op het einde was er naar mijn mening nog zooooo veel in het huishouden te doen en ik zag er gewoon geen einde in...Die nesteldrang is vreselijk!!! je kan de hele dag door poetsen poetsen en poetsen maar toch kan je niet tevreden zijn... En dan idd de gedachten hoe het is met het kindje.. Zit het goed? Wanneer gaat ie komen? ...
Ja, misschien is het wel nu pas het besef dat er straks echt een babietje is ofzo. En het ergste is nog dat niemand me eigenlijk kan geruststellen. Misschien voor een dag maar dag erna heb ik dezelfde zorgen weer Kon iemand me maar gewoon met zekerheid zeggen dat alles goedkomt.
Dat kan niemand zeggen dat met zekerheid goed komt. Zou ik ook wel willen weten. Ik ben zelf ook best wel een piet paniek met sommige dingen en onder invloed van hormonen lijkt dat ook nog eens erger te worden helaas... Die nesteldrang heb ik nog niet zo (maar dat komt vast nog) maar ben wel erg bezig met de bevalling hoe dat allemaal moet en of alles wel goed gaat met de baby ook tijdens de bevalling. Maar ik heb nog een enkele vrouw gesproken die dat niet heeft dus misschien biedt dat een beetje troost???
Ik heb het ook hoor.... Ben al zover gekomen en dan denk ik, zal je zien, gaat er nu nog vanalles mis straks... Bah... Van mij mag tie gezond en wel in zijn wiegje liggen.
meid, je zorgen zijn normaal. Wat niet normaal is, is dat ze zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken als het vruchtwater is. Dat moet je namelijk wel ALS het vruchtwater is.. Dus... als ik jou was zou ik het proberen op te vangen en het laten testen. Weet je hoe het ruikt? Vruchtwater ruikt een beetje zoetig/ weeig..
Precies, heb hier net 14 dagen voor int ziekenhuis gelegen...dus zou altijd laten testen op vruchtwater.
Hey, hier hetzelfde, heb nog een dikke week en een half te gaan en doe niet anders dan me zorgen maken. Ik word er zo moedeloos van dat ze er maar niet wil uitkomen (hoewel dat doodnormaal is en ze best wel nog even tijd heeft) en de hormonenn swingen de pan uit... Voel dus volledig met je mee. En idd, die nestdrang, kuisen en nooit tevreden zijn!!!
Toch wel fijn om te lezen dat het normaal is wat ik voel. Het maakt het er alleen niet makkelijker op Manlief neemt me ook niet erg serieus en is meer van het ach komt wel goed waardoor ik dus 2x in de week in huilen uitbarst.. Ik wilde gewoon graag alles voor de 37 weken af hebben maar dat gaat dus echt niet lukken nouja hopen dat ze nog minimaal 2 weken blijft zitten dan hoop ik toch echt wel alles af te hebben! En weet ik hopelijk of ze ingedaalt is etc. Wat ik verloren ben rook naar niks en verlies niet continu iets. Dus het zal wel meevallen. Het is meer de wat als.....
en dan ligt het straks in zijn/haar wiegje en dan maak je je nog zorgen hoor! het maakt je zo kwetsbaar! accepteer dat je je zorgen maakt en probeer nog een beetje te genieten want je gaat dat getrappel nog missen
Precies hetzelfde meegemaakt! Was met 27 weken naar de gyn voor controle, die zei dat ze goed ligt... die avond 3D echo gaan doen, was duidelijk dat ze stuit ligt! En dat terwijl de gyn er zo zeker van was.. pfff.. Maar nu geloof ik wel echt dat ze met dr hoofdje beneden ligt.. in het begin voelde ik haar namelijk constant schoppen tegen mn blaas en mn kruis en nu steekt er zo'n 5x per dag een voetje uit 1 kant van mn buik, onder mn ribben. Je kan het zelf dus best wel goed voelen, no worries! Die van mij is ook nog niet ingedaald.. en verwacht dr al zo snel.. Maar bij veel vrouwen daalt de kleine ook pas in tijdens de weeen/bevalling, het enige waar we dan niet op moeten hopen is dat je vliezen breken terwijl ze nog niet ingedaald is, is mij verteld door de gyn. Dan kan er namelijk een stuk navelstreng mee naar buiten komen en moet je met spoed naar het ziekenhuis. Maar aangezien dat ook maar met 10% van de vrouwen gebeurd, zal ik me geen zorgen maken. Urine herken je aan de ammoniak geur. Je afscheiding aan de zoetachtige geur. En je vruchtwater heeft geen kleur en geen geur, dus dan is het makkelijker te herkennen. En als het een paar druppels zijn zou ik me idd geen zorgen maken. Ja, die nesteldrang hakt em erin he. Had ik ook vanaf week 35 heel erg. Met 38 weken hadden we alles eindelijk 100% af, je moet je geen zorgen maken. Doe zelf gewoon wat je kan doen, zoals een wasje draaien, het is zo gebeurd. Dan kan je in ieder geval een paar dingetjes van je lijstje krassen. en vraag manlief om ook aub wat meer te helpen omdat je je zo ongemakkelijk voelt nu de baby er over minder dan een maand al is en er volgende week al kan zijn en er dan niks af is. Zal hij zeker begrijpen. Succes meis, het komt goed, rustig blijven! Stress is ook niet goed voor je kleintje he!
Ik heb je verhaal gevolgd. Dat jij je zorgen maakt is niet meer dan normaal met zo een zwangerschap. Hoop dat je mannetje het lekker uithoud tot min 37 weken! Beweegt hij weer wat meer dan vanmiddag?
Ik vind de zwangerschap nog de 'meest zorgeloze' fase van het moederschap...Eens je kindje er is dan draait je hele wereld rond je kindje... Is je kindje ziek, dan voel je je ook ellendig. En dan maar zien dat je kindje niets overkomt enzovoort en zo verder... Alle leeftijden hebben hun charme zeggen ze he Ik had enorm veel moeite met de 'pas kunnen stappen' fase waar ze in belanden...Dan moet je echt zooooooo goed je ogen uitkijken dat hij/zij niet omvalt of met het hoofdje ergens tegen komt...Jee ik hou mijn hart al vast dat ik die fase weeral door ga moeten...
Ik denk als je zwanger bent het zorgen maken al begint. In mijn omgeving is er al genoeg gebeurd met de eindjes die bij hun mama in de buik zit. Zelfs met 40 weken een overleden baby. Het is maar net hoe je ermee omgaat.. Maar maak me idd ook al druk voor als het bij oma is en t kdv en als papa dr alleen heeft Haha. Ach hopelijk komt alles gewoon goed en het gaat vaker goed dan fout, toch?!
Ik maak me ook zo zorgen om vana alles en nog wat Pff .. Ben nu al over de bevalling aan het piekeren