Bij ons was het ongepland. Ik had een half jaar geleden mijn spiraaltje er uit laten halen omdat het moest. En wij deden het met condoom omdat ik even niets van hormonen in mijn lichaam wilde. Toen bleef mijn ongesteldheid uit en had ik een aantal weken een heel slecht humeur, was ik savonds erg misselijk steeds en begon dikker te worden. Toen de zondag voordat mijn laatste studie jaar begon een test gehaald en ik was nog niet klaar met plassen en gij gaf al aan dat ik zwager was. We waren allebei erg geschrokken maar toch ook heel blij. Later bleek dat ik al zes weken zwanger was
Bij mn 1e waren we 2 maanden getrouwd toen we erachter kwamen dat we toch wel snel kinderen zouden willen en niet nog een paar jaar wachten. Mn schoonvader kreeg toen een hartstilstand en lag na reanimatie zeer slecht. Manlief en ik besloten toen om mn spiraaltje weg te laten halen. Schoonvader knapte wonderbaarlijk goed op en toen hij thuis kwam uit het ziekenhuis konden we vertellen dat we een kindje verwachtten! Ik was in de 1e ronde zwanger. Heb toen een zware zwschap gehad, veel pijn, veel ziek, veel verdriet om het overlijden van een dierbare. Na heeeeeel veel maanden werd onze prinses geboren! Met een keizersnee, dus ik mocht 6 tot 12 maanden niet zwanger raken. Toen prinsesje 9 maanden was besloten we er weer voor te gaan! Ik werd weer direct zwanger maar kreeg ook net zo snel een miskraam. Daarna ben ik 1x ongesteld geweest en toen was ik uiteindelijk in de 3e ronde zwanger van dit 2e kindje. Heb nu een heel voorspoedige zwangerschap. Veel minder ziek, wel veel harde buiken dus daarvoor meer rust maar kan volop genieten van het ukje, van mn dochter en dromen over hoe het zal zijn met 2 kindjes onder de 2 straks in huis. Dochter zal als het goed is 20 maanden zijn als de baby verwacht wordt.
Helaas werkt het niet bij iedereen zo Mahonnepon! Wij konden sex hebben zo vaak we wilden, maar daar kwamen geen babietjes van... Heel herkenbaar Vlinder! Wij zijn in november 2010 naar de gyn gegaan, nadat we het bijna een jaar zelf geprobeerd hadden. Vriendlief bleek te weinig zwemmers te hebben. Onze eerste ICSI behandeling in juni 2011 is afgebroken (teveel follikels, geen punctie gehad). Na de vakantie startte in oktober 2011 de tweede ICSI. Deze keer met beter resultaat, ik ben nu bijna 36 weken zwanger van onze dochter!
jullie gaan me NOOOOIT geloven!! Manlief en ik lagen te slapen en 's nachts rond 3u heb ik hem wakker geschud en zei tegen hem: ALE!! en hij zo: watte?? En ik heb blijkbaar tegen hem gezegd: Ja kom sexen he!!! Ergens halverwege toen hij bezig was werd ik dus wakker... Blijkbaar was ik bij zinnen en mijn ogen waren open enzo en toch sliep ik!! Ik herinnerde mij van die hele nacht amper iets , tot manlief tegen me zei de dag erna hoe zalig hij het wel vond... Ik zo huh??????????? Daarna toen ik erachter kwam zwanger te zijn zag ik bij vruchtbaarheidsuitreken-testen op internet enzo dat mijn vruchtbaarste moment juist op die dag was!!! Dus het MOET gewoon die nacht gebeurt zijn
In november 2011 heb ik mijn mirena eruit laten halen. Daarna veilig met cd gedaan tot begin januari. Dat beviel toch minder. Er was bij ons nog een kinderwens, maar het hoefde niet gelijk. We hadden verwacht dat er een tijd overheen zou gaan. Maar het was de eerste maand al raak. Echt een wondertje. Mijn partner, ik en de kids zijn er heel gelukkig mee.
Mijn vriend en ik hadden besloten om te stoppen met de pil en we zouden wel zien hoelang het zou duren. Een maand later was het al gelijk raak. Het is gebeurt op de dag dat we 7 jaar samen waren. Daarna eigenlijk niet meer aan de pil gegaan en als er een tweede bijkwam was het goed zeg maar. Op de 1e verjaardag van ons zoontje is de 2e verwerkt. En wederom daarna niet meer aan de pil gegaan. Hadden het wel eventueel over een spiraal gehad maar is eigenlijks niks van geworden. Toen in nov 11 een mk gehad en toen was het voor ons duidelijk dat we ook nog een 3e wilde. Inmiddels ben ik nu 15 wkn zwanger van nmmr 3
Bij ons was het ook niet gepland.... Zijn wel 6 jaar samen, en wonen er ook bijna 5 jaar van samen, Maar echt een kinderwens hadden we beide nog niet echt.. Was gewoon aan de pil, tot ik 2 januari ineens bedacht dat m'n menstruatie uitbleef! 1 januari was ik al kotsmisselijk maar dacht dat het door de nodige alcoholische versnaperingen kwam die ik met oud en nieuw had gedronken! 3 januari toch maar een test gehaald, die binnen 20 sec. al heel duidelijk 2 streepjes aangaf! Ik nog maar weer met een rotgang naar de winkel gereden en een clearblue test gehaald, en die was ook net zo duidelijk als maar kon! M'n vriend was meteen helemaal om! Maar ikzelf heb wat langer aan het idee moeten wennen... Vooral omdat ik weken lang misselijk ben geweest, en ook bijna geen eten binnen kon houden! Na de 12 weken echo, was ik ook helemaal om en kan inmiddels ook niet meer wachten tot we ons kleine meisje in de armen kunnen sluiten! Het moest blijkbaar gewoon zo zijn...
Wij zijn ook geluksvogels. Mijn eerste zoon wad de eerste vrijpartij zonder ac raak, mijn tweede was ongepland.
Grappig was bij ons precies het zelfde! Ik moest ook langer aan het idee wennen omdat ik goed ziek was in het begin
Zo heeft iedereen zijn eigen verhaal... mooi om te lezen. Wij bleken in apr 11 zwanger te zijn nadat ik me bedacht dat ik toch al ongesteld had moeten zijn (was aan de pil) we hadden het wel over kinderen gehad maar zouden eerst in juni trouwen en dan zagen we wel.... niet echt een kinderwens. Toen ik een dag later al een miskraam kreeg was ik nog niet aan het idee gewend maar heb ik de pil niet meer genomen. Mijn kinderwens was groter dan ik dacht Na een wat onregelmatige cyclus zijn we na 9maanden naar de huisarts gegaan, we hadden het makkelijker verwacht. Al snel mochten we naar het ziekenhuis, mijn cyclus was te onregelmatig. Drie dagen voor de afspraak in het ziekenhuis hadden we ineens een knal duidelijke test... onzeker het ziekenhuis afgebeld en nu dus al over de helft. Achteraf kon het niet beter gepland worden, ik heb het idee dat ik nu weet dat ik die maanden nodig had om te komen waar we nu zijn met een hele zekere en goede stemming!
Mijn eerste dochter.........we waren nog niet echt bezig met zwanger worden (ex en ik) maar we hadden zoiets van als het wel zo is is het welkom. 1 x zonder condoom en ik was zwanger. Helaas gingen we uitelkaar toen onze dochter 6 maanden was na een relatie van bijna 5 jaar. Was een heftige periode nu alweer bijna 5 jaar terug. Vorig jaar, vriendlief, mijn dochter ( ook zijn dochter geworden nu, mijn dochter is nu dus gezegend met 2 papa's die beide gek op haar zijn en samen ook een goede band hebben) en ik gingen verhuizen, huis gekocht. Ik voelde mij al weken niet lekker. Al een test gedaan maar niets. Ik had ook een mirena.......toch bleek ik zwanger, al 8,5 week......maar er waren veel bloedingen, voorliggende placenta en toch ging het goed....op de 20 wekenecho ook alles goed......tot 26 weken.....toen overleed ons tweede meisje.......dat geeft heel veel verdriet..... En toch wilden wij doorgaan, opnieuw proberen.....dat hebben we gedaan en precies 3 maanden later had ik opnieuw een positieve test vast. Deze zw. Pfffff dat is zwaar. Geestelijk vooral. Ik heb de kleine in mijn buik, de angst of alles goed blijft gaan en het verdriet om mijn tweede meisje..... Daarnaast gewoon de zorg voor mijn eerste dochter maar mijn god wat maakt zij mij blij. Ik ben zo trots op haar, ja voel mij echt nog elke dag verliefd op haar. Mijn grootste trots.
Hier gelukkig alleen maar fijne ervaringen. Zwanger van de eerste, gelijk na het stoppen met de pil en mama geworden van een jongetje Zwanger van de tweede, gelijk na het stoppen met de pil en nog een mooi jongetje erbij. Nu zwanger van de derde ook weer in een keer raak (vriendlief is trots op zichzelf ) We weten nog niet wat het wordt. Vindt wel dat elke zwangerschap een beetje zwaarder wordt. Maar ik geniet nog steeds volop.
van de eerste ben ik in april 2009 gestopt met de pil na 10 jaar slikken en had eind feb 2010 een positieve test dacht eerst dat het niet raak was want na 2/3 min stond er nog geen streepje dus leg dat ding op tafel van het is niet gelukt pak hem later weer op om hem in de prullen bak te willen gooien bleek er toch 2 streepje te staan me geluk kon niet op en van de 2e hadden we zoiets van zullen we er weer voor gaan dat was begin juni 2011 met de gedachten dat duurt nog wel een maandje of 4/5 voor ik weer zwanger zouw zijn en had ook tegen me man gezecht de volgende minstuatie ga ik het weer bij houden want had geen indd hoe mijn cyclus was maar dat was al niet meer nodig dacht in eens waneer ben ik voor het laaste geweest laat ik maar is een test doen bleek ik achter af al ruim 7 weken zwanger te zijn schok er wel van zo snel had het niet verwacht gezien mijn overgewicht maar super blij want het was wel geplend bij bijde trouwens
3x gelijk zwanger geraakt, bevind me in een luxe positie. Wel een HELLP achter de rug, dus dat is wat minder luxe....
Hier mijn verhaal het is net een rollecoaster December 2010 raakte ik zwanger met 8 weken had ik een mk het kwam er niet zelf uit dus heb pilletjes gehad om het er uit te laten komen. In aug 2011 heb ik een vroege mk gehad. Oktober 2011 kwam ik er achter dat ik zwanger was maar het vruchtje was spoorloos op de echo ze dachten dat het buiten de baarmoeder zat. Na strenge controles in het ziekenhuis en met 6 weken nog geen hart actie wilde ze het weg halen daar heb ik een stokje voor gestoken door de afspraak te verzetten. 30 nov 2011 zat er ja wel een baby van 11 weken in mijn buik. En nu zijn we op het punt beland dat ik elk moment kan gaan bevallen.
Uit mijn blog: Wat vooraf ging: De tweede IVF poging startte in november 2011, maar helaas na een zwangerschap van ruim 6 weken bleek er geen hartactie te zijn. Uit deze poging hadden we 4 cryo's over, waarvan gisteren de eerste (en hopelijk laatste) terugplaatsing was. Het 10-minuten naliggen tot een Olympische discipline verheven Tijdens de 10-minuten-naliggen hadden KatMan en ik het erover of hij zich het moment van het PotjeVullen nog kon herinneren. Neu... Dit na aanleiding van dat we het erover hadden dat sommige vrouwen zich de Wip-der-Conceptie nog kunnen herinneren... Hoe dan ook, mocht deze poging lukken, dan zullen wij bij het terugdenken aan het Zwanger-Worden-Moment voor altijd weer terugdenken aan KatMan die tijdens het wachten niet van de pedalen van de gynaecologenstoel kon afblijven. Omhoog-BZZZT - omlaag.. ik sis hem toe dat hij er met zijn tengels vanaf moet blijven, maar hij vindt het leuk speelgoed. Omhoog - BZZZT - omlaag - BZZZT - achterover - BZZZZZZZT nog verder achterover (!!).. ik smeek hem toe dat hij moet stoppen, hij gaat uiteraard pesterig door. We verbazen ons over het abnormaal mogelijke 'achterover-bereik' van deze stoel. Op het moment dat hij ook denkt 'het is leuk geweest, ik zet die stoel weer normaal' ... produceert de stoelbediening alleen nog een droog klikje, en gaat over tot de stand 'defect'!! Kortom... ik heb zeker vijf minuten achterover/ondersteboven in die stoel gehangen, mijn blote doos de lucht in, quasi discreet bedekt met een knisperende blauwe steriel-zakdoek, mijn benen vastklampend in de beugels,maar met tranen van het lachen die over mijn voorhoofd mijn haargrens in rolden...! We durven er niet over na te denken wat het fertiliteitspersoneel moet denken als ze die kamer binnenkomen, en die stoel in een zeeer ongebruikelijke stand aantreffen. Hoe dan ook, Episode 1 van 'in het leven van onze spruit' is geschreven. Zwanger worden is een sport! Ik ben lijstaanvoerder in de variant 'schoonhangen'. Dan is er ook nog de 20 centimeter sprint-insemineren, het punctie-naald-werpen ('oooone-hundred-and-eeeightieeee'), het follikelpompen (gestimuleerd met legale anabolen), het synchroon-delen (embryo-klasse) en het potjevullen in de klasse vanaf 100ml. Maar deze keer 'zwanger worden' zullen we ons altijd kunnen heugen.
Wij wilden graag een baby, ook omdat ik al wat ouder word. Wil graag voor mijn 35ste 2 kinderen vandaar dat het nu wel tijd was. Ik ben 2 maart gestopt met de pil. 7 maart was ik ong geworden. vanaf 2 maart tot 26 maart hebben wij het veilig gedaan. Daarna niet meer. Ik dacht voordat ik een x zwanger raak zal wel ongeveer een half jaar duren omdat ik ook best lang al de pil slikte. Dus ik had uitgerekend eind dit jaar zwanger volgend jaar bevallen. Totdat ik niet meer ongesteld werd. Ik moest 5 juni ongesteld worden maar het kwam maar niet. Was sowieso voor mijn pilgebruik erg onregelmatig. Wachten en wachten. na 12 dagen een testje gedaan. negatief. ik dacht kijk ik wist het wel. na weer 2 dagen weer een test gedaan en dit x Positief De verloskundige ging uit van 7 maart dus zij rekende 2 weken extra. Ik wist bijna zeker dat mijn baby van ongeveer 26 maart is Dus hebben we een echo gehad en ik had helemaal 100% gelijk. Ipv wat toen de verloskundige zei 11.5 weken was ik 8.5 week Mamagevoel denk ik Gelijk de eerste beste x onveilig was het dus raak.
Mijn verhaal: Eind oktober 2010 gestopt met de pil. We hadden niet per se direct een kinderwens, maar omdat ik er ook niet jonger op zou worden, toch maar vast gestopt om te kijken wat m'n cyclus zou gaan doen. Ik slikte al zo'n 11 of 12 jaar de pil. M'n cyclus kwam inderdaad traag op gang en duurde ook redelijk lang. Tot ik echt steeds meer last kreeg van puistjes . In mei 2011 toch maar even een testje gedaan om zeker te weten dat ik niet zwanger zou zijn, dacht ik. Ik kreeg gelijk 2 dikke strepen. Ik weet nog dat ik dacht dat ik gewoon een paar minuutjes moest wachten, misschien zou die dikke streep nog wegtrekken, haha! We waren redelijk in paniek, omdat we niet hadden verwacht dat het zo snel zou gaan. Gelijk afspraak voor echo gemaakt, want ik had door mijn onregelmatige cyclus geen idee hoe ver ik al zou zijn. Bij de eerste echo zagen ze alleen een leeg vruchtzakje (dit was op een donderdag). De dinsdag daarna kon ik gelijk bij de gynaecoloog terecht om de mogelijkheden te bespreken. Ze had al een hoop folders op d'r bureau klaarliggen, over curretage e.d. Natuurlijk wilde ze zelf ook nog even een echo maken. Ze schrok een beetje en haalde er gelijk een collega bij. We zagen namelijk ipv een leeg vruchtzakje twee hartjes kloppen!!! En ik was al 9 weken zwanger! Dus eerst de schrik dat ik zwanger was, toen de schrik van een leeg vruchtzakje, en daarna de schrik van een eeneiige tweeling! Helaas ben ik de tweeling bij 17+5 weken verloren bij een extreme vroeggeboorte (late miskraam). En toen wilde m'n cyclus dus wéér niet op gang komen. Dit heeft zo'n 5 maanden geduurd. Toen ik uiteindelijk weer een gewone eisprong had, heeft het niet zo lang geduurd voor ik weer mocht zeggen dat ik zwanger ben! Inmiddels ben ik vandaag precies 16 weken zwanger. De komende weken worden dus wel weer even spannend (omdat die 17 / 18 weken weer dichtbij komen), maar hoewel opnieuw een tweeling uiteraard ook welkom was geweest ben ik opgelucht dat het er nu toch maar 1 is. De kans op complicaties is daarmee gelukkig een heel stuk kleiner. Over 2 weken krijg ik wel, voornamelijk voor m'n eigen gemoedsrust, een extra echo. Maar tot nu toe ziet het er allemaal goed uit, dus we gaan er vanuit dat het deze keer allemaal goed afloopt en we in november eindelijk ons kindje kunnen vasthouden.
16 Jaar geleden was ik zwanger en hebben we een mooie dochter gekregen. Na lang proberen onderzoeken in het ziekenhuis want een 2e kindje wilde maar niet komen. Inseminatiepoging gehad zonder succes, weer onderzoeken en daar kwam uit dat ik onvruchtbaar zou zijn.... Geprobeerd ons erbij neer te leggen dat het bij 1 kindje zou blijven. Nu sinds januari leef ik gescheiden van de vader van mijn dochter, heb ik februari een lieve man leren kennen, samen gaan wonen in april en in mei zwanger geraakt. We waren soms wat slordig met ac omdat ik toch geen kinderen meer zou kunnen krijgen. Ik kreeg het erg benauwd toen ik overtijd was, dat was lang geleden dat het onregelmatig was. Nog geintjes genaakt samen omdat mijn leven nog niet echt op orde is met lopende scheiding ed. En 2 weken geleden een test gedaan en....hartstikke zwanger! Ik heb huilend de test bij vriend onder z'n neus gedrukt om half 6 smorgens, wist me even geen raad hoor. Ik ben 40.vriend is 43. En nu is het kindje hartstikke welkom, ons grote kado! Lang verwacht en toch nog gekregen (als alles dan goed gaat he?)>