Oh ja...dan is dat ook onze redding geweest Pfieuw..toch nog iets goeds gedaan voor de hechting (wat kan je hier melig van worden zeg) @Juju: jeutje...oudste er nog een risico bij. En niet gepland, en een ks EN pas na 3 uren bij mama; als dat maar goed komt Nee hoor, ik ben er echt van overtuigd dat liefde veel goed maakt! Dus de grote druppels in de Emmer. EN gelukkig maar, want slechts weinig omtrent de verwekking en geboorte van je kindje kan je voor uit plannen! Want dan zou iedereen meteen kiezen voor een stresloze, vaginale bevalling, zonder complicaties waarbij de baby meteen op je borst/buik wordt gelegd.
Ik ben het wel met je eens Rozemarijke, denk ik. Het zijn de nuances die het hem doen. Ik weet bijvoorbeeld dat ik wél gekozen zou hebben voor IVF/ICSI als dat nodig geweest zou zijn. En dat ik een eicel af zou staan aan mijn zusje als dat nodig zou zijn. Dat is misschien minder ideaal dan de natuurlijke weg zoals het gelukkig altijd is gegaan, maar ik geloof dan toch sterk in de helende werking van de liefde (braak.. sorry voor dit hallmarkmoment )
Oke ja sorry had het niet helemaal gelezen, vond die groene achtergrond beetje vervelend lezen. Zara dat begreep ik. Ik vind dit wel een varierend topic Maar ook een leuk topic, er komen zoveel punten voorbij waar je ieders mening hoort. En over elke mening ga je weer nadenken en pik je punten uit waarvan je denkt ja.../ nee.....
Ja ik vind het ook prettig zo, zonder oordelen e.d. Ga nu slapen, even mentaal knuffelen met mijn ongeboren baby om zijn ongeplandheid goed te maken (en aan te geven dat hij zelf verantwoordelijk is voor een goed leven door probleemloos geboren te worden over een aantal maanden, ik bedoel laat ik dat dan ook maar even duidelijk maken meteen )
Mooi gezegd Ik hou wel val hallmarkmomentjes Ik denk inderdaad dat het stukje kangoeen hier ook wel op aansluit. Dat het ondertussen wel bewezen is, dat als prematuren voelen hoeveel papa en mama van ze houden, dit veel effectiever is dan welk medicijn dan ook! Dus: Its all about love
Groen??? Weet niet wat jij drinkt/rookt op dit moment Maar dat heb ik ook hoor. Volg dit topic al vanaf het moment en heb mijn menig toch wel bij gesteld. Ook juist door het lezen van bepaalde meningen e.d.
Sorry moest erg lachen om die 2 opmerkingen. Geniet er maar van meid. ook al is het niet gepland, het blijft een wonder. ( maar goed dat had je zelf ook al door )
HECHTINGSSTOORNIS / GEEN-BODEM-SYNDROOM - Artikelen: HECHTING: RISICO OF BESCHERMING? deze is bij mij echt groen. Ik rook niet en drink niet. Nooit gedaan ook. Weer beter voor kk
Ooh hahahaha! Ik dacht hier! Maar die link is inderdaad met groene achtergrond, hahaha! Blond...zoiets? Ik ben gestopt met roken, telt dat ook?
Kweenie of je blond bent, weet je zelf het beste Dacht eigenlijk dat jij nu nog groen zag. Bah wat worden we melig he. Ik ga plat, morgen weer een drukke dag. Hasta la vista
Ik heb nog niet helemaal alles gelezen, maar wel een stukje over hechting. Ik denk namelijk zeer zeker dat het heel belangrijk is dat een kindje de eerste aanraking van de moeder krijgt, ook al is dit maar heel even. Ik ben zelf d.m.v. een keizersnee ter wereld gekomen. Een spoedkeizersnee. En dit gebeurde onder volledig narcose. Mijn moeder heeft mij niet gezien of aangeraakt. Toen zij wakker werd heeft ze me in een duf moment heel even snel gezien. De volgende ochtend toen ze echt wakker was vroeg ze naar me en toen hebben de zusters mij niet gehaald. Uiteindelijk kwam mijn vader om half 2 (was de avond ervoor om 9 uur geboren) en toen heeft hij mij gehaald en mijn moeder mij dus voor het eerst vast kunnen houden. En wij hebben alletwee echt heel erg lang een veel slechter gevoel van hechting gehad. Dit zowel bewust als onbewust. Nu is in maart mijn eigen dochtertje geboren. Mijn moeder is bij de bevalling geweest. Na afloop heeft alsnog een stukje hechting plaats gevonden. Wij hadden alletwee het gevoel, nu is het goed. Mijn moeder zei er viel iets van mij af waarvan ik mij niet eens bewust was dat dit er was. Ik denk dus zeker wel dat die eerste hechting enorm belangrijk is. Overigens is het natuurlijk een andere tijd, want ik werd ook gewoon in een grote kraamkamer gelegd met alle andere baby's en dat lijkt me ook niet goed voor de hechting. Ik wil trouwens echt niemand hier een onzeker of vervelend gevoel over geven! Dit is mijn eigen ervaring en ik wilde dit toch graag delen.
Ik denk dat je precies zegt waar het fout is gegaan: algehele narcose en kraamkamer. Hoewel de meesten daar vroeger wel lagen en ik toch ook met mijn moeder ( en ook vader) close ben.
Ik begrijp je motivatie, maar wat ik wat minder goed begrijp. Jij als ouder overziet het geheel. Op zekere momenten moet jij de leiding nemen, doe je dat niet, dan is dat onveilig voor je kindje (in het breedste begrip, dus ook later als je de leiding niet neemt en onduidelijk bent). Als door opname had kunnen bekeken waar het 'mis' ging, op welk vlak dan ook, dan had de mogelijkheid bestaan dat jij een blijere baby terug had gekregen die weer lekker in zijn/haar vel zat of in ieder geval beter. Die kans ontneem je het kind toch niet op basis van die paar dagen onthechting? Dan staar je jezelf toch blind op een heel iniministukje van de puzzel (met alle respect hoor!). Ik kan dit ook door trekken naar het geloof (voert te ver voor hier). Hier in het ziekenhuis mocht ik trouwens gewoon bij onze dochter blijven. Way off topic hoor. Ik zie een gigantisch belang in een goede hechting, het bieden van geborgenheid en veiligheid. Voor mij is het geloof ook belangrijk en na het zien van deze afleveringen weet ik op basis daarvan dat het voor mij niet een keuze zou zijn waar ik achter kan staan. Mijn reactie op het homo-echtpaar ging om hun manier van omgang naar alle betrokken partijen toe.
@Kwekijzer: ik heb het steeds zo georganiseerd dat ik dan toch op andere manieren ondersteuning kreeg waar dat dan maar mogelijk was. Ons huis was een puinzooi, douchen en aankleden deed ik soms dagen achter elkaar niet, omdat dat gewoon niet ging, (Thirza raakte daarvan dan zo overstuur dat ze er zowat in stikte, als ze dan niet bij me kon liggen). En HA en CB zagen totaal NIET wat er aan scheelde, werd allemaal steeds weggepoetst, dus dat zou mede reden zijn geweest om m'n kind bij me te houden: IK zag wat er aan de hand was en heb daar de regie over gehouden. Thirza is geen moment onveilig bij me geweest en als dat wel was gebeurd, zou ik hulp ingeschakeld hebben om de situatie weer zo te krijgen dat het wel veilig werd. Maar dan dus wel zonder ziekenhuisopname, (zolang dat had betekent dat ik gescheiden zou zijn van m'n kind dus). Inmiddels is er wel veel meer oog voor die hechting en dus ook de mogelijkheid vaak om samen met je kind opgenomen te worden: dat zou ik dus wel weer doen, maar van de zijde van mijn kind wijken? Nee, echt niet, niet in die eerste maanden!
Maar was dat dan niet in jullie zh? Ik bedoel wat voor middeleeuws zh is dat dan? Mijn nichtje is 10 en haar moeder was er continue bij toen ze een paar weken was. Ook 's nachts.