Haha! Waarom niet? Omdat mijn schoonmoeder een zenuwpees is en ik daar af en toe heel moe van kan worden. Ik kan goed met haar opschieten, maar bij mijn bevalling is ze niet geweest. Overigens hebben mijn man en ik er sowieso voor gekozen om het samen te doen en geen andere mensen erbij. Maar die keus is voor ieder persoonlijk en zal anders zijn.
Ik wil alleen mijn man erbij, hoe bijzonder dat je een echt gezin gaat worden....in mijn beleving is dit echt ons moment en daar wil ik verder niemand bij hebben. Vind het om eerlijk te zijn ook onbegrijpelijk dat anderen hun moeder eschoonmoeder of zus er bij willen hebben als de band met je man goed is... Zodra het kindje geboren is bellen we gelijk en laten we vol trots ons geluk aan de ouders en broers zien...
Omdat mijn schoonmoeder dan precies zegt hoe ik moet puffen en persen. En als ik het dan doe, dan weet zij het toch weer beter.... Dus nee, mijn schoonmoeder is echt niet welkom bij mijn bevalling!!!
Hier zal mijn schoonmoeder wel bij de bevalling zijn.. Ik zo het liefst ook met partner en oudste dochter (12) samen geweest zijn. Maar mijn smoeder is ernstig ziek en uit behandeld wij weten niet hoe Lang ze nog zal leven en of ze het zo en zo gaat halen.. Ze heeft gevraagt of ze bij de bevalling mag zijn is het eerste kindje van mijn partner.. En ik heb eigenlijk gelijk ja gezegt met het idee ..dat ik alles aan wil grijpen om haar te motiveren om het vol te houden.. Je hoort wel vaker dat als mensen iets hebben om na uit te kijken ze dat vaak nog halen..ik hoop wel dat ze rustig is (normaal erg aanwezig ) en mij laat .. Ik heb dus snel ja gezegt zonder er over na te denken en ik zie het wel en laat het op mij af komen..
Oei succes, daar kom je niet meer onderuit. Hopelijk haalt je schoonmoeder het nog en houdt ze haar gemak tijdens de bevalling .
Hier ook niemand anders dan mijn man er bij. Ik zeg steeds: "Er was ook niemand bij toen ze gemaakt werd, dus hoeft het er ook niemand bij als ze er uit komt" Mijn schoonmoeder vind ik veels te druk, aanwezig en overheersend om erbij te zijn. En ze weet alles beter, dus dan krijg ik constant te horen hoe ik wel of niet moet puffen of persen. Ze was wel aanwezig bij de bevalling van mijn schoonzus (haar dochter) en daar zat ze dus ook steeds door de verloskundige heen te kwekken. Mijn eigen moeder is heel erg rustig en kalm, maar die zegt zelf dat het een moment voor man en vrouw samen is en ze wilt er niet perse bij zijn. Wel heeft ze graag dat we haar bellen als ik naar het ziekenhuis ga, maar ze komt denk ik dan pas als de baby er is.
voor en tijdens de zwangerschap geroepen dat ik niemand erbij wilde! Halverwege de zwangerschap toch op terug gekomen en vraagt aan mijn moeder of ze er bij wilde zijn als ik er echt door heen zou zitten! Uiteindelijk is het volledig anders gelopen, ik heb 2 dagen met heftige weeen gelopen, maar geen ontsluiting! Ik was dood en dood moe en mn man kon niets goed doen! Schoonmoeders is toen ook gekomen en heeft ons gebracht naar t zkhuis! Daarna mijn moeder ingelicht, maar die moest nog 2,5 uur rijden naar ons! S-M is er bij gebleven en heeft me er echt door heen gesleept! Mn man is een zenuwpees en wist niet wat hij t beste kon doen, daarbij kon hij niets goed doen mn eigen moeder is er ook bij geweest, maar heb meer aan sm gehad!
Ik zou er echt niet aan moeten denken. Het is erg prive en zelfs voor me eigen moeder.!! Ons moment !! Van niemand anders en ik wil dat mijn man optimaal kan genieten van zijn eerste momenten zpnder dat iemand dat kan verstoren. En ik wil me niet hoeven schamen of remmen.
Mijn man is mijn beste vriend, onze band is geweldig en juist dat is misschien wel de reden dat mijn moeder én mijn schoonzusje bij de bevalling waren. We hebben sowieso met onze families een goede band en mijn vriend (destijds 21 jaar) vond het behoorlijk eng toen de bevalling begon. Het was voor hem ontzettend fijn dat mijn moeder en schoonzus (vrouw van mijn broer) er bij waren en hij heeft ontzettend veel steun gehad en doordat zij er bij waren voelde het voor hem veel beter. En voor mij ook! Mijn vriend heeft trouwens een hele goede band met mijn moeder, misschien nog wel beter dan met zijn eigen moeder. De bevalling duurde erg lang (de eerste 36 uur waren thuis) en wisselden ze elkaar af qua slapen en was er dus altijd iemand gezellig even met mij aan het kletsen Eenmaal in het ziekenhuis bleek mijn vriend de maxicosi te zijn vergeten en moest hij dus weer terug naar huis. Mijn moeder bleef bij mij en ik was dus gelukkig niet alleen. En een half uur nadat mijn vriend weer terug was lag onze zoon al op mijn buik En mijn moeder en schoonzus hebben ook een hele bijzondere band met onze zoon, ze zijn echt ontzettend trots dat ze erbij waren toen hij werd geboren en wij ook! Overigens zou ik mijn schoonmoeder er niet bij hebben willen hebben hoor. We hebben een goede band, maar niet zó goed dat ik haar er bij zou willen.
nou ik had het zelfde probleem... mijn moeder woont hier bij mij in de buurt en me schoonmoeder 60 kilometer verder.... ik vond het wel leuk als ze erbij waren maar omdat er dan maar 1 optijd kwam en de ander mischien te laat en ik geen onderschreit wil maken tussen de oma's vond ik het zielig als er 1 wel bij de bevalling was en de ander niet... dus we hebben besloten om niemand erbij te houden.... wat mij ervaring er bij was en me vriend ze ook was dat we best wel blij waren dat ze er neit bij waren... waarom het was in het ziekenhuis zo druk met de bevallingen dat ze van hut na her gingen en omdat iedereen een volle kamer had en onze eigelijjk ik en me vriend was vonden de mensen die er werkte het heel fijn omdat het lekker rustig was bij ons en niet iedereen door elkaar babbelde... dus alles was goeed bespreek baar... wij gaan met deze bevalling weer het zelfde doen alleen ik en me vriend dus geen oma's erbij anders krijg ik weer onderschreit....
Ik wou mijn moeder er wel bij hebben......mijn schoonmoeder niet! maaare tijdens de bevalling kwam ze ineens binnenlopen (was in t ziekenhuis) en ze is niet meer weggegaan! Op dat moment kon het me geen moer schelen als stond het heel nederlands elftal erbij....maare als ik het over kon doen dan zonder schoonmoeder. Ik vond het wel erg fijn dat mijn eigen moeder erbij was...maar wij hebben dan ook een hele goede band met elkaar. succes met je beslissing! mijn tip uit ervaring...regel het dus VOOR de bevalling en niet tijdens..hihi
@ ratatosk ja je heb wel gelijk als je het zo zegt, hij moet sterk zijn hij is wel je back up als het bij jou even niet gaat, ik snap nu wel goed wat je bedoelt ja
Ik zou op zich mijn moeder er wel bij willen hebben, maar die wil dat zelf absoluut niet. Heeft zelf nogal heftige ervaringen met bevallen, en wil dat bij mij niet meemaken/zien. Schoonmoeder wil ik er absoluut niet bij hebben! Moet er echt niet aan denken!! Ze zou hier dus ook een HEEEEEEL groot probleem hebben als ze zomaar de verloskamer binnen zou komen lopen..
Echt waar? Vind dat nogal wat om maar gewoon binnen te lopen en maar gewoon te blijven tijdens zo'n intiem moment waar je niet voor bent uitgenodigd. Ik denk dat ik als ik terug denk aan mijn eigen bevalling haar op niet al te vriendelijke wijze had medegedeeld om op te hoepelen....
Ik wil het echt alleen met mijn mannetje doen. Het is ons moment en ik wil ook na de bevalling eerst lekker met zijn drietjes zijn. Zowel mijn moeder als schoonmoeder zijn echt lief, maar ik weet zeker dat ik me tijdens de beavlling zou ergeren aan alle goed-bedoelde adviezen en dan moet ik het intieme moment als gezinnetje na de bevalling ook meteen delen (en daar ben ik wat dit betreft echt te egoistisch voor).
@jewe: wat raar zeg, om jezelf bij een bevalling uit te nodigen. Op het moment ben je er niet mee bezig, maar was je achteraf gezien niet kwaad?
achteraf gezien...zou ik het ook zo hebben gedaan....maare tijdens bevalling was ik helemaal van de wereld. Kreeg maar de helft mee en na de bevalling viel ik weg. Mijn vriend was zo onder de indruk van alles dat hij er ook niks van heeft gezegd. Mochten we ooit een 2e kindje krijgen dan ga ik hier goede afspraken over maken.