Wiens kinderen slapen samen op een kamer om een andere reden dan ruimtegebrek? Dus omdat het: - leuk is - een veilig gevoel geeft - etc In NL is het hebben van een eigen kamer per kind misschien wel een symbool van onze welvaart. Terwijl men het in andere culturen 'zielig' vindt als een kind eenzaam en alleen op een kamer moet liggen. Ik denk hierbij ook aan ouders die hun baby in een wieg op hun kamer laten slapen versus op hun eigen kamer. Is het volgens dezelfde gedachtegang niet super als een kind altijd een broer/zus om zich heen heeft? Onze zoon slaapt meestal op zijn eigen kamer, tenzij hij ziek of van slag is, dan mag hij in de Cosleeper. Ik merk aan hem dat hij super slaapt op het kdv, waar dus meerdere kindjes op een kamertje liggen. Zelfs als zij heel hard huilen wordt hij daarvan niet wakker of slaapt hij verder. Thuis wil hij overdag liefst niet in zijn bed slapen terwijl het dan vaak in de kinderwagen, bij mij in de buurt prima lukt. Mocht er ooit een tweede komen, zou ik hem dan niet een groot plezier doen door ze samen te laten slapen? Bv eerst alleen overdag, baby op onze kamer, en wanneer de baby doorslaapt, samen op een kinderkamer? Ik ben heel benieuwd naar reacties, zowel van voorstanders van een eigen kamer als voorstanders van samen op een kamer. En van ervaringen, zowel positief als negatief!
Ik lag vroeger samen met mijn zusje. Tot ik ongeveer 12 jaar was. Wij vonden het geweldig. We hadden wel genoeg slaapkamers ( 4 zelfs) maar we wilden graag samen. Veilig inderdaad, gezellig, gewoonte Geen idee. Het was zo en het was goed. Ik ben dus voorstander. Mijn dochter wil heel graag dat haar broertje af en toe bij haar slaapt. Dat kan nog niet omdat hij in een ledikant nog ligt maar straks mag dat van ons. Dan slepen we wel met een matras denk ik. Want een eigen kamer wil ik eerst wel houden.
Ik heb op leuk gestemd. En dat vind ik ook. Máar, zodra een kind in de leeftijd komt dat ie graag een plekje voor zichzelf wil (in de prepuberteit ofzo), dan moet dat wel kunnen. Op een eigen kamer, of dmv een andere oplossing.
Nu doen wij het niet omdat ze elkaar anders wakker gaan houden, en ik geen zin heb om iedere avond politieagent op hun kamer of op de gang te gaan spelen. Op vakantie moest het wel eens, en dat was zó geen succes dat we op zoek gingen naar een andere (nood)oplossing. En als ze wat groter zijn doen we het niet, omdat ik zelf altijd gierende ruzie had met mijn zus met wie ik een kamer deelde, en dit pas over ging toen we allebei een eigen kamer hadden.
Ja, daar zeg je wat. Je eigen ervaring... Zelf heb ik als kind ook een kamer gedeeld met mijn zus die vijf jaar ouder is. En dat werkte niet zo goed vanwege de verschillende bedtijden. Tot welke leeftijd zou het echt nog leuk zijn? En wat is het maximale leeftijdsverschil? Zelf denk ik, totaal de middelbare school is het leuk, daarna wint de behoefteasn privacy het denk ik van het gevoel van veiligheid.
Mijn zus en ik scheelden 14,5 maanden, veel minder kan niet, of je moet een tweeling zijn. Ik ken trouwens een tweeling die tot 20 jaar oud een kamer hebben gedeeld. Bij hen ging het wel goed, zelfs tot in en na de puberteit. Het zal dus ook heel persoonlijk zijn, en voor ieder setje kinderen weer anders. Wij deelden onze kamer tot we een jaar of 12-13 waren. En toen was het ook echt de hoogste tijd om alleen te gaan slapen! (bij ons was het overigens een kwestie van ruimte-gebrek; met 9 kinderen in een rijtjeshuis ontkom je niet aan kamers delen). Ik heb het zelf nooit gevoeld als 'veiligheid' of zo.
Dochters schelen anderhalf jaar en hebben dezelfde bedtijden en ritme. Op deze leeftijd vinden ze het hartstikke leuk en het geeft ze idd een veilig gevoel denk ik. Als ze straks ieder een eigen kamer zouden willen dan kan dat ook natuurlijk.
Het zal vast "gezellig" zijn maar slapen is meer dan alleen gezellig. Onze kinderen hebben hele andere ritmes, de een slaapt moeilijk in de ander slaapt graag uit. De 1 klets of leest graag nog wat terwijl de ander het liggen in bed ziet als einde van de dag en hup in slaap valt zodra haar hoofd het kussen raakt. In vakanties moet het wel eens, de een of de ander bij elkaar maar dat is niet echt een succes na 2 nachten zijn ze beiden "op". De 1 houdt de ander 's avonds wakker waarbij de ander de een smorgens weer eerder wakker maakt en na 2 nachten is de lol er wel af. Hier logeren ze soms een nachtje bij elkaar maar meer niet. Het leek mij ook leuk, 2 meiden bij elkaar maar omdat ik ook vind dat ze later een eigen plekje moeten hebben hebben we het uiteindelijk niet gedaan. Daarnaast is onze middelste erg gehecht aan haar rust en trekt zich regelmatig even op haar kamer terug.
Onze jongens slapen bijelkaar, en dat vinden ze helemaal geweldig ze willen niet eens apart..... Onze kleine meid slaapt dus alleen mocht er ooit nog 1 bij komen dan komt die of bij haar of het word dan toch tijd om uit te bouwen.... Me zusje en ik hebben vroeger ook meer bijelkaar geslapen dan apart. Dit omdat we het gezellig vonden (ondanks 4 jaar verschil). We hadden genoeg slaapkamers maar we deden het uit ons zelf.....
Ik lees even mee, met 2 kinderen zijn onze slaapkamers "op". Mijn man heeft de zolder in gebruik voor zijn hobby... Ooit zou ik wel graag een derde willen, mijn man absoluut niet, zijn grootste argument: Hij wil niet dat kinderen een slaapkamer moeten delen
Ik heb een kamer moeten delen met mijn zusje toen ik een stuk jonger was en ik vond het geen drol aan. Mijn zusje en ik verschillen enorm van elkaar en onze ritmes ook. We sliepen trouwens op 1 kamer toen zij 2 was en ik 6, zoiets in ieder geval. Mochten wij ooit nog een tweede kindje krijgen, dan hoop ik dat we voldoende ruimte hebben om ze beide een eigen plekje te geven. Op 1 kamer doe ik ze liever niet aan, tenzij ze zelf aangeven dat ze samen willen slapen
De kinderen hebben wel eigen kamers maar hebben zelf om een stapelbed gevraagd, veel gezelliger, vinden ze. Soms gaan ze in de andere kamer 'logeren', of ze komen gezellig bij ons. Ik heb aantal jaar met 5 jaar jongere zus gedeeld, ik vond het gezelliger.
Hier wil de oudste maar wat graag met haar zusje op 1 kamer. Voor nu houd ik dat nog even af aangezien kleine zusjes niet altijd even goed snappen dat je poppenhuizen niet helemaal leeg moet trekken, maar misschien over een paar maanden dat het wel kan en gast gebeuren. Zelf van mijn 2e tot mijn 12e samen met mijn zusje en later zusjes op een kamer geslapen. Was reuze gezellig! Hadden een erg grote slaapkamer (van 2 dus 1 gemaakt) met een complete zithoek, poppenhoek, keukentje en weet ik wat allemaal. Rond mijn 12e de bedden anders gaan neerzetten zodat er eigen hoekjes ontstonden en op mijn 14e werden er muurtjes geplaatst zodat we allemaal een eigen kamertje hadden.
ik denk dat het voor een kind goed is om zijn/haar eigen plek te hebben die naar eigen wens ingericht kan worden,waar ze zich terug kunnen trekken etc. Denk dat dat goed is voor hun eigen identiteit. Maar ik kan er eigenlijk niet over oordelen want ik ben enig kind mijn kinderen slapen elk op eigen kamer,mocht er een derde komen dan moet 1 zijn kamer delen. of we bouwen op zolder een extra kamertje.
Wij hebben drie meiden en maar twee slaapkamers voor ze. De jongste en de middeltste slapen op 1 kamer....soms. De oudste kruipt graag bij de middelste in bed of andersom. Laat ze maar gezellig samen slapen mits ze geen slaap te kort komen. Als ik merk dat ze te weinig slapen dan grijp ik meteen in. Ik vind het belangrijk dat genoeg rust krijgen.
Hier ging het samen leggen nog niet. Nu hebben we drie slaapkamers en de wens voor ooit een derde kindje. Omdat de huizenmarkt zo dicht zit verwacht ik voor die tijd nog niet verhuisd te zijn dus dat betekent dat de twee oudsten dan toch moeten gaan delen.
One dochter van twee slaapt nog bij ons op de kamer en de kans is reeel dat ze daar nog steeds ligt als de baby komt. Deze komt ook bij ons op de kamer. We hebben vijf grote slaapkamers, dus het is niet vanwege ruimtegebrek. Wij vinden het in ieder geval het eerste jaar fijn dat ze bij ons liggen en daarna naar gelang van behoefte van het kind. Onze dochter heeft met name 's nachts veel behoefte gehad aan onze nabijheid en geborgenheid. Ze hebben trouwens wel een eigen slaapkamer (in wording), maar als ze een slaapkamer (soms) willen delen is dat ook geen probleem.
Mijn kinderen hebben ieder een eigen kamer maar slapen vooral de laatste tijd veel samen. Ze noemen het logeren. . Toch hebben ze ieder hun eigen maar dat vind ik vooral voor oudere kinderen erg belangrijk