@ Stella: Hoop dat het niets te betekenen heeft meid! Was tijdens de zwangerschap van mijn dochter gelukkig ook al erg nuchter! We hadden het kamertje pas uitgekozen na de 20 weken echo, juist om teleurstellingen te voorkomen. Mag de 28e heen voor de 1e echo. Mijn dochtertje is dan naar de peuterspeelzaal en hoef ik mooi geen excuus te bedenken waarom ze naar de oppas moet!
fbdb, lief dank je wel!! suus, hier om 9.45. Gelukkig lekker snel. Meestal staan we rond 8.15/8.30 op en om 9.15 mn dochter bij mn moeder droppen die gaan peutergymmen en dan kan ik meteen doorrijden.
Goedemiddag meiden. Suus, dit gaat zeker makkelijker dan chatten via Wordfeud. Vandaar dat ik dan nu ook maar wat probeer mee te gaan kletsen hier. Ik heb alles even wat vluchtig door gelezen, maar wel lastig om alles te onthouden. Maar als jullie het goed vinden ga ik vanaf nu gewoon wat proberen mee te kletsen. Maar ik zal me eerst even voorstellen en weten diegene die mij nog niet kennen wie ik ben. Ik ben Lyanna, 37 jaar en vandaag 24,3 wkn zwanger van onze 2e zoon. Onze 1e zoon is 19 mei 2009 geboren en sinds mrt '10 waren we bezig voor een 2e kindje. In aug '10 had ik een positieve test in handen, maar met de 1e echo (na veel vocht vasthouden) met 6 wkn eerst een verdenking mola zwangerschap. 1 week later bleek dit gelukkig niet het geval, maar wel een MA. Ik heb toen met 7,5 wkn een curettage gehad. Verder heb ik in mrt '11 en juli '11 nog een vmk gehad en sept '11 zijn we de MMM in gegaan. Oktober hebben we de 1e hormoon gestimuleerde IUI gehad en vanaf de 2e met behulp van Utrogestan. Dit omdat bij mij tijd tussen eisprong en menstruatie maar 8 dagen was en eigenlijk een zwangerschap geen kans maakte. 2 januari dit jaar hadden we onze 4e IUI poging en op 14 januari had ik de 1e positieve test in handen. Ik wil alle meiden met morgen een echo dat het allemaal goede echo's zijn. Hier mag ik aanstaande maandag weer voor controle naar gyn en ook weer een echo. Ik moet trouwens op medische indicatie in het zkh bevallen, dit ivm hoge bloeddruk waar ik Methyldopa 2x pd voor slik en heb bij de 1e een keizersnee gehad.
Tulip, je dochtertje is ongeveer een half jaartje ouders als onze zoon. Wat leuk dat ze op peutergym zit.
haha ja het heet ouder en kind gym, ik doe dat dus normaal gesproken met mn dochtertje, zij gymt en zorg dat ze niet uit het klimrek mietert. Maar bedacht dus pas na het maken van de afspraak dat vrijdagochtend altijd gym is. Dus nu gaat mn moeder.
Lees nu net wie er allemaal een echo hebben. Spannend. Ik duim in ieder geval! Dat er maar mooie kindjes te zien zijn met kloppende hartjes.. Stella, las dat je wat roze hebt? Zou ik me geen zorgen om maken. Sinds ik zelf ontzettend veel bloed heb verloren deze zwangerschap, ben ik er achter gekomen dat 'onschuldig' bloedverlies echt veel voorkomt. En met een moeilijke stoelgang is het al helemaal niet raar. Hier wordt voorlopig ook nog niets gekocht trouwens!
Lyanna, 8 dagen LF is inderdaad wel erg kort. Gelukkig is het met de hulp van wat hormonen gelukt!! Jouw zoon is weer een half jaar ouder dan mijn zoon Vind hij het leuk dat hij grote broer wordt?? Weet niet of het de bedoeling is om voor te stellen oid maar zal even kort mijn verhaal neerzetten: In 2002 ongepland (ongewenst) zwanger geworden, op een gegeven moment kwamen ze bij een soa onderzoek achter dat ik zwanger was. Ik schrok heel erg en wilde het ook niet, moest nadenken over abortus of het houden. Maar op de echo bleek dat het kindje al was overleden met 8,3 weken. Sept 2007 ben ik gestopt met de pil, augustus 2008 nog niet zwanger en de MMM ingegaan. Hieruit bleek dat mijn man verminderd vruchtbaar was, hij had heel weinig zaad. Moesten nadenken hoe verder, de kans om zwanger te worden met icsi vonden ze in het ZH te laag dus zou TESE of donorzaad worden. We kozen uiteindelijk voor donorzaad, maar de ronde voordat we begonnen bleek ik zwanger te zijn van mijn man (maart 2009). 18 December 2009 is mijn zoon geboren met 41,3 wkn. We dachten nog niet zo aan een 2e kindje maar toen mijn zoon net 1 jaar was geworden bleek ik weer zwanger te zijn.. helaas ging dat spontaan mis met 7 weken. 5 Maanden later (eind mei '11) was ik weer zwanger, van mijn dochter*. Alles leek goed te gaan tot bij de 20 weken echo bleek dat er geen nierfunctie was en ze had nog een paar afwijkingen aan geslachtsorganen. Dit was niet met het leven verenigbaar, we hebben de zwangerschap af laten breken met 22,6 wkn.. op 11 oktober is ze geboren en overleden. In februari '12 was ik weer zwanger helaas ging dat gelijk mis met 4,1 weken. Ik bleek toen een vitamine B12 tekort te hebben, de maand erop ben ik gelijk weer zwanger geworden en ben dat nu nog steeds. Alleen deze zwangerschap zit er een groot haematoom in mijn baarmoeder, daardoor heb ik in totaal ruim een liter bloed verloren.. ik verlies nog steeds oud bloed. Het is afwachten wanneer het stopt.. hopelijk gauw! Nou het is toch een heel verhaal geworden sorry
Jeetje,wat heb jij veel meegemaakt Babyengel..... Het verhaal van Lyanna kende ik al.Ken haar heel goed uit een ander topic. Hiep hoi,hiep hoi...de misselijkheid is gezakt tot niveau dragelijk. Vind de volgende echo wel eng hoor.Ben er pas gerust op als we de 8 weken ruim voorbij zijn.
lyanna en babyengel, jeetje wat een verhalen!! suus, ja en bij mij geldt pas als ik de 9 of 10 weken voorbij ben zo heeft iedereen zn grens en mijlpaal denk ik.
Oh wat is er veel geschreven, hopelijk vergeet ik niemand! Ik moet vanavond werken en dan duik ik onder ter voorbereiding op morgen. Ik sluit de rij af, onze echo is om 10 uur. @babyengel dank voor de geruststelling. Het is gelukkig al helemaal gestopt. Wat heb jij veel meegemaakt zeg, ben er even stil van..... @minimuis ik wacht met spanning op DE BUIK. @susanne heerlijk dat de misselijkheid even zakt! @Lyanna, welkom hier, leuk dat je meeschrijft. Zal een spannende tijd voor je zijn geweest en heerlijk dat alles nu goed gaat! @tulip en @dreamz ik brand gewoon 3 kaarsjes vanavond. Moet goedkomen!
Mijn echo is morgen om 8.30, ik ben best wel een beetje bang.. Mijn verhaal tot nu toe: In 2009 zwanger van de eerste, na 8.4 weken is ons kindje ermee gestopt. Toen na 6 maanden weer zwanger en in april 2010 weer mis op precies 9 weken. Toen 4 maanden later weer een positieve test en weer mis op 7.4 weken in september 2010. Daarna weer zwanger en in juni 2011 weer mis op 7.4 weken. Alle mogelijke onderzoeken gehad in Nederland en Gent, maar geen oorzaken gevonden. Nu doe ik mee aan een test bij Prof. Noens in Gent, IVIG, een soort reset van je immuunsysteem dmv een 3-wekelijks infuus met antistoffen van minstens 1000 donoren. Tot nu toe lijkt alles goed te gaan, maar ik gebruik ook utrogestan en ik weet niet precies wat het effect daarvan is, mocht het toch mis zijn.. Morgen is de allereerste echo, dus best wel spannend... Ik hou jullie op de hoogte!
@ lyanna, dreamz, babyengel: jullie hebben behoorlijk wat megemaakt zeg. Hoop dat nu alles goed blijft gaan!
Hey meiden, ik heb het topic van Suzanne vanaf het begin meegelezen omdat ik nog regelmatig in dit gedeelte lees. Wat super Suus, dat de eerste echo goed was. Ik wil graag met jullie meeschrijven om de eerste weken van de zwangerschap door te komen!! Vandaag bruinverlies gespot, dus de onzekerheid is alweer volop aanwezig!
Babyengel je heb inderdaad al heel veel meegemaakt had het verhaal van jullie dochtertje al gelezen. Lyanna Ik had jou naam al vaker op het forum gezien fijn om te zien dat het nu eindelijk goed ga in je zwangerschap en gefeliciteerd natuurlijk. Nou dan zal ik mijn verhaal ook maar even doen. In 2003 waren ik en mijn vriend 1jaar samen en we waren ongepland zwanger geraakt door de pil heen. We gingen ervoor maar helaas ik kreeg bij 6weken bloedverlies een echo maar het was goed. Bij 12 weken weer een echo en toen bleek dat het fout was. Ik ging weer aan de pil en in 2006 besloten we de pil aan de kant te gooien en er voor te gaan. We raakte al snel zwanger maar ook deze keer ging het fout. We kwamen bij de gyn en kregen onderzoeken alles was goed alleen bloedstolling te hoog zou gaan spuiten. Weer waren we zo zwanger ik leerde spuiten en de eerste echo was een vruchtje te zien helaas op de tweede echo geen hartactie. Ik mocht kiezen en zei doe maar een curettage had ik dit maar nooit gedaan resultaat was na 13weken nog geen menstruatie en asherman gelukkig een lichte vorm alleen mijn baarmoederhals was verkleefd geen spiral gelukkig. Hierna nog een paar miskramen en in okt 2008 zwanger van een 2ling eerste echo goed tweede echo waren de hartjes gestopt wat hadden we een verdriet. Hierna nog een paar keer een miskraam in het totaal zaten we nu al aan de 9. We maakte de overstap naar geertgen daar bleek baarmoederslijmvlies te dun geen goede eisprong dus kreeg eerst utrogestan zwangerschap bleef uit toen aan de fostamon slecht baarmoederslijm , over op gonal-f eispong op dag 3 van cyclus dus deca erbij na 2jaar zijn we gestopt werd niet zwanger meer en het leven draaide alleen nog maar daarom. Tot feb dit jaar ineens een positieve test en een goede zwangerschap dankzij bloedverdunners en utrogestan. Nou het is nog al een verhaal
@ Kwebbel: Gezellig dat je mee komt kletsen meid. Wie weet blijven we hier allemaal hangen tot de laatste bevallen is hihi. Je loopt 4 dagen voor op mij! @ Minimuis: Zo, jij hebt ook al veel meegemaakt zeg! Mijn verhaal tot nu toe... In 2008 gestopt met de pil en na twee maanden al zwanger van mijn dochter die in juni 09 is geboren. Heb een keizersnee gehad met 41,3 weken, want ze lag in stuit en kwam niet uit zichzelf. In september '10 weer gestopt met de pil en in okt'11 een mk gehad met 5 weken. In jan '12 de eerste stap in de mmm gezet en zou een baarmoederfoto krijgen in feb '12. Bleek toen zwanger te zijn, maar kreeg in maart helaas een mk met 7,3 weken. In april weer een gesprek gehad in het ziekenhuis met de hoop verder te kunnen met onderzoeken. We werden echter naar huis gestuurd en zouden in sept pas verder kunnen met onderzoeken. Gelukkig is dat nu niet meer nodig!
Dankje Girafje. Heftig om te lezen wat iedereen hier allemaal meegemaakt heeft. Mijn verhaal: In Oktober 2009 was ik een week of 10 zwanger. Had wat rare bloedingen tussendoor gehad, dus dacht eigenlijk dat ik gemenstrueerd had. Op een avond verloor ik wat bloedstolsels en 's nachts ging het helemaal mis. Heb super veel bloed verloren, in totaal 5 weken lang bloed verloren. Maar ik liep niet bij een vk, dus nooit een echo gehad. In maart 2010 raakte ik zwanger van ons zoontje, hij is 1 december geboren. Eind december was ik zwanger, in week 5 verloor ik bloed. In week 7 kreeg ik een echo, alles was goed en werd 3 dagen vooruit gezet, geen idee waar het bloed vandaan kwam. In week 11 verloor ik weer bloed en kreeg weer een echo, weer een goed kloppend hartje en 2 dagen vooruit gezet. In week 12 weer bloed en onderzoek door de gyn, ook zij kon niks vinden, het kindje was druk en de hartslag goed, maar ze gaf geen garanties. Het bloeden stopte niet en 3 dagen later verloren wij patsboem ons kindje. En nu dus hopen dat onze 4e zwangerschap goed mag gaan.
ons verhaal minder heftig hoor, maar om het plaatje compleet te maken Na 14 maanden zwanger van onze dochter. In juni 2011 besloten voor een 2e te gaan. 27 december een positieve test, 4 februari een miskraam. Ook heb ik sinds ik voor onze dochter met de pil gestopt ben hele wisselende lange cyclussen. Ook na de mk duurde het weer 70 dagen voor de cyclus op gang kwam. Na weer 50 dagen aangeklopt bij de ha voor bloedonderzoek of een verwijzing omdat we inmiddels een jaar verder waren, werden niet echt serieus genomen en na duidelijk gemaakt te hebben dat ik niet verder kan met alleen maar zelf proberen kregen we wel een formulier mee voor zaadonderzoek. Voor de zekerheid een zwangerschapstest gedaan en spierwit natuurlijk. Mijn lijf leek mij aardig voor de gek te houden. Een week later zaad ingeleverd en uitslag: verminderd vruchtbaar Op aandringen van mijn man nog maar een test gedaan en een knalstreep Hopelijk gaat dit verhaal morgen happy verder.