Hoi! Mijn meisje van bijna 11 weken lag steeds ingebakerd in haar bedje. Overdag proberen we haar nu te wennen aan een gewoon slaapzakje. Ze wordt sindsdien alleen soms totaal paniekerig wakker, en heb het een paar keer zien gebeuren: door de 'losse' armpjes treed ineens de valreflex in werking. Paniek is dan van haar gezichtje af te lezen en ze moet enorm huilen. Heel sneu! Na het troosten en knuffelen wil ze gelukkig wel weer verder slapen, maar het is zo zielig Wie herkent dit, en heb je iets gedaan wat hielp? Hoe lang duurde het voordat het over ging? Ze ligt nu in een slaapzakje met mouwtjes, strak onder de lakentjes ingestopt. Bij het instoppen de armpjes altijd langs haar lijfje, maar als ze wil komen die daar natuurlijk gewoon onder vandaan. Bedankt voor je reactie alvast!
Waarom wil je nu al stoppen met inbakeren? S hebben we ook steeds ingebakerd. Maar omdat hij ook steeds met zn koppie naar 1 kant ligt, heb ik hem vandaag in een slaapzakje op zn zij gelegd. Met een rolletje handdoek in zn rug en een rolletje tegen zn buik. Maar goed, dat 'mag' formeel niet . Dat gaat ook met zn armpjes wel goed, geeft toch meer geborgenheid. Overigens doe ik dit niet snachts (al liggen we er dan naast), wel overdag en dan spiek ik af en toe om het hoekie
Wat beteft het afbouwen: ze wil graag haar handjes bij haar gezichtje, en propt dan haar lieve knuistjes in de bakerzak onder haar kinnetje. En omdat ze dan wil sabbelen (wat niet lukt door de zak) schaaft ze steeds ermee over haar wangetjes en kinnetje. Dusdanig dat haar huidje er helemaal rood en geirriteerd van wordt. Vandaar dus
Inbakeren in een pacco doek? Dan kan ze niet met haar knuistjes in de buurt van haar gezicht komen! Zo te lezen heeft ze het inbakeren nog gewoon nodig en ik zou er dus nog niet mee stoppen.
Hier sliepen ze altijd naast me en op hun zij. Bij het in slaap vallen lagen ze meestal aan de borst, of dicht tegen me aan. Lieten we ze 'los' liggen, dan hadden ze ook last van de Moro-reflex, maar lieten we ze op hun eigen manier slapen (niet de manier uit het boekje, maar wat bij hun paste) dan hadden ze er helemaal geen last van.
Hier slaapt ze ook graag op haar zij tegen mij aan, maar dit vertrouw ik echt niet, niet eens zozeer om mezelf, maar meer dat mijn man op haar rolt ofzo. Dit doe ik dus ook alleen wanneer ze bijvoorbeeld om 6 uur wakker, maar moe is. Dan neem ik haar bij me in bed en slaapt ze nog een uurtje verder. Heb haar een paar weken geleden op haar buikje gelegd en ze slaapt als een roosje! Dit moet je alleen wel prettig vinden voor je eigen gevoel.
Wij zijn ook begonnen met een inbakerslaapzak (puckababy) en daar wurmde zij ook haar vuistjes uit aan de bovenkant. Toen hebben we een Pacco aangeschaft en dat ging 10x beter! Sliep ze ook een stuk rustiger in. Met afbouwen gebruikte we toen weer de puckababy (ze was inmiddels groter en kon dr vuistjes er ook niet meer uit krijgen) en uiteindelijk een gewone slaapzak. Succes!
Bedankt voor jullie reacties! Ik denk inderdaad ook dat het te vroeg voor haar is om af te bouwen. Vanmiddag heb ik haar weer in haar bakerzakje gelegd, en ze sliep gelijk weer prinses-heerlijk. Misschien dat ik morgen probeer om 1 armpje vrij te houden (we hebben puckababy mini). Dan kan ze wel op haar vuistje sabbelen, en wie weet heeft ze dan geen last van dat reflex.... Mocht dat toch ook nog niet werken ga ik denk ik inderdaad die Pacco aanschaffen. Heb even op de site gekeken, en ziet er goed uit!
Uit jouw reactie lijkt het mij idd ook dat het nog te vroeg is om af te bouwen. Ik heb ook tot vorige week de bakerzak van Pacco gebruikt (hij is er nu precies 1 week af). Inmiddels heeft hij veel meer controle over zijn armbewegingen en gaat het supergoed. Enig nadeel is dat hij weer meer last heeft van krampjes het straks inbakeren van Pacco heeft bij ons namelijk ook zeker een positieve werking op de krampjes gehad. Helaas zit de ontlasting ook niet echt mee dus eventjes afwachten hoe het verder gaat.
Kan ik me voorstellen dat je dat geen prettig idee vindt. Als je je kind bij je in bed hebt moet je je baby ook nooit tussen de twee ouders in nemen, maar kind aan zijkant en mama tussen papa en kind in. Zijkant van bed zo barricaderen dat kind veilig ligt (bed tegen muur, of veilig bedhekje of cosleeper).
En je moet een veilig bed hebben! Ons bed heeft een topper die best zacht is, levensgevaarlijk dus met een baby erbij M heeft wel vaak naast me gelegen, maar ik sliep dan altijd maar half en werd stijf weer wakker. Niets voor mij. Mn man sliep helemaal niet, ook niet als hij niet eens naast haar lag
Voor wie het nog leuk vindt om te weten; vandaag dus dochtertje met één arm vrij laten slapen! Ging super geen val-reflex meer, en heerlijk geslapen!
Ja, dat is inderdaad zo. Helaas kan het bed hier echt niet tegen de muur en een co sleeper past ook niet. Zo'n hekje heb ik nooit aan gedacht. De eerste nachten heb ik haar op het verschoon kussen tussen ons in gelegd. En ze sliep sowieso in de wieg naast me. Helaas past ze daar echt niet meer in en is ze over naar haar ledikant. Waar ze dus echt totaal geen problemen mee heeft, mama lag er langer wakker van. Maar het gaat goed nu en soms neem ik haar dus nog wel bij me, maar blijf ik wakker door bijvoorbeeld een boekje te lezen ofzo.