Zo heavy he! Ja ik was ook doodsbang, gelukkig was hij nog niet binnen maar zat er een deur tussen maar we keken elkaar recht in de ogen aan brrrr
als ik dat zo hoor word ik nog banger voor die koortsstuipen. Gelukkig hier nog niet gehad, maar ben er echt bang voor. En zo te lezen terecht.
Ik ben keihard naar boven gerend om mn ouders uit bed te trommelen (woonde nog thuis) en toen we beneden kwamen was hij al weg,ws ook geschrokken Was blij dat er lichte braakschade was te zien aan de deur anders dachten mn ouders nog dat ik gedroomd had haha.
slaapverlammingen, dat is pas eng! iedereen heeft dat elke nacht maar "normaal" kan je niet wakker worden. dit gaat gepaard met hallucinaties, gevoel dat je niet alleen bent, velen zien schimmen, uittredingen of je hallucineerd dat je uittreedt, de wetenschap weet er niet veel van, ze zijn het aan het onderzoeken maar de meesten maken dezelfde dingen mee met slaapverlammingen, de wetenschap staat voor een raadsel,... toen ik het ging opzoeken wat ik had en ik kwam uit bij slaapverlammingen, nou de meeste kenmerken kwamen mee zeer belend voor, verschrikkelijk vies en eng, heb het een tijd vaak gehad en had letterlijk schrik om te gaan slapen!
Toen m´n oudste op kerstavond, 13 jaar geleden, op nog geen 2 jarige leeftijd in een onbewaakt ogenblik de deur uit was gelopen bij mijn moeder, terwijl ik even 1 seconde in gesprek was. Iemand was vergeten de voordeur weer op slot te draaien. Na 10 vreselijke minuten vonden we hem terug, hij stond bij een buurvriuw 4 huizen verderop en een straat er tussen, op de deur te kloppen. Ben nog nooit zo in paniek geweest. Het 2e ergste wat ik heb meegemaakt, is toch wel een ernstige depressie, dat je je bij het opstaan al ellendig en paniekerig volt. Ook dat is gelukkig allang weer voorbij.
De keer dat ik aan het autorijden was en wilde remmen, en me realiseerde dat ze het niet deden. Tis wel goed afgelopen gelukkig.
Ik heb hier weleens van gehoord idd lijkt me erg eng, zag jij ook dingen dan? Ik heb hier de periode na mn miskraam en dus ook stress een aantal nachten gehad dat ik bijna in slaap viel maar voor mn gevoel zat ik in een achtbaan. Ik was bij maar toch ook weer niet. Heel erg raar. Later las ik dat dat ook daarmee te maken had.
Steekpartij van de buren toen ik een jaar of 8 was. We kwamen savonds thuis met mijn oma en we zagen al dat ze het schreeuwen waren maar mijn oma wilde ons er nog snel doorheen loodsen. Opeens vlogen ze elkaar in de haren en lag er overal bloed. Een buurjongen heeft ons toen verder naar binnen geloodst. Was echt eng!
Het engste dat ik heb meegemaakt was mijn bevalling. En nee, niet het bevallen zelf, maar meer het bloedverlies en die momenten op de OK waar ik begon te denken dat ik misschien wel dood zou gaan.
ik zag gelukkig geen schimmen! ik werd wakker, ogen open maar kon nooit bewegen je wil schreeuwen, gaat niet. je ziet je gsm liggen op de grond en je wil die nemen, maar je pink bewegen gaat nog niet eens. je voelt je hart kloppen, je kan alleen met je ogen bewegen, de dekens voelen zeer zwaar aan, alsof er iemand op je zit. je voelt je bekeken, er is iets achter je maar je kan je niet omdraaien. heel stilaan begint je gevoel terug te komen en kom je er gelukkig uit! als je dat hebt, sta op, ga naar het toilet of doe iets anders want als je gewoon wil verderslapen krijg je het weer, en weer, en weer,.. wel enkele keren een uittreding gehad, of hallucinatie? geen idee, het leek zeer echt en het was tegen mn zin, alleen angst ook enkele keren net voordat ik het kreeg hoorde ik superharde geluiden, een soort bong, geklop, extreem hard! toen ik doorkreeg dat ik onmiddelijk na die geluiden een slaapveramming zou krijgen kon ik mezelf op tijd wakker maken, maar dat geklop hoorde ik niet altijd. nu ongeveer 8 a 9 weken geleden de laatste keer, toeval of niet? zie mijn banner/ handtekening (eisprong-zwanger) raar he sorry lang verhaal
oh bah wat lijkt me dat eng slaapverlamming. mijn heeft dat ook paar x gehad en vond t super eng! ik heb miet echt iets spectaculairs. ja 1x werd ik wakker doordat iemNd over mijn wang streelde mijn man sliep dus of ik ben het zelf geweest in mijn slaap of iets anders ik had wel echt angstWeet jeetje wat was ik bang!
De 'bomaanslag' op mijn ouders. Ik was toen 9, gelukkig geen doden. En ik was onderweg naar stage toen ik een raar gevoel kreeg over opa. Werd op stage erg ziek en ben naar m'n moeder gegaan, die woonde dichtbij. Eenmaal daar werd ik gebeld door mijn vader dat opa 's ochtends een ongeluk had gehad. Kippenvel, paniek. Ik gelijk naar de IC. Toen ik opa zag en het ging 'goed' werd ik rustig. Heb hem zelf verpleegd eenmaal thuis. 6wk later werd hij geopereerd aan een aneurysma. Stonden na OK met oma aan zijn bed op IC, zie ik zijn pols en RR keihard naar de 0 gaan. Overal vlogen verplegers vandaan. Bleek hij te moeten overgeven, omdat ze hem appelsap hadden gegeven... Schijnt bij ieder mens zo te zijn dat vitale functies dan naar beneden kelderen, bij misselijkheid. Nouja, ben erg gehecht aan mijn opa zoals jullie merken
Ik ben vorig jaar heel heel ziek geweest en dat was zo eng! Het duurde maanden,ik was zo aan het ijlen soms dat ik dingen zag die er niet waren,ik droomde over spinnen die me wilden opvreten,herkende soms de gezichten niet van mijn eigen familie. Soms kon ik niet eens meer koffie zetten of koken omdat ik gewoon echt niet wist wat ik aan het doen was. Doodeng en ik hoop het nooit meer mee te maken. Daarbij mega paniekaanvallen en ik wilde zo graag leven dus heb zo hard moeten vechten.
In mijn vorige huis gebeurden rare dingen, we hebben er maar 4 maanden gewoond maar wat een drama. Ik was daar echt bang. Het gevoel dat er iets gebeurd waarvan je niet weet wat het is, wat het kan doen is heel naar. Nadat we er weg waren heb ik nog veel problemen gehad met slapen, durfde niet te slapen maar ook niet wakker te blijven. Gelukkig is ons huidige huis heel rustig en fijn maar vergeten zal ik het nooit. En toen we uit Istanbul terugkwamen was ik ziek, zware voedselvergiftiging, was helemaal naar de klote. Toen we net op waren gestegen sloeg de bliksem in het vliegtuig. Een keiharde klap en een flits, iedereen om ons heen in paniek. Mensen begonnen te bidden en we hoorden maar niks, wat er gebeurd was. Uiteindelijk moesten we terug naar het vliegveld en we vlogen heeeel dicht boven het water. Ik keek naar buiten en zag een boot met vissers die verbaasd omhoog keken. Ik vroeg aan mijn man of we dood zouden gaan, waarop hij heel rustig zei dat hij dat niet wist..Hij stelt me altijd gerust dus toen werd ik nog banger. Uiteindelijk zijn we weer in Istanbul geland en vrij snel weer terug naar Amsterdam gevlogen. Ik was echt bang om op dat moment dood te gaan.
Poeh... - Het gevoel geen kinderen te kunnen krijgen - Motorrijder onderuit zien gaan in een bocht en overreden zien worden door een tegemoedkomende auto. Had toen nog geen medische opleiding dus wist ook niet goed wat te doen. - Ernstig ziek te zijn en op je 14e of 15e te horen te krijgen dat het er slecht uitziet (alles is goedgekomen hoor, gelukkig hebben ze het ook wel eens mis) - Man had zich overgoten met benzine en dreigde zichzelf in de brand te steken. Goot daarna zijn vriendin ook over met benzine en dreigde toen haar ook in de brand te steken. pff ben een mietje geloof ik want kan nog wel paar dingen verzinnen.
Wat een vreselijke dingen heb je meegemaakt zeg En nee geen mietje zeggen hoor is al erg genoeg allemaal bah bah
De psychoses van mijn (biologische) moeder (ik was toen 2-3-4-5 jaar). Het is echt het engste wat ik heb meegemaakt, maar ik was nog wel erg jong en de angst kan ik niet meer echt terugvoelen, maar kan me alles wel goed herinneren. De vakantie naar de wintersport toen ik met m'n ouders bijna de afgrond inreed doordat iemand ons afsneed. Ik was toen een jaar of 10. En toen ik ongeveer 21 jaar was en we over de spekgladde snelweg reden, het was net een ijsbaan. We reden 40 km per uur, werden we opeens ingehaald door een snelle bak de ongeveer 80 km per uur reed. Vlak voor ons begon die auto te draaien en via de beide vangrails (wegwerkzaamheden dus maar 2 banen en vangrails dichtbij) heen en weer slingerde en rondjes draaiden. Gelukkig konden wij op tijd afremmen. Toen we allebei stil stonden reed die auto gewoon weer verder, alleen allebei de spiegels lagen eraf. Ik ben me toen zó rotgeschrokken, besefte toen heel goed dat hoe voorzichtig je ook rijd (zeker met gladheid), iemand anders kan het zo voor je verpesten.
ik was 17 en werkte bij kennissen op het land, flink wat hectare geen wc in de buurt dus mijn baas had een houten keet getimmerd met een wc en eenplekje met gezellige banken om pauze te kunnen houden. behoorlijk in elkaar geknutseld maar ach... het was knus en gezellig toen mijn baas op vakantie ging en het laatste veld bloemen bijna was leeggesneden zei hij... er komen nog wel bloemen zonde om ze te laten staan. snijd ze maar en deel maar uit aan je familie etc... dus dat heb ik gedaan... mooie hete dag zeker 28 graden, vroeg in de ochtend ffff bloemen snijden... ik moest naar de wc..... ik in de keet... uit gewoonte de deur van de wc op slot....krak.... slot helemaal naar de klote... daar zat ik.... alleen in die keet ver weg op een grote lap grond waar verder niemand kwam, baas was op vakantie... niemand had ik gezegd waar ik heen was en mobieltjes had ik nog niet in die tijd.... en snik snik heet in die keet zonder echt stromend water...nou ik ben nog nooit zo in paniek geweest... niet alleen zat ik in een donker piepklein stikend snikheet hok... hoelang overleef je in die hitte zonder water... 3 dagen of 4 dagen....nou ik ben nog nooit hysterich geweest... maar ik werd het en geloof het of niet.... in heb de hele zijkant van de wc muur eruit geduwd.... toen mijn baas het zag was hij stil..... hij zei dat kan gewoon niet..... nou oerkracht.... bah.... ben daar echt nog dagen van slag van geweest gr Jose