Hier ben ik het dus helemaal mee eens. Daarnaast, zij heeft de keuze niet gehad. Nee, en met haar miljoenen andere mensen niet. Ze is echt de enige niet op deze wereld. Sommige mensen worden ziek, is niet hun keuze, gaan dood, is ook niet hun keuze en zien hun kids niet eens opgroeien. Musetta moet echt eens kijken naar de dingen die ze WEL heeft en niet naar dat wat ze NIET heeft. Zij heeft sowieso al tig keer meer dan wat sommige andere mensen hebben. Egoisme ten top. Sorry, maar zo voel ik het wel. Ze heeft echt hulp nodig. Dit is gewoon niet gezond.
Als je niet in die situatie zit, dan is het heel makkelijk om er zo over te denken, idd. Ik snap dat ze haar dromen niet zomaar los kan en wil laten. Ik zou ook om mij heen gaan kijken/zoeken, wat de opties dan nog zijn. Ben je dan direct obsessief? Nee, lijkt mij niet. En als ze alle opties bekeken heeft, en er niets mogelijk/passends bij blijkt te zitten, dan zal ze zich er idd bij neer moeten leggen. Als de tijd 'rijp' is. En dat was/is het nu nog niet voor haar, duidelijk.
Ik zei ook 'ik weet het niet zeker' . Mijn keuze is het niet maar dat hoeft ook niet. Wat betreft haar bedrijven, respect. Ik ken ze niet maar blijkbaar doet ze dat erg goed. Nog zo'n zegen die ze heeft. Zoveel wat die vrouw heeft en ze wil maar meer, meer, meer. :S>
Je kan toch in haar geval niet ontkennen dat dat niets met dromen te maken heeft. Met alle respect voor jouw mening. Hoop dat je de mijne ook wil respecteren maar je hebt dromen en ziekelijke obsessies. Voor mij valt Musetta onder de laatste categorie. Ja, ik snap dat ze mogelijkheden bekijkt. Dat neem ik haar niet eens kwalijk. Maar de manier hoe ze ermee omgaat vind ik ronduit schofterig. Die verjaardag in IJsland van haar dochtertje. Hoe ze gewoon maar aangeeft dat het haar geen barst uitmaakt dat ze rustig een jaar of langer in het ziekenhuis wil liggen ongeacht of ze haar kinderen wel of niet ziet. Nee sorry. Daar heb ik echt geen begrip meer voor. Zeker niet als je al drie van die prachtige kindjes hebt.
Nou ik heb dus ook wel iets meegemaakt he. Dus ik snap het in dat opzicht wel, maar als je al er zo mee om gaat... Nu kan het wel zijn dat gevoel en gedachte niet met elkaar overeen zijn. Tuurlijk in mijn geval, mijn gevoel wilde er nog 4, maar mijn verstand zei dat ik al zo blij moest zijn met 1. Dus bedenk dat je blij bent met de 3 die je hebt. En wees niet obsessief. Wij hebben ook verder gezocht en zijn daar nog mee bezig na een link van iemand hier, maar nooit ten kostte van kk. En zo zie ik ( ik he en die grens zal bij ieder anders liggen) het.
Ok, dit vond ik dus een beetje in het midden gelaten worden. Als die vrouwen idd bedreigd zouden worden, dan is het natuurlijk wel schending van de mensenrechten. Ik had niet meegekregen dat die vrouw door haar man gedwongen was (mijn vriend zat er steeds doorheen te praten ), wel dat ze het deed voor haar kinderen en de bruidschatten.. Ze zei dat ze 'geen keuze' had. Maar ik begreep dat dat vanuit financieel oogpunt was, niet vanwege dwang van haar man.
Een zegen? Denk je niet dat zij keihard werkt om dat allemaal voor elkaar te krijgen? Want dat doet ze nl. Waarom zou je moeten stoppen als je nog ambities en dromen hebt. Als je het niet probeert kun je achteraf nooit zeggen had ik maar...
Dat is waar, ik heb liever spijt van iets wat ik gedaan heb dan spijt van wat ik niet gedaan heb. Maar ik zou nooit, maar dan ook nooit, willen dat mijn kind(eren) later zouden zeggen had mijn moeder maar niet die operatie laten uitvoeren, dan was ze er nu nog geweest. Ik kan niet begrijpen waarom je als moeder je eigen dromen voor dat van je kinderen plaatst.
We hebben het hier niet over materialisme he? We hebben het hier over kinderen krijgen! uit alles blijkt dat zij gewoon gewend is om altijd maar haar zin te krijgen! En zélfs als het biologisch, natuurlijk, wetenschappelijk en medisch niet verantwoord is, blíjft ze maar doorgaan. Want wat zij wil is wet! En die kerel van haar...geen haar beter! Wat een slappe z#k is dat zeg! Wie komt er in dit hele verhaal op voor hun andere 3 kinderen, want in dit hele verhaal zijn zij maar bijzaak! Walgelijk!
Ik vind het niet obsessief dat je je mogelijkheden onderzoekt. Wel wanneer je bereid bent té grote risico's te nemen. Maar ja, wie bepaald wanneer je té grote risico's neemt? Die vrouw in Turkije die een bm-transplantatie had ondergaan, heeft dan nog wel geen kinderen. Maar wel een man en familie, die ze achterlaat als ze overlijdt. Ja, dat is minder erg dan wanneer er ook nog kinderen zouden zijn. Maar het is toch ook egoistisch? Zou het wel ok zijn geweest als Musetta 1 kind had gehad?
Maar deze keuzes en het verkennen van deze extreme opties staat toch los van een bedrijf hebben? Het punt is dat je enorme risico's neemt, bewust langdurig van huis zou zijn (van 3 kinderen dus, waarvan eentje echt nog zeer jong), om MISSCHIEN in staat te zijn om weer zwanger te zijn. Dat is niet eens gezegd. Ik zou zelf denk ik al eerder vrede gesloten hebben met het harde feit dat er geen vierde in zou zitten. Iedereen heeft dromen, maar ik vind het vrij vreemd om je leven te spenderen die na te jagen, ipv je volledig te richten op wat de realiteit is. In haar geval 3 gezonde, prachtige kindjes. Persoonlijk begrijp ik dat echt niet, nee.
Natuurlijk mag je proberen je dromen waar te maken. Maar ik vind de term 'proberen' te ver gaan als het gaat om de manier waarop zij met haar lichaam wil om gaan. Daar zou mijn lichaam te kostbaar voor zijn. En ook de kinderen en mijn man die hierdoor toch een stap terug moeten doen. Door het jarenlang lezen van Musetta's blog heb ik een behoorlijk beeld van haar gekregen. En ik kan het absoluutniet eens zijn met de uitspraken hier dat zij alleen maar zwanger wil zijn en dat ze daarna niet meer naar haar kinderen omkijkt. Praktisch niemand weet wat er allemaal gebeurd is na de bevalling van hun 1e zoontje. Ik las toen al mee op haar blog en weet dus dat zij absoluut het beste wil voor haar kinderen!! Ik denk dat Hotze zelf verder in het proces is, hij gaf in het laatste gesprek ook aan dat er eens een dag zal komen dat je het moet aanvaarden. Musetta is volgens mij nog meer bezig om die dag uit te stellen en alles te 'proberen' wat er te proberen valt. Dat is haar eigen keuze, het gaat om haar lichaam en gezin. En dat de meesten daar een heel andere visie op hebben vind ik ook heel normaal.
Kaboutertje, bedankt voor de link. Musetta, ik hoop dat ze zich kunnen berusten in de situatie en dat zij, met of zonder psychische hulp gewoon gelukkig kan worden. Ik vind het ook wel erg ver gaan allemaal, maar ik vind haar overkomen als een slimme dame en ik vind de kindjes er altijd goed verzorgd uitzien. Volgens mij is het een hecht gezin.
Ook naar Turkije gaan was voor haar dat ze achteraf niet kon zeggen had ik maar... Deze operatie heeft niet plaats gevonden en zal in de toekomst niet plaats gaan vinden...
mee eens! En bij het beeld van het jongetje op haar rug had ik juist het gevoel dat ze ontzettend lief is voor haar kinderen. Ze is een moeder die haar kindje draagt en knuffelt.
@Nijn, heb je toevallig nog een recentere link van haar webwinkel/site? Zo ja, zou je me die dan willen pben? Want volgens mij mag er geen reclame worden gemaakt hier. Weet niet zeker.