In hetnulopende topic valt het mij wéér op, het feit dat er steeds genoemd wordt dat er niet aan een derde kindje gedacht wordt ivm financieën... maarrrr wanneer kun je een 3e (of volgende kindje) dan financieeël aan? Welke bedragen denk jij dan? Het gaat dus niet over welk inkomen maar hoeveel 'moet' je voor 3 kids of meer overhouden na aftrek van vaste lasten per maand? Zelf maak ik me er ook schuldig aan hoor want roep vaak zat als ik een paar miljoen zou willen zou ik best nóg 2 kids willen....
Persoonlijk snap ik dat nooit zo. Als je voor 2 kinderen kunt betalen, kun je toch ook voor 3 betalen? Kijk, als je nu elk dubbeltje moet omdraaien, wordt het een ander verhaal, maar vooral nu ze nog zo klein zijn is nog een kindje erbij niet veel duurder lijkt mij.. Zoals het nu lijkt gaat mijn man nog behoorlijk groeien in salaris de komende jaren en hij verdient nu al niet slecht, dus we gaan er wel vanuit dat we het kunnen blijven betalen, maar je hebt niet alles voor het zeggen, dus of we zeker weten over 15 jaar voor alle 3 een studie kunnen betalen. Nou, misschien niet, misschien wel, maar de keuze voor nog een kindje heeft hier dus niet afgehangen van wat er eventueel in de toekomst nog kan gaan gebeuren.
Nou ik denk dat het per persoon afhankelijk is wat je "moet" overhouden. Mijn schoonmoeder heeft 5 thuiswonende kinderen in de leeftijd 3 tot 16 jaar. Zij zit in een gkb traject en redt zich prima. Haar kinderen hebben altijd mooie kleding aan, komen niks tekort. Ze heeft 80,- per week om te spenderen aan boodschappen en de kinderbijslag krijgt ze nog wel zelf. Daar koopt ze dan vaak ook de kleding van. Het is maar net hoe je met je centen omgaat wat je over "moet" houden denk ik
Haha, wij dachten ach een derde kan er nog wel bij. Toen kregen we een tweeling! Super leuk, maar financieel wel weer zwaarder. Maar ach, we hebben het goed, kunnen normaal leven, doen geen gekke dingen. We zien wel wat de toekomst brengt. De geschiedenis leert dat het niet altijd crisis blijft , er komen vast wel weer betere tijden aan!
Nou ja, een 3e (of 4 of 5e ) kost je vooral meer aan opvang. Kleding kopen wij altijd van de kinderbijslag. en verder is het vooral welke keuzes je maakt... Je kan je kind elke dag van de week op een activiteit doen, dat doen wij dus niet. Maar onze kinderen komen niets tekort.
Herkenbaar wat OTM zegt En die luiers gebruiken ze niet tot ze 18 zijn Want dat is volgens mij nu de grootste kostenpost van 2 (of meer) kleintjes in de luiers.... De rest gaat gewoon mee, of je nou 4, 5 of 6 boterhammen moet smeren, dat merk je niet hoor zo ook die ene aardappel meer niet....
Het zijn de eerste jaren volgens mij vooral de "verborgen kosten" zoals je water,gas,elektra wat je meer verbruikt. Ook natuurlijk de opvang als je dat nodig bent. Verder denk ik; Je kunt het zo duur maken als je zelf wil... Soms zie ik in mijn omgeving wel eens dat mensen 1 kindje hebben, een goed inkomen maar durven een 2e niet aan ivm de kosten, maar ook zie ik gezinnen die in de bijstand zitten, 4 à 5 kinderen, kinderen komen niks tekort... Ik denk dat het maar net is, wat je ook gewend bent!
Hier ook 3 kindjes en altijd gedacht waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten. Alleen hadden we het niet zo snel gedaan. Dit is anders gelopen en nu zijn er 3 kinderen. Ik heb nooit rekening gehouden met studies voor later. Ik weet niet of we dat zouden kunnen betalen omdat alles ook steeds duurder word maar ik hoop toch van wel. Ik weet niet wat voor budget iemand vind dat er over moet blijven. Is denk ik voor iedereen anders. Ik vind het belangrijk dat ze kleding eten en drinken hebben veel liefde krijgen en met plezier en in gezonde toestand leven. Dit is voor nu. Over een paar jaar hebben ze veel meer nodig en wij bekijken dat per keer. Wij hebben nu niet veel te besteden maar tegen die tijd hebben wij meer te besteden.
een derde is qua eten/kleding/uitstapjes enz inderdaad niet veel duurder, waar er twee eten kunnen er ook drie eten Maar opvang kan wel een groot probleem zijn als je daaraan gebonden bent. Ik wil heel graag een tweede maar kom nu precies rond. Hoef niet te lenen maar geld om te sparen is er niet. Zou ik nu een tweede krijgen dan moet die net als onze eerste 2.5 dag naar het kdv omdat ik nu eenmaal niet minder kan werken omdat we deze inkomsten niet kunnen missen en de oma's zelf nog werken en dus niet meer kunnen oppassen dan ze al doen. Nog een kindje op de opvang betekend 200-300 euro per maand minder te besteden en als je bedenkt dat we nu precies rondkomen (en nee, we leven al zuinig en gaan al niet op vakantie, bezuinigen kan dus niet op de maandlasten) kan dat dus gewoon niet.
Het is natuurlijk ook maar net wat je je kinderen wilt meegeven. Eten en kleding zullen ze echt niet te kort komen. Maar of je ook makkelijk de studies van drie kinderen zult kunnen betalen?
tja, in ons geval is dit dus onderdeel van de keuze, maar zeker niet de belangrijkste. Tuurlijk, waar er 2 kunnen eten kunnen er ook 3 eten en kdv/bso kosten heb je niet eeuwig, maar wat hier een belangrijke rol speelt (ook al is het een heel andere situatie), is dat mijn man is opgegroeid in een redelijk arm gezin met meerdere kinderen, waar er af en toe echt amper geld was om te eten, nooit op vakantie geweest enzovoorts en dat wil hij absoluut niet voor onze kinderen. Hij wil dat als ik werkloos thuis zou zitten (vrijwillig of niet), dat we dan ook nog de ruimte hebben om af en toe leuke dingen met ze te doen. Dus hoewel we het hier financieel vast zouden kunnen, speelt het wel een rol in onze keuze en houden wij liever die ruimte door het niet te doen.
Ik roep ook altijd als ik niet ook zo hard hoefde te werken dan wilde ik wel een vierde Maar dat zit er niet in. Mijn man heeft veel plezier in zijn werk, werkt ook heel hard meer als 40 uur per week. (zwaar werk). Maar zijn loon kunnen de vaste lasten niet eens dekken. Ik werk voor de boodschappen, kleren, cadeautjes, bezine etc etc. Dat is niet erg, maar met drie kinderen is het al moeilijk Als je tegenwoordig al leest hoeveel mensen al een lening hebben om rond te komen? Wij hebben geen lening. Maar ook geen vetpot. Ik moet dan inderdaad mijn verstand gebruiken en niet mijn gevoel
Ja weet je, hierover had ik laatst een gesprek met mijn moeder. Toen ik geboren werd hadden ze niks. Een schuurtje dat ze huurden en twintig gulden per week. Toen kwamen mijn broertjes en zusje. Inmiddels wel een huis, maar ze zaten krap. Eens per jaar een weekje naar zeeland en de enige uitjes die mijn moeder had was twee keer per jaar kleren kopen in de stad VOOR ONS, de kinderen dus. Nu wordt hier weleens gezegd dat je pas klaar bent voor uberhaupt een kind als je een koophuis hebt, twee auto's, beiden vaste baan en 10.000 euro op de spaarrekening (ongeveer dan ) Maar dat is eigenlijk onzin. Je bent klaar voor 1,2,3 of 10 kinderen als je een stabiele relatie hebt en financieel niet aan de grond zit. Verder is overal een mouw aan te passen. Ik ben van mening dat wij teveel eisen hebben voordat je aan een kind 'mag' beginnen. Vroeger hadden mensen dat ook niet allemaal, dat is echt iets van nu.
Je kan toch ook niet in een andermans portemonnee kijken? En daarnaast zijn er zoveel factoren die er mee samenhangen, van waar doe ik m'n boodschappen voor hoeveel geld tot hoeveel financiële zekerheid wil ik en wat wil ik mijn kinderen in de toekomst meegeven.
@agter: maar dat kun je toch nooit garanderen? Je kunt ook niet garanderen of je de studie voor 1 kindje kunt betalen, simpelweg omdat je niet in de toekomst kunt kijken.
Ik denk ook dat het een gevoel is. En wat je belangrijk vind. Financieel kunnen wij denk ik een derde wel aan. We hoeven niet te kijken naar boodschappen, kunnen nog steeds de auto volgooien met benzine, kunnen best eens een dagje uit of een weekendje weg. En zelfs met een derde zou dat kunnen denk ik. Want dat vind ik wel belangrijk, niet elke maand maar weer kijken hoe je uitkomt. Heb ik een tijdje moeten doen, en ben blij dat dat niet meer hoeft. Dus als bovenstaande het geval is, zouden wij ook om financiele redenen niet voor een derde kindje gaan.
Tsja wat is genoeg? Wat wil je zelf? Het is helemaal afhankelijk van wat je zelf wel en niet wil.. Voor mij zouden financiën wel een rol kunnen spelen. Ik wil namelijk graag de dingen blijven doen die ik nu doe. Ook wil ik een dergelijk bedrag voor mijn kind kunnen sparen waar ooit haar rijlessen, eventuele dure studie van betaald kunnen worden. Studeren is al hartstikke duur aan het worden, en de studiefinanciering verdwijnt. Als ik dit bedrag voor 3 kinderen wil sparen zullen we alleen daaraan al een hoop kwijt zijn. Wij maken graag verre reizen, en wil dit ook nog graag met dochter kunnen doen. Maar wat is dit duur zeg om met 3 kinderen te gaan doen. Bijna iedereen met 3 kinderen die ik ken staan op de camping, helemaal niets mis mee, maar het zou mijn keuze niet zijn. Maar voor anderen is dit allemaal geen isseu en kunnen dus wel 5 kinderen rond hebben lopen. Het is dus helemaal afhankelijk van de keuzes die je zelf maakt! Je zegt het zelf al: nu ze klein zijn. Maar ooit worden ze groter, en kosten steeds en steeds meer!