hoi dames wie is er alleen bevallen ? en hoe verwerken jullie dat ? vonden jullie het heel erg ? even het verhaal even gekopieeerd uit een ander topic het verhaal , het begon dus de nacht van 3op4 juni rond 12 uur weeen , 4juni heel de dag door weeen die niet regelmatig kwamen maar wel heel hevig waren moest ze echt wegzuchten , plan was om naar het ziekenhuis te gaan overdag maar niet gedaan , weeen kwamen toch niet regelmatig , snachts om 2u toch beslist naar het ziekenhuis te gaan want ik trok dit echt niet meer had niets geslapen sinds de nacht van 2op 3juni . ben dan alleen te voet naar het ziekenhuis gewandeld , was echt een hel !! manlief kon niet mee want schoonmama werd 5juni geopereerd en hadden geen opvang voor A (15 maand) . in het ziekenhuis aangekomen bleek ik slechts dikke 3cm te hebben maar op de ctg waren wel degelijk duidelijke weeen te zien , en volgens de vroedvrouw stonden de vliezen op knappen , nou heel de nacht door vreselijke weeen , sochtends om 8 uur nog steeds 3 cm , gyn kwam en zei voorweeen , wandel een uur rond en ik kom terug , nou goed 9 uur gyn kijkt nog eens , 3cm duidelijke weeen op de ctg en ook hij zei vliezen staan op knappen , het is wel degelijk begonnen ik zal de vliezen breken , nou blijkbaar waren die zo sterk dat ze nooit vanzelf zouden gebroken zijn (manlief was net even bij mij geraakt) kreeg meteen weeenstorm en in paniek , aangezien ik bij A ook op 3cm bleef hangen , heb dan een ruggeprik gehad en hij hielp!!!(bij A niet goed gezet en hielp niets) . manlief moest terug weg naar A aangezien de tijdelijke opvang (2uurtjes) moest gaan werken , om 11uur manlief weg . na een tijdje kwam de gyn vragen hoe het zat , bleek op 9cm te zitten , en toen ging het snel , 3 persweeen later zonder knip of scheur en zonder man , ben ik bevallen van ons zoontje , de gyn had het schaartje op de navelstreng niet goed gezet gevolg leek een slagveld , maar alles was tip top en ik was opgelucht dat hij der was !! alleen erg jammer dat ik het alleen heb meegemaakt en manlief der niet bij was , maar goed alles is in orde en we genieten nu samen van ons 2 kindjes !! maar ik kan het moeilijk plaatsen en huil heel erg vaak kraamtranen ? ik vind het zo moeilijk te aanvaarden dat het zo is gelopen misschien stel ik me aan maar vind het best heftig allemaal ! sm is geopereerd borstamputatie(kanker) de moment dat ik bevallen ben , alles gaat goed ondertussen , met zowel sm als met kleine D en mij alleen emotioneel is het een puinhoop
ooh heb dus ook geen enkele foto van de bevalling of daarna , geen enkele van mij en kleine D , was niemand bij als hij gemeten en gewogen werd , pff speelt zoveel door men hoofd
Ik heb geen zelfde ervaring dus kan er niet over mee proaten maar het lijkt mij in ieder geval ook heel heftig en ik denk ook zeker dat het niet gek is dat je daar een knauw van krijgt emotioneel. Ik heb weleens gehoord dat het verwerken van een bevalling ook heel belangrijk is. Misschien kan je met je verloskundige en of degene die bij de bevalling waren er over praten? Heel veel suc6 en geniet vooral van de kleine!
ben bevallen bij de gyn (belgie) heb dan tot vrijdag in het ziekenhuis gelegen , en daar manlief 2 keer per dag anderhalf uur max gezien , ging niet anders , vind het best moeilijk juist op zo een momenten bouw je samen een band op met elkaar en de kleine maar helaas liep niets zoals het hoort of zoals we wilden
Ik vind dit heel heftig voor je! En helemaal niet gek dat je er zo rot onder voelt, het is nogal wat! Ik denk dat het nog wel even duurt voordat je dit een plekje kan geven. Erken vooral je gevoel en nee je stelt je niet aan er is zo te lezen een hoop gebeurd in korte tijd!! Sterkte, en probeer ook te genieten van de kleine!!
wat heftig trouwens dat je lopend naar het ziekenhuis moest . Dit is inderdaad geen fijne manier van bevallen, ik denk dat je er veel over moet blijven praten.
Jeetje wat vreselijk dat je helemaal alleen naar het ziekenhuis moest lopen zeg! Kan me voorstellen dat dat echt een hel voor je was. Ik heb nog geen ervaring met bevallen maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Praat er goed over zodat je het een plekje kan geven en lekker van je kindjes kan genieten!!
Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoontje! Ik heb er (gelukkig) geen ervaring mee met alleen bevallen, maar ik vind zeker niet dat je je aanstelt. Een bevalling is een hartstikke emotioneel intensieve gebeurtenis en dat heb je nu helemaal alleen moeten doen. Zelfs geen foto's ervan, dus ook niets om er nog eens rustig naar terug te kijken. En dan ook je s.m. nog een zware operatie. Nee meisje, dat is niet niks. Ik denk dat het een goed idee is om misschien eens met iemand (maatschappelijk werk ofzo) erover te praten. Want zo te lezen zit het je erg hoog en het zou zo zonde (en onnodig!) zijn als dit je hele kraamperiode overschaduwd. Sterkte!!! En probeer ook van je kleine mannetje te genieten.
Je stelt je zeker niet aan. Bevallen is heftig en normaal ben je samen. Je hebt nu alles alleen moeten doen. Praat met je partner, vroedvrouw vraag een nagesprek in het zh aan. Laat gaan je tranen. Bij mijn eerste bevalling kwam manlief ook 10 minuten telaat binnen in het zh. Gelukkig had ik daarvoor, thuis tot 10cm, wel veel aan hem gehad.
Laat die mensen maar lekker lullen! Het is altijd makkelijk praten als je zelf niet in zo'n situatie hebt gezeten. En misschien zouden zij er wel anders op reageren als het hun zou overkomen, maar dat is toch niet boeiend. Het is hun niet overkomen, het is JOU overkomen en jij hebt het er moeilijk mee. Zo is de situatie nou eenmaal en ipv dat ze je onzeker en verdrietig maken zouden ze je liever steunen! ZO! Ik heb gesproken . En nogmaals, ik vind echt niet dat je je aanstelt. Hoe gaat je partner met je verdriet om? Neemt hij je wel serieus?
mijn man wel ja , hij heeft het er zelf ontzettend moelijk mee , hij zegt steeds , dat hij zo trots is op mij maar dat hij het er enorm moeilijk mee heeft dat hij der niets was voor mij en dat we niet samen dat moment konden beleven en dat hij der niet was om me aan te moedigen en te vertellen dat ik goed bezig was enzo , we hebbben veel aan elkaar en praten er veel over maar weten beiden niet goed hoe we dit moeten plaatsen en verwerken
Wat een aangrijpend verhaal. Maar 1 ding snap ik niet: je zegt dat je lopend naar het ziekenhuis moest. Waarom heb je geen taxi gebeld? Waarom heeft je man je niet gebracht (je kunt de oudste dan toch gewoon slapend in de auto zetten) ed. In een ziekenhuis is er ook altijd wel een mouw aan te passen als er een ouder kindje meekomt? Succes in ieder geval. En gefeliciteerd met je zoontje! En fijn dat met schoonmoeders ook alles in orde is. Neem de tijd en laat je extra verwennen door je man. Je hebt het verdiend!
Ik snap er niks van. In zo'n geval bel je op zijn minst een taxi lijkt me. En hebben jullie geen buren oid die op de kleine had kunnen passen?
Nee dat dacht ik ook al. Of vrienden of familie? Ik denk dat mijn vriend nog eerder onze kleine meegenomen zou hebben dan dat hij mij alleen zou laten in een ziekenhuis. Mij alleen laten lopen zou hij overigens sowieso never nooit doen. Dan maakt hij nog liever de kleine wakker en loopt met me mee (indien er geen auto oid is), maar mij terwijl ik weeen heb midden in de nacht naar een ziekenhuis laten lopen zou hij NOOIT toestaan.
Kijk of je via het ziekenhuis misschien maatschappelijk werk of iets in die trant kan inschakelen. Samen erover praten lijkt me heel belangrijk, maar onder begeleiding is ook niet gek om alles op een rijtje te kunnen zetten.
wij hebben geen auto nee , en geen buren , enige familie hier is sm , mijn familie woont 165 km verder , ik mocht van hem eigenlijk niet alleen gaan maar ja , en nee hier hebben ze in het ziekenhuis geen opvang voor oudere kindjes . het is een samenloop van omstandigheden geweest waardoor het zo is moeten lopen
Maar waarom is hij dan niet met je mee gelopen? En jullie hadden jullie kindje toch gewoon mee kunnen nemen naar het ziekenhuis, desnoods een campingbedje mee oid. Lijkt me ook gevaarlijk dat je dus helemaal afgezonderd woont en dan alleen moest lopen. Wat nou als er iets was gebeurd onderweg, dan was er niemand om je te helpen?