Laten we indd hopen dat de dames dat doen (daar betalen we immers voor ) En dat duurd nog heeeeeeeeeel lang voor het zo ver is
Ik kan me er zo geen voorstelling van maken hoe ik me zal voelen. Ben sowieso benieuwd hoe zo'n bevalling gaat, gek gezegd ben er ook wel nieuwsgierig naar eigenlijk . Vaak zijn er mensen bij mij in de buurd die gaan vertellen over hun bevalling en puntje bij paaltje zeggen ze "laten we maar ophouden, jij moet nog" Ik heb dus echt niks van al die horror verhalen. Iedere vrouw en iedere bevalling is anders en dat maakt me nieuwsgierig Wat beterft de schaamte mmmmmmm tja dat scheten laten lijkt me erg misschien nog niet eens zo zeer het poepen zelf
Hahahahaha oh echt niet. Weet je ik denk dat het me niet uitmaakt hoeveel mensen er omheen staan. Alleen die scheten fobie van mij dat lijkt me zo erg. Ik denk dat ik het gek gezegd niet eens erg zou vinden om te poepen als er maar geen geluid bij zit .
Daar ben ik het helemaal mee eens! Een drolletje is nog ongemerkt weg te vegen maar die geluiden van mij toen die waren door niemand te negeren. Maar keuze heb je niet jammer genoeg! Mijn ervaring is gelukkig wel dat in baringsnood je schaamtegevoel tot een dieptepunt zakt! En daar was ik maar wat dankbaar voor!!! Normaal schaam ik mij echt heel erg voor mijn poes. Bij uitstrijkjes etc maar ik werd na de bevalling gehecht terwijl er wisseling van de dienst was. Drie man stond te kijken (kan écht niet!!!!!!!) maar ik heb toen alleen maar trots mijn baby laten zien! (achteraf wel een beetje boos gevoel over gehad dat ze niet respect hadden voor mijn privacy, maar goed..) Niet te druk maken! Wat gebeurt gebeurt en er is niets te voorspellen!
Ja en dat is gek, daar heb ik dus absoluut geen schaamte voor. Heb best wel een geschiedenis met ontstekingen en dat soort dingen daar beneden. Heb heel wat keren bij de huisarts/ziekenhuis bloot gelegen zeg maar. En toen was ook het enige wat ik dacht, als ze die pijn maar weg kunnen nemen. Dus wat dat betreft zal ik wel een ideale patient zijn Ik moet zeggen nu ik deze topic geopend heb en het van me af kan schrijven, en ook zeker de verhalen van anderen te lezen ik er (geloof ik) iets makkelijker over na ga denken
Ik heb op de dag dat mijn vliezen braken 's ochtends diaree gehad. 's avonds om 18:30u braken mijn vliezen. Ik weet nog dat ik tijdens de bevalling geroepen heb dat ik bang was dat ik moest poepen. De VK en verpleegkundigen zeiden allebei: 'Och dat geeft niks, gewoon doen' Maar uiteindelijk heb ik niet gepoept tijdens de bevalling. En als het wel zo was geweest, who cares? Weetje.... er zijn veel belangrijkere dingen om je op te focussen tijdens de bevallen dan gassen/poepen.
Veel vrouwen hebben zelf niet eens door dat ze poepen tijdens de bevalling, de vk zegt daar niks over en veegt dat gewoon weg. Ik denk dat er bij iedereen wel wat uitkomt eigenlijk. En over 50 jaar denk ik niet dat de zorg zoveel beter is dan nu, dus je man zal ws. wel een luier moeten verschonen als er geen zustertje in de buurt is.
Ahh ja is wel beetje vervelend inderdaad en ik snap dat je je er voor zal schamen. Dat dacht ik ook voor de bevalling.. Maar tijdens de bevalling ben je daar niet meer zo bewust mee bezig. Ik zat op een gegeven moment ook op mijn eigen drol te kotsen en natuurlijk schaamde ik mij.. maar wat doe je er aan? Die kleine moet eruit. En een man is er ook niet zoveel mee bezig denk ik. Stinken doet het toch al door vruchtwater/bloed/slijm en hij is waarschijnlijk druk bezig met jou ondersteunen!
Niet gepoept tijdens de bevalling, wel de VK onder gepiest! Ze vroeg toen ik bijna mocht gaan persen, of ik moest plassen, en als dat zo was dan zou ik een katheter krijgen, omdat ik niet meer naar de wc toe mocht. Ik had al helse pijn dus NO WAY dat daar nog een katheter bij kwam! Nou ja, uiteindelijk bij de eerste pers bleek dat ik dus wel moest plassen...
Oh echt, daar heb ik dus nog helemaal niet bij stil gestaan dat dat dus ook nog kan gebeuren . Heb het hier ook nog niet eerder gelezen. Maar goed jij had dus geen katheter meer nodig
Ik heb heeeel veel scheetjes gelaten tijdens de bevalling enniet eens tijdens t persen maar tussen de weeën door en ik had er echt geen controle over en bleef maar sorry sorry sorry zeggen wist ook niet dat ik zoveel lucht in m'n darmen kon hebben , maar t bleek dus vastzittende lucht te zijn en door de vschuivingen van de baby kwamen die luchtjes eindelijk vrij , het stonk niet maar de geluiden waren wel gênant maar scheen normaal te zijn
ik heb manlief al voorbereid op een heel circus aan pies, poep, bloed, vruchtwater, kots, ruften en boeren, dus dat kan hem alleen maar gaan meevallen
Op het moment zelf denk je daar echt niet meer aan! Ik ben in bad bevallen en er kwam ook wat mee tijdens het persen maar niet veel, en de vroedvrouw schepte met een soort zeef steeds alles uit het water. Op het moment supreme kon me dat echt geen bal schelen.
Haha, Ik weet wel een heel leuk boekje voor je. Om straks als de kleine wat groter is voor te lezen: Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft Echt heel geestig. Onze zoon is er dol op.
Dat jij je er niet druk over maakt tijdens de bevalling durf ik niet te garanderen, hahaha..... Je hebt van die mensen! Tijdens mijn bevalling was ik heel helder en kon ook nog echt over dat soort dingen na gaan denken, echter was ik nog wel zo reeel om te beseffen dat het me eigenlijk ook geen donder uit zou maken, als ik die kleine maar op mijn buik wist te krijgen ipv erin!
hahaha ik zat hier met mijn eerste zwangerschap ook mee, meid, als je gaat bevallen denk je nergens meer aan, behalve je kind er uit persen en iedereen uit je buurt blijven!
Ik was hier bij alle 3 de bevallingen ook huiverig voor. Moest 3 keer in het ziekenhuis bevallen. eerste keer heb ik in het ziekenhuis aangegeven dat ik sochtends nog niet naar het toillet was geweest en dat ik het een rot idee vond dat ik misschien wel ging poepen bij de bevalling. Toen heb ik een soort laxeer zetpilletje gehad ofzo, en binnen 2 minuten was ik leeg (werd uiteindelijk een keizersnee) 2de keer zelf hier om gevraagd, gekregen, bevallen en niet gepoept 3 de keer was ik in het ziekenhuis, gestript, en s'nachts begonnen de weeën toen voelde ik zelf al dat ik moest, nog voor ik de zuster gebeld had en we naar de verloskamer gingen, dus ik was leeg, en maakte me er ook niet druk om. Was wel blij dat ik nog kon voor de geboorte, want mijn man wilde zelf graag ons kindje geboren zien worden, Toen het hoofdje stond heeft hij hem zelf voor de rest geboren laten worden, en toen bij mij neer gelegd, dat vond ik zo speciaal! En gelukkig, niet gepoept. Maarja als het je wel gebeurd, het schijnt heel normaal te zijn, dus proberen je niet druk om te maken..
Ik heb bij alle 4 mijn bevallingen zover niet gepoept. Heb het na de bevalling nagevraagd bij de papa. Op het moment zelf flits het wel even door je hoofd, maar op zich zou het je een rotzorg zijn dan haha. Mijn bevallingen beginnen wel altijd met een keer spugen en diarree. Ik heb alleen bij nr 3 last gehad van windjes laten en boeren tijdens de ontsluitingsweeen. Genant en excuseerde me elke keer, maar toen zei de VK dat het normaal was en ik me er niet druk om moest maken.