Een schuldgevoel over het voeden op zich niet, maar je wordt ook wel behoorlijk neergehaald hoor. Je wordt vaak geschaard onder de maffia... En dat is echt niet leuk als je zo helemaal niet bent. Dus mijnsinziens is het een wederzijds moddergooien. De ene kant voelt alsof ze een schuldgevoel aangepraat krijgt, de andere kant wordt veroordeeld tot evangeliserde maffia. Zo zie ik het gewoon en dan kan je wel met het gegeven komen dat je het maar over een paar moeders heb, maar zo voel ik het niet!
Tja, helaas. Dit is mijn ervaring. En daar haal ik anderen niet mee neer. BV is niet slecht, vies of onnatuurlijk. Het kán alleen ook zo zijn nadelen hebben.
FV is ook niet slecht, vies of onnatuurlijk en het kán alleen ook zo zijn nadelen hebben.. En nu heb ik misschien wel iemand een schuldgevoel aangepraat dat ik het gehad heb over nadelen, want dat mag je écht niet zeggen over fv... Want dan ben je evangeliserend, wil je je mening doordrammen of een ander een schuldgevoel aanpraten. Even heel zwart-wit!
Sanne, volgens mij hoor jij helemaal niet bij de bv maffia en zo heb ik het ook echt niet bedoeld. Het gaat om een kleine groep die het verkondigd, en om een wat grotere groep die er 'heilig in geloofd'. Zelf weet je denk ik het beste of je daarbij hoort of niet. Anders hoef je je natuurlijk niet aangesproken te voelen.
Tja, whatever. Ik heb mijn punt wel gemaakt, geloof ik. Ik haal bv zeker niet neer, maar ik vind het gevaarlijk om het als ultiem te zien en 'koste wat kost' te willen geven. Ik ben nog niemand tegengekomen die fv als ultiem beschouwt en propageert.
Ik behoor nie tot de maffia maar wel tot de wat grotere groep die er heilig in geloofd. Maar, dan alleen voor mijzelf en mijn eigen kinderen. Wat een ander er mee doet moet 'ie helemaal zelf weten... Ik heb het voordeel dat ik ook aan de andere kant heb gestaan en heel goed weet dat het écht niet altijd mogelijk is. En ik hou er ook niet van als er uitspraken gedaan worden als: niet lang genoeg geprobeerd, te snel opgegeven, te makkelijk over gedaan. Hoe kan een ander dat nou weten?? Mijns inziens alleen een lactatiekundige die het hele proces van het begin tot het einde heeft begeleid! Maar... ik erger me aan de andere kant ook over fv moeders die zo minachtend over bv praten zoals aan de tiet hangen, vies smerig etc. En dat is waarschijnlijk net zo'n kleine groep als de bv maffia, maar het steekt toch als je het leest. En dan ga je op zo'n kleine minderheid reageren en voel je je geïrriteerd, terwijl het helemaal niet hoef. Andersom hebben fv moeders dat ook tegenover de evangeliserende bv maffia. Maar laten we dan proberen onze irritaties alleen uit te spreken tegen degenen die letterlijk zulke dingen zeggen! En niet alles gelijk naar onszelf toetrekken. Als ik als bv mama zeg dat ik alleen maar nadelen zie aan fv (flesjes opwarmen, voeding kopen, uitkoken etc) krijg ik een hele lading verontwaardigde reacties over me heen dat je bv niet in het openbaar kan geven, dat je borsten er lelijk van worden, dat je alleen maar lelijke lingerie kan dragen etc... Het is gewoon woord tegen woord en dat is zo jammer..... Terwijl mijn 1e fv heeft gehad en ik net zoveel van haar hou als de andere 3 bv kinderen en dat ik net zo trots was als zij goed groeide...
Ik wel hoor, genoeg. En dat mogen ze, ze hebben toch het beste uitgekozen voor hun kind? Maar... ga niet een ander dwingen dat ook te doen of een ander naar beneden halen als ze een andere keuze maken. Of denigrerende opmerkingen maken. En dat is gewoon het hele probleem, gun een ander de mogelijkheid om een andere keuze te maken en bemoei je daar niet mee!
Ik ben van mening dat je een schuldgevoel alleen aangepraat kan krijgen als je niet achter je keuze staat voor 100%. Of je nu kiest voor fv of bv doet er dan niet toe. Het een is natuurlijker, maar het ander een prima alternatief. Mooi toch dat dat er is? Koos zelf bij de eerste voor een overstap met 8 weken van bv naar fv, heb ik me nooit schuldig over gevoeld. Vond wel dat bv beter was geweest voor mijn kindje, maar het is mi niets tekort gekomen door de fv. De tweede krijgt langer bv en dat gaat prima, komt ook niets tekort. Beide keren een gelukkig kind en mama en dat is het belangrijkste in mijn ogen.
Mss dat sommige moeders die fv geven zich wat sneller aangevallen voelen omdat de bv niet goed lukte. En ze zelf ook wel weten dat bv betere voeding dan kv is. Vanuit een schuldgevoel zeg maar. Het zijn wel vaak de moeders die het heftigst reageren, imho.
Het is ook niet mijn bedoeling om anderen neer te halen, wel om te bereiken dat anderen zich niet schuldig hoeven te voelen als ze wel willen stoppen of bang zijn dat het dan helemaal mis gaat oid.
waarom wordt er zo belegen gedaan over het woord 'lurken' en 'tiet'. Waarom kan het niet gewoon een klein ietsie pietsie beetje luchtig bekeken worden en van daaruit je mening en visie gegeven worden? Dat schept meer ruimte dan dat gedoe met al dat zout en die slakken....
ieder huiltje is wel wat anders dan 'een paar nachtjes janken'.... ieder zijn ding hoor...mijn moederzenuw zou zo'n prikkel niet trekken. Een keertje 10 min. wel, heb ik wel gedaan, maar niet een paar nachtjes janken.
Tja, jij noemt 'tiet' en 'lurken' iets als slakken waarop zout wordt, gelegd, maar valt zelf over de term 'een paar nachtjes janken'. Iedereen heeft zo z'n open zenuwen. Kun je je voorstellen dat er vrouwen zijn die vergelijkbaar reageren als er iets wordt gezegd over 'aan de tiet lurken' als het om het voeden van hun baby gaat? Dat kun je belegen vinden, maar ook met de gevoelens van belegen mama's mag toch rekening worden gehouden?
En daar is weer zo'n statement.... Ik kan je vertellen dat ik zo'n moeder ben waarbij de bv niet lukte en ik dus overgestapt ben op kv. Ik heb me daar geen zorgen om gemaakt, laat staan dat ik me schuldig voelde. Als je bv kunt geven en het lukt goed, hartstikke fijn! Zo niet, dan is kv een prima alternatief.
Ja en toch herken ik wel wat zij zegt. Mijn zus heeft dat heel erg. Die is helemaal doorgeslagen over bv-kv. Bij haar liep de bv niet, ze is er bijna traumatisch door vind ik. Maar als je met haar in gesprek gaat en beetje bij beetje door gaat vragen kom je erachter dat ze gewoon melk genoeg gaf. Bij haar gingen de stoppen door als het kindje huilde of iedere 2 uur aan de borst wilde. Kreeg ze voor haar idee gewoon niet rond. Toch houd ze voet bij stuk en beweerd ze dat haar kinderen honger hadden. Ik kan het niet goed uitleggen hoe het werkt, maar ik heb echt het gevoel dat ze eigenlijk bv het allerbeste vind. Dat ze het een groot falen van zichzelf vind dat ze daar niet gewoon mee door ging en daardoor 1000en1 argumenten heeft waarom fv oooooo zoooooo goed is. Terwijl ik dan denk 'mens, doe niet moeilijk als jij je een ralaxte moeder voelt bij de fles, dan geef toch gewoon die fles'. No hard feelings. In ieder geval gaat ze hier zo ver in dat ze bij mij toen maar voet bij stuk bleef houden dat onze dochter te geel zag. Dat ik dus niet genoeg zou geven en dat onze dochter daardoor huilde. Ze ging er zo ver in dat ze mij compleet onzeker had. Als ik zei 'maar ik heb hier iemand die heel deskundig is (lactatiedeskundige) die op de neonatologie werkt, dan zei ze gewoon 'zegt niets, bij mij waren er ook deskundigen en mijn oudste heeft bijna het loodje gelegd'. Kortom, in sommige situaties denk ik ook wel dat het zo werkt. Dat juist wat je eigenlijk voor ogen had, maar wat niet lukte uit ontkenning in een andere hoek wordt gezet.
Nou, slaaptraining vind ik so wie so al grote verlakkerij. Ik denk dat bij jullie het probleem (ja, inderdaad ik zit achter mijn laptop, ik ken jou niet persoonlijk, maar ik heb zo over de jaren wel wat ervaring en kennis opgebouwd op dit punt) niet lag in de borstvoeding, maar in het feit dat jij je eigen grenzen niet kende. Je gooit het nu op borstvoeding, je geeft mensen die langer dan gemiddeld voeden de schuld, maar daar ligt het niet. Ik heb een sterk vermoeden dat je ook zonder bv tegen dezelfde problemen aangelopen was. Het feit dat jij gewenning als iets fouts ziet zegt wat mij betreft op dat punt al veel. Ik vind namelijk dat er niets fouts is aan gewenning. Als ik me down voel dan troost mijn partner me. Dat is gewenning ja. Ik zou me flink bedonderd voelen als hij dat niet deed. Als ik honger heb of dorst, dan eet of drink ik iets, is de honger en de dorst over. Ook gewenning. Fout? Ik vind het niet nodig om een kind een paar nachten te laten janken om mijn zin te krijgen. Ik hoef niet zo nodig hard tegen hard, er zijn andere manieren om je doel te bereiken. Jij zit nu eigenlijk jezelf naar beneden te praten (onder invloed van je begeleiding misschien). Terwijl je dat niet verdient. Je hebt je kind 15 maanden lang precies gegeven wat het nodig had. Daar moet je trots op zijn i.p.v. zo boos op jezelf.