Musetta staat deze week in de Mama. Hele verhaal zoals we het kennen, en nog wat uitspraken. Over adoptie: dat wil ze niet voor haar kinderen (wel voor zichzelf) ivm hechtingsproblemen die vaak voorkomen, wat onrust kan geven in het gezin. Aangezien Hotze al 39 is en ze dus alleen in aanmerking komen voor kinderen vanaf 3 jaar. Haar kijk op de breuk met de draagmoeder. Iedereen begreep hun verdriet dat omhoog kwam na de terugplaatsing, behalve de draagmoeder. Verder laat het artikel het nog open of ze de baarmoedertransplantatie in de toekomst misschien toch nog door laat gaan. "Het is een kans en die geeft hoop".
Musetta heeft duidelijk haar huiswerk niet gedaan, want als gehuwd stel kun je namelijk een alleenaanvraag doen, waardoor de leeftijd van de partner niet meetelt. Ergo, zij met haar 29 jaar kan gewoon een procedure starten. Haar partner wordt wel meegenomen in het gezinsonderzoek, of deze geen negatieve invloed heeft op een eventuele adoptie, maar de leeftijdsgrens vervalt. Het enige is dat je niet in alle landen kan adopteren, omdat veel landen een eis hanteren dat een gehuwd stel gezamenlijk de aanvraag dient te doen. Maar goed ... ze heeft toch maar 1 doel en 1 gedachte, dus al het andere is per definitie niet mogelijk in haar wereld
Euhm dit is wel erg kort door de bocht. Heb je ooit met haar gesproken? Musetta weet namelijk wel degelijk dat dat kan. Dat zijn opties waar ze overnadenkt maar een adoptie als man en vrouw zit er niet in. Vertel eens wat dat ene doel en die ene gedachte is...
Ben ook wel benieuwd... Lijkt me wel lekker rustig in mijn hoofd namelijk: slechts 1 gedachte hebben! Ik link graag even naar een brief die aan mij/Musetta geschreven werd en verdwijn uit dit topic. Liefs van mij - Brieven aan de wereld
Van wat ik ervan gezien heb, is een kind uit eigen baarmoeder de enige optie die ze wil overwegen. Ik snap de drang naar een kind, je grootste wens (ongeacht het hoeveelste kind dat ook moge zijn), meer dan je je misschien kunt voorstellen, Minimuts, en ook wij zijn bereid om daar niet alledaagse stappen in te ondernemen, maar niet ten koste van al het andere (gezin, gezondheid, familie etc.). Hoe pijnlijk zo'n proces is, het is een rouwproces, en ik weet dat, voel dat en kan dat begrijpen. Maar niets weegt op op wat je al hebt, ook niet datgene waar je misschien wellicht eventueel en met veel geluk zou kunnen hebben. Als ons pad met ECD niet lukt (en die kans is reeel aanwezig), dan stoppen wij, met pijn in ons hart en een groot gapend gat in mijn hart, maar weet ook dat dat gat wordt opgevuld door een fantastisch vent, liefhebbende familie en vrienden, 4 nichtjes die ik kan verwennen en prijs mij gelukkig met datgene wat ik WEL heb. En dat is een proces, dat gebeurt niet "overnight. Moet je stoppen met opties bij 3 kinderen?? NEE absoluut niet, maar dat moet niet ten kosten gaan van kinderen, gezin en gezondheid. Geluk vind je in de dingen die al hebt, niet in de dingen die je graag wilt (want dan is geluk altijd een armlengte buiten bereik). Overigens, een alleenaanvraag is nog steeds een adoptie als "man en vrouw"... ik zie niet in hoe dat niet zo zou zijn. Wij hebben die optie ook en wij hebben 'm zeker onderzocht en er is bij ons echt nog ooit opgekomen dat dat geen adoptie "als man en vrouw is", echter is het voor ons niet van belang, mijn man en ik schelen 1 jaar dus ja ... we winnen er niet zoveel mee.
Maar een zwangerschap, behandelingen en ook het krijgen van een kind kan altijd ten koste gaan van kinderen, gezin of gezondheid.. Tja, ik blijf daar een soort grijs vlak zien. Er zijn velen die daar flinke risico's in nemen. Ik heb hier zelf ook aardig over getwijfeld, gezien mijn persoonlijke risico's. Ik vind ook dat Musetta 'te' ver gaat hoor, maar ik kan er wel enig begrip voor opbrengen dat dit voor haar een proces is (geweest).
Absoluut, iedere zwangerschap is een "risico", in die zin dat je niet weet wat er kan gebeuren. En helemaal voor de MMM, daar ben ik al onze behandelingen me absoluut van bewust geweest, een risico lichamelijk danwel geestelijk. Het heeft zo'n enorme impact op je, zo'n traject. En ik kan absoluut begrip opbrengen voor het proces, heb ik ook al eerder in een post aangegeven. Maar als er zulke risico's aan zitten, dan vind ik dat je je beweegredenen moet bekijken en toch absoluut moet gaan nadenken of het het allemaal wel waard is...
Maar dat is toch ook wat ze doet? Ze heeft toch geen bmtranspantatie gehad. Als ze niet in Turkije was geweest had ze dat ook niet kunnen beoordelen... Soms is het nodig om alle opties te bekijken ook de opties waar niet iedereen voor zal kiezen.
Heeft ze het idee ook losgelaten? Volgens mij nog niet. Kijk, ik heb daar in de weg terug naar huis net over na zitten denken. Zou ik zover gaan, zou ik ook de onconventionele opties bekijken. Antwoord: waarschijnlijk wel, ik zou een optie ook absoluut bekijken, bespreken, tegen het licht houden en daarna afwegen of het het waard is of niet. Als ik geen baarmoeder zou hebben, zou ik de optie op z'n minst onderzoeken. Maar ik denk niet dat ik een trip naar de arts nodig zou hebben gehad om te bepalen dat een dergelijke risicovolle operatie gewoon geen optie is (maar goed, dat is gissen) Kijk, in mijn optiek, je wilt later niet denken "had ik maar dit of dat"... maar die gedachte werkt ook de andere kant op ... "had ik maar .... mezelf toegestaan gelukkig te zijn". Wil je op je 80e terugdenken aan je leven, en dan erachter komen dat je niet geleefd hebt, niet gelukkig bent geweest, en altijd hebt gewenst, gestreefd wat je op je 80e dan nog altijd niet hebt gekregen??
Wat volg je niet helemaal? Volgens mij is het duidelijk dat Musetta hier een bericht heeft achtergelaten.
Duidelijk! En ze verdwijnt gelijk voordat ze natuurlijk een hele lading over zich heen krijgt.... Ze heeft dus meegeschreven in dit topic. En in andere topics ook reclame gemaakt voor haar eigen webshops.... Ze moest zich schamen..
dat is mijn gedachte dus ook. Als je goed terugleest zijn bv de reacties van sanne en ook van mijzelf helemaal niet zo vreselijk. Beiden kanten proberen te zien, zelfs nog reageren op ons en dan niet eerlijk vooruit komen wie je bent??? Dat vind ik laag en dan vraag ik mij af of je jezelf ook niet schaamt voor alles, anders kom je daar eerlijk vooruit. Ik heb natuurlijk ook even terug zitten kijken en in allerlei topics maakt ze reclame, maar aangezien lotte op haar pagina is geweest is dat al bekend of vermoed.
Mij maakt het totaal niet uit of ze zich wel of niet bekend moet maken hoor. Maar ik vind het kinderachtig om hier mee te gaan praten alsof je nergens van weet. Om te gaan zeggen dat je benieuwd bent naar de uitzending. Om te zeggen dat je, van horen zeggen weet dat DE (zeg maar mijn..) draagmoeder verloskundige oid is. Dat is gewoon iedereen om de tuin leiden. Dat ze mee wil lezen, prima, het is een openbaar forum. Maar ik vind dit een beetje kinderachtig. En idd al die reclame: ik bestel dit en dat hier (eigen website) Ook erg kinderachtig!!!