Man, als ik zo doorga wordt het echt een lachertje! Ik ben er inmiddels wel aan gewend dat de waterlanders komen elke keer dat ik een bevallingsverhaal lees of een bevalling zie... zit ik vandaag "16 and pregnant" te kijken, zie t babytje, houd t opvallend droog... tot-ie begint te huilen! Lief kwam ook de kamer en en lachte me uit Zou ik ook gaan huilen elke keer als mijn meisje straks huilt? Mooi stel worden we dan! Hebben jullie dit ook (gehad)?
Ik hoor wel eens van die horrorverhalen dat de melk op hoge druk uit je borsten spuit zodra je een foto van de beeb ziet...
ow ik jankte standaard bij me verloskundige (ook al hebben we het maar over iets simpels) en ook bij echo's op tv of zielige dingen....nu begint dat gelukkig minder te worden
Ik zat het gisteren ook te kijken het zij. Helaas allemaal oude afleveringen! Maar ondanks dat toen was ik niet zwanger en nu wel en indd de baby kwam eruit en de tranen sprongen in mijn ogen pffff
Hahahahaha geweldig Ik ben niet heel erg emotioneel aangelegd, maar moet toegeven sinds ik wat verder ben in mijn zwangerschap komen ook bij mij de emoties wel eens om het hoekje gluren. En net wat jullie schrijven, zeker als er iets zieligs/moois op tv is. De traantjes moet ik dan wel afvegen hoor, en mijn vriend moet dan lachen
Ik jankte de eerste weken/maanden om alles!!!! Zullen vast de hormonnen geweest zijn nog steeds stromen de waterlanders makkelijker dan voor de.geboorte vanijn zoon ach ik laat het maar lekker.gaan. .
Ik sta in de rij bij de kassa, zie een mevrouw voor me staan met een pasgeboren baby en ik sta te huilen in de volle kassa rij :s Ik kijk ook altijd 16 and pregnant met lunch, maar ik doe alleen maar huilen de laatste tijd als ik daar na kijk. Dus eergisteren dacht ik dat te ontwijken door een paardenfilm (Flicka 3) te kijken .... maar nee daar kwamen de tranen weer Dus ja we zijn nu eenmaal wat gevoeliger nu
Er stond zo'n brass-band in de stad te hoempapa-en... Echt: moest er bijna van brullen. Normaal gesproken zou dat zijn omdat die herrie me irriteert. Op de één of andere manier dacht ik (tot mijn verbazing) dat het zo'n gezellige sfeer gaf... Ik herken mijn eigen gedachten niet meer. Ik ben gek geworden.
Ik werd helemal week van het volkslied.......Echt tranen over mijn wangen.... Na de bevalling hoefde ik enkel sabbelgeluidjes te horen van de baby en dan kreeg ik toeschietreflex, vervelende was dat als mijn man die geluidjes maakte het ook gebeurde....hij grote lol, want de eerste keer deed hij voor de lol de kleine na of het werkte en ja dat deed het! Daarna deed hij het weleens om mij te plagen.