N.A.V het andere topic over de max leeftijd on mama te worden Hier een topic voor de minimale leeftijd! Ik begin wel Ik vind vanaf 20 dat het wel kan(ligt ook wel een beetje aan de volwassenheid) Maar als je 20 ben ben je tiener af en klinkt toch al heeeel anders als 18/19 ofzo
Ik denk niet dat er zo zeer een minimum leeftijd is. Maar dat het aan de omstandigheden ligt. Bijvoorbeeld: Zelf volwassen zijn Financieel voor kunnen zorgen Stabiliteit kunnen bieden En uiteraard veel liefde geven
Dat scheelt echt per situatie en per persoon. Er zijn meiden die geboren zijn om jong moeder te worden en hier op hun 19e al helemaal klaar voor zijn en alles op orde hebben. Ikzelf was 23 toen ik zwanger werd. En er totaal nog niet klaar voor. Nu gaat dat natuurlijk vanzelf als de bevalling nadert, maar ik had graag nog een paar jaar gewaccht. Al vind ik het heerlijk om nu een jonge moeder te zijn!!
ik vind 24 wel een mooie leeftijd om zwanger te worden voor anderen maar niet de minimale voor iedereen er bestaan 16 jarigen die onverwachts zwanger worden en het "goed" doen, ik keur het niet goed maar als ze hun verantwoordelijkheid nemen mag je achteraf wel respect hebben dat ze het toch maar doen. in vele culturen is het "normaal" om in je tienerjaren zwanger te worden, in die culturen hebbeb ze wel geen luxe en zijn ze ook niet zo verwend als wij hier dus hun zullen ook wel op jonge leeftijd "volwassen" zijn
@agter: ja, ik denk dat je op die leeftijd zelf nog te veel kind bent. En daarnaast niet de stabiliteit kan bieden die een kindje nodig heeft. Als ik een getal zou moeten noemen is het 20 jaar. Maar het is wel van de persoon afhankelijk.
Ik denk dat het idd lastig te zeggen is. Ligt er ook maar net aan waar en hoe je bent opgegroeid. Daar waar meiden op hun 15e al heel volwassen zijn en meedraaien/helpen in een gezin, zijn sommige meiden hier op hun 20e nog heel onvolwassen en kunnen niet eens hun eigen sokken wassen. Bij wijze van... De een heeft met 18 een stabiel leven en de ander pas met 28 of nog later. Is eigenlijk geen pijl op te trekken.
Ik ben zelf 31 en er nu rijp voor terwijl mij vriendin van 31 t nooit zal worden denk ik. Tis maar net hoe je in t leven staat....kan je geen getal aan ophangen vind ik.
Moeilijk en heel verschillend. Vanuit mezelf zie ik het wel zoas op je 25e zijn je hersenen compleet volgroeid en kun je de consequenties van je daden echt goed overzien. Ik ben op mijn 24e onverwachts zwanger geworden. Ideaal zeg ik dus: na je 25e. Maar, dat wil niet zeggen dat meiden die jonger zijn het niet geod doen. Daar zeg ik verder niets van omdat ik zeker niet denk dat dat waar is. Maar ideaal: na je 25e.
Ik heb 2 collega's die op hun 16de mama werden en het zijn beiden echt supermama's. (de ene werkt als onderwijzeres en de andere als poetsvrouw + doet opvang op school) Ikzelf zou er absoluut niet klaar voor geweest zijn op mijn 16de. Maar sommigen kunnen dit wel aan blijkbaar. En nee, het zal voor hen ook niet gemakkelijk geweest zijn, maar soms gaat moeilijk ook Sommige mensen zijn op hun 30ste nog te onvolwassen en onverantwoordelijk om een kind op te voeden. Ik zou hier dus geen leeftijd op plakken.
Niet denigrerend bedoeld, maar ik hoop dat mijn dochter op haar 18e nog gewoon op school zit of studeert.
Ik vind 19 of 20 een mooie leeftijd. Tis natuurlijk wel zo dat je dan voor de wet volwassen bent. Maar ik zeg er wel bij alle zaakjes op orde te hebben dus huisje financien dat vind ik heel belangrijk! Ik was zelf 21 toen de oudste geboren werd woonde ruim 2,5 jaar samen de finandien op orde en alles goed geregeld
Hmm ik zou zeggen 18 jaar. ondanks dat ik zelf 16 was toen ik moeder werd. Maar idd het ligt aan de persoon zelf, ik was bijvoorbeeld al sinds mijn 14e het huis uit en woonde al 1 jaar samen toen ik zwanger raakte van onze verrassing ben getrouwd op mijn 16e en daar had ik niet voor gekozen als ik niet zeker van mijn zaak was. En nu kan elke 16jarige ( of jonger) natuurlijk erg zeker van haar zaak zijn (puberen he) maar hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. Ik weet niet of het ook goed gegaan was onder andere omstandigheden zoals : *een andere man ( die niet voor zijn plichten op wilde draaien ofzo) *Als ik een ander verleden had gehad. ( ik heb altijd erg moeten zorgen thuis want onze moeder was er niet) * juist de wilskracht om het goed te doen aangezien mijn eigen moeder er de brui aan gaf. ( die 17 was toen ze mij kreeg) * ik niet al het huis uit was en gewend was aan het huishoudelijk leven. * ik uitgaan wel leuk gevonden had en daar mee door was gegaan. en zo kan ik nog wel wat dingen opnoemen. Zo is het niet gelopen en ondertussen is dat verrassingskindje alweer ruim 5,5 jaar en kreeg dat kindje ook een zusje 2 jaar later en zijn manlief en ik ondertussen 7 jaar samen waarvan 5 jaar getrouwd. En ik, ben zielsgelukkig met mijn gezin en zou het zo overdoen!
Ik vind dat je daar geen leeftijd aan kunt hangen, het hangt helemaal af van de situatie. Al ben ik wel voorstander vanaf een jaar of 20. Maar ik was 23 en mijn man 22 en dat gaat tot nu toe prima, hadden toen alles al prima op orde. Echter mijn zusje is nu 27 en ik zie haar het echt nog niet doen. Het ligt ook zo aan de persoon zelf.
@sylvia: zou je je eigen kinderen aanraden om op hun 16e vader of moeder te worden? Of zie je een andere toekomst voor hun?
Ik heb altijd gezegd dat ik 25 jaar voor een eerste kindje een mooie leeftijd vind en 28 jaar voor de tweede.
Ik was 21 bij de eerste en 23 bij de tweede, maar ik vind niet dat iedereen zo jong kinderen zou moeten willen. Ik ben 7 jaar samen met mijn partner, hij is 6 jaar ouder, heeft een goede baan met vast contract en was er klaar voor om vader te worden. We hebben het financieel goed, een stabiele relatie, en ik heb genoeg vriendinnen en andere hobby's om ook een leuk leven buiten mijn kids te hebben. De enige reden dat ik het jammer vind dat ik zo jong moeder ben geworden is omdat ik een hbo-opleiding heb afgerond en op mbo-niveau werk omdat ik geen ervaring heb opgebouwd en maar max. 24 uur wil werken, maar ik geloof dat dit wel een keertje komt. Ik zie om me heen vaak dat jonge moeders vanuit hele andere motieven nemen als oudere moeders, en -eerlijk is eerlijk- vaak minder juiste imo. Ik geloof dat het jong kinderen kunnen nemen op een moment dat je relatie nog niet stabiel is, je het financieel krap hebt, je verder weinig 'leuke' andere dingen hebt (hobby's, vriendinnen, een leuke baan) er wel echt voor kan zorgen dat je minder intens geniet van het moederschap. Dit kan ook wel op latere leeftijd maar over het algemeen heb je die dingen dan al iets beter voor elkaar.
Mee eens! Ik vind 23 gevoelsmatig een mooie leeftijd. Jonger, dan denk ik: Wat jong! Had je niet eerst wat met je leven willen doen? En dat klinkt alsof ik denk dat dat niet meer kan als je kinderen hebt, maar dat bedoel ik niet. Als ik kijk naar mijn leven toen ik begin 20 was, toen was het studeren, feesten, drinken, tot in de kleine uurtjes stappen, onbezorgd op vakantie, etc. Persoonlijk heb ik sowieso gewacht tot ik klaar was met mijn studie EN een vaste baan met een aantal jaar werkervaring (ook maar 2, uiteindelijk). En natuurlijk een vaste relatie en financiële ruimte. Sja, dat ik uiteindelijk 30 was toen mijn eerst werd geboren... Ik had het ook liever iets jonger gehad, maar een aantal jaar ervoor hadden mijn man en ik nog maar net wat, woonden nog niet samen en waren we allebei aan het afstuderen. Dat was (naar ons idee) geen goede timing voor een kind. Dus achteraf ook geen spijt dat we zo 'lang' gewacht hebben. En niet te vergeten ben ik ook heel blij met alle gave dingen die ik tussen mijn 20e en 25e heb gedaan. Die dingen had ik nooit kunnen doen met een kind! Of ik had me er niet goed bij gevoeld...
ik weet wel als ik nu terug kijk dat ik met 22 nog echt niet rijp was om kinderen te krijgen. Ik woonde wel al op mezelf had toen al vast werk had al vaste vriend dezelfde als nu. Maar ik maak me keuzes nu veel bewuster dus ik ben blij dat ik nog 10 jaar gewacht heb.