Aan zw gym oid heb k niet gedaan Maar nee ken er niet heel veel.. Ja op t forum een aantal En 1 vriendin van mij wil wel maar woont nog thuis e.d Dat heeft mij overigens niet tegen gehouden...woon ni trouwens niet meer thuis hoor Maar moet ook zeggen heel veel 'vriendinnen' die ik had had ik soieso al niet meer voor ik zwanger werd Maar die zijn allemaal nog lang leve de lol enzo En tsjaa ik heb dat ook wel ghad maar dat was van mn 17e tot me 19e Nu heb ik daar gewoon geen zin meer in en geniet ik met volle teugen van mn gezinnetje
Als ik het over mocht doen dan zou ik ook jong moeder willen worden. Bij de oudste was ik net 28 jaar en bij de jongste 36 jaar. We zeggen vaak tegen elkaar dat als we jong kinderen hadden gehad we meer vrije tijd hadden. Ach het is zoals het is en we zijn ontzettend blij met onze meiden. Nu de jongste alweer 3 is en uit de luiers scheelt al een hoop werk en kosten. Oh dit klink miss wel heel begatief maar dat is niet. We zijn echt blij met de jongste, een heerlijk peutertje!
Als ik voor mezelf spreek een jaar of dertig. In zijn algemeenheid niet later dan 40. (ivm gezondheidsrisico's). Maar goed vind het eigenlijk wel een rot vraag! Want tsja stel ik was 36 en kwam dan pas de juiste partner tegen en ik zit in de mmm en het gaat erg moeizaam... Gun het iedereen om moeder te worden. Maar goed het heeft ook te maken met ethiek. Zo zijn er er ook mensen (bijv artsen) die je niet eens willen behandelen als je te veel weegt. Gaan we ons zelf nu ook afvragen tot zoveel kilo/bmi wordt je geholpen in de mmm en anders niet (ivm kosten, gezondheidsrisico's). Ben blij dat ik dat niet hoef te beslissen voor een ander iig!
Ik zelf ben dit jaar 35 geworden en heb nu definitief zoiets van dat ik nu te oud ben. Ik ben zelf een nakomertje van ouders die beide 40 waren toen ik geboren werd. Ik zelf heb dit niet altijd leuk gevonden omdat mijn ouders er op een gegeven moment niet meer voor mij waren om echt met mij te spelen of zo. (dit kan ook afhankelijk zijn van de ouders zelf). Ook was ik altijd bang dat mijn ouders er niet meer zouden zijn als ik ooit kinderen zou krijgen en die angst is gedeeltelijk uitgekomen. Ik was 30 weken zwanger toen mijn vader overleed. Dit vind ik echt nog steeds heel erg jammer dat hij mijn zoontje nooit heeft gezien. Nu op het ogenblik gaat het heel slecht met mijn moeder en ben ik vorige week tot de conclusie gekomen dat ik 35 toch wel heel jong vind om beide ouders kwijt te zijn....wees te zijn eigenlijk.
Ondergrens in leeftijd, haha. Hoe zie je dat voor je? Verplichte abortus en anticonceptie, aangezien het 'dus' meestal niet gepland is?! De natuur die achterloopt op de maatschappij, haha, leuk bedacht
Ik zelf heb altijd gezegd, voor mijn 30ste en dat voelt eigenlijk nog altijd zo. Ben nu 26, hebben drie gezonde kinderen mogen krijgen, er is nog de droom van een vierde kindje, we zien wel hoe het loopt. Over anderen, daar ga ik niet over oordelen. Al vind ik als je de 50 gepasseerd bent je toch niet meer aan een zwangerschap zou moeten beginnen. Maarja wie ben ik om anderen mijn mening op te leggen.
Als het gaat om anderen, dan ligt voor mij de grens bij waar je lijf stopt met menstrueren, (tenzij dat gebeurt op een moment dat gezonde vrouwen nog wel menstrueren uiteraard: voor je 40e een cyclus kunstmatig opwekken heb ik sowieso geen problemen mee, tussen 40 en 45 gaat dat van meerdere factoren afhangen voor mij). Na de overgang, als die dus op een normale leeftijd heeft plaatsgevonden, opnieuw nog en dan met allerlei medische kunstgrepen, zwanger willen worden, is voor mij echt echt een enorme brug te ver.
Omdat ik mijn eerste met 18 kreeg had ik voor mezelf 30 als grens. Nu ben ik voorbij die 30 en gaan we toch weer proberen. Voor anderen zou ik geen grens willen stellen. Het is toch aan iedereen zelf om te beslissen hoe jong/oud je moeder wil worden? Ik ben daar wel veel stelliger in geweest toen ik jonger was. Maar dat kwam denk ik vooral door de negatieve reacties die ik zelf kreeg van 'oudere' moeders. Ik zie er zelf ook nog eens jonger uit dan ik ben. Toppunt was een jaar geleden, toen dacht iemand dat ik 18 was. Yep, en mijn dochter van 13 stond naast me
Precies! Zo riep ik altijd voor mijn 30e. Echter de juiste partner pas net voor mijn 30e ontmoet. Grens verlegd naar 35. Indien dit niet gelukt was, zou ik de grens wederom verlegd hebben.
Ik vind 36 denk ik wel een goede max leeftijd..vanaf je 35e is het steeds slechter voor je lichaam heb ik gelezen en meer kans op compicaties etc. Ik ben nu 29 en we hebben drie kinderen (9 maanden, 3 jaar en 4 jaar). Ik wil nu nog geen vierde maar ik zeg niet dat we nooit een vierde willen...als we een vierde willen vind ik dat we tot ik 35 jaar ben daarmee kunnen proberen, anders wordt het te laat vind ik zelf. Tot nu toe ben ik alledrie de keren heel snel zwanger geworden, zo goed als meteen (hoeft straks natuurlijk niet zo te zijn) Voor de oudste heb ik 2 mk gehad.
Voor mezelf heb ik 30 als grens. Toen ik 20 was zijn we bewust voor de eerste gegaan. Ben nu 21 en mijn man en ik willen denk ik over 1,5 a 2 jaar voor een tweede gaan. Ik vind zelf jong moeder zijn echt heerlijk!
Ik wou altijd voor m'n 25ste klaar zijn, maar ik kreeg 4 mk's en toen was ik al 22 toen de eerst kwam ipv 20 en ik zou eigenlijk nu een 2de moeten hebben van bijna een jaar maar dat werd ook een mk ik ben nu net 25 en we beginnen eind juli weer voor de 2de als het dan gelijk goed mag gaan zal ik net 26 zijn en als het langer duurt zal de Max denk ik zijn 30 omdat mijn zoontje dan ook alweer 8 zal zijn en ik dan het leeftijd verschil eigenlijk al veel te groot vind. Veder vind ik dat iedereen zelf moet weten wat ze te oud vinden maar denk toch dat ik zou zeggen 35echt op z,n top. Maar ik heb ook een opa en oma die 40 waren toen ze opa en oma van mij werden dus vind dat wel een beetje oud om zelf nog een kind te moeten krijgen met die leeftijd. Maar als iets niet lukt wat je het allerliefste wil blijf je je grenzen toch wel verlegen denk ik.
Ik ben begonnen met 30, maar het lot besliste dat ik - als alles goed gaat - op mijn 36e voor het eerst moeder word. Ik twijfel of er ooit een tweede zal komen.
Pardon? Dit soort vooroordelen zijn gewoon belachelijk, excuséz le mot... Maar goed, ieder haar mening hoor! *strompelt naar rollator*
Ja, inderdaad. Ik moet mijn grijze knot maar weer eens opnieuw opdraaien... Starry, ik hoop dat je de mmm bespaard blijft... want dan zul je misschien nog wel eens aan deze onsubtiele opmerking terugdenken.
het is een rot vraag voor de eerste zijn we 5 jaar bezig geweest uiteinde lijk via ivf gelukt de 2e ook via iv een jaar, uiteindelijk. maar volgens mij zien sommige mij op het schoolplein dan als een oma tssss erg zeg!!!! kijk uit met wat je zet maar ja!!!! ik ben trouwens 39 de jongste is 13 maand. oudste gaat bijna naar school