Maakt mijzelf niets uit. Ik had het in een ander topic al aangehaald, maar ik wilde toch even iets vertellen overm ijn oma ze is pas overleden helaas, maar wel op een mooie leeftijd (97) . Ze werd dus op haar 76e pas oma. Mijn oma was een van de belangrijkste personen uit mijn leven. Ik heb de belangrijkste levenslessen van haar geleerd. Ze was geen 'actieve' oma nee, ik herinner me haar vooral zittend. En dat maakte mij niets uit Je hoeft dus geen oma van 50 te zijn om de liefde van je kleinkinderen te krijgen. Ik mis haar nog elke dag. Ook was zij niet altijd meer gezond, en heb ik uit liefde jarenlang meegeholpen met de mantelzorg. Dat verdiende ze. Een waardevolle oma heeft niets met jonge leeftijd te maken
Ik heb de vraag anders geinterpreteerd, zie ik.... Mij lijkt de mooiste leeftijd om EEN oma te worden tussen de 50-55, maar niet voor mezelf! Mijn dochters zijn dan 17-22 en 15-20, dus wat mij betreft nog VEEEEEEEEEL te jong!
Tussen de 50 en 58. Net als mijn ouders. Maar twijfel wel hoor, want 65+ ( of wat dan de pensioenleeftijd is ), lijkt me ook wel heel erg makkelijk om op mijn kleinkinderen te kunnen passen. Mijn beide ouders, en die van mijn man trouwens ook, werken nog. Mijn moeder 32 uur, mijn vader 36 uur. Dus echt oppassen kan niet, vind ik ook niet zo heel erg want ik wil geen oppas opa's en oma's, maar zo af en toe een dagje zou wel eens fijn zijn. De oudste zal de een jaar of 28 zijn, wat natuurlijk een prima leeftijd is om aan kinderen te beginnen.
Goh, hoe moet dat dan bij ons zeg.. met toch behoorlijk fossiele ouders (nu 39 en 44!!!) en grootouders van respectievelijk 68, 70 en 78.. tjonge jonge... als je moe bent??? Ik ben 39 en chronisch ziek... mijn schoonouders passen één keer per week op omdat zij dat leuk vinden.. verder kunnen wij het prima zelf oplossen. Ik begrijp helemaal niets van deze post.
Zou het graag voor m'n 60e willen, maar ik denk dat het waarschijnlijk iets jonger gaat worden. Mijn dochter zal al 29 worden tegen dat ik 50 ben, en als ze zo 'vroeg' is als mij... Mijn stiefdochter is al wel 13, dus ik kan net zo goed op m'n 35 al 'oma' worden.
Als ik voor mijn 50e nog oma word, betekent dat dat Thirza voor haar 20e moeder word, dus om die reden heb ik gekozen voor tussen de 50 en 58 Later mag, eerder niet
Sja bungyjumpen...ik heb volgens een aantal mensen hier de rijpe leeftijd van oma al bereikt, maar ik heb onlangs nog iets vergelijkbaars als bungyjumpen gedaan. En ik was niet bepaald de jongste in het gezelschap (oudste deelnemer was 76).
Misschien ben ik ook chronisch ziek bijvoorbeeld? Ik heb het niet over gewoon moe! Wat versta je onder zelf oplossen? Net alsof het een probleem is als schoonouders en ouders bijspringen op momenten dat het niet gaat. Mijn opa en oma waren rond de 70 al nergens toe in staat, misschien is dat een verschil met jouw waarschijnlijk nog fitte ouders? Ik begrijp dus niets van jouw reactie.. het is net alsof je je overal aangevallen voelt omdat je zelf een wat oudere moeder bent maar ik zie niemand je leeftijd afkraken.
Ik zou graag oma willen worden rond de 45 dan zal mijn zoon 26 jaar zijn en dat vind ik een hele mooie leeftijd om kinderen te krijgen. Ik vind het echt een groot voordeel om nog zo jong te zijn als ik oma wordt. Ik zie het aan mijn eigen ouders die "pas" 52 en 54 zijn en mijn schoonouders 60 en 62. Mijn schoonvader zegt zelf ook dat hij het jammer vind dat hij op zijn leeftijd zoveel minder energie heeft dan tien jaar geleden. Ik denk dat hoe jonger je bent hoe een actievere rol je in het leven van je kleinkinderen kan spelen.
Maar ik bedenk me net, misschien voel je je wel sneller 'oud' of zie je er sneller oud uit als je kinderen ook al ouder zijn? 't Overkomt mij regelmatig dat ik met iemand praat waarvan ik denk dat die persoon al oud is, en die persoon vind ik er dan ook oud uitzien, terwijl die persoon jonger blijkt te zijn dan ik. Misschien 'slijten' sommige mensen wel sneller dan anderen, en als je vooral dat soort exemplaren in je familie hebt, ja dan snap ik wel dat je denkt dat 40 echt al bejaard is.
ik was idd ook redelijk verbaasd. Wij wilden kinderen, wij kozen daarvoor met zijn tweetjes en dus lossen wij ook zelf alles op. Moe of niet. (hoort chronisch moe niet bij het ouderschap?) Zou niet in mijn hoofd opkomen mijn ouders als reserve op te stellen in tijden van gebrek aan fut. Mijn (schoon) ouders zijn alleen een vangnet bij onverwachte feestjes en oppasmomenten. Dit kunnen ze overigens goed aan, krakende botten en al
Nou ik moet eerlijk bekennen dat ik het soms wel jammer vind dat mijn ouders niet zo actief zijn, ondanks dat ze nog maar 56 jaar zijn. Maar dat heeft met ziekte te maken ( beide hebben kanker gehad, wat hun lichaam nogal gesloopt heeft ). Maar goed, dat kan je helaas op je 40ste ook gebeuren. Leeftijd zeg imo erg weinig. Natuurlijk is iemand van 70 over het algemeen in minder fitte staat dan iemand van 50. Maar het verschilt gewoon heel erg per persoon. Mijn man zijn opa en oma ( allebei 75 jaar ), zijn zo fit als een hoentje. Die mensjes fietsen soms 60 km op een dag. Als ik dat doe, dan sta ik er als een hijgend hert bij. En ik ben nog niet eens 30!
50 lijkt mij fantástisch, echter gun ik het mijn zoon niet om op zijn negende al vader te moeten worden (nou is hij wel half Engelsman, dus zeg nooit nooit )
Mijn ouders zijn ouder dan de ouders van mijn man, maar de mijne zijn veeeeeel actiever, doen nog van alles, ondernemen veel, (reizen, maar ook vaste oppasdagen voor mijn neefjes en nichtje). Mijn schoonouders vinden een middagje hier op visite al veel en zijn dan compleet kapot... Heeft dus weinig met leeftijd en vooral erg veel met persoonlijke conditie te maken inderdaad. Dus op basis van leeftijd denken dat je bepaalde dingen nog wel kunt of niet meer, betekent volgens mij vooral dat je vrij vroeg al gaat beginnen met bankhangen en je conditie laten verslechteren Doe je dat niet, dan houd je het heel lang vol hoor Ken iemand van 72 die nog dagelijks hardloopt.... zo kan het dus ook
ik was 33 toen de oudste geboren werd . Voor haar 20e zie ik 'r liever nog niet zwanger dus van 53-55