Hoezo zijn de reacties overtrokken? Bepaal jij hoe een ongewenst kinderloos gebleven iemand zich moet voelen?
Precies! Mijn (stief) schoonmoeder is nu 65 en ongewenst kinderloos. En ze heeft hier van tijd tot tijd zeer veel verdriet van. Dit slijt, maar het gaat nóóit meer over. Als je zelf kinderen hebt kun je gewoon niet bedenken wat voor leed dit met zich meebrengt.
Pfff, jammer van de welles-nietes-spelletjes die nu komen (wel/niet te oud, wel/niet realistisch etc). Ik heb nog niemand gehoord die een alternatief voorstel had eigenlijk... Iedereen mag zn mening geven toch? Ik ben echt heel erg blij als dit advies overgenomen gaat worden!!! Ja, het gaat misschien ten koste van de kinderwens van een groep mensen, maar een veel grotere groep (met vele betere slagingskansen) kan hiermee geholpen worden. Elke doelgroep die te maken krijgt met bezuinigingen is niet blij als die bezuinigingen juist hen treft, maar uiteindelijk moeten er toch keuzes gemaakt worden... En wat betreft het voorstel dat iemand met een hoger inkomen meer mag bijdragen aan een IVF, of deze zelf mag gaan betalen... vind ik echt niet kunnen. Ja, die mensen hebben het misschien financieel beter, maar beseffen we wel dat deze mensen ook al een meer dan ruime hoeveelheid meer belasting betalen om voor een ander IVF mogelijk te maken?
Nou nee hoor, die groep gaat nu niet opeens meer pogingen vergoed krijgen ofzo en er veranderd helemaal niets aan de behandeling. Ergo, dit gaat niets helpen aan de rest, het is gewoon een bezuinigingsmaatregel.
Dan heb je toch niet goed opgelet. Men wilde het aantal vergoede pogingen van 3 terugbrengen naar 1. Als deze alternatieve maatregel wordt aangenomen, dan is dat van de baan. Men denkt namelijk met deze alternatieve maatregel meer te kunnen bezuinigen dan met het '3 naar 1' voorstel. (geloof max 38 miljoen, terwijl de winst van de 3naar 1-maatregel ingeschat was op 30 miljoen)
Merah, helemaal voorkomen gaat toch niet. Nu gaan heel veel 40+ naar Spanje etc voor ecd en de kans op slagen is er heel groot, aangezien er jonge eicellen gebruikt worden. Een 'normale' ivf geeft een kans van ca 25% en een ivf met ecd , als er 2 worden teruggeplaatst, ruim 50%... Er komen er dus genoeg zwanger terug, en ook met een meerling. Als mensen écht willen én het kunnen betalen....
Het slijt idd ik ken ook iemand van oudere leeftijd die ook nooit kinder heeft gekregen. toen ze hoorde over mij vlogen de tranen over de wangen . Ik wist toen nog niet dat ze geen kids had. Dus kregen we een erg zwaar gesprek , en ik merk dat ze er nog altijd zwaar mee heeft .
Eerlijk gezegd, ik denk dat dat systeem beter werkte en voor de meeste mensen ook gewoon eerlijker was. Behalve voor de pechvogels die NET boven de ziekenfondsgrens zaten zoals mijn ouders, die waren namelijk per saldo altijd fiks duurder uit dan mensen die een tientje per maand minder verdienden. Maar dat was een relatief kleine groep. Nu vissen er volgens mij veel meer mensen naast het net dan in het oude systeem.
Niet alleen Spanje, ik ken een jongetje dat uit Estland komt, op die manier. Mama was 49, en superfit (had volgens gyn lichaam van een 34-jarige, maar helaas al vanaf heel jong geen verse eicellen meer). Maar het was wel een extra hypotheek op hun huis...
Ik vind persoonlijk normaal al 43 jaar erg oud om aan kinderen te beginnen dus zeker met kunstmatige middelen, mensen van 43 jaar hebben in het algemeen meer te besteden dus dan is prive laten doen een optie. Ik vind een beetje een verschil (puur gevoelsmatig) tussen mensen die ineens beslissen met 39 dat ze ook nog "even" kinderen willen en het niet meer lukt of mensen die echt al 10 jaar bezig zijn bijvoorbeeld en die dat als laatste redmiddel doen, voor de laatste groep zou er een uitbreiding moeten komen want die hebben er alles aan gedaan al , ik vind als je met bv 39 besluit dat je ook nog kids wilt en het lukt niet dat je dat had kunnen inschatten van te voren en vaak een bewust risico wat je dan genomen hebt.
Klopt hoor, je kunt ook naar Rusland, tsjechie,griekenland en Cyprus is ook populair..en veel goedkoper dan Spanje. Weet dat ze in Cyprus niet zo moeilijk zijn met het terugplaatsen van maar liefst 3 embryo's. En dat met zeer jonge eicellen, daar zou ik niet zo snel voor durven kiezen, zeker niet op latere leeftijd. Alles draait om goede embryo's, als de bm nog goed is maakt leeftijd voor een innesteling niet meer uit.
Eigenlijk begrijp ik de hele heisa niet. De meeste ziekenhuizen behandelden uberhaupt al niet boven de 42 jaar, dus vaak waren vrouwen toch al aangewezen op het buitenland. Er gingen er destijds bv een heleboel naar Dusseldorf omdat ze hier in Nl met hun 42 jaar te oud waren, dat vertelde de arts in Dusseldorf me..Het terugplaatsen van maar 1 embryo is ook al langer aan de gang hier, kan me bv herinneren dat het emc destijds vertelde pas bij de 3e poging 2 embryo's terug te willen plaatsen. Dus door nu met deze 'nieuwe' regeltjes aan te komen heeft Freya het nog helemaal zo slecht niet gedaan.
Overtrokken, ja. De rest, nee. Ik weet niet hoe oud jullie zijn, maar ik heb meer het gevoel dat jullie je lotgenoten steunen. Wat ik op zich begrijpelijk vind, maar dat is slechts de belichting van 1 kant. Ik bekijk het meer in algemene zin. Nee, 'wij' weten nooit hoe het precies voelt om ongewenst kinderloos te zijn, maar dat betekent niet dat ik me niet kan voorstellen dat het verschrikkelijk is en een pijn die je de rest van leven met je meedraagt. Ik kan me daar best een voorstelling van maken en het is ook zeker niet zo dat ik dat wil bagatelliseren. Maar dat het daarom per individueel geval bekeken moet worden of er nog vergoed wordt of niet, ben ik het pertinent mee oneens. Ik vind dat net zo oneerlijk. Waarom zou iemand die al 10 jaar bezig is zonder resultaat meer 'recht' hebben op (nog) een poging/kind, dan iemand waarbij dat gevoel opeens op haar 43e heel sterk naar boven komt, terwijl ze dat voorheen nooit gehad heeft? Dat kun je ook op meerdere manieren uitleggen. Daarbij lopen ze beiden vergelijkbare risico's en hebben ze een kleine(re) kans op slagen gezien hun leeftijd. Dat de hele maatschappij dan maar moet veranderen is natuurlijk ook onzin en kan ook niet. Maar dat neemt niet weg dat de maatschappij wel (grotendeels) de oorzaak is van dit probleem. Het is dus ook niet persoonlijk of aanvallend bedoeld. Ook het argument dat we zelf moeten kunnen beslissen, is een resultaat van hoe we tegenwoordig denken. Alles moet maakbaar zijn. Tot op zekere hoogte is dat ook een heel mooi, positief iets, maar ook daar horen grenzen bij. Het is niet altijd beter dat je overal maar zelf over kunt beslissen. Een opgelegde grens is soms ook juist beter en net zo goed of slecht te accepteren als een grens vanuit je eigen lichaam. Het verschilt per persoon. Dat er protocollen zijn en niet iedere persoon individueel wordt uitgepluist heeft zo zijn voor en nadelen. Voor de grootste groep mensen werken deze protocollen prima en op die manier kan er efficienter gewerkt worden. Wat zijn resultaat geeft op de wachtlijst. Dat er daardoor 'enkele' schrijnende gevallen zijn, is natuurlijk persoonlijk heel erg, maar in zijn algemeenheid wel 'beter' (denk ik..). En uiteraard zijn er op andere punten in de behandeling nog meer verbeteringen mogelijk, maar dat staat hier los van, vind ik. En als 'iedereen' dan maar naar het buitenland zou gaan voor ecd 'met jonge (onbekende?) eicellen' vind ik persoonlijk een ontwikkeling waar ik al helemaal niet achter sta.. Het is héél triest als het biologisch allemaal niet lukt (evt met hulp), maar op sommige punten vind ik echt dat het té maakbaar wordt gemaakt (vooral met het oog op de kinderen). Liever een vrouw met verdriet, dan bewust een kind maken met verdriet/vraagtekens.. (sorry hard, maar ja, mijn mening). Maar dat is een hele andere discussie.
Dat ze het niet meer vergoeden vanaf 43 vind ik op zich niet zo verkeerd kansen zijn behoorlijk klein na die leeftijd Had zelf op veel jongere leeftijd kindje gewild maar door omstandigheden niet van gekomen nu sinds een jaar in de mmm en ja ik ben ook niet meer de jongste met mijn 41 jaar ga over een zeer korte tijd starten met IVF Eicel donatie vind ik een mooi iets zeker voor jonge vrouwen die al op zeer jonge leeftijd weinig of geen eicellen meer hebben Voor mijn zelf nee zou ik niet willen mijn man is onvruchtbaar dus 100 procent niks van ons En vrouwen van in de 50 en zelfs 60 die daardoor nog een kindje op de wereld zetten nee gaat mijn echt te ver Vind het altijd enorm moeilijk om hier echt je mening te geven je wilt niemand voor zijn hoofd stoten want kinderloosheid is zo intens verdriet waar je echt aan onderdoor kan gaan Vind dat je ook echt niet te ver moet gaan zou zelf ook geen meerdere embryo 's terug laten plaatsen Teveel risico voor moeder en kind
Hoe precies had jij "een kind maken met verdriet en vraagtekens" gezien dan?? Dat je het er niet mee eens bent prima, maar dergelijke idiote uitspraken zijn gewoon te zot voor woorden. Want een kind verwekt met ECD is niet verwekt met liefde, krijgt niet genoeg liefde ofzo? Heeft op z'n 20e een moeder van 60? het is verschrikkelijk!? Is gedoemd verwaarloosd te worden? Voor galg en rad op te groeien? Hou nou toch eens gauw op zeg! En verders ga ik me hier niet meer mee bemoeien. Als je willens en wetens over de gevoelens van je medemens wenst heen te walsen, dan heb je geen greintje inlevingsvermogen!
In de meeste zh doen ze al geen ivf meer boven de 42 jaar.. Dus vind het niet zo raar dat ze het na 43 jaar niet meer vergoeden.
De grens van 43 begrijp ik heel goed, zeker vanuit medisch standpunt. De overige discussie....tja sommige reactie zijn wel heel erg bot . Niet iedereen heeft de 'luxe' om jong(er) voor kinderen te kunnen of mogen kiezen.