Dat is toch niet het enige waar ze over valt? Er moet van alles en ik ben van mening dat je zo niet met je kinderen om kan gaan. Als mijn moeder mij zou gaan vertellen dat ze wil dat ik tot in late uurtjes op een etentje aanwezig ben met kind, dat ik er ben met moeder/vader-dag en weet ik veel wat, dan zit zij mijn tijd in te vullen. Niemand heeft het recht mijn tijd in te vullen. Als ze dan vervolgens teleurgesteld is omdat ik niet aan haar verwachting voldoet, dan vind ik dat ze claimt en te hoge verwachtingen heeft. Namelijk, ik heb mijn eigen gezin met eigen behoeften waar voor gezorgd moet worden. Dus ja, ik vind dat deze ouders hoge verwachtingen hebben en als je daaraan wil gaan voldoen, schiet je altijd mis.
Misschien al gezegd , maar kan het niet zo zijn dat de schoonouders in het algemeen niet begrepen worden , dat er een generatiekloof is en dat hun gewend zijn op een ander manier te communiceren/ dingen duidelijk te maken dan dat "onze" generatie dat doet? Dat de schoonouders gewoon niet weten hoe ze zich moeten uiten en ze daardoor onbegrepen zijn en/of raar uit de hoek komen? en dat we daar doorheen moeten prikken en dat het vaak niet zo bedoelt word zoals het gezegd wordt? Omdat ze geleerd hebben "dienstbaar" te zijn aan het leven? ( dat zie ik bij mijn schoonouders, zijn al generaties lang boeren en in mijn ogen behoorlijk bekrompen en een klein wereldje) Wees blij dat je kind(eren) grootouders hebben, ik had maar wat graag die van mij vaderskant willen kennen, die waren er al niet meer toen ik geboren werd.
Pffff sorry maar zo kom je over alsof je hun geen opa- en omaschap gunt, ze missen de kleine, en je zegt dar je heel weinig gaat voor maar paar uurtjes. Als jij geen zin heb laat je man en zoon daarheen gaan in de middag, ze eten hem heus niet op, kan je ook even je ding doen, je komt extreem jaloers over, ze mogen ook wel genieten van hem, bijzonder gevoel om opa oma te zijn. Jouw plek is toch anders jij bent zijn mama dat verandert niet... Je zegt ook ik stuurde mijn man naar zn moeder op moederdag, je komt dan weer bij mij zo dominant over. Er zijn vreselijke schoonouders maar toch hebben ze het recht om te genieten van hun kleinkind..
Helemaal mee eens, wat een gezeik toch altijd over dat "op mijn kind wordt écht nooit gepast" ...blechh. Tja sommige moeders zijn zelf zo goed in oppassen en opvoeden daar kunnen opa en oma nooiiiiit tegenop. En ja wie weet mist ze dr moeder wel!! o o en wat dan?? of voelt ze zich alleen....(met opa en oma om dr heen) pfff, get a life zou ik zeggen
Weet je, ik heb lange tijd een hele slechte band met mijn schoonmoeder gehad. De laatste paar jaar gaat het beter, maar dat is mede doordat er 200 km tussen is gekomen. Ik snap wat TS bedoelt. Het verplicht stukje, dat is gewoon lastig en niet leuk. Als de band niet goed is, dan laat je je kind er niet fijn achter. En dat heb ik voor lange tijd ook geweigerd. Uit logeren gebeurd gewoon niet bij die opa en oma, punt. Die bedenken wat voor HUN het beste en het leukste is, niet voor het kind. ZIJ vonden het leuk om onze oudste toen hij 1,5 jaar was, bij 5 verschillende (!!) huishoudens op visite te gaan. En hij absoluut niet. Wij hadden een zeer overprikkeld kind die avond, en er werd gelogen toen we vroegen wat ze in vredesnaam allemaal had gedaan ( helemaal niks hoor, gewoon thuis gezeten, hoezoooo?! ). Waar wij dus vervolgens achter kwamen. Dat bevestigde mijn vermoeden dat ze niet in belang van mijn kind handelde. Mijn onderbuik gevoel was goed, en ik heb geleerd daar naar te luisteren. Het gaat om een kind, niet om een broek die je uitleent. Opa en oma zijn is een voorrecht, geen plicht. En als jij die mensen niet vertrouwd, of je onderbuik gevoel zegt 'iets'. NIET DOEN! Better safe than sorry. Door het akkefietje met mijn schoonmoeder, hebben wij een behoorlijk verstoord contact gehad. Daarom vinden wij dat opa's en oma's er niet zijn om op te passen, maar om gezellig mee te knuffelen, spelen en meer niet. Opvoeden en 'oppassen' doen wij of het KDV. En dingen eisen ( hij MOET komen logeren, hij MOET bij ons spelen ), werkt voor mij averechts. Dan gaan alle ankers uit. Hou nou toch snel op.
ik denk dat je schoonouders het opa en oma zijn heel anders hadden voorgesteld. Ik merk het bij mijn ouders en schoonouders ook. Mijn broer woont in dezelfde straat als mijn ouders en die kinderen komen bijna dagelijks wel ff bij oma langs. Onze dochter ziet ze hooguit 1x per week. Schoonouders hoorden van iedereen die oppasopa en oma zijn dat het allemaal zo leuk is en dat ze dit en dat met hun kleinkinderen hebben gedaan. Wij hebben geen oppas nodig omdat ik thuis ben bij de kleine en wanneer ik weer ga werken gaat ze naar de creche, puur omdat wij vinden dat opa en oma niet de taak van verzorgers op zich moeten nemen. Ze heeft nu bij alle 2 de opa's en oma's 2x geslapen zonder ons. Was noodzaak. Maar wat hebben opa en oma er van genoten. Ik breng haar er (beide ouders) wel eens voor een paar uurtjes zodat ik ff ongestoord kan winkelen, boodschappen doen, zaken regelen voor de verhuizing enz. En nu ze wat groter is vindt ze het zelf ook helemaal super. Ze kijkt niet meer naar me om als ze er is haha. Ik denk dat het misschien een goed idee is om eens met je schoonouders om tafel te gaan zitten. Irritaties kun je beter uitspreken voordat ze veel schade gaan toebrengen.
Ik interpreteer het als "Ik wil best iemand gelukkig maken, maar mijn kind is daarbij niet de inzet".
Juistum Het was niet goed voor mijn kinderen ( op jonge leeftijd ) om bij mijn schoonouders te zijn. Af en toe wel, maar niet vele uren of daar blijven logeren. Dan kan je wel zeggen, wie goed doet goed ontmoet, maar dus niet over de rug van mijn kinderen. Alleen maar om opa en oma te pleasen? No way. Nu ze wat ouder zijn, gaat het prima. Maar omdat ze zelf aangeven wat ze wel en niet willen. Voorheen walste ze daar zo over heen, maar nu we verder weg wonen en de tijd die ze spenderen kostbaar is, hebben ze besloten tóch maar naar ons te luisteren en rekening met de kinderen te houden. Maar daar logeren gaat echt nog niet gebeuren. Een dag oppassen denk ik ook niet, sowieso de jongste niet.
Ik vind dat je best rekening mag houden met je schoonouders. Uit je verhaal is niet op te merken dat er een slechte relatie is met schoonfamilie of dat er echt persoonlijke dingen meespelen, dus kan ik begrijpen hoe je schoonmoeder zich voelt. Zij verheugde zich op kleinkinderen, nu er kleinkinderen zijn, ziet ze ze amper. En als ze er dan een keer zijn, heeft ze de neiging te vragen of ze niet wat langer mogen blijven. Nu kan dat niet mogelijk zijn, maar wel begrijpelijk dat ze dat graag zou willen. Gewoon eens wat vaker langsgaan? Er zijn genoeg mensen die hadden gewenst een schoonmoeder te hebben die er zo blij mee is en er veel voor over heeft. Daarnaast wil je je zoontje niet loslaten, maar hij moet toch ook wel een beetje zijn ''vrijheid'' hebben en gewoon naar familie kunnen. Het lijkt erop dat je de touwtjes heel strak houdt. Als hij later naar school gaat, krijg je hetzelfde en wilt hij met vriendjes gaan spelen, dan kan je hem ook niet thuishouden. De vaderdagkwestie kan ik ook begrijpen van schoonvader. De ene familie/ vader hecht meer waarde aan die dag dan de ander. Als je weet dat schoonvader er veel waarde aan hecht dat zijn zoon langskomt op vaderdag en jou man zegt tegen je dat hij geen zin heeft om te gaan, had jij ook kunnen zeggen van, al ga je maar even. Dat soort dagen bespreek je samen.
heb niet alles gelezen hoor maar er komt een ding direct in me op na jou stukje. Als ze hem allemaal zo graag willen zien waarom komen ze niet bij jou langs? Mijn sma past nooit op maar wil wel graag de kleine man zien, die komt een of twee keer per maand een a twee uurtjes hierheen. Vind ze hartstikke leuk, prima toch?
Ik ben het er mee eens dat de insteek, leefomgeving etc van opa en oma gezond moeten zijn voor het kind (lijkt me logisch). Maar als dat zo is waarom niet je kinderen 'inzetten' om iemand (en ook je kind zelf) er gelukkig mee te maken? Ik maak er zelfs nog een oude tante blij mee. Ze heeft 1 zoon die in het buitenland woont en mssn 2x per jaar ziet met 3 kleinkinderen. Ze is stapelgek op onze kinderen en wij gaan geregeld daar heen. Laatst belde ze dat ze het zo heerlijk vind omdat ze dat met haar eigen kleinkinderen niet heeft. Wat is er nou mooier dan iemand gelukkig maken?? En mijn kinderen worden echt niet slechter van een bezoekje! Ik hoop voor degene die zo hard zijn voor opa en oma later zelf toch anders behandeld zullen worden door hun kinderen!! Moet er toch niet aan denken dat ik ze nog maar een paar keer per jaar zou zien
Het kind is anderhalf! Dat hij met anderhalf niet alleen naar familie gaat vind ik heel normaal. Het is een keuze. Je kunt er ook voor kiezen om dat wel te doen maar TS doet dat niet. Dat heeft er natuurlijk niks mee te maken dat hij later met vriendjes wil gaan spelen, ik vind dat net zo'n vergelijking als dat je hem nu een glaasje bier geeft, want als hij later groot is kun je dat ook niet tegenhouden. Natuurlijk speelt hij over een paar jaar met vriendjes.
Ik had ooit een hulpverlener die zei "wie goed doet, wie helemáál niet goed ontmoet". Het is een mooi spreekwoord, maar de praktijk is vaak dat het tegen je werkt.
En een kind van 1,5 jaar oud wat 'los gelaten' moet worden, dat is gewoon tegen natuurlijk. Vind het een verkeerde reden.