ik vraag mij steeds vaker af of ik ook zo eng word... mijn kind, mijn man heeft niks te zeggen want ik heb het gedragen etc... brrrrr
Mijn hemel wat een reacties hier..... MIJN, MIJN, MIJN, MIJN, MIJN, en schoonouders komen uit de hel of zo iets. Jeetje, kindje is van jullie samen. Hij heeft tijdens de bevalling dan niet de pijn gehad die je zelf voelt, maar ook voor je man is het absoluut niet leuk om je vrouw te zien lijden. Mijn man vond het vreselijk: Je vrouw zoveel pijn zien lijden, en niks kunnen doen. Ondanks 2 super bevallingen, kan hij er nog nachtmerries van krijgen. Ook je man is vader geworden, en net zo trots op ZIJN zoon/dochter als je zelf bent. Tuurlijk wil hij dit heel graag ook aan zijn ouders showen, net zo als je het zelf ook aan je ouders wilt showen. Onze dochter heb ik in de kraamweek ook amper uit handen gegeven, maar dat had medische redenen. Onze zoon lag 4 uur na de bevalling heerlijk bij mijn schoonmoeder in haar armen, zodat ik even koffie kon drinken. Heb haar nog nooit zo trots zien kijken: Een kleinzoon, een naamopvolger van de familie. Dat laatste interesseert me daadwerkelijk niks, maar zij is mega trots op haar kleinzoon: Prima toch?? Laat opa's en oma's ook genieten van BEIDE kanten.
Nope, mijn Schoonouder (vooral schoonmoeder) heeft mij gekwetst met een opmerking. Voor de zwangerschap had ze gezegd dat als haar zoon een kind zou krijgen met een vrouw waarmee hij niet getrouwt is, ze HET kind niet zou zien als haar kleinkind.. Tijdens mijn zwangerschap niet 1 x gebelt, 33 weken opgenomen met vroegtijdige weeën en Esmée liep 5 weken achter op groei, zeggen dat het makkelijk bevallen is van zon klein kindje, de bevalling dan niet lang duurt en ik dan paar weken kan bijkomen voordat ze na huis mag.. En aan haar moet ik dan MIJN dochter geven? een vrouw die geen kleinkind wilt van haar zoon als hij niet getrouwt is?? ooh nee.. geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt! voor de zwangerschap / bevalling zo praten en zo doen en dan als kleine geboren is in een keer de Oma uithangen... nee helaas zo werkt het niet voor mij..
helemaal mee eens. maaarrrr! het is niet JOUW kind het is JULLIE kind en als je partner JULLIE kind wel aan zijn ouders wil geven dan heeft hij daar net zoveel recht op als dat jij beslist dat bijvooreeld jouw ouders het kind vast mogen houden. wat er ook is gebeurd. zijn jij en je partner het eens dan is het ok, maar het is JULLIE beslissing en niet die van jou alleen
dat klopt. Maar aangezien mijn vriend er zelf ook genoeg van heeft, 6 dagen in de week werkt en in mn kraamtijd gewoon aan 't werk was /is aex ben IK degene die het op dat moment bepaald. En Esmée moet trouwens ook niks van haar weten.
Je kan toch ook kiezen voor een middenweg? Mijn oudste lag in de couveuse, daar was geen keuze voor de eerste dag. Zodra haar gezondheid het toeliet hebben álle opa's en oma's haar vastgehouden. De tweede is 's nachts geboren. Iedereen is pas de volgende dag gekomen (vond het niet kunnen om midden in de nacht te bellen, haha) en heeft haar toen vastgehouden. De jongste is ook 's nachts geboren. Voor zover ik weet heeft niemand behalve mijn vader hem de eerste dag vastgehouden. Ik weet alleen niet wat ze later op de dag op de couveuseafdeling hebben gedaan, daar was ik helaas niet bij omdat ik zelf nogal beroerd was. Wel kreeg mijn vader hem dus, een verpleegster duwde hem zo in zijn armen zonder iets aan mij te vragen. Vond ik op zich geen ramp maar niet zo eerlijk tov. de andere opa's en oma's. De dagen erna kwamen de anderen ook aan bod. Voor een baby met een eerste apgarscore van 3 vond ik dat vroeg genoeg. Ik snap de weerstand wel. Zeker bij familieleden die roken en overmatig parfum dragen. Ook vind ik de conditie van de baby belangrijk, 2 van mijn kinderen waren er echt niet goed aan toe. Dan moet je ze ook niet van hand tot hand laten gaan vind ik, die hebben al genoeg te verduren gehad. Hier begreep iedereen dat, zelfs het kraambezoek dat weken later nog kwam.
Ik had het er ook moeilijk mee toen mijn zoon geboren was om me schoonouders hem vast wilde houden ik wilde het ook niet hebben mijn band was toen ook niet zo heel goed. Toen met me man afgesproken handen wassen en zoon lief in een wikkeldoek vond ik een prettiger idee.
Nee, maar je man houdt van jou, hij houdt van zijn kinderen en hij houdt van zijn ouders. Het is helemaal niet raar dat hij zijn geluk met zijn ouders wil delen. Kijk dat het tussen jou en je schoonouders niet goed kan komen, dat is JOUW probleem en het probleem van je schoonouders. Niet het probleem van je kind. Dat je een kind op de geboortedag alleen als papa en mama vasthoudt kan ik me voorstellen. Maar ik begrijp de gevoelens van je man wel. En je hoeft oma en opa toch niet meteen een uur met baby aan de keukentafel te zetten? Gewoon paar minuutjes voor een voeding overhandigen en dan zeggen dat je je terugtrekt om in alle rust aan te leggen is voldoende.
Als ik dit lees denk ik dat er twee kanten gekwetst zijn. Voor veel mensen van een oudere generatie is het nog steeds een schande of zonde als je je kinderen krijgt terwijl je niet getrouwd bent. Als je dat als levensovertuiging hebt, en je zoon (die dat drommels goed weet) neemt niet eens de moeite om z'n vrouw te trouwen voor er een kind is, dan kan ik me zo'n opmerking best voorstellen. Zolang het kindje in de buik zit is het voor veel mensen toch nog niet echt reëel, en dan komen ze tot dit soort lompe opmerkingen. Waar ze vaak spijt van hebben als het kindje er wel is, want het bloed trekt altijd.
Ik heb met mijn man afgesproken dat we na de bevalling een poosje met zijn drieën willen zijn. Daarna gaan we onze ouders bellen. Zodra ik gedouched ben mogen ze langs komen. Ik denk dat ze dan ons kindje wel mogen vasthouden. Ben erg benieuwd naar de reactie van mijn ouders als ze hun eerste kleinkind vasthouden. Voor mijn schoonouders is het hun tweede kleinkind. Maar voor hun zal het ook een bijzonder moment zijn. Toch maak ik me soms wel eens zorgen om mijn schoonmoeder. Ze had zichzelf al uitgenodigd om na de geboorte 10 dagen bij ons te komen logeren. Ik heb haar vertelt dat we dat niet willen. Maar toch heb ik het gevoel dat ze op dat moment hier voor de deur staat met haar koffer. Hopelijk houdt mijn man zich aan de afspraak en stuurt haar dan weer weg.
Hier hebben ze haar gewoon vastgehouden en trots dat ze waren. Schoonouders niet maar hadden we toen geen contact mee. Bij een eventuele 2e mogen ook die haar vast houden heb ik geen problemen mee wij hebben dan nog zat tijd om de kleine te knuffelen
Lastig! Ik heb ook echt geen goede band met mijn schoonouders, contact is ondertussen min of meer over. Maar toen we ze bij de oudste wel nog af en toe zagen hebben ze haar toch allebei even vast gehouden omdat ze opa en oma zijn... Je hoeft ze geen uren uit handen te geven, maar even 5 minuutjes overleefde ik wel . Maar als jij er echt vreselijk mee zit... niks MOET!
Wij hebben afgesproken dat de wij als ouders zijnde de baby de eerste dag zelf vasthielden. Mijn ouders en broertje en schoonzusje respecteerden dat maar smoeder en szusje niet. Dochterlief werd bij mij weggepakt met een vraag en manier alsof ik haar al uren en dagen vasthad (ze was net 2 uur oud) en smoeder ging met haar rug naar mij toezitten en zonder te vragen werd ze overgegeven aan szusje. Daar hou ik niet van, ik ben net bevallen en ik verdien het dan wel om met respect behandeld te worden en niet als een zak stront die haar kleinkind heeft gebaard. Daarom hebben we het bij de 2e anders aangepakt en smoeder en -zusje later op de dag langs laten komen en geen mogelijkheid gegeven om onze zoon vast te houden. Op de 2e dag mocht dit wel, maar dan ook pas andere mensen. Zoonlief is geboren na een stortbevalling van een uur en had wat problemen om zijn temperatuur stabiel te houden en had last van zijn hoofdje en misselijkheid. En iedereen kreeg de baby pas als hij in een wikkeldeken zat.
Ik hoop dat mijn zonen later nooit de dochters van sommigen van jullie tegenkomen die dezelfde opvattingen hebben als hun gigantische ego-mama's Er zitten echt vreselijke tenenkrommende reacties tussen gatverdamme zeg. Echt schoondochters from hell denk ik dan Mijn schoonmoeder was een lieverd die op 54 jarige leeftijd aan de ziekte kanker is overleden.... Ik zou graag gewild hebben dat zij onze 2e zoon vast had kunnen houden.... En als ze dat een half uur of een uur had gewild dan had ik daar absoluut geen bezwaar tegen gemaakt... Wacht maar tot 1 van je schoonouders komt te overlijden... Dan krijgen deze schoondochters echt wel spijt van hun kromme egoïstische gedachtengang.. De wereld is niet 'ikke ikke ikke'...
@Mamapeetje; maar mag een schoonmoeder zich dan wel egoïstisch gedragen en alleen aan zichzelf denken als zij oma is geworden? En haar schoondochter als stront behandelen omdat zij oma is geworden? En dus ook geen rekening hoeft te houden met de kersverse papa en mama en opmerkingen rondstrooien als " het wordt nu wel tijd dat je je kindje los gaat laten, het is niet je bezit" als je kindje pas 1,5 week oud en het niet gaat zoals schoonmoeder wil omdat zij oma is geworden?? Nou sorry, maar wie is hier dan egoïstisch??? Ik had ook heel graag een lieve schoonmoeder gehad die mij in mijn waarde zou laten en onze wensen zou respecteren. Helaas is dat niet zo en dan ben ik maar een schoondochter from hell...
Wij hebben onlangs een gesprek met souders gehad omdat het ons de spuigaten uitliep wat betreft het gedrag van souders. Ze trokken continue kindlief uit onze armen. Zelfs als kindje huilerig was en we tegen tante net hadden gezegd, toen ze vroeg kindjelief vast te houden, waar souders bij waren, dat we haar vandaag ff alleen bij ons in de armen wilden hebben. Zelfs toen ging spa aan ons kindje trekken (!) en gaf mij het 'commando' haar los te laten. Wij kregen tijdens dat gesprek van hen te horen dat kindjelief niet ons bezit was en dat zij als opa en oma minstens net zo veel recht/beslissingsrecht hebben over ons kindje. Dus.... Sommige mensen snappen het niet helemaal. Kijk, ik ben het er helemaal mee eens dat je niet souders (of ouders) moet gaat lopen treiteren en ze om die reden hen zou moeten verbieden jullie kindje vast te houden. Maar ik vind tegelijkertijd ook dat als een papa of mama niet wil dat continue mensen (ja, onder mensen reken ik ook grootouders) je kindje vasthouden, of dat nu net na de bevalling is of al een poos daarna, men dat gewoon moet respecteren. Tuurlijk is een kindje niet een eigendom zoals een koektrommel of een fiets dat is. Maar als een kindje nog zo klein is, dan zijn de ouders de baas en beslissen zij wat het beste voor het kindje is. Souder en ouders mogen best erop vertrouwen dat zij hun kinderen zo goed hebben opgevoed dat de kinderen zelf wel kunnen bepalen wat goed voor hun kindje is. En zo niet, dan jammer dan. Hun tijd om op te voeden is voorbij. Nu is het onze tijd!!
Wat en poep reactie. Ik heb, afgezien van hetgeen betreffende wat ik al in dit topic heb geschreven, beste prima oke souders. Maar bij mij werkt het niet zo dat als iemand eenmaal dood is, ik hen ga verheerlijken en ik ga zitten huilen omdat ik het niet tof vond dat sma mijn dochter direct bij binnenkomst, enkele uurtjes na de bevalling, uit mn handen ging trekken. Ik vond dat toen onbeschoft en dat vind ik nog steeds onbeschoft. Ook als sma ooit komt te overlijden is dat nog steeds even onbeschoft. En als we ooit nog een kindje mogen krijgen, dan laat ik dat zeker weten niet nog een keer gebeuren. En ook daar ga ik dan na de dood van haar niet om zitten huilen. Naw ga ik wel zitten huilen dan om het verlies van sma. Maar niet om haar oneschofte gedrag en mijn reactie daarop.
Het enige dat ik hierover wil zeggen is dat het belangrijk is om je gevoel te volgen en dat je begrip mag verwachten van de mensen om je heen. Ik heb in de kraamweek niet mijn gevoel gevolgd en T. maar gewoon aan mijn schoonouders afgegeven, naar hun mening nog te laat. En er was totaal geen begrip voor onze situatie van hun kant. Ook na een gesprek hierover niet. Uiteindelijk zijn er in de kraamweek en de 4 maanden daarna zoveel dingen voorgevallen dat er geen contact is met hun. Onze wens als ouders werd niet gerespecteerd en zij als opa en oma zouden T wel opvoeden..Want de manier waarop wij dat deden, daar kreeg je geestelijk en sociaal gestoorde kinderen van.