Ja, hier heb ik dus geen parkeerplekken voor de deur, daar moet ik de straat voor uit... Woon ook boven, dus moet dan met boodschappen en dochter die nog geen trap kan lopen naar boven, dus met me mee lopen is ook niet echt makkelijk.. Vuilnis is hier ook 1 minuutje.. Moet het naar de hoek van de straat brengen.. maar dat minuutje is ze dus wel alleen.. en ik lees dat andere dat niet willen doen.. voor een minuut alleen. En als thuismama rij ik eigenlijk nooit zonder kleine.. Dan zou ik sávonds als mijn partner thuiskomt (de enige tijd dat ik haar achter kan laten) dus in de auto moeten stappen om te gaan tanken zodat dat overdag niet hoeft.. Dat kan.. Maar daar ben ik dan ook weer te makkelijk voor.. Ik denk dat je moet proberen om het zo weinig mogelijk voor te laten komen en alleen wanneer het echt nodig is.. Maar er zijn zeker wel situaties waarin het nodig kan zijn.. We hebben niet allemaal een partner, een oppas, een makkelijk toegankelijk benedenhuis en een parkeerplek voor de deur.. Dan maar gewoon zo veilig mogelijk..
Ik heb het nooit gedaan maar ik heb maar 1 kindje maar misschien kun je een sleutel en de babyfoon bij de buren neerzetten? Dan zou ik er niet zo een probleem mee hebben. Zo weg gaan zou ik niet durven,stel je voor het loopt iets uit, er gebeurt wat met je onderweg of zo.En je bent zelf ook gestressed want je wilt zo snel mogelijk weer naar huis terug. Daarom zou ik ergens een babyfoon neerzetten al is het maar voor de zekerheid.
als je jou kind kent en meestal doorslaapt vind ik wel dat dat soms kan want als je thuis bent ga je ook niet om de 10 minuten kijken.en als een kind 10 minuten huils gebeurd er ook nix mee maar als je aan brand en dat soort dingen gaat denken dan is het altijd even denken en weet niet of je kind uit bed kan als die uit bed kan zal ik het niet doen.
Nee ik zou niet weggaan, dan zou ik de buurvrouw mijn babyfoon geven (zij heeft ook een huissleutel en mijn telnr) maar ik zou niet zo weggaan en dat laatste zou ik alleen in nood zijn. Ik ga welleens het veld op met mn honden als ze op bed ligt en dan met babyfoon, maar ik heb ook zicht op mn huis als ik op het veld sta...dus kun je nagaan hoe dichtbij Maar zo weggaan zonder ook maar iets gerelt te hebben nee dan vind ik 15 min echt veeeelste lang! Kun je dan niet je buurvrouw vragen, of haar de babyfoon en een sleutel geven voor nood?
nee dus! dat zou hier dus echt niet gebeuren! mijn dochter gaat na de zomer ook naar school en zoonlief slaapt meestal ook rond die tijd,maar ik neem het echt gewoon mee.. ik kijk wel of hij eerder of later gaat slapen,en zo niet dan zet ik hem in de buggy en neem hem mee.. de school is bij ons op 2 min afstand en dat wil ik al niet,laat staan 15 min!
tja, ik heb het ook gedaan tot een paar maanden terug. was dan ong 10 minuutjes van huis. maar alleen als ie sliep, lag ie wakker nam ik m mee. deed ik omdat ie gewoon zn slaap nodig heeft, want om 1500 moet ik weer bij school staan. nu doe ik het niet meer, hij heeft zn slaap niet meer zo nodig.
ben heel benieuwd of je dit ook echt vol gaat houden ik hoor dit namelijk heel vaak om me heen, en dan in de praktijk gaat het dus wel zo dat het jongere kind alleen thuis ligt
ja dat ga ik volhouden. ik ben er gewoon fel tegen om je kind alleen thuis te laten dus ik ga het zeker vol houden! ik woon in een appartement en ga nu ook niet de post halen beneden,of naar de containers toe!
Zou t zelf niet gauw doen denk ik, 15 minuten is best lang. Maar ik zit ook niet in een situatie waarbij het "nodig" is dus voor mij is het nog makkelijk praten nu.
Ik begrijp je dilema, maar ik zou het niet doen. Alleen al om het idee mocht er iets gebeuren. Is er misschien een buur die even de babyfoon of zo kan luisteren? En anders warom zet je, je kindje niet op de overblijf? Dan heb jij in dat uurtje ook meer rust en kan de kleine lekker slapen.
Dat heb ik dus gedaan, om 3 redenen: - zoontje dacht dat ie klaar was na 1 keer school (kdv was ook altijd klaar als ik m op kwam halen, dus ja geef m eens ongelijk) dus ik zat een uur met een huilend kind wat niet wilde eten - dochter huilen omdat ze zo moe was, kon pas om 13:30 naar bed en moest al weer om 14:50 uit bed omdat ik weer naar school moest. = veel te kort en hield het niet vol tot het avondeten. (=huilen ) - ik hier dus zo gestresst van raakte dat ik ook af en toe maar meehuilde. Sinds dat ie overblijft gaat het met zoon goed, dochter kan weer 2-3 uur slapen en ik ben ook weer redelijk in zen-modus. Oh ja, het moge duidelijk zijn dat ik ook mijn kinderen niet alleen thuis wil laten.
Dit zou ik alleen doen wanneer ik een babyfoon neer zou kunnen zetten bij de buren (+ sleutel natuurlijk).. zo niet? Nee, het risico is te groot, ook voor een paar minuten. Het is wettelijk ook niet toegestaan en je bent dus strafbaar wanneer er iets zou gebeuren of bijna zou gebeuren. Waarom verschuif je het slaapje niet?
Als ik de hond uitlaat en de kleine slaapt, dan ben ik ook wel eens weg. Maar ik vind kwartier wel lang.. Misschien optie om ritme iets te veranderen dat hij na enen gaat slapen als jullie terug zijn?
heel goed gereld toch... Je faalt echt niet ( ander berichtje van je) want zo doen heel veel moeders het. Ik neem straks een buurmeisje en buurjongen mee omdat hun moeder ziek is. Makkelijk toch... nee hoor, heel goed zo