Ouders met te vroeg geboren kindjes hebben nauwelijks rechten Het kabinet moet de wet aanpassen voor vrouwen die tijdens de zwangerschap hun kind verliezen. Dat willen onder meer de Christenunie en de PvdA. Want vrouwen die voor de 24ste week bevallen van een doodgeboren kind, hebben niet dezelfde rechten als vrouwen die later hun kind verliezen. Volgens de wet is een foetus jonger dan 24 weken niet levensvatbaar. Daarom is er officieel geen sprake van een baby, maar 'slechts' van een vrucht. En dat kan nare gevolgen hebben. Zo keert de uitvaartverzekering niet uit en moet je vaak ook direct aan het werk. Er is immers geen sprake van een volledige zwangerschap, zo staat nu in de wet. Danique leefde niet meer dan een paar minuten Dat overkwam ook Willem en Marianne Pouwels. Twee maanden geleden bleek hun Danique bij de 20-wekenecho een waterhoofdje te hebben. De bevalling werd daarom kort daarna ingeleid. Danique leefde niet meer dan een paar minuten. Net als naar schatting honderden stellen per jaar, konden Willem en Marianne geen aanspraak maken op een uitvaartverzekering en werd van Marianne verwacht dat ze snel weer aan het werk ging. Politiek wil wet aangepast zien De politiek wil nu wat aan die situatie doen. "Eigenlijk zou voor deze vrouw en voor al die vrouwen in een vergelijkbare situatie dezelfde regels moeten gelden waar het gaat om verlof", zegt Esmé Wiegman van de ChristenUnie, "Ze hebben dezelfde periode nodig om op te kunnen knappen van een bevalling en ook tijd nodig om hun verlies te kunnen verwerken". Is jou hetzelfde overkomen als Willem en Marianne, dan willen ze graag met je in contact komen. Ze zijn bereikbaar via mayberememberyours@gmail.com.
Zodra je bent bevallen. Vanaf 15-16 wkn wordt je ingeleid en moet je bevallen met als bij een normale geboorte. Je lichaam doet dan precies hetzelfde. Je ontsluit, hebt een placenta-wond in je bm en ook je borsten staan op ploffen omdat je bv op gang komt. Ik ben na drie weken weer gaan werken, en dat was achteraf echt te vroeg..
lekker achterlijk weer inderdaad. Vroeger als 24 weken. Dan zet je maar gewoon je verstand op nul en vergeet de weken van geestelijke en lichamelijke voorbereiding en dan doe je maar gewoon alsof er niks gebeurt is. HOP aan het werk mevrouwtje!
Maar dan krijg je weer dat een MK of curettage net voor 15 weken ook zwaar is.. Als je er psychisch nog niet aan toe bent om te gaan werken, dan kun je je daar toch sowieso op 'beroepen'.. Zo ook bij vrouwen die er na het normale zwangerschapsverlof nog niet klaar voor zijn. Ik bedoel 'ziek' is ziek. Ik heb mijn hele zwangerschap niet kunnen werken.
Ik vind het welgoed dat ze er iniedergeval eens naar kijken. Gelukkig zelf geen ervaring mee. Maar waar ga je dan de grens trekken? Blijft voor een moeder altijd moeilijk om een kindje te verliezen. Ookal was je maar 15 weken zwanger.
Nou ik denk dat die grens wel ergens getrokken moet worden, maar waar? Je kunt toch niet verwachten van iemand die met 23 weken bevalt meteen weer paraat staat om te gaan werken? Idem voor een miskraam bij bijv 12 weken vind ik dat ook overigens.
Ik heb ook gereageerd in het topic over dit onderwerp in de Vlindertuin. Maar ik wil er hier ook nog even op reageren. Er wordt hier gesproken over waar de grens te trekken... Dat is het lastige van dit onderwerp. In Nederland wordt gesproken van een miskraam tot 16 weken. Misschien moet je daar de grens trekken...? Zelf zijn wij ons meisje verloren met 22 weken door cervixinsufficiëntie. Ook wij zijn er toen dus achter gekomen hoe weinig rechten je eigenlijk hebt. Persoonlijk heb ik geen problemen gehad wat betreft mijn werk. Wel konden wij ons meisje niet aangeven bij de gemeente. We konden daar alleen haar overlijden komen melden maar in wezen stelde dit niets voor. Ze 'bestaat' nu alsnog niet voor officiële instanties en zal dus nooit worden erkend als ons kind door bijvoorbeeld de overheid. Terwijl ze zo bij ons gezin hoort natuurlijk. Dat vind ik heel erg verdrietig en schrijnend. En dan heb je het nog niet eens over de hoge kosten die je moet maken voor het grafje, het kistje en de grafsteen en alles wat daar nog bij komt... Waar je dus helemaal niets voor terug krijgt ondanks dat je beide al vanaf je 18e goed verzekerd bent. Uiteraard kun je je kindje achterlaten bij het ziekenhuis maar wij konden het niet over ons hart verkrijgen om haar mee te geven met het medische afval. We hebben daar geen minuut over na gedacht. Dan zou je het nog lukraak ergens kunnen begraven om kosten te besparen. Maar je wil toch niet dat je kindje per ongeluk door iemand kan worden opgegraven...? Begrijp me niet verkeerd, wij hebben echt alles over voor ons meisje maar alle kosten is wel even 10 keer slikken als je het zelf moet betalen. Ik vind het fantastisch en heel sterk van de ouders van Danique dat ze zich zo inzetten voor dit onderwerp!
Ik denk dat het heel moeilijk is om een grens te trekken, maar de scheidslijn is nu veel te absoluut. Voor de 24 weken heb je helemaal geen rechten en ben je overgeleverd aan de grillen van je werkgever. Ik heb qua werkgever destijds geluk gehad, maar ik ken ook verhalen van vrouwen die op de dag van de crematie werden geacht om een avonddienst te draaien op hun werk. Vanaf 16 weken moet je bevallen, dus vind ik dat je ook recht hebt op een bevallingsverlof. Geen idee of dat dan een volledige 16 weken zou moeten zijn, mij heeft het een half jaar gekost voordat ik weer volledig (40 uur/week) kon werken. Ik ben overigens wel na 2 maanden terug gegaan naar het werk en heb het geleidelijk opgebouwd. Dat je dan net voor de 16 weken niets krijgt, dat zou inderdaad net zo vreemd zijn als de huidige 24 weken grens. Maar dat is het idiote, er zou geen grens moeten zijn, maar een geleidelijke schaal. Overigens is ziek niet ziek. Na een weekje kan de arboarts al ingeschakeld worden en als die dan beoordeeld dat je niet ziek bent, dan is niet werken een reden voor ontslag, want werkweigering.
Dit artikel staat al op dit forum onder het volgende topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/vlindertjes-17-t-m-24-weken/365653-wie-heeft-artikel-gelezen-stem-voor-danique.html Daar heb ik mijn mening ook gegeven. Wat mij betreft komt er vanaf 16 weken verlof vanuit de wet, omdat de grens tussen miskraam en vroeggeboorte op 16 weken ligt. Maar het zal toch niet doorgaan, gezien alles qua bezuinigingen momenteel..
Ik snap het. Vreselijk zeg dat jullie dat hebben moeten meemaken en dan ook nog al die 'rompslomp' die je allemaal zelf kunt regelen en voor opdraaien. Wat erg zeg. @Berte, hm was misschien ook wat kort door de bocht. Ik ben uiteindelijk ook ontslagen (nou ja, contract niet verlengd), omdat ik er zo lang uit was door de zwangerschap. Maar ik vond dat persoonlijk niet erg, dus das wel erg makkelijk gesteld dan van mij. 16 weken zal idd een veel betere grens zijn dan 24 weken. Evt een geleidelijke grens. Maar zal ook per vrouw verschillen hoeveel tijd je 'nodig' hebt..
Ik heb nog geen vrouw ontmoet die alweer snel aan het werk is gegaan (na 20 weken bevallen, iig). En ik heb er best veel ontmoet. Je lichaam heeft net zo goed de tijd nodig als na een bevalling met 40 weken. Daarnaast ben je natuurlijk emotioneel echt compleet verrot.
Bij mij was de werkgever heel meelevend en heb alle tijd gekregen ook het UWV had aan een zin genoeg, we bellen over een paar weken weer terug. Vind dat er wel iets officieel geregeld moet worden en dan ook voor de vaders, van hun word nog veel meer verwacht door de werkgever. Verzekering heeft hier uit coulance wel een bedrag vergoed.
qua aan het werk gaan is voor ieder persoon anders want dat is iets wat in geestelijke richting gaat Lichamelijk kan het ook verschillen want ik voelde me na de bevalling 1000 keer beter dan tijdens me zwangerschap Wel vind ik dat er moet gekeken worden naar de verzekeringen want ook als is het medisch nog maar een vruchtje voor de ouders is het al een klein mensje met alles erop en eraan. Want elk mens in welke beginnende vorm dan ook moet recht hebben op een menswaardige afscheid en begravenis of crematie.
Precies! Ik denk geen 16 weken. Sowieso is het 'normaal' om 10 tot 12 weken na de bevalling geen verlof meer te krijgen. Die andere weken zijn van voor de bevalling. Daarnaast is dat verlof niet alleen voor het lichamelijk herstel van de moeder, maar ook voor de hechting tussen moeder en kind. En sja... heel hard, maar daar is in het geval van een overlijden geen sprake van. Ik ben wel voorstander van het vaststellen van een termijn in dergelijke situaties. Klopt ook niet helemaal, want de arboarts moet ook kunnen constateren wanneer je nog niet lichamelijk OF nog niet geestelijk hersteld bent. Is exact hetzelfde wanneer, zoals Arevinol het zegt, een bevallen moeder ná het verlof nog niet klaar is om te gaan werken. En in het geval van een overleden kindje nog meer plausibel. Bedenk ook dat wat de arboarts zegt, niet wet is. Je kunt altijd met hulp van je eigen arts er tegenin gaan. Ik denk niet dat dit met bezuinigingen te maken heeft. Langer verlof in deze gevallen komt voornamelijk uit de zak van de werkgever, niet van de staat. Daar ben ik het dan wel weer roerend mee eens! En ook daarom moet een dergelijk verlof NIET geassocieerd worden met de bevalling, maar met de rouw die erbij komt kijken! Wat ik me overigens afvraag, wat ik ook niet kan vinden... Hoeveel dagen vrij krijg je vanuit de wet bij het overlijden van een kind? En dan bedoel ik een kindje van bijvoorbeeld al een paar jaar oud? Waar wél wat voor geregeld moet worden, is een wet voor de uitvaartverzekeringen. Hoe vaak komt het (relatief) nu eenmaal voor dat een kindje overlijdt tussen de 16 en 24 weken? En hoeveel ouders willen hun kindje per se een uitvaart geven? Ik denk dat dat de verzekeraars helemaal niet zoveel extra kost. Dit moet toch mogelijk zijn? Verder... aangifte doen van je kindje... ik weet niet of ik dat wel zo nodig vind. Dat een persoon wordt opgenomen in het GBA heeft te maken met belastingen en toeslagen etc. En statistieken. Ik denk dat het - behalve emotioneel gezien voor de ouders - geen toegevoegde waarde heeft om een kindje te registreren, als het niet geleefd heeft. Puur met het oog op het doel van het GBA dan hè!
Wettelijk gezien heb je bij overlijden van partner of kind max 4 dagen, in sommige cao's een dag meer. Dat is erg kort...
Ze had ook niet kunnen bevallen en er voor kunnen kiezen om het kindje gewoon uit te dragen. Dat is wel de natuur. Ik begrijp niet goed waarom mensen een zwangerschap af willen breken als blijkt dat het kindje niet gezond is. Ik wil daar niemand persoonlijk mee voor het hoofd stoten, maar ik blijf dit een rare gang van zaken vinden en heb daar geen begrip voor. Ik zou er anders tegen aan kijken als de bevalling spontaan op gang was gekomen. Dat er sprake is van een herstel lijkt me gewoon logisch trouwens. Er bestaat ook altijd nog een kans dat een kindje minder gehandicapt blijkt na een hele zwangerschap of zelfs niet. Het komt voor. Waarvoor vinden wij mensen het toch altijd zo goed om maar in te grijpen...
dit is een hele andere discussie maar ik wou toen ik zwanger was ook alles weten wat gezondheids betreft want als het in mijn buik zat kon ik de beslissing maken wat ik menswaardig vond voor mijn kleine. Als het geboren is dan komen er wetten en artsen bij kijken en in sommige gevallen is het kindje beter af als het niet levend was geboren. Wat niet wil zeggen dat het een makkelijke beslissing zou zijn geweest maar dieren die ziek zijn laten we inslapen omdat we dat nou eenmaal anders zielig vinden maar mensen laten we wel zo lang mogelijk leiden Dus ik snap moeders die daarvoor kiezen zeker wel en hun hebben die keuze gemaakt omdat ze juist moeder zijn .
Het is inderdaad een andere discussie. Maar ik zie niet in wat er menswaardig aan is om dat op zo'n manier op te lossen... Maar ook daar zal altijd wel onenigheid over blijven bestaan. Ik merk wel dat ik daardoor zoiets heb van 'je wilde dit zelf zo, als de gevolgen dan tegenvallen, is dat een consequentie van je keuze'. Heel hard van mij misschien, maar zo voel ik het.