Idd heel herkenbaar, na 4 jaar proberen en twee keer zw geweest met hulp. 1e keer wel een hartje gezien, de volgende echo was niet meer goed. 2e keer helemaal geen hartactie. Nu 1 1/2 jaar na laatste mk spontaan zwanger, ook wij geloven het nog niet. Zijn ook erg bang dat het weer niet goed is. Wij hadden en soms hebben ook zoiets van jaja, eerst zien dan geloven. En als het hartje klopt hebben we nog geen garantie. We proberen ons zelf misschien op deze manier in bescherming te nemen. Ook ik ben heel bang voor de eerste echo van aanstaande maandag.
He bah meid, Hier ook heel veel moeite met het grote genieten. Na een vroeggeboorte en twee miskramen kan ik gewoon heel moeilijk positief zijn. Ik heb het er echt moeilijk mee. Misschien als die 12 weken voorbij zijn? Hoop het zo! Sterkte!
@TS: en dan is die roze wolk ook nog van andere factoren afhankelijk... Hier maak ik me niet zo giga zorgen meer dus, sinds de 20-wekenecho, maar ik zit ook niet echt op een roze wolk. Zwanger zijn is mijn ding niet helemaal, heb er fysiek teveel last van om er echt van te genieten, dus die twee dingen staan bij mij ook voortdurend naast elkaar. Er nu wel vanuit gaan dat de zwangerschap verder goed zal blijven lopen en dat we in oktober dus echt een kindje erbij krijgen, (en dat dringt steeds vaker ook echt tot mijn gevoel door echt), maar tegelijk pijn hebben en moe zijn en mezelf kwijt zijn, waardoor genieten dan weer lastiger wordt. Wat Ukoldaatje zegt: de momenten pakken dat je kunt genieten. En ondertussen jezelf niet onder druk gaan zetten dat je alles maar leuk moet vinden ofzo... want zo werkt het gewoon niet altijd. Ik leef erg toe naar de bevalling iig en naar het daarna langzaam weer terug gaan krijgen van mijn lijf, dat ik -door alle gedoe hier van de afgelopen 4 jaar- dus ook al 4 jaar kwijt ben
poe, zeker spannend! Succes/sterkte (eigenlijk zou er een uitspraak in deze trant moeten zijn die je rust en vertrouwen zou wensen he? maar die ken ik niet....)
Bedankt, maandag hebben we de eerte echo, ik beginvnu wel aardig in de rats te zitten. Wat als het "weer" niet goed is. Ik zag gisteren dat ik een aardig buikje had, vandaag weer wat lichter in kg en een wat platter buikje, maar niet helemaal wat ik anders 's ochtends wel heb. Ik hoop toch zo dat dit ook een goed teken is. Verder heb ik vandaag helemaal geen kwalen, ik heb een drukke werkdag gehad en heb nog veel energie. Morgen weer werken, een avonddienst, zet mijn gedachten wel even weg.
Wat fijn om jullie verhalen te lezen. Ik heb hier dus ook last van de momenten dat ik geniet en even op die wolk zit is als ik hem voel dat geeft dan weer even de bevestiging dat het allemaal goed ga daar. Hier dus ook blij als we onze zoon in onze armen kunnen nemen we hebben 9miskramen achter de rug dit is onze 10de zwangerschap. Ik heb in het begin heel veel stress gehad vooral als de kwaaltjes ineens over waren. De eerste echo hadden we bij 7.2 deze was goed maar dit hadden we al meer meegemaakt dus we hadden zoiets van het zal wel. De 2de echo was bij 9.5 ook deze was goed en had ik nog zoiets van we zullen wel zien mijn vriend was wel helemaal verkocht en op de roze wolk gaan zitten. Ik zag dat er de eerste echo gaan krijgen heel veel succes
ik heb dit ook. vorige week positief getest. daarna meteen op vakantie. daar nog een paar drankjes en sigaretjes gehad. wil het liefst in mn gewone ritme door gaan zodat ik zo min mogelijk met t zwanger zijn bezig ben. al heb nu sinds n paar dagen iets meer last vd buik ed. heb het ouders en broers/zussen ed wel verteld en zij zijn erg vrolijk en blij ed. als ze me feliciteren reageer ik eigenlijk redelijk nuchter en koel. kelly, (naamgenoot), ik heb ook 17 juli de echo. ik tel de dagen er naar toe af. ook houd ik goed bij op hoeveel dagen ik zit. elke dag is er weer 1. vorige keer kloppen hartje gezien en mk bij 8 weken dus voordat ik over dat punt heen ben.....
Ik heb dit nu .. Had een miskraam bij 12 weken, niet spontaan en geen curretage dus dit heeft in totaal 6 weken geduurd. Ben er nu achter gekomen dat ik weer zwanger ben, veel sneller dan verwacht! vrijdag eerste echo maar ben erg bang dus ja errug herkenbaar maar ga uit van het beste
Zo zie je maar weer dat het voor niemand makkelijk is, zo jammer dat het soms zo beladen moet zijn. Morgen weten we meer....
Echo gehad, deze was niet goed. Op de echo een plaatje van 6 weken en een paar dagen. Geen hartactie. Morgen moet ik naar de gyn. Wederom mag het voor ons niet zo zijn......
p26 o wat erg dat het weer niet zo heeft mogen zijn.... wat ik vooral jammer vind is dat je niet meer zo lekker naief onbevangen een zwangerschap in kunt gaan. Mijn mk was met 8 weken en begon met bloedverlies, het voelde toen van begin af aan al niet goed, dus met het bloed wist ik al meteen dat het foute boel zou zijn en dat bleek ook. Nu was mijn gevoel meteen goed, maar toch dat idee in je achterhoofd, wat als.....1echo mooi kloppend hartje en ook vorige week met 9 weken weer (was dus de termijn van de mk al voorbij) maar van het weekend ineens buikpijn. Geen bloed, maar dan denk ik al meteen, er zijn genoeg mensen waarbij het met krampen begint of op de echo weer zien dat het niet goed is. Dat gelukszalige gevoel weer helemaal weg. Kon vandaag meteen komen, heb een hele lieve vk die mij op het hart drukt bij elke twijfel meteen te bellen. Gelukkig een mooi spartelend beebje wat duidelijk al weer groter was dan woensdag. 19 juli weer een afspraak, hopelijk kom ik de rest van de tijd door zonder zorgen en twijfel.
Vandaag bij de gyn dezelfde uitslag gekregen. Volgende week dinsdag staat de curretage gepland. Ik ben benieuwd of het deze week og vanzelf opgang komt.
ik ben keihard van mijn roze wolk gedonderd! en die zal ook niet met terug komen! vorig jaar deze tijd gestopt met de pil en ik was vrij snel zwanger! wat waren we in de wolken! zwangerschap verliep voorspoedig...10 weken echo was prachtig, met 17 weken kwamen we erachter dat we een dochter zouden krijgen! toen ook de 20 weken echo goed was, kon het voor ons niet meer stuk! meubeltjes gekocht, kleertjes e.d.....Totdat met 23 weken mijn weeën uit het niets begonnen en mijn prachtige dochter werd geboren, helaas met haar 23 weken net te klein. ze was kerngezond, ik ook! Er is absoluut geen aanleiding voor geweest. Dat ik vervolgens op haar uitgerekende datum weer een positieve test in handen had, zie ik echt als een wonder! ik ben een jaar en 3 dagen later uitgerekend....vind het zo ontzettend eng! En tegelijkertijd het besef dat we er totaal geen grip op hebben! Ik kan alleen maar hopen dat het goed mag gaan deze keer! Ons wondertje heeft een engeltje wat over hem of haar waakt! De ene dag gaat het beter dan de andere, maar ook om er juist wel me bezig te zijn, dingen te kopen, positief te proberen te denken, geeft het af en toe wat rust! Meer kunnen we niet doen meiden! We moeten ervoor waken dat de kleine onze stress zo min mogelijk voelt!
Oh nee meid, wat enorm verdrietig. Kan me niet voorstellen wat het zou zijn om er allemaal nog een keer doorheen te moeten. Heel veel sterkte. Wij hebben volgende week maandag weer een echo en ik knijp hem ook aardig nu. Heb niet veel kwaaltjes namelijk. Kan het nergens aan meten of het nog wel goed gaat. Vind het allemaal zo vervelend spannend.
Ik kan best begrijpen dat je het erg spannend vindt, maar weet ook dat het bij de meeste wel goed is. Kwaaltjes nemen ook af wanneer je verder in je trimester komt.
En p26, is het zelf nog op gang gekomen? Wij hebben het vorige kindje wat al twee weken gestopt was met groeien ook nog een week de tijd gegeven om zelf nog te komen, maar dit gebeurde bij ons toen echt niet jammer genoeg. Ik heb toen gekozen voor het afbreken met cytotec pillen. Nogmaals dikke knuffel en veel sterkte!