Overdag slapen in eigen bed, baby 6 weken

Wat vervelend dat je er zo doorheen zit. (herken dit wel een beetje van m'n 1e kindje).

Ik ben er geen voorstander van om een kindje te laten huilen. Zelf leg ik mijn zoontje als ik zie dat hij moe is in bed, muziekje van de babyfoon aan, speen er in en dan gaat hij slapen. Als hij wel huilt neem ik hem op de arm, geef hem eventueel nog een voeding (bv). Kan dus wel eens betekenen dat ik hem constant op de arm heb. 's avonds heeft mijn zoontje lang geclustert.

Mijn 1e zoontje wilde overdag eerst ook niet slapen. Ik heb hem toen op een gegeven ogenblik op z'n buik in bed gelkegd en toen sliep hij ineens 20 uur per dag.

Het kan inderdaad zijn dat een kind teveel prikkels krijgt en dan niet meer slaapt, heb je wel een vaste regelmaat in z'n dag?

Hier verschonen, voeden, spelen op schoot, spelen in de box en dan als hij moe is naar bed, wakker worden, verschonen etc.....

 

Tips? Mwah, niet om haar in haar eigen bedje te laten slapen. Mijn beide kinderen hebben zo'n 2 à 3 maanden bijna niet (op de nachten na) in hun eigen wiegje geslapen. Ze sliepen bij mij op schoot (mijn dochter) of in de kinderwagen (zoontje). Na verloop van tijd ging het steeds was beter en gingen steeds meer in het eigen bedje slapen.

Mijn ervaring is dat ze vooral buiten in de kinderwagen heerlijk kunnen slapen. Ik zou als tip dus kunnen geven om haar overdag lekker in de tuin (dan ga ik er dus even vanuit dat je die hebt) in de kinderwagen te leggen. Als ze dan wat huilt rijd je haar even heen en weer, dat deed bij mijn kinderen echt wonderen.

Ik ben persoonlijk van mening dat het op deze jonge leeftijd belangrijker is dát ze slapen dan wáár ze slapen...

 

Hier ook een erg aanhankelijke baby, ze wil gewoon echt de veiligheid en warmte van een van haar ouders voelen. Erg onhandig, maar ze slaapt dan in ieder geval. Ik probaar haar nu als ze suf op/naast me ligt over te leggen naar haar eigen bedje, maar vaak slaapt ze toch tegen me aan... Nu ook

 

lekker bij je houden hoor...dat friemeltje heeft papa en mama liefde nodig, dat in het eigen bedje slapen komt wel...niet laten huilen en al helemaal niet te veel waarde hechten aan wat het cb zegt...das mijn mening

 

volgens mij werkt dat niet zo...ik zou het nu gewoon even lekker zo laten en haar lekker op de arm laten slapen als ze in slaap valt en niet te veel moeite doen om haar in bed te krijgen...een draagdoek/zak is heel fijn trouwens! gewoon over een tijdje nog eens proberen met het bedje maar ik zou je er niet te veel op focussen...dat soort dingen gaan vanzelf

 

Slaapt ze wel goed bij jouw (of je partner) op de arm? Of doet ze alleen hazenslaapjes? Ik denk namelijk dat als ze bij jouw op de arm verder prima slaapt dat het dan niks met overprikkeling te maken heeft.

Zoals ik al zei: mijn dochter sliep ook altijd bij mij op de arm en kon ook echt niet slapen in haar bedje. Maar dat had bij haar niks met overprikkeling te maken en alles met behoefte aan mijn nabijheid.

Wat je eventueel ook nog zou kunnen overwegen is om een draagdoek of goede ergonomische draagzak (zoals bijv. een Beco Butterfly) aan te schaffen. Je dochtertje kan dan prima daarin slapen, is dus lekker vlak bij je en jij hebt toch je handen vrij.

 

wat is dit lastig he!
wij zijn net uit deze fase dus weet heel goed hoe je je voelt.
onze dochter is ook heel alert en slaapt niet diep als ze beneden in de box of kinderwagen ligt.
in bed ging ze huilen en doordat ik daar ook niet van hou en eerlijk gezegd ook door de meningen hier op het forum liet ik haar niet huilen waardoor ze steeds meer overprikkeld werd.

wat hier de ommekeer heeft gemaakt is dat ze in het ziekenhuis heeft gelegen voor haar eczeem, ze zat er echt helemaal onder.
ze heeft dus niet in het ziekenhuis gelegen voor huilen of iets dergelijks hoor maar omdat ze altijd beneden was en haar rust niet goed kreeg was ze altijd wel wat jengelig en in de avond onrustig (net zoals ik bij jullie lees).

in het ziekenhuis lag ze alleen op een kamertje zonder prikkels en ze sliep de hele dag, toen we thuiskwamen hebben we dit doorgezet.
dus bij de eerste vermoeidheidssignalen op bed leggen, kusje geven en naar beneden.
soms viel ze zonder te huilen in slaap, soms huilde ze wel.
dan terug, speentje geven er even bij blijven en dan weer naar beneden.
als ze zeurderig jengelde dan lieten wij haar gaan en sliep ze binnen een kwartier.

ik heb trouwens nog wel aan een pedagogisch medewerkster in het zhs gevraagd hoe zijn het aanpakken bij huilbaby's die worden opgenomen.
zij gaan ook elke 10 minuten kijken, bij overstuur huilen halen ze het kindje even uit het bedje om te kijken of er geen boertje od vastzit en dan leggen ze het kindje weer terug.
bij blijven huilen 1 hand heel lichtjes plat op het hoofdje leggen (bovenop het hoofd waar het haar zit) en de andere hand lichtjes op de buik leggen.
niets zeggen of oogcontact maken en zij zei dat de meeste kindjes zo rustig zijn binnen 10 minuten.

wat hier trouwens ook heel goed helpt is om haar kamer goed donker te maken.

maar het allerbelangrijkste is dat je doet waar jullie je goed bij voelen en dat je luisterd naar je moedergevoel.

 

Lastig he deze eerste periode! Hier een meisje van 7 weken die snachts ook goed slaapt en overdag heel licht slaapt. Ze wil vaak niet meteen slapen na haar flesje overdag. Wat ik dan doe is nog even lekker met haar spelen, kletsen enzo. Soms nog even in de wipper en eigenlijk is ze dan na een uurtje altijd moe. Lees: begint te huilen en wil niks meer. Dan leg ik haar in haar bedje waar ze ook weer begint te huilen. Ik geef haar dan haar speentje en als ze dan weer begint te huilen wacht ik 4 a 5 minuutjes en geef weer haar speentje. Dit is meestal maar 2 of 3x nodig voordat ze als een blok in slaap stort. Kijk als ze het echt uitkrijst van het huilen haal ik haar er natuurlijk uit want dan is er iets anders aan de hand. Maar je hoort aan het huiltje wel of ze gewoon moe is of dat er echt iets aan de hand is. En onze dochter is echt een superblije en tevreden baby dus heb absoluut niet het idee dat ze er last van heeft, die paar keer huilen.

Oja en wat ons in het begin ook heel erg heeft geholpen is het bedje voorverwarmen met een kruikje. Merkte echt meteen verschil.
Nu wordt ze ook echt boos als ze moe is en niet in haar eigen bedje gelegd wordt
Succes meis!

 

Mijn zoontje was ook erg onrustig overdag en huilde veel en snel overdag in zijn bed en kon dat lang volhouden. Ik ben naar een osteopaat geweest en die heeft hem nagekeken of er iets met zijn lichaampje was omdat ik een bevalling heb gehad van slechts 54 minuten in totaal. Dit heeft heel erg goed geholpen maar de osteopaat vertelde mij ook nog iets anders wat mij veel rustiger en minder onzeker heeft gemaakt.

Hij vertelde dat alle baby's slaapjes hebben van 3 kwartier overdag. Na 3 kwartier worden alle baby's wakker maar bij rustige baby's merk je daar niets van omdat die dan even om zich heen kijken en zonder geluid weer inslapen. De actievere baby's laten meer van zich horen, gaan met de armpjes slaan, gaan huilen en vallen daarna weer in slaap. Soms jengelen ze even maar soms huilen ze wel een kwartier en kunnen slecht zelf in slaap vallen. Die baby's kun je dan helpen met bijvoorbeeld een speentje.

Ik ben dat toen een aantal dagen gaan bijhouden en mijn zoontje wordt inderdaad ongeveer elke 3 kwartier wakker. De ene keer slaakt hij alleen een paar kreten en de andere keer huilt hij inderdaad een minuut of 5. Gelukkig valt hij wel weer zelf in slaap om daarna na 3 kwartier weer wakker te worden en ik maar denken dat hij niet goed sliep overdag. Dit heeft mij wel rust gegeven omdat ik nu weet dat dit normaal is voor een baby.

'S avonds van 19.30 tot 22.00 is hij wel tot een week of 8 erg onrustig geweest en moest veel huilen. Toen hebben we hem lekker bij ons gehouden en dit is vanzelf overgegaan.

Het is wel een vroege vogel, voor hem begint de dag rond 06.00 uur. Maar ja, hij is nog maar 3 maanden oud dus ik ga vroeg naar bed en sta met alle liefde voor hem op om 06.00 uur.

 

Mijn dochtertje wilde hier overdag ook nooit slapen alleen op de arm. De Domoo seat was hier echt een uitkomst. Heb deze lekker naast me op de bank gezet en kon haar zo vasthouden/aanraken tot ze sliep. Als ze dan sliep kon ik zelf tenminste nog iets doen. Zo heeft ze een aantal weken overdag heerlijk geslapen. Nu is ze inmiddels 6 en halve maand en slaapt nu overdag heerlijk in haar bedje. Denk dat ze het gewoon nodig hebben om dicht bij je te zijn.

 

Heb je verschillende speentjes geprobeerd? Hier wel 4 verschillende geprobeerd voordat ik haar voorkeur in de gaten had, de speentjes van Avent! En dan is het soms nog ff volhouden hoor, maar de aanhouder wint he
Ik denk zowiezo niet dat je haar nu iets 'verkeerds' aan kan leren hoor, daar zijn ze nu nog veel te klein voor. Dus als laten liggen tegen je gevoel in gaat, gewoon lekker oppakken!
Wat betreft probleem 1 weet ik het niet zo goed, misschien toch met een ander speentje nog proberen haar in slaap te helpen? En probleem 2: is dat wel een probleem? Grapje hoor! Volgens mij zijn babies ook niet altijd wakker na de voeding, hier gaat ze iig ook heel vaak meteen slapen. Moet geen probleem zijn toch? En hier heeft het CB gezegd: als ze honger heeft heeft ze honger, dus gewoon flesje geven. Hier krijgt ze dus op verzoek en dat werkt voor haar en ons heel prettig.
Succes meis, en anders even CB bellen? Die hebben vaak ook goede adviezen

 

Probeer anders eens om haar in de kinderwagen te leggen. Dat was hier vooral bij mijn zoontje (een lastige slaper toen hij echt nog een baby was, nu slaapt hij perfect!) een doorslaand succes. Vaak rolde ik hem dan wat heen en weer tot hij sliep en dan liet ik hem gewoon in de wagen liggen en sliep hij heerlijk verder.

Hij sliep bijvoorbeeld ook niet goed in zijn ledikant en des te beter in de wieg. Het ledikant vond hij denk ik gewoon te groot. Hij sliep al vrij snel op zijn eigen kamertje, daar hadden we gewoon de wieg neer gezet.

 

Hoi!
Het lijkt wel of je het over mijn zoontje hebt!
Die had precies hetzelfde ritme op die leeftijd!
Ik heb hem een tijdje ingebakerd gehad, dit hielp even, maar op een gegeven moment bleef hij jammeren.
Hij wilde gewoon niet alleen liggen in zijn eigen bedje, wat ik ook probeerde! Maar hij was wel hartstikke moe.
Ik heb het opgelost door hem in ons bed, naast me te leggen zodra hij sliep.
Ik ben er bij blijven liggen, en steeds maar weer troosten als hij wakker werd. Op een gegeven moment sliep hij zo drie uur achtereen,en werd nog maar 1 x wakker . Omdat ik naast hem lag kon ik meteen troosten als hij ging huilen. Dit werkte heel goed bij hem.
Ik ben het steeds wat meer af gaan bouwen, tot hij een duidelijk ritme had. Dit heeft ongeveer twee a drie weken geduurd. En nu slaapt hij alweer drie weken tussen de middag in zijn eigen bedje, drie uur lang! Ik ben echt trots op hem!
Tussendoor maakt hij kleine slaapjes van zo'n drie kwartier in de box.
Ik vind het prima zo, hij is niet meer moe, en supervrolijk!

Hier ben ik het trouwens ook mee eens:

Het cb vond het niks dat hij bij ons in bed lag. Nou jammer dan, het is mijn bed en mijn kind die me gewoon dicht bij hem nodig had!