Ik weiger te betalen, haha. Hoe doe je dat dan? Gewoon je zorgverzekering niet meer betalen? Of een briefje naar je verzekering schrijven? 'Geachte heer/mevrouw, ik WEIGER nog te betalen voor mensen die geen pijnstilling nodig hebben tijdens de bevalling, maar gratis willen bevallen. Daarom zet ik nu mijn betalingen stop. Met vriendelijke groet... ' Maar goed, net zoals iemand anders zegt, pijn is subjectief. Je kan toch niet gaan bepalen of de pijn erg genoeg is? Barbaars vind ik dat. En die mentaliteit 'pijn hoort erbij, lekker thuis bevallen want ik ben een bikkel' vind ik helemaal middeleeuws. Complicaties bij een ruggeprik? Ja zeker, die zijn er. Maar wat dacht je van de complicaties bij een thuis bevalling? Ik was iig zeer dankbaar, dat ik na heel wat dagen ellende een ruggeprik kreeg ( zonder gezeur trouwens ). Had inderdaad moeite met persen, maar ik heb ze beide er uit gekregen zonder persweeën. Duurde wel wat langer, maar uiteindelijk beide direct een apgar van 9.
Bij ons bij 6 cm. Zeiden ze... Ik had om half 9 5 cm ontsluiting. En ze gingen uit van 1 cm per uur (terwijl ik van 0 naar 5 was gegaan in 2 uur tijd!!!), dus zouden ze om half tien kijken of ik al op 6 cm zat. Om kwart over negen zat ik dus al op 10 cm en toen kreeg ik niet meer... Eikels. Theorie en praktijk staan nog mijlenver uiteen. Ze hebben niks aangeboden en op mijn smeekbedes reageerden ze ontwijkend... :x
Het hele bevallen is sowieso een risico......maar ik geloof dat niemand daar verder bij stil wilt staan
Ja ik wilde dus eerst dat "pompje" en had gehoopt op 5 cm die had ik niet toen zei ze dan de ruggenprik die wilde ik eerst ook niet. Maar na een half uur toch gevraagd binnen 20 min zat ie en een uur later was mijn zoontje er ( ruggenprik stond bij mij ook tijdens het persen aan ) 15 min geperst en hij was er
je kan ook net als mij een beenspuit krijgen die iets te goed werkt en helemaal van de wereld zijn door het toegevoegde roesje, zo erg zelfs dat ik niet eens wist waar ik was en wie ik in mijn armen had liggen na de bevalling. Nooit meer een beenspuit voor mij dus
Wat ben ik blij dat ik een ruggeprik geEIST heb op een bepaald punt en dat ik ook onwijs slimme en lieve gyn had die het allemaal even wat langer rekte omdat het wel eens een secundaire spoedsectio kon worden. Dan mag het blok niet te kort staan, maar ook niet te lang namelijk en anders moet je onder algehele narcose. Uiteindelijk met 8,5 cm en een ruggeprik die NET werkte (wat een opluchting) naar de OK gegaan. Schijnt bij de tweede bevalling na een KS, dat ze liever hebben dat je wel een ruggeprik neemt, omdat je de pijn van een bmruptuur er dwars doorheen voelt. Zo kunnen ze het beter in de gaten houden. Ook door bijv. een katheter te plaatsen.
nee maar omdat ik veel lees van sommige dames dat ze er alles aan hebben gedaan om zonder pijnstilling te bevallen. Ow en trouwens bij mij deden ze helemaal niet moeilijk toen ik om de ruggeprik vroeg , ze riepen gelijk de anesthestist. Vond ik echt tof van ze.
Ik vind het een slechte zaak dat financiën een criterium zijn in belangrijke beslissingen rond bevallen: thuis of zkh, met of zonder pijnstilling. Wat mij betreft: weg met de eigen bijdrage voor een poliklinische bevalling. En tegelijk hoop ik dat de thuisbevalling ook blijft. Ben zelf thuis bevallen, en vond dat een heel fijne en mooie ervaring. Maar ik snap heel goed dat anderen het niet zien zitten om het thuis te doen, en ik vind dat zij die keuze onbelemmerd (door geld) moeten kunnen maken. Dat daar financiele consequenties aan vast zitten snap ik. Dan betaal ik wel wat meer premie, of een hoger eigen risico. Graag, als dat betekent dat iedere vrouw echt kan kiezen waar zij wil bevallen, en die keuze niet laat bepalen door de kosten.
ik kreeg t al met 2cm ontsluiting,maar schaam me niet hoor,dat hoef jij ook niet. ik vindt wel super van meiden die t zonder pijnbestrijding doen,echt petje af.
ik had helemaal geen ontsluiting alleen mijn vliezen waren gebroken en ween kreeg ik ook niet ik kreeg een weenopwekker ofzo
Tijdens m'n zwangerschap alleen de ziektewet in ivm bekkeninstabiliteit, dus niet echt iets naars dus (gelukkig). 1e bevalling was mijn zoon te vroeg dus moest ik in het ziekenhuis bevallen (met indicatie dus), maar geen pijnstilling gehad. 2e zoon was op tijd en thuis bevallen dus, ook geen pijnstilling. Zo pijnlijk vind ik een bevalling en weeën etc. niet. (maar goed, dat zal idd wel per persoon verschillen). Even voor de duidelijkheid, als er complicaties zijn, als iemand een medische indicatie heeft of een eerdere traumatische bevalling heeft gehad vind ik dat wel wat anders dan iemand die zonder enige reden bij voorbaat al voor een zieknhuis bevalling met pijnstilling kiest. Voor deze laatste groep wil ik niet mee betalen.
tja, ik had het wel anders kunnen verwoorden ja. Laat ik het zo zeggen ik ben het er niet mee eens dat mensen extra moeten betalen voor ziekenhuisbevallingen met pijnstilling die niet nodig zijn.
Er zijn dingen die ook vergoed worden die ik veel 'erger' vind om aan mee te betalen dan 'onnodige pijnstilling'. Bijvoorbeeld zuurstof voor COPD-patiënten die gerookt hebben (daar hebben ze zelf een belangrijke invloed gehad), of AD voor mensen met een milde depressie (dat is bewezen niet effectief), of voor medisch noodzakelijke hersteloperaties na mislukte cosmetische chirurgie. Ik ga voor een ander niet oordelen dat een zkh-bevalling niet nodig is, of dat pijnstilling niet nodig is - alleen maar omdat ik het niet nodig vond.
Mij maakt het niks uit ik betaal graag wat meer als dat zou betekenen dat iedereen kan bevallen met of zonder pijnbestrijding waar dan ook. Ik vind het namelijk bekrompen dat je moet betalen als je niet thuis wil ( en in sommige gevallen niet thuis mag ) bevallen je dan moet betalen.
Je citeert een deel van mijn post en reageert daarop met deze woorden. Prima, maar in de niet-geciteerde rest van mijn post staan twee praktijkvoorbeelden uit dit topic (met citaten) van twee mensen die de ruggenprik niet kregen, hoe hard ze ook smeekten. Wat verplicht is en wat in de praktijk gebeurt is niet altijd het zelfde ding. Misschien was er een goede reden om de ruggenprik niet toe te dienen (bijvoorbeeld te ver gevorderde ontsluiting), maar dat is deze vrouwen dan beslist niet uitgelegd. Eentje kreeg te horen dat de doktoren te moe waren aan het eind van de dag en geen zin hadden in de ruggenprik! En de andere werd nota bene uitgelachen. Ik vind dat zeer kwalijk. Het niet zeker weten of je wel of geen ruggenprik krijgt als je daarom vraagt, lijkt me een onnodige extra stressfactor bij een bevalling. En stress zorgt ervoor dat omgaan met pijn moeilijker wordt. Ik denk wel dat als je, mochten ze je verzoek om een ruggenprik negeren, op je strepen staat en heel duidelijk bent: "Ik wil nu een ruggenprik en heb daar ook recht op; wettelijk gezien mag u mij dit niet weigeren. Doet u dit wel dan dien ik een klacht in." , de kans kleiner is dat je hem niet krijgt. Je laat ze namelijk weten dat je op de hoogte bent van de regels en dat er consequenties volgen als ze je verzoek niet serieus nemen. Laten we nou met zijn allen gewoon blij zijn dat de ruggenprik bestaat (in ieder geval tot er iets wordt uitgevonden wat nog beter is) en de beoordeling of deze wel of niet nodig is overlaten aan de aanstaande moeder zelf. Ieder mens is uniek en iedere situatie is uniek. Wie zijn wij om over andermans situatie te oordelen?
Tja, ik vind persoonlijk dat ieder voor zich beslissen moet. Ja en die pijn bij de bevalling....het is een beetje vreemd.....ik kan het niet echt zeggen. Ik ben dan ook niet echt een bikkel hoor vind ikzelf. Mijn lijf reageert door zich aan te spannen en dat is niet echt fijn. Ben dan ook wel 2x ingeleid dus misschien veroorzaakte dat dat er te weinig tijd tussen de weeen zat om te ontspannen. Geen idee. Ik weet eigenlijk niet hoe een natuurlijke bevalling voelt. Wel jammer maar ja...Wie weet dit keer....
Helemaal mee eens! Wij hebben het ook mee genomen in het geboorteplan. Dat ik de mogelijkheid wilde hebben tot pijnstilling. Niet dat ik het ging doen, maar dat de mogelijkheid er was. Gelukkig is mijn ervaring dat ik 'em binnen 30 minuten had en dat de gyn. ook zei dat het onzin is om vrouwen onnodig pijn te laten lijden.
Ik had niks te kiezen, ik moest een ruggeprik omdat t nog erg lang ging duren en ze me aan de opwekkers wilden zetten. Hier geven ze je geen opwekkers zonder ruggeprik. Wel was het erg fijn geweest als de anethesist niet zo'n hork was. Meneer werd snachts uit bed gebeld, ik was doodsbang en had flinke weeen en viel bijna flauw. Meneer vond dat ik me niet moest aanstellen want hij had wel wat meer te doen. Gevolg.. een ruggeprik die niet goed zat en ik dus alles gevoeld heb van de opwekkers en dat ik op de ok nog een spinaal moest tijdens de ks die erop volgde. Normaal gesproken toppen ze de epiduraal op.. dat kon dus niet..