@ mirjamm - tuurlijk ga ik ook zonder mn kindjes op pad, maar het verbaasde mij nogal dat er vooraf niks over was gezegd, ik denk zelfs dat als ik er zelf niks over had gevraagd, ik daar op die dag zou staan met twee kindjes die dan ineens niet meemogen! Daarbij dacht ik dat ze speciaal overdag iets hadden geregeld, zodat de kinderen meekonden. Maar dat had ik dus verkeerd bedacht!
Ik ben het wel met je eens Flamingo. Niet alles is nu eenmaal geschikt voor kleine kinderen. Betekent dat de ouders van TS alleen nog maar trips mogen maken die geschikt zijn voor de kleinkinderen?De reacties van mensen hier dat ze zich enorm gekwetst zouden voelen alleen door het voorstel al, begrijp ik niet goed. Aan de andere kant zou 1,5 week voor mij te lang zijn (niet om principiele redenen) en ik vind wel dat je ouders daar begrip voor moeten opbrengen. Dus als dat zou betekenen dat jullie niet mee gaan, soit. Dat vind ik helemaal niet ondankbaar! succes, volg je gevoel!
Klopt wat je zegt alleen heb jij het over een dag daarbij kun je het ook andersom bekijken...waarom zou je zonder je kinderen iets doen?
Tuurlijk niet, maar dat zou wel tot gevolg hebben dat ik niet mee ga! Mijn guppie van anderhalf hier in nederland en ik helemaal in mexico en dan ook nog eens anderhalve week lang, nee, dat gaat niet gebeuren.
Ik kan me ook best voorstellen dat de ouders dit willen. Maar ik zou het echt raar vinden als ze iedereen voor een vakantie uitnodigen alleen omdat er een paar wat kleiner zijn mogen ze niet mee. Ja als mijn ouders dit zo zouden zeggen zou ik me behoorlijk klote voelen. Als ze zo nodig hun droomvakantie willen en geen omkijken willen hebben moeten ze maar alleen gaan. Je weet dat als je opa en oma bent en je vraagt je kinderen mee op vakantie dat daar kleinkinderen aan vast zitten. Ik vind het echt not done om te zeggen dat de kleinkinderen niet meemogen. Dan moet je maar alleen gaan en niet een deel uitnodigen. En een feestje of een dagje iets doen wat niet geschikt is voor kinderen dat snap ik dan nog wel. Maar 1,5 week. Nee dan zou ik dus ook de vakantie laten schieten. Gelukkig zouden mijn ouders dit never nooit vragen, we gaan ieder jaar zo'n 1 of 2x met mijn ouders mee. En ons zoontje gaat gewoon mee. Nog nooit in hun opgekomen om hun kleinzoon thuis te laten.
Dat zou voor mij ook gelden maar dat wil toch niet zeggen dat de ouders van TS niet hun kinderen voor een lange, verre reis naar Mexico mogen uitnodigen zonder de kleinkinderen alleen maar omdat dat niet geschikt is voor die kleintjes (of omdat dat niet het soort reis is dat ze voor ogen hebben)? Dat TS daar vervolgens niet op ingaat omdat ze dat niet ziet zitten, dat is weer een ander verhaal. En nogmaals, ik vind ook dat de ouders van TS daar rekening mee moeten houden. Als je door je ouders wordt uitgenodigd voor een sjiek diner in een goed restaurant, vind je het toch ook niet raar dat de (klein) kinderen daar niet bij zijn? Dan zijn je ouders toch niet opeens aso omdat ze hun kleinkinderen niet uitnodigen?
Ik snap je ouders, maar no way dat ik anderhalve week zonder mijn dochter(s) weg ga! Ik vind dat jij je ouders in hun wens moet respecteren, maar dat hun jou ook moeten respecteren als je niet anderhalve week zonder je kindje weg wil! (heb trouwens niet het hele topic gelezen, dus als mijn mening niet meer klopt bij het verhaal sorry )
Ik heb al gereageerd in dit topic dat ik nooit zonder onze dochter op vakantie zal gaan. Maar mijn ouders waren qua feest op hun 40 jarige trouwdag wel weer het andere uiterste. De dag ging namelijk naar Plopsaland en ter afsluiting gingen we pannenkoeken eten De twee kleintjes hadden de dag van hun leven en de 6 volwassen (ouders, zus, zwager, wij) hebben ons die dag aangepast. (en ook een leuke dag gehad!)
mmmmh moeilijk... als ik in jou schoenen stond had ik gezeg of me zoon erbij of ik en mijn zoon er niet bij... je bent een gezin en dat hoort samen op vakantie te gaan ook al duurt de reis 9 uur...
Wat je ook besluit, doe het aub niet uit schuldgevoel naar je ouders toe. Staks zit je daar in Mexico zonder je kind en voel je je doodongelukkig. Daar heb jij niks aan, maar je ouders zeker niet.
Hoi allemaal, Bijna niemand van jullie zegt zonder zijn kinderen te gaan. Ik had dat gevoel in het begin ook heel sterk. Maar nu ik er wat langer over na denk snap ik heel goed wat mijn ouders bedoelen. Als mijn partner en ik besluiten mee te gaan vraag ik of we eerder terug kunnen. Ik heb nog de hele week om er goed over na te denken want ik wil geen over haaste beslissingen maken. En idd mijn ouders zijn heus niet aso ofzo en hebben het beste met hun kleinkind voor. Ze passen zelfs 1 dag in de week op hem! En mijn ouders zijn idd geen strandmensen dus ze willen van alles onder nemen daar in mexico. Mijn moeder heeft wel gezegd dat ze het erg jammer zou vinden als we niet mee gaan. En kijk daar ben ik nu weer gevoelig voor en dan denk ik aahh, snappie. Liefs, fleur
Ik zou niet meegaan. Om diverse redenen. Als het zo belangrijk is om samen een vakantie te vieren. Waarom maken ze die geweldige reis naar Mexico niet met zijn 2en. en doen ze erna nog een week op bijv. een bungalow park? Hun gelukig want ze zijn in Mexico geweest en jullie gelukkig want jullie hoeven je zoontje niet achter te laten.
Nou ik snap beide kanten. Maar zou het voor jou bijvoorbeeld ook uitgesloten zijn om gewoon met je man een weekje samen op vakantie te gaan??? Want als je daar ook niet negatief tegenover staat ( en om me heen doen heel veel mensen dat hoor, eens in het jaar of 2 jaar even een lang weekend of weekje samen zijn ) dan zou ik dat nu zo zien. En ik snap best dat je moeder het niet verkeerd bedoeld! Dat is te kort door de bocht om dat zo te zeggen. Mijn ervaring is iig dat mijn kind het altijd super heeft gehad bij mijn stiefmoeder als ik soms een weekend wegga (2 jaar gelesen zelfs een weekje weggeweest) en nu hij 5 is gewoon zelf opbelt om afspraakjes te maken met zijn oma. En het dus absoluut geen straf voor je kindje is. Het is meer de vraag of jij een leuke vakantie zou kunnen hebben zonder je kindje. PS Sorry als ik mss dubbele reacties stuur maar heb niet alles teruggelezen.
Dat je daar uberhaubt over na moet denken. Ik snap jou ouders ook echt niet hoor.. terwijl ze nog wel een dag oppassen. Vorig jaar schoonouders 40 jaar getrouwd. We zijn toen naar Spanje gegaan in een villa. Er zou niet eens in ze opkomen om zonder kleinkinderen te gaan. Die horen er toch bij. Ik heb het idee dat jij het vervelend voor je ouders vindt maar wat denk je van je kindje, hoe het daar voor is, of voor jezelf??
Ik zou het ook echt niet doen hoor....1,5 week zo'n kleintje missen, ik moet er niet aan denken! Ik zou dan iets organiseren waar jullie kleine dan (in hun ogen) wel bij kan zijn zijn, en dan samen een reis naar Mexico gaan maken. Als ik oma was, zou het voor mij ook helemaal niet oke voelen, het hele gezin bij elkaar behalve kleinzoon. Ik zou me zelf eigenlijk wel een klein beetje gepikeerd voelen dat je ouders liever niet willen dat je zoontje meegaat. Hij hoort er toch bij!
als ik mijn zoon niet mee zou nemen, zou ik niet eens mee mogen. mijn zoon hoort ij het gezin met alle uitjes of het nou uit eten, een weekend weg, een week survivalen is.
Ik zou het wèl overwegen hoor om eventueel zonder onze kinderen te gaan in die situatie. Maar het belang van je kind heeft wel de eerste prioriteit dus de belangrijkste vraag is: kan je jullie zoontje voor 300% met een gerust gevoel achter laten bij je schoonouders EN weet je uit ervaring dat je zoontje het daar heel erg naar zijn zin heeft? Als je deze twee vragen volmondig met "ja" kan beantwoorden zou ik denk ik wel meegaan met je ouders. Ik begrijp hun insteek nl. ook wel, het zijn geen slechte of egoïstische mensen omdat ze hun 30-jarige huwelijk volgens HUN langgekoesterde wensen willen uitvoeren. Dat is hun goed recht en het lijken mij dan ook stoere onafhankelijke mensen in dat opzicht, cool! Niet altijd hoeft alles om de kinderen te draaien, ben ik helemaal met hen eens! Ik persoonlijk vind het ook altijd onzin als mensen alleen maar vakantie willen vieren MET hun kinderen er altijd bij, het één sluit het ander niet uit tenslotte. Wij gaan meestal op vakantie/reis mét onze peuter & kleuter, maar soms ook niet omdat het dan om verschillende redenen beter voor hen is om thuis te blijven. Wij houden een grens aan van max. 10 dagen en dat gaat echt prima! En nogmaals, zolang je kinderen in goede handen zijn en het leuk hebben met de mensen bij wie ze achterblijven is er niks aan de hand. Je krijgt er alleen maar sterke, flexibele en onafhankelijke kinderen van is onze ervaring en die uit onze omgeving. (expats) Kortom meid, als je jullie ventje met een gerust hart kan achterlaten bij je schoonouders gewoon GAAN! Die 10 dagen vliegen zo om en zó lang vliegen is het nou ook weer niet. Geniet van deze bijzondere quality time met je ouders en uiteraard met je man. Het leven is kort en kan zo maar over zijn dus dit soort bijzondere reisjes zijn heel waardevol. Mexico is een prachtig en interessant land dus ook in dat opzicht een reis om nooit meer te vergeten.
Jeetje ik snap wel dat het een moeilijke keuze is. Om nou meteen te zeggen dat je ouders egoistisch zijn vind ik iets te kort door de bocht. Bij ons zouden ouders en schoonouders ook niet zonder kleinkinderen willen gaan, maar gezien de reis begrijp ik dat wel. Bovenstaande mening deel ik wel, dat het voor kinderen niet per definitie slecht hoeft te zijn om een weekje ofzo bij anderen te logeren, idd als je zeker weet dat het goed gaat en de kids het daar naar hun zin hebben. Het gaat er echt voornamelijk om wat het gevoel van jullie als ouders is, want zit je daar en je zit niet prettig omdat je je kindje mist en er toch niet 200% achter staat dat ie niet mee is, dan is het zonde van de mooie vakantie! Ik begrijp wel dat je een topic plaatst, maar denk ook dat je je keuze daardoor moeilijker maakt met alle (duidelijke) meningen. Doe wat goed voelt voor jou en je man!