Hallo allemaal, Ik moet dit even van me afschrijven, ben bang dat ik anders ga schreeuwen ofzo. Toen ik was bevallen moest mijn zoon een echo omdat hij een "bijoortje" had. dat kan een teken zijn dat zijn nieren niet goed zijn. Daarna bleek dat hij een verwijding had. Hij was ook nog dysmatuur. Daarna werdt hij onrustig en ontroostbaar. Toen hij 6 weken was werdt hij opgenomen in het ziekenhuis. Na 2 weken mocht hij weer naar huis met de woorden, hij is prikkelgevoelig. 5 dagen later werdt hij weer opgenomen omdat het niet beter ging. Uiteindelijk heeft hij 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Tijdens die opname werdt een dubbele liesbreuk gevonden bij hem. Hij is daar met 3 maanden aan geopereerd. tussen die 3 maanden spuugde hij alles onder, had hij verstoppingen en last van uitdroging. We zaten non stop bij de huisarts of het ziekenhuis. Na hele onzekere en emotionele 3 maand dacht ik dat eindelijk alles voorbij was. Nou kregen we gister eindelijk goed nieuws! zijn nieren waren niet verslechterd dus hij hoeft niet na nijmegen. Eindelijk ging het de goede kant op. Wou ze hem nog even controleren bleek dat hij weer een liesbreuk heeft en weer geopereerd moet worden !! Ik weet het even niet meer. Heeft iemand hier ervaring mee? heb echt even nodig dat ik weet dat ik een keer goed nieuws kan verwachte! of blijft dit slechte nieuws maar komen?
lalahoffstie, ik kan je geen ervaringen vertellen sorry ik wou je alleen een hele dikke digitale knuffel geven dis wens je geen een ouder toe. wendy
dankjewel! ik wens dit ook geen enkele ouder toe. Het is al zwaar genoeg om jonge moeder te zijn. Het is mijn eerste kindje en dan gebeurd dit allemaal. Het komt hopelijk allemaal wel goed! het is een sterk mannetje.
Ach jee, wat een narigheid allemaal..... Ik kan niks zinnigs zeggen, maar wil je wel sterkte wensen. Hoop van harte dat het hierna rustig mag worden, zowel voor jullie manneke als voor jullie.
Ik heb ook geen ervaring hiermee. Maar wil jou en je mannetje heel veel succes en sterkte wensen. Hoop dat het snel goed gaat met de kleine, hij heeft in zijn jonge leventje nu al genoeg meegemaakt!
wat een moeilijke, heftige start! Wij hebben hier ook een moeilijke start gehad, met ziekenhuisopname door KMA en verborgen reflux en liesbreukoperatie (2 verschillende ziekenhuizen). Wij hebben de eerste 3 maanden van zijn leven ook zo vaak in het ziekenhuis gezeten. Maar als ik jouw verhaal lees, is dat nog veel heftiger als dat van ons! Maar ik herken je gevoel heel erg...ik zat er destijds ook aardig doorheen en voordat we hier thuis alles weer op de rit hadden, én Lucas ook een ritme kreeg waren we 4-5 maanden verder. Omdat mijn familie allemaal minimaal 100 km van mij af wonen, heb ik het veelal alleen moeten doen (wel met mijn man samen maar die moest ook gewoon werken). Ik heb er echt aan overgehouden dat ik de zenuwen krijg als Lucas hard blijft huilen, om wat voor reden dan ook. Ik voel dan spanning in mijn hele lijf, nu nog steeds En daarom slaap ik nu ook nog steeds slecht, bij iedere kuch zit ik rechtop in bed. Het weggestuurd worden door CB, HA met de mededeling dat je een overbezorgde moeder bent, dat het darmkrampjes zijn, dat we hem maar even moeten laten huilen....ik kan er nog boos en verdrietig over worden. Als mensen vroegen: hoe gaat het? Moest ik wéér zeggen dat het niet goed ging, dat er weer van alles was.... En tot overmaat van ramp heeft hij nu een bultje bij zijn anus zitten, wat ik helemaal niet vertrouw. Ben al meerdere malen bij de HA geweest, en ook de KA heeft er al naar gekeken toen we toevallig toch in het ziekenhuis moesten zijn. Zij zeggen dat het vanzelf moet weggaan, terwijl het alleen maar groter wordt. Eerst dachten ze aan een abces.... Ik wil je héél veel sterkte wensen, houd moed!! De liefde voor je mannetje is zo sterk dat jij ook sterk zult zijn, dat hebben wij hier heel erg gemerkt. Uiteindelijk komt het goed, al zegt je gevoel soms van niet. Een hele dikke knuffel en als je me wilt PB'en, dan mag dat altijd!
Sorry geen ervaring mee, maar wil je wel een hele dikke knuffel en kracht sturen! Wat moet dit moeilijk voor je zijn en dan het kleine mannetje. Jeetje zo jong en al zoveel gedonder met zijn gezondheid......heel verdrietig en hoop dat het snel voor bij is en hij verder gezond door het leven kan!
ik herken je gevoel wel. ons kindje is 5 keer opgenomen geweest in 7 maanden tijd, (direct met geboorte 11 dagen, daarna toen ze 2 weken was 3 dagen, 10 weken oud weer 3 dagen en met 6 maanden 11 dagen)iedere keer voor wat anders, het leek maar nooit goed te kunnen gaan! de laatste keer bleek ze een heupluxatie te hebben! hiervoor ook weer opgenomen geweest, 10 dagen in tractie 11e dag heupje op zijn plek gezet onder narcose en toen 3 maanden een gipsbroek. het is nu weer rustig (we hebben ook wel genoeg gehad dacht ik), ze heeft nog wel een spreidbroek en moet vaak voor controle komen, maar dat is niet zo erg. het komt goed, écht!
Hallo lieve allemaal, Ik ben blij dat ik niet de enige ben, voel me soms ook overbezorgd want loop de deur plat bij HA KA CB. Ik wordt ook altijd helemaal met spierpijn wakker door de spanning. Als mijn zoon iets te lang slaapt meteen paniek. Ben blij dat andere dit ook hebben gehad en dat het nou beter gaat! dat geeft me toch wat houvast. weet soms gewoon niet wat ik meer kan doen. geeft z'n machteloos gevoel. Je wilt de pijn overnemen of weghalen maar dat kan allemaal niet. Woensdag weer naar de KA en dan zien we wel hoe en wat. Ze neemt me nou tenminste serieus! dat is al een begin. Bedankt voor alle reacties. Helpt me echt heel erg!! Dikke kus voor iedereen die het ook moeilijk heeft. Iedereen zegt altijd hoe geweldig het is om moeder te zijn. Maar dat het soms ook heel zwaar en slopend is laat iedereen maar even achterwege.
Meid, liever overbezorgd als heel makkelijk denken! Ik vind het maar knap hoor, hoe je dat allemaal doet. Hier echt totaal geen problemen gehad op een borstvoeding-from-hell na, maar dat is werkelijk niet te vergelijken. Heb er totaal geen ervaring mee maar wil je echt even een hart onder de riem steken. Hoop dat de medische molen snel over is voor jullie! *knuf*
Mijn zoontje heeft reflux en kma, vrijdag bij de ka geweest en vertelde hem dat ik zn liesbreuk nooit meer voelde. En nu net met verschonen, voel ik een grote bobbel Nu moet ik morgen de ka bellen en dan wordt er spoed achter gezet. Ik weet totaal niet wat ik kan verwachten. Ik snap heel goed dat je het even niet meer weet, het is echt lastig allemaal! Heel veel sterkte toegewenst!!
@ angelaV; Dat je de bult nu pas weer ziet is eigelijk alleen maar goed. dat betekend dat je hem ook terug kan duwen en dat je eraan mag komen. Als je er niet meer aan mag komen van je kindje (hard schreeuwen als je er maar bij in de buurt komt) moet je wel de HA bellen. dan kan hij klem zitten. Bij mijn zoon is hij met 3 maand geopereerd en hij heeft er geen last van gehad en het ziet er echt heeel mooi uit. Het enge is dat je je kind achter moet laten. Als je vragen hebt of even wil kletsen kan dat altijd !! Bedankt voor de reacties allemaal. soms is het al fijn als je weet dat mensen even meelezen en even laten weten dat ze meeleven.
@noukjeTygo: ik had ook met BV moeite. Door alle stress en de pil was het zo erg achteruit gegaan dat mijn zoon niet meer genoeg binnenkreeg. Nou kan ik dat gelukkig in de gaten houden met de fles. Na alle drama is dat eigenlijk wel fijn. Bedankt voor je reactie.
Goed van je dat je gewoon aan de bel blijft trekken hoor! Hier ook vaak het gevoel dat ik een 'zeur' ben. Maar ik heb wel geleerd als het niet goed voelt als mama, dat je gewoon echt moet doorzetten. Gelukkig hadden wij al snel een directe lijn met de KA, en belde ik meestal daar meteen heen. Maar de laatste weken ben ik ook meerdere keren bij de HA geweest en de laatste keer had ze volgens mij echt zoiets van 'wat kom je doen'....'ik heb toch gezegd dat het geen kwaad kon'..... (over een hele grote bult bij zijn anus...nou ik vertrouw het voor geen meter) @liesbreuk: idd als je de bult alleen bij inspanning ziet, is deze (nog) niet bekneld, maar altijd in de gaten blijven houden! Als je kindje ineens heel veel gaat huilen of de bult wordt echt rood en dik dan moet je meteen naar het ziekenhuis of HAP bellen!
Hoi, Ik ken je verhaal.. Het is bij mij lang niet zo heftig maar het heeft wel veel van me geeist. Lisa heeft (verborgen) reflux. Maar ik had altijd het gevoel dat het niet goed zat. Ze heeft in het zkh gelegen voor der reflux en daarna werd ze iets kalmer en ze zeiden dat ze niets meer konden doen. Ik bleef het gevoel houden dat er iets niet goed zat. Uit eindelijk is na een half jaar van aan modderen KMA geconstateerd. Ik liep ook de deur bij de HA plat en werd echt nergens serieus genomen. Ze heeft ontstoken oogjes... Ze is verkouden dat komt wel vaker voor. Kleine eczeem plekjes oww dit is niets smeer er maar wat vaseline op. Al vanaf haar geboorte verkouden en aan het niesen... Tja kleine babytjes zijn nu eenmaal vatbaar. Het ergste is dus dat ik nergens geloofd werd ik het idee kreeg dat ik me dingen in beelde. Nu zijn we een maand over op de Pepti en ik heb een heel ander kindje. Ik ben zo blij dat ik ben blijven vechten en dat ik me niet uit het veld heb geslagen. IK ben zo moe er van dat ik soms wel kan janken ik kan je dus heel goed begrijpen.