Zou mijn eerste keus ook niet zijn. Maar het is natuurlijk nog altijd beter dan kunstvoeding. Er is niet voor niets een moedermelk-netwerk. Kennelijk is er genoeg vraag.
Inderdaad, is t zo schokkend dat een kind bij een andere vrouw drinkt? Mijn man heeft vroeger bij verschillende tantes gedronken, en mijn eigen oma heeft wel verteld over hoe zij oppas-afspraken maakte met haar vriendinnen: degene die weg moest kwam kind brengen en nam haar eigen kind en dat van de oppassende moeder aan de borst, en was zo leeg genoeg om zo'n zes uur weg te kunnen zonder te ploffen, en de thuisblijvende moeder voedde na een uurcof drie weer beide kinderen; die had een voeding overgeslagen en had ruim genoeg voor twee...
Elke persoon, elke relatie is anders... Doe voor jezelf wat je nodig bent, doe voor je relatie wat jij nodig bent, doe voor je kids wat zij nodig zijn. Daar word je gelukkig van! Niet om te voldoen aan de standaard van een ander.
Beetje veel reacties, dus ik heb ze niet allemaal gelezen Mijn man en ik proberen 1x per maand een avondje samen weg te gaan. Uit eten, biosje, dat soort dingen. Miriam ligt al op bed als we weggaan, de oppas doet meestal weinig meer interessants dan TV kijken en de afwasmachine uitruimen (haar eigen keus, anders vindt ze dat ze het geld niet verdiend heeft). Als het goed is wordt ons meissie niet eens wakker gedurende de nacht, dus heeft ze niet eens gemerkt dat we weg waren.
Ik ben nu nog kinderloos maar ik kan me helemaal voorstellen dat het fijn is soms een avondje er even tussenuit te gaan. Zou ook niet weten waarom dat zo schokkend is? Ik las hier dat sommige dan de kindjes laten slapen en dat de oppas daarna pas komt. Dat is toch een ideale oplossing? Kinderen merken dan niet eens dat papa en mama er niet zijn.. Zou niet weten wie je hier nou tekort mee doet Ja of je moet er geen behoefte aan hebben maar dat is persoonlijk.
Een keer een avondje weg vind ik opzich ook niet schokkend. Denk dat mijn meisje van zeven maanden wel in de stress kan schieten als er opeens andere mensen 's avonds aan haar bedje verschijnen dan haar ouders.
Ik snap ook niet wat het probleem is :O. Het is toch hartstikke normaal? Ben benieuwd hoe zij het in 'de praktijk' gaat vinden. Natuurlijk blijven je kinderen je kinderen, maar niet elke seconde van je leven moet daar aan op gaan, en eens lekker wat tijd met je liefde is dan juist beter voor de relatie en uiteindelijk ook het gezin.
Ik begrijp dat wel, zowel mijn man en ik hebben geen (geschikte) familie die kan oppassen, mijn ouders zijn helaas jong overleden. Wij hebben dus als oppas onze "zelfgekozen" familie..hele dierbare vrienden en een paar dames die eerst gewoon oppas waren maar inmiddels zo vertrouwd met en stapelgek op de kinderen dat ze die zien als surrogaat tante en oma. Je hoeft het dus niet persè van familie te hebben! We hebben nu trouwens ook een inwonende oppas, helemaal ideaal!
Heeft jullie meisje geen andere mensen dan met wie ze heel vertrouwd is? Net als Trees hierboven al zegt, vinden ook wij het belangrijk dat onze kinderen meerdere personen hebben aan wie ze gehecht zijn, ook al zijn wij als ouders natuurlijk de primaire hechtingsfiguren.
Sorry hoor, ik zit aan mn ontbijt! BV bij je oma en de oppas... Nee, toen ik nog bv gaf, had ik ook geen zin om iedere keer te kolven (en ze huilde nogal snel), dus om die reden ging ik toen ook niet vaak/lang weg. @Dirksmama, maar jij bent toch lerares? Hoe deed je dat dan met werken?
Een persoonlijke noot. Ik heb al mijn hele leven het gevoel dat ik meer een last ben voor mijn moeder en dit doet heel erg pijn. Mijn moeder was alleenstaand gedurende mijn gehele opvoeding. Na de scheiding met mijn vader was ze depressief en eerlijk waar is ze dit volgens mij gebleven tot ze haar vriend nu heeft leren kennen. Ik krijg constant indirect te horen dat ze vroeger niets leuks van haar leven kon maken en dat het alleen maar zwaar en moeilijk is geweest omdat ze alleen voor mijn opvoeding stond. Dat icm dat ik een oh zo moeilijke puber was geeft behoorlijk het gevoel van dat ze weinig plezier aan mij beleefd heeft. Persoonlijk denk ik dat, wanneer mijn moeder wat meer geprobeerd had om plezier te maken, mensen te leren kennen, uitgegaan was en af en toe even een break had genomen van het opvoeden zij een stuk leukere moeder was geweest. Dit is voor mij de reden om zo af en toe te zorgen dat ik er even uit kan. Ik heb dat nodig om af en toe alleen maar ik te zijn zonder constante aandacht te moeten schenken aan dingen die ik eigenlijk niet zo enorm interessant vind. Klinkt lullig maar ik ben geen kindermens. Ik ben alleen gek op mijn eigen kinderen en de rest........neuh eigenlijk niet. Ik wil niet dat mijn dochter zich ooit zo gaat voelen als dat ik mij voel. Mocht dat toch een keer gebeuren dan hoop ik dat we er over kunnen praten. Ik weet, dit is mijn eigen persoonlijke probleem en beweegreden. Het enige wat ik ermee probeer te zeggen is dat ik hoop dat alle dames die vinden dat ze geen avondje uit nodig hebben dit ook echt niet nodig hebben. Dan is het verder prima toch. Doe je het echter omdat je vindt dat het niet hoort om weg te gaan maar zou je het eigenlijk wel willen, kap er dan nu mee en ga gewoon lekker weg een keer. Je kinderen zullen voelen dat je niet lekker in je vel zit en dat maakt meer kapot dan je lief is.
ik vind als je daar behoeft aan hebt, moet je dat zeker doen. Ik zou daar ook zeker voor op willen passen maar dan wel voor een avondje uit voor twee. maar niet voor afzonderlijk te gaan stappen.. Ik zelf vind het zaterdagsavonds als de kids op bed liggen altijd heel gezellig om met manlief lekker wat te drinken of gezellig te kletsen of gewoon een lekker filmpie te kijken. ik hoef daar niet voor buiten de deur te gaan
Heerlijk toch 1 keer per maand samen wat doen. Bij ons komt het soms maanden niet voor dat onze zoon bij opa en oma blijft slapen maar nu is het toevallig 3 keer achter elkaar. Begin juni hadden we een bruiloft, afgelopen weekend een feestje en over 2 weken gaan we naar Extrema. En eens in de zoveel tijd gooi ik een balletje op bij mijn vriend om samen een leuk avondje te plannen door lekker uiteten te gaan en naar de bios. Heerlijk juist! Ik wil je zusje nog weleens horen als ze ooit zelf kinderen mag krijgen.
Ik ben er altijd voor de kleine meid.. En eens in de 2/3 maanden slaapt ze bij opa of oma, vind ze helemaal geweldig! Laatst 2 zaterdagen achter elkaar, ze vond het weer super. Mamma en pappa hadden het gezellig, kleine meid ook. Volgende week gaat mamma naar een festival, en is ze met pappa Ik ben een moeder die veel van haar kind houdt. Maar ook de geliefde van.. En zulke avondjes zijn te gezellig om niet meer te doen! En ze heeft opas en omas die erg graag opa haar passen!!
Aloe, helemaal gelijk! Ik denk dat het beide kanten op kan gaan. Té weinig weggaan (omdat het niet hoort/kan) en daar zelf last van hebben, wat de kinderen ook merken. Of té veel/lang weggaan wat de kinderen niet zo leuk vinden. Maar wat 'té' is, kun je voor een ander niet bepalen. Kijk vooral naar je eigen behoeften en hoe jouw kinderen reageren, dan is het meestal wel prima toch!
Ja dat denk ik ook. Kijk ik merkte wel dat toen ik naar Parijs was mijn dochter ons toch wel erg gemist heeft. Vragen aan oma wanneer Mama nu weer terugkwam. Toch had ze het wel naar haar zin gehad. En eenmaal thuis was het weer helemaal gezellig. Dat vind ik ook heel wat waard. Als ze naar haar vader gaat en daar gaat slapen mist ze mij altijd. Ik leg altijd uit dat dit niet erg is en dat het juist goed is. De dag erna ben je weer extra blij om elkaar te zien namelijk en weet je weer heel goed wat je samen hebt. En tegenwoordig slaapt ze er niet meer omdat ze het niet meer wilt en wij, haar vader en ik, haar niet willen dwingen. Haar vader gaat nu gewoon lekker overdag weer leuke dingen doen en dat is ook goed. Tja daarnaast hebben we natuurlijk ook wel wat meegemaakt de laatste jaren en hangt ze nu weer wat meer aan mij. Echter als ik een avond wegga samen met vriend dan wil ze wel weten hoe laat ik terug ben ( klein mamaatje, denk je onder het juk van je moeder uit te zijn) maar verder vindt ze het prima. Ik vertel dan altijd wat we gedaan hebben en dat vindt ze leuk. Tja nu gaan we amper weg, alleen als ze bij haar vader is maar ja dat komt door de zwangerschap. Ik heb er wel behoefte aan maar ben te moe helaas. En af en toe werkt dat door op mijn geest en dan besef ik weer........het is weer zover. Tijd voor mijzelf nodig..........ach ze gaat naar school en ben hele dagen vrij. Dus tijd zat...maar is toch niet hetzelfde...
Ik ben moeder, heb daar zelf voor gekozen: absoluut waar, prio 1. Ik ben de vrouw van...: Tijd voor mijn relatie is prio 2. Ik ben ook Mams136 : Prio 3. Manlief en ik proberen minimaal om de maand iets samen te gaan doen. Daarnaast gaan we regelmatig zonder elkaar weg..maar dan is de ander dus thuis. Ik zie het probleem niet. En TS...laat je zusje maar lekker lullen...Straks als zij moeder word en het leven dus in haar optiek ophoudt...Dan piept ze wel anders. Ik zie het voor me.. Ze belt jou op: Zij: Hoiii oh ik heb zo'n behoefte om er eventjes uit te gaan met manlief/vriendlief! Zou jij op kunnen passen?? Jij: Nope...Had je maar geen kinderen moeten nemen! Ghehehehe