Flirten mag, rest niet. Hij hoeft ook echt zn telefoonnummer niet te geven aan een meisje dat ie leert kennen in de kroeg, dat vind ik niet tof. Nu weet ik dat hij dat sowieso niet doet. Hij is wel eens geestelijk vreemd gegaan. Heel veel smsen met een andere meid en tegen mij blijven ontkennen. Hij heeft zo'n lijst met laatste oproepen, daar keek hij eens in om zn ouders te bellen en ik zag 1 naam wel heel vaak staan. Heb toen contact met haar gezocht, gevraagd hoe de vork in de steel zat en of zij wel wist dat hij een vriendin had. Alles is goedgekomen. Gebeurde in een hele slechte periode tussen ons, omdat hij heel erg met zichzelf zat en daar niet over durfde te praten en me dus maar afstootte en aandacht bij andere zocht. Hij kende dat meisje van vroeger, ze woont aan de andere kant van Nederland en het was alleen smsen. Ik vertrouw hem volledig. Het heeft me veel pijn en moeite gekost om te komen waar we nu staan, maar god wat ben ik er blij mee. Mocht er nog eens zoiets gebeuren, is het einde oefening en dat weet hij ook. En omdat er lichamelijk niets gebeurd is, vond ik het minder moeilijk en heb er nu geheel geen problemen meer mee.
Als hij gevoelens krijgt voor een ander vind ik dat al vreemdgaan.. Hier hebben we duidelijke regels over, dit is voor ons allebei echt not done. Ik zou er niet mee kunnen leven. Dus vanaf gevoelens krijgen tot fysiek contact is hier einde relatie.
Zo denk ik er ook over, en mijn man gelukkig ook. Een open relatie zou echt niets voor mij zijn en ik ben ook van mening dat een open relatie uiteindelijk gedoemd is om te mislukken. Wij zijn getrouwd en dat doe je niet voor niets, denk ik dan. Ik heb ook absoluut geen behoefte aan een andere man, dus wellicht dat ik me er daarom ook niet in kan inleven. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over. Ik geloof dus wel erg in monogamie en weet gelukkig ook al een heel aantal jaren dat het ook werkt (voor mij dan!)
Monogamie is voor mij THE key in mijn relatie. Ik duld eigenlijk niets, niet eens flirten. Ik ben wat dat betreft echt een heks! Stukje jaloezie denk ik ook wel..
Wat ik echt not done vind is als ik zeer respectloos behandeld word door iemand (zonder veel goeie reden) en mijn partner gaat het voor die persoon opnemen. Ik vind flirten eigenlijk ook veel erger dan als hij in goed overleg met mij een ander zou aanraken.
Ik dus ook. Totally not done. Gelukkig denkt mijn lief er hetzelfde over dus passen wij goed bij elkaar .
Ik zal ook nooit flirten. Ontvangen is leuk, maar ik zal hierin nooit meegaan. Ik word dan ook echt niet depressief als ik er bij nadenk dat hij mijn enige partner zal zijn voor de rest van mijn leven. Ik denk echt dat ik mijn soulmate gevonden heb. Natuurlijk soms met ruwe randjes, but hey i'm human
Vreemdgaan vind ik zodra je "iets" niet meer kan vertellen aan je partner omdat je weet dat je partner vind dat je een grens bent over gegaan. Mijn man en ik hebben ook wel eens een trio's gedaan maar de afgelopen tijd niet meer omdat ik er ook geen behoefte aan heb momenteel. Wij weten heel goed van elkaar wat we wel en niet prettig vinden. En wat de ander niet wilt gebeurt niet, punt.
@Laris; Ja.. Ik heb ook helemaal geen behoefte aan een andere man. Dus ik kan me er ook niet in inleven, maar wat andere doen moeten ze zelf weten hoor Het is gewoon niet mijn ding. Ik ben daarnaast juist helemaal niet jaloers. Ik weet dat hij van mij houdt en er hetzelfde over denkt als mij, dus mensen mogen hem best leuk vinden hoor! Hij is toch mijn man, ik ben zeker van mezelf en van hem. Ik geloof erin dat hij er nooit iets mee zou doen.
ik zie dat de meeste hier geen moeite hebben met 'flirten'. Wellicht is het interessant om ieder's definitie hiervan te lezen. Persoonlijk vind ik dat flirten niet kan omdat je interesse toont in een andere persoon en soms kan verleiding een gevolg krijgen dus waarom flirten?
Precies, flirten is stap 1 op weg naar vreemdgaan! Erg stom als je die stap al neemt, wat is je doel dan?
Hier met flirten geen probleem, maar denk dat hier ook veel meer geflirt word, ook door mensen van hetzelfde geslacht. Zoenen vind ik wel vreemdgaan, of ik er een relatie voor zou verbreken weet ij niet, denk dat het van de situatie afhangt.
Er zijn zoveel verschillende manieren van flirten.. Als je glimlacht naar iemand in de supermarkt valt dat ook al onder flirten. Als je flirt met een onbekende wil dat nogniet meteen zeggen dat diegene ook potentie heeft om mee in bed te duiken..
Flirten is iets onschuldigs, dat vind ik wel kunnen maar lichamelijk contact is voor mij de grens, en dus echt not done.
Wat voor mij vreemdgaan is: dingen doen met een ander, waarvan je weet dat je partner dat niet oké vindt. Fantaseren (vreemdgaan in je hoofd) hoort hier niet bij, normaal gesproken. Als het zó erg wordt dat je liever in je fantasie met een ander bent dan met je partner, gaat het wel over de grens. Maar zolang het niet ten koste gaat van je relatie, mag je fantaseren wat je wilt.
Vreemdgaan voor mij is wanneer je iets doet dat je niet zou doen als je partner erbij is, of iets waardoor je partner je vertrouwen in jou kwijt zou raken. Ik kan me voorstellen dat je heel ver kan gaan (parenclubs, swingen, etc.) zonder dat je vreemdgaat en dat een geheime zoen dan toch vreemdgaan (binnen diezelfde relatie). Wij zijn monogaam, dus voor ons zou het niks zijn, maar een open relatie met goede afspraken en openheid zou voor ons niet onder de noemer "vreemdgaan" vallen.
Bij mij ligt de grens bij aanrakingen. Je kunt verliefd worden op een ander en dat is heel vervelend.. Mijn man en ik hebben afgesproken dat we erover zullen praten, mocht het één van ons gebeuren. Ik zelf praat sowieso heel veel met mijn man over mijn gevoelens voor andere mensen, hij doet dat eigenlijk nooit. Ik weet van zijn meeste bekenden niet hoe hij echt over hen denkt.