Een tijdje terug plaatste ik een topic over dat mijn zoontje was gebeten door een gans op de kinderboer Ik dacht die slapeloze nachten onrust en bang heid zullen vanzelf minder worden, maar niets blijkt Waar. Hij slaapt nog steeds enorm slecht, wilt bij ieder slaapje bevestiging dat dat beest hier niet is, wordt continue gillend wakker over dat beest droomt enorm erover. Wat wij tot nu toe hebben gedaan , Er rustig over praten wat er gebeurde en dat t een stoute gans was. We zijn er iedere week naar toe gegaan om te voeren in de hoop dat hij wat vertrouwen terug kreeg. We zijn t gaan negeren wat helemaal geen oplossing was.. We hebben van vsm pilletjes gehaald voor de onrust en slapeloosheid, dat lijkt soms wat te helpen maar toch niet de juiste oplossing. Wie weet wat ik nog meer kan doen? Mijn man had het over een kinder therapeut, maar dat vind ik ook best wel heftig. Wie weet raad, want we zijn zoooooo moe allemaal dit is al bijna 3 maanden aan de gang. In vind het gewoon zo zielig. Het is niet zo dat hij het gebruikt zodat we bij hem komen, hij is snachts helemaal in paniek en ik moet echt het licht aan zetten en met een wadjans zijn gezicht koud maken anders komt hij niet bij zijn positieve. Wie Ow wie helpt mij
Ik zou toch eens informeren bij je HA of je hiermee naar een therapeut moet of dat er nog andere dingen zijn die je zelf kunt doen. Dit is niet gezond en je moet het op 1 of andere manier zien te doorbreken, maar ik zou ook niet zo 1-2-3 kunnen zeggen hoe. Hoe gaat het als je met hem bij de kinderboerderij bent? Raakt hij in paniek of gaat dat eigenlijk best goed? En als hij droomt: zegt hij dan uit zichzelf dat hij over die gans heeft gedroomd of vragen jullie dat? Gewoon nieuwsgierigheid, hoor! Ik vind het echt heel heftig om te lezen!
Jeetje wat sneu voor je zoontje!! En wat vermoeiend voor jullie! Mijn dochter heeft ook extreme nachtmerries en als het een paar dagen achter elkaar raak is vind ik dat al enorm vermoeiend.. Ik zou zeker wel hiermee naar de dokter gaan voor een verwijzing. Dit is een enorm traumatische ervaring geweest voor je zoon. Dat is wel overduidelijk. Een kindertherapeut weet het beste wat jullie hiermee kunnen doen. Ik zou zo ook geen tips meer weten dan wat jullie al doen. Een kindertherapeut is misschien in jou beleving heel heftig, maar wat er met hem gebeurd is, is voor hem ook super heftig geweest! Ik denk niet dat dit zichzelf zal oplossen. En het is natuurlijk voor niemand goed om zo lang zo slecht te slapen. Voor jullie niet en voor je zoontje ook niet. Mijn dochtertje gaat dan naar de GGZ en toen wij haar op hadden aangemeld moesten wij nog 5 maanden bijna wachten voordat we hulp kregen . Heel veel succes!! En ik hoop dat het snel beter zal gaan!
Hij lip t bij de kinderboerderij er me t een grote boog om heen. Gedraagt zich zenuwachtig. Is heel schrikkerig naar alle beesten toe.
Tja, dan toch inderdaad maar met de HA overleggen, lijkt me. Misschien dat die de gouden tip heeft, of dat nou iets is dat je zelf kunt doen of toch een doorverwijzing. Ik zou daar niet al te bang voor zijn, hoor. Als het nodig is en helpt: waarom niet...? Heel veel succes!
Ik sluit me hierbij aan. Ik zou beginnen met informeren. Drie maanden voor dit soort klachten is namelijk best lang. Als dit soort trauma's langer dan een maand bestaan kan dit een teken zijn dat dit niet zomaar zonder hulp van buitenaf nog overgaat. Een kindertherapeut klinkt misschien heftig, maar is wel iemand die precies weet wat hij/ zij moet doen om jullie zoontje te helpen en om jullie nog extra tips te geven. Het is een probleem wat door een professioneel goed te verhelpen is en waar in therapie goede resultaten mee worden geboekt! Overigens vind ik dat jullie als ouders al heel veel goede dingen hebben gedaan en er goed mee omgaan. Ik denk dat je niet meer kan dan wat je al gedaan hebt. Wat betreft wachtlijsten. In plaats van de GGZ kun je ook kiezen voor een eerste lijnspraktijk, waar een kinderpsycholoog werkt. Deze hebben nauwelijks wachtlijsten en zijn over het algemeen net zo goed. Sterkte ermee!
zeker een therapeut raadplegen,ik ben op mijn 9 e achtervolgt door een zwaan en durf er nu alleen langs als ik in een auto zit. op de fiets ga ik er vast niet langs. ben ook snel bang voor andere vogels en ik heb er nooit nachtmerries van gehad zelfs.
Tja, maar zo hebben wel meer kinderen toch wel een 'jeugdtraumaatje'? Ik was zelf vroeger ook panisch voor honden (en ben nog steeds niet dol op van die grote loslopende gevallen), en heb een tijdje een spoorwegovergang en liftangst gehad Echt no way dat ik daarin of over ging! haha. Mijn dochter is ook niet heel dol op dieren; ze vindt ze wel spannend en heeft er een grote mond over, maar niet te dichtbij graag.. Dan wordt ze ook zenuwachtig of gaat zelfs gillen. 's Avonds heeft ze het altijd over een uil, daarom durft ze in het donker haar bed niet uit (wat ik op zich niet zo heel erg vind). Maar zij slaapt er niet minder om gelukkig. Verder vind ik het redelijk normaal.. Peuterangsten. Haar fantasie is zich momenteel heel erg aan het ontwikkelen. Dit is overigens wel anders dan het verhaal van TS dat wel grote problemen geeft met slapen. Al komt ook dat wel meer voor. Mijn nichtje heeft rond deze leeftijd ook een periode erg slecht geslapen, vanwege fantasieen over draken, heksen en andere monsters. Vind het lastig te beoordelen hoe extreem dit dan is in vergelijking met 'normale' angsten. Misschien kun je t CB eens bellen voor advies?
misschien met n poppenspel en tekenen van die toestand kan helpen. gans die bang is en er komt n kind aan en wat gebeurde er ? = een botsing boem! kind moest huilen maar gans ook.gelukkig was mama daar of zoiets.wel funny moet je doen, niet angstwekkend. of samen teken je een gans die achter n kind rent...wat wilde de gans een tikkertje spelen... dat soort dingen...maar je moet wel weten wat je doet. en wanneer te stoppen en hoe.
Ik heb vanmorgen de huisarts gebeld, en morgen kan ik terecht om 9.00 uur ben benieuwd wat hij zegt. @arevinol: Het zijn geen fantasiën dat laat hij duidelijk merken, zelfs in zijn slaap praat hij er regelmatig over. En uiteindelijk wordt hij panisich wakker. Overdag heeft hij het er nauwelijks over, alleen als we zeggen dat we naar de boerderij gaan dan begint hij erover. en stelt vragen erover, waar we dan netjes antwoord opgeven. Ik kan mij best voorstellen dat hij bang is, die gans was net zo groot als hem kophoogte zijn gelijk.Het beest is wit en heeft een grote zwarte bult op zijn hoofd, dat beest loopt ook continue achter je aan en als je dichtbij bent en dat beest een slechte dag heeft dan blaast hij en bijt hij. Is na het voorval niet meer gebeurd maar wel bij kinderen van vrienden van ons. @ belize: we hebben al zoveel geprobeerd, hem vertelt dat de gans erg brutaal was en niet op zijn beurt kon wachten. DAt het een stoute gans is. Dat de gans op de kinderboerderij is en hij niet weet waar wij wonen dus hier ook niet kan komen. Het is allemaal zo moeilijk het helpt allemaal voor eventjes totdat hi jweer slaapt en begint het drama op nieuw.
@Wesdaan, nee dat begrijp ik. Maar peuters kunnen fantasie en werkelijkheid vaak nog moeilijk scheiden én zo'n groot beest is natuurlijk ook een monster in hun ogen.. Angst voor real life dieren is denk ik ook iets anders dan angst voor fantasiedieren en monsters, maar denk dat er wel wat overlap is? Anyway, hopelijk kan de HA er iets nuttigs over zeggen en goede hulp bieden of doorverwijzen als het nodig is. Succes!
Een groot anti-gans schild maken voor de slaapkamerdeur zodat de gans weet dat hij niet naar binnen mag. Een gans-wegjaag-stok naast zijn bed leggen zodat ie uit de buurt blijft. Op die manier krijgt jouw zoontje de controle en kan hij zelf de gans wegjagen.
Iedergeval bednakt voor het meedenken. Ik begrijp wel wat je bedoelt maar verdere fantasie over andere dingen heb ik hem nog nooit over gehoord. Hij weet ook dat dat beest hier niet komt, want voor he tslapen gaan vraagt hij altijd: Mama gans is opde boerderij niet hier. En dat bevestigen wij. Waarbij hij lief gaat slapen maar toch er continue mee bezig is. Soms hebben we wel een goede nacht en hoor ik hem niet, maar dat is echt eens in de 2 weken als hij helemaal uitgeput is.
I kweet niet of dat nut heeft, want op de momenten dat hij in paniek is is in zijn slaap. We moeten hem dan zelf nog wakker maken om het te laten realiseren dat hij in bed ligt. Overigens ligt hij nog in een ledikant om dat een groot bed helemaal drama was, hij stond toen ieder uur aan ons bed snachts en na 3 weken was ik echt gesloopt. Dus toen zijn ledikant weer nergezet. Dus een stok heeft denk weinig zin. We hebben wel een krokodil die we voor zijn bed leggen, en zijn woorden zijn dan : Krokodil past op Wesley. Zo voelde hij zich tijdelijk beter, maar ook dat heeft eigenlijk geen zin meer. Het zelfde als het lampje die we op zijn lamer hebben gezet ( nijntje lampje die hij zelf aan kan doen) En de deur die standaard op een kier staat omdat hij anders helemaal in paniek is.
ik zou hem wel leren in open bed te laten slapen. hij kan dus niet uit zijn bed komen. dat zou mijn zoontje heel erg vinden wanneer hij bang is niet uit het bed zou kunnen komen.je zoon is bijna 3 jaar oud. ik bedoelde niet direkt praten met je kind maar met poppen of tekeningen. zo kan n kind zijn gevoelens makkelijker uiten en verwerken. je verplaatst zijn frustratie die in zijn hoofdje zit naar buiten, dan is de verwerking makkelijker. en zo kunnen ze makkelijker na denken over de gebeurtennissen.
HEt grote bed is hij momenteel bang voor. De avond dat hij in zijn grote bed voor het eerst ging is hij die dag gebeten door een gans. Hij associeert zijn grote bed met de gans nog momenteel. We hebben het 2 weken terug weer geprobeerd maar het gaat echt niet dan is het erger dan nu. Hij voelt zich veiliger in een ledikant hoe gek het ook klinkt.
wat n pecht hft de jongen gehad zeg!!!!!!op die dag...ik kan me dan voorstellen dat hij niet er in wilde liggen.