Een kind dat wil logeren moet dat natuurlijk doen! Maar dan denk ik aan peuters en kleuters. Baby's hebben weinig te willen op dat gebied, ze kunnen het in elk geval niet kenbaar maken, dus hoefden onze kinderen als baby niet uit logeren. Dat gingen ze doen toen ze er zelf om konden vragen. De vraag is ook niet of een kind kan gaan logeren, de vraag is of je het wel of niet vindt kunnen om een kind uit logeren te sturen als dat je beter uitkomt.
Bij ons was de situatie heel anders. Ik was geen moeder, WIJ waren OUDERS. Dus huilen, troosten, wiegen, eten klaarmaken, schoonmaken, noem maar op, was iets dat niet op MIJ neerkwam, maar iets dat we SAMEN deden.
Oh, maar dat hoeft ook helemaal niet van mij hoor Prima als jij het niet nodig vindt. Krijg uit jouw berichtjes alleen het gevoel dat het 'niet ok' is als een ander dr kind wel naar een oppas brengt voor eigen vertier.
Ik vind zeker wel dat dat kan! Soms gaat ons meisje wel meerdere malen (2, hooguit 3) per maand een paar uurtjes in de avond of op zondagmiddag naar opa en oma. Nou ze heeft het daar prima naar haar zin hoor. Ik lees eerder dit topic dat kinderen toch ook moeten leren niet altijd bij papa en mama te zijn, en daar wordt dan bij gezegd dat de kinderopvang daarvoor een goede is ipv een avondje dat je met partner alleen weg gaat. Nou onze dochter gaat nooit naar de kinderopvang, en ook nooit een hele dag naar opa en oma. Wij zorgen beide dat er altijd een van ons thuis is als de ander werkt. Dus heb dan echt geen problemen met een paar uurtjes. Nu zij zelf met ons mee begint te eten, nemen we haar wel weer gewoon uit eten, terwijl we dat eerder wel eens zonder haar deden. Ze vindt het leuk en eet lekker mee. Vriend en ik gaan graag naar voetbalwedstrijden, hier neem ik haar tot haar 12e niet mee naartoe, en ga niet jaren geen voetbal live kijken. Dat is nu eenmaal onze grootste 'passie'.. Logeren gebeurt dan nog helemaal niet, daar heb ik gewoon nog geen goed gevoel bij. Wanneer dit gaat gebeuren weet ik ook niet. Vakanties en weekendjes weg hoort ze sowieso bij! Ow ja, vriend is hier trouwens veel makkelijker is. Dan moet ik wel altijd duidelijk zijn het echt maar enkele keren te willen, en niet opa en oma te gaan gebruiken zodat wij beiden kunnen werken,
@dirksmama. Tja, en een baby wil eigenlijk ook alleen maar het liefst bij de moeder zijn. Maar een baby heeft niets te willen, dus jij liet ze toch achter bij hun vader. Wat erg !!! Sorry hoor, maar zie je wel in wat je zegt? Zooo overdreven.
Ik breng mijn zoontje af en toe gewoon een dagje naar opa en oma.. Vind hij hardstikke leuk, hij krijgt volledige aandacht en dan kan ik ff het huis bijwerken en m'n dochtertje ook wat extra aandacht geven..
Dirksmama, beetje off topic hoor, maar je schreef ergens anders dat je duizenden euro's moest betalen als eigen bijdrage voor je bevalling, dat je niet in t GBA staat en nu dat je nooit in aanmerking komt voor een uitkering, ik ben inmiddels echt reuze benieuwd waar je woont?
Misschien heeft ze het niet voor niets weggehaald? Ik kan me nog wel een land herinneren die bij haar naam stond, maar ook alleen maar omdat ik er zelf ben geweest. Anders was het me waarschijnlijk niet eens bijgebleven.
Gelukkig wilden onze kinderen altijd al zowel bij mama als bij papa zijn... En om nog maar eens in herhaling te vallen, er is een groot verschil tussen niet bij je kinderen kunnen zijn omdat je in je levensonderhoud moet voorzien of niet bij je kinderen zijn voor je eigen lol.
Als je als Nederlander als expat in het buitenland woont en werkt dan heb je als je terugkeert naar Nederland omdat je baan weg is totaal geen aanspraak of rechten. Dan moet je het echt van je eigen spaarcentjes doen. Zelfde geldt voor veel expat-ziektekostenverzekeringen, die dekken geen kraamzorg etc.
Dus als je tbm bent, mag je nóóit van je kind zijn zijde wijken, behalve voor noodzakelijke dingen zeker, als het echt niet anders kan. Maar vanwege het levensonderhoud valt het wel weer goed te praten dat moeder er 40 uur/week niet is. Jaja.. Of mag je wel buiten de deur wat voor jezelf doen (shoppen, sporten, vriendinnen), als vader thuis is? Maar niet samen weg..? En wat als papa en mama allebei fulltime moeten werken voor het levensonderhoud en oma de standaard oppas is? Dan zijn de kinderen haar ook gewend. Mag ze dan wel oppassen 'voor de lol'? Ik probeer t te begrijpen hoor. Maar ik heb sterk het gevoel dat je het voor jezelf recht praat, terwijl je anderen veroordeelt.
best wel cool hoe je oma dat deed! maar in deze moderne tijd zou het ook niet mijn eerste keuze zijn...
zo wat een discussie haha... mij maakt het niet uit wat een ander er van vindt. ik voel me er prettig bij. De ene keer ben ik een enorme moederkloek en de andere keer vind ik het fijn als ze uit logeren gaan. Kids zijn vorige week van zaterdag tot dinsdag bij oma geweest omdat oma dat graag wilde (die woont op afstand en vroeg of het mocht). Nou vond ik dat wel lang maar mijn dochter niet hoor... zodra ze wist dat ze gingen wilde ze ook gelijk nu! En als ik haar opbelde dat riep ze even snel door de telefoon "mama! je moet je geen zorgen maken! alles is goed! ik ga nu weer spelen!" haha wijsneusje. Maar goed dinsdag kwamen ze dus thuis en eigelijk moest ik woensdag werken maar was toevallig vrij. Woensdag avond tot donderdagavond zijn ze bij mijn ouders geweest ivm werk. ik heb ze dus in een week tijd maar 2 dagen gezien volgens mij. En ik moet zeggen... ik vond het heerlijk! ben lekker met mijn man weggeweest op de motor achterop wat anders nooit kan. Heerlijk van het zonnetje genoten. Grote schoonmaak gedaan in mijn huis (was hard nodig) en uitgeslapen tot 13 uur! (dat is echt 3 jaar geleden voor het laatst). Nu ben ik ook blij dat ze er weer zijn en gaan tot oktober niet meer uit logeren voor de fun (behalve misschien een avondje dat mijn buurmeisje komt oppassen als ze al slapen). Maar goed, wij hebben ook een vrij hectisch leven. Zien elkaar niet heel vaak. Ik werk 3 dagen overdag en mijn man 5 dagen s avonds. Verder allebei nog een sociaal leven. We hebben geen oppas behalve 1 dag in de week mijn moeder. De rest draait mijn man dubbele diensten zoals wij dat noemen. hij werkt dus tot 2 of 3 uur s nachts en staat dan vroeg op om met de kids te zijn en gaat s avonds weer werken. De overige dagen dat ik thuis ben en hij overdag ook moet hij echt uitslapen om bij te komen en ligt hij tot minstens 12 uur in bed. En dan ga ik al weer hardlopen ofzo dus dagen zijn zo om tijd voor ons samen vinden wij af en toe broodnodig.
Ik wil mijn kinderen een veilig en stabiel nest geven. Om dat voor elkaar te krijgen moeten mijn man en ik aan onze relatie blijven werken en vinden wij het belangrijk om af en toe eens een avondje met zijn tweetjes te hebben. Daarnaast wordt ik gestoord van het gezeur van Eef omdat ze bij oma en oma wil blijven slapen.
Wat een discussie en dat terwijl we allemaal weten dat elke situatie, relatie en niet te vergeten kind anders is! Bij de ene is het in de relatie "nodig" om af en toe eens echt tijd vrij te maken voor elkaar, bij de ander niet. In de ene situatie is het soms nodig dat de kinderen naar een oppas/opa en/of oma gaan. In de andere situatie niet. Het ene kind heeft er totaal geen moeite mee als papa en mama weg zijn of als zij uit logeren gaan, de ander wel (en dat is dan ook weer afhankelijk van naar wie gaan ze dan, hoe is hun stemming enz.). Tuurlijk zijn er mensen die hun kind wel heel vaak naar een oppas brengen en ook in sitiaties waarin het eigenlijk helemaal niet "nodig" is en het misschien zelfs wel egoistisch is. Maar denk dat de meeste dames hier, hun kinderen gewoon af en toe eens naar de oppas brengen of een oppas laten komen. En een aantal die dat niet willen en er geen "behoefte" aan hebben. Dat is toch prima! Ik lees genoeg dingen die ik niet zou doen en die ik niet nodig heb of nodig vindt en doe dat dus ook lekker niet. De gene die dat wel doen, vooral doen! Extreme uitzonderingen daar gelaten.