Hoi Ik hoop hier wat herkenning te vinden... Mijn zoontje (eind april 2) heeft nu sinds een paar weken af en toe zulke driftbuien. Dit omdat hij iets niet mag, of iets niet wil, omdat hij niet mag gooien met spullen of noem het maar op... behoorlijk grenzen aan het zoeken. Nu snap ik dat dit er bij hoort...maar tijdens zo driftbui gaat hij toch tekeer ik zet hem in de hoek (als hij iets niet mag bijv) zeg hem waarom hij in de hoek staat ....maar pff hij begint te huilen/krijsen, stampvoeten, slaan tegen de muur, hoofdbonken tegen de muur (dit vind ik nog het ergste) probeert weg te komen (zet hem dan weer teug)... ik laat hem eruit als hij rustig is en dan maken we het altijd goed, dus ik zeg wat hij niet mag doen, en geven elkaar een knuffel en een kus...dan is het meestal wel voorbij.... maar vooral dat hoofdbonken vind ik zo akelig.... herkent iemand dit? iemand nog tips? hoe ik het misschien anders kan doen... tis niet zo dat hij dit iedere dag heeft...maar begint wel steeds meer voor te komen.... erg vermoeiend dus... ben benieuwd naar de reacties! alvast bedankt!
mss kun je hem op een plekje zetten waar hij niet kan hoofdbonken tegen de muur. In zo'n bui laat ik mijn dochter altijd zitten/liggen waar ze zich neer heeft geplant en probeer pas contact te maken wanneer ze rustig is. Eerder heeft geen zin, want dan is ze totaal niet bereikbaar. Ik moet zeggen dat de buien wel minder lang duren tegenwoordig. Ik denk dat ze nu in zo'n fase zitten dat ze zoveel willen maar nog niet alles kunnen en ook niet alles mogen natuurlijk maar dat ze dat juist niet helemaal kunnen bevatten en zich daarom zo uiten. Tis heftig maar het wordt (denk ik/hoop ik) makkelijker waneer ze zich goed (non)verbaal kunnen uiten zodat jij het ook begrijpt zeg maar..... (begrijp je wat ik bedoel )
dat gaat hij wel met zijn hoofd op grond bonken ja weet wel zeker dat het ook uit onmacht ontstaat...hij kan nog niet mega goed praten (3/4 woorden zinnetjes) denk dat het hoop fustratie van hem is dat hij zich nog niet goed kan uiten .... maar ja...pfff
lastig... mss kun je dr iets onderleggen van een kussentje of iets dat het iets minder hard gaat... (ik weet niet of dat iets uithaald hoor, ik denk gewoon met je mee)
Dat hoofdbonken is (helaas) heel normaal voor de leeftijd. Ik weet dat mijn broertje het vroeger ook altijd deed. A.'tje bonkt niet met haar hoofd, maar slaat zichzelf...ook zo naar om te zien (overigens, ondanks haar ontwikkelingsachterstand heeft ze dus wel o.a. de driftbuien die bij de leeftijd horen). Het is echt een uiting van onmacht, waar je denk ik weinig aan kan doen. Pas als ze zich beter in woorden uit kunnen drukken wordt het meestal minder.
het is heel normaal gedrag bij deze leeftijd. ok niet elk kind doet hoofdje bonken maar het is echt niet abnormaal. lastig wel maar blijf volhouden
Herkenbaar hoor. Ons zoontje wordt in augustus 2 en heeft enorrrmmme driftbuien... Slaan, schoppen en gilt de hele bende bij elkaar. We staan helemaal versteld aangezien hij het makkelijste joch ter wereld WAS... We hebben duidelijke grenzen, zijn geduldig, doen alles volgens "het boekje" maar dit geeft soms een enorm gevoel van onmacht en falen... Ik vind het helemaal lastig als hij zo'n bui heeft waar anderen bij zijn. Dan sta ik dapper volgens de regels geduldig in te grijpen maar kan ik ook wel door de grond zakken... zucht, ze zeggen dat het voorbij gaat... we'll see...
zucht! Ow erg he!! Ook hier herkenbaar,vanmiddag zaten we bij V&D wat te drinken op het terras en toen kreeg ie het ook.moest een ander vrouwtje zich ook nog even mee bemoeien......!
Heel herkenbaar en volgens mij heel normaal, ze zijn hun grenzen aan het ontdekken en ze kunnen nog net te weinig uitleggen waarom ze boos zijn of wat er aan de hand is. Mijn oudste heeft ruim een jaar! met haar hoofd gebonkt..vreselijk vond ik dat maar het beste is om het te negeren. Want als ik er wat van zei, werd het nog erger..ze had er soms gewoon een bult van! En als ik haar hoofd tegenhield werd ze nog kwader. Tegenwoordig bonkt ze niet meer maar gooit ze nog gerust met van alles (ze is nu 3,5 jaar).....een temperamentvol meiske Het enigste advies wat ik je kan geven voor je driftige mannetje, is consequent blijven (soms erg moeilijk) en vooral niet teveel de nadruk op het negatieve leggen. Succes!!
Owww vreselijk als anderen zich ermee bemoeien! Als dochterlief op in de winkel stond te stampvoeten was er soms ook wel iemand die (misschien wel goedbedoeld) zei: oooo meisje, ben je boos? Ehmmm ja..ze doet niet de regendans ofzo! Niets van anderen aantrekken dus!
Hier ook een kleine headbanger...... Hij gaat tegenwoordig bij een afkoelmomentje mooi in zijn kinderstoel! (wel even van de tafel vandaan schuiven anders zetten ze zich zo af tegen de tafel en klappen ze achterover).
Volgens mij komen dergelijke driftbuien op die leeftijd voort uit frustatie. Omdat ze nog niet goed in staat zijn om zich te uiten en om met hun emoties om te gaan. Als mijn zoontje iets doet wat niet mag, hou ik hem vast en zeg dat heel streng. Zo nodig pak ik iets af/haal ik hem uit de situatie. Het is mijn ervaring namelijk ook als ik hem op de gang zet of in de hoek, dat ie dan helemaal over de z e i k raakt. En daar zit niemand op te wachten. Ik vraag me ook af of het zin heeft. Als mijn zoontje een driftbui heeft (kan om iets simpels zijn dat ik een hapje van zijn brood neem of dat ie z'n lego op de grond laat vallen) laat ik hem eerst even razen (negeren) en daarna leid ik hem af met iets anders/gezelligs. Lukt bijna altijd..... Of is dat te soft?