Ik zou willen dat het lukte om 1x per maand, of 1x per 2 maanden weg te gaan met z'n tweetjes! Dat lukt zelden. Soms gaan we met vrienden uit eten, of naar een verjaardag. Dan past mijn moeder 's avonds op. Die komt meestal vlak voor bedtijd. Héél af en toe gaan we langer dan een avondje weg... Dan gaat onze zoon naar mijn schoonouders, of mijn schoonmoeder komt hier. Binnenkort een bruiloft. Toevallig vlak bij mijn schoonouders in de buurt. Ik ben ceremoniemeester. We gaan de avond van tevoren naar mijn schoonouders en blijven daar slapen. Ik ga 's ochtends vroeg naar het huis van het bruidspaar. Mijn man komt een paar uur later. Zoon blijft bij opa en oma. Al meer dan een half jaar staan 2 dingen op de planning voor ons, waar we nog niet aan toegekomen zijn: Een dagje naar de sauna en een avondje uit eten en bios. Met z'n tweetjes. Maar ja, het komt er maar niet van! Nee, ik vind niet dat je helemaal geen tijd meer voor jezelf mag hebben. Sterker nog, af en toe er even lekker tussenuit is goed voor je relatie en je eigen gemoedstoestand en dát is weer beter voor je kids! Want een blije, ontspannen moeder is véél beter dan een gestrest mens!
Je zit het helemaal te verdraaien. Een kind is volgens mij het beste af bij vader en moeder. So wie so als je je kind gewoon zelf voedt natuurlijk. Soms kan dat niet, omdat er centjes verdiend moeten worden. En als je uit wilt gaan en iemand anders op je kind wilt laten passen, vanmij mag je hoor. Alleen, WIJ ZELF hebben die behoefte nooit gehad, en daarom snap ik niet dat mensen hier schrijven dat zoiets zou MOETEN om je relatie in stand te houden. Omdat zij het nodig hebben hoeven anderen het nog niet nodig te hebben toch? Maar nogmaals, het is iets dat iedereen helemaal zelf moet weten, en dat heb ik nou al tig keer hier in reacties zitten schrijven, dus ik snap niet waarom jij me nou aandraagt dat ik vind dat een kind 24/7 bij de ouders moet blijven.
Kind zal het niet uitmaken nee. Maar WIJ hadden naast werk geen behoefte aan kindloze dagen. Dus WIJ lieten de kinderen pas logeren toen ze er zelf om vroegen. Dat ging dus om wat WIJ deden, omdat dat voor ONS werkte. En als een ander de kinderen eerder al laat logeren omdat ie behoefte heeft aan ruimte in de relatie? Prima wat mij betreft, maar praat me alleen niet aan dat wij in onze relatie of sociale leven iets missen omdat wij niet doen wat anderen wel doen. Nogmaals, als je je kind wilt onderbrengen omdat je behoefte hebt aan kindloze momenten, het maakt me echt niets uit. Alleen was het niet onze keuze destijds.
tja het zal heel persoonlijk zijn... Wij doen het veel te weinig, samen weggaan. Maar dat heeft er ook mee te maken dat we veel werken en een druk leven hebben. Dan voel ik me 'schuldig' om mn kids ook in het weekend weg te brengen. Maar zie het veel om me heen hoor, moeders die 4 tot 5 dagen werken en hun kind vervolgens elk weekend uit logeren brengen zodat ze hun sociale leven kunnen onderhouden. En als klap op de vuurpijl ook nog zonder kind op vakantie, omdat ze anders geen vakantie hebben. Dat snap ik niet, maar als zij zich er goed bij voelen...
Maar je begrijpt toch ook wel dat het best denigrerend overkomt als je het keer op keer formuleert zoals jij doet? (En ik heb trouwens nog een aantal soortgelijke reacties gelezen). Net of zijn jullie een superkoppel, je man en jij, omdat het jullie lukt om de zorg voor de kinderen helemaal zelf af te kunnen en nooit een oppas nodig te hebben? En alle andere moeders hier (en vaders) die hun kindjes wel eens wegbrengen, gos ja, misschien alleen wel voor hun eigen lol..., zijn eigenlijk de titel 'ouder' niet waard... of zo? Jij hebt je mening en die uit je onomwonden, maar je weet eigenlijk van niemand hier de werkelijke situatie waar ze in zitten en waar ze mee te kampen hebben in hun leven met kinderen? Misschien ligt het allemaal wat genuanceerder en zou je daar wat meer begrip voor moeten opbrengen. Wat mij betreft is het geen verdienste dat je nooit een oppas (in welke vorm dan ook) nodig hebt (gehad), maar gewoon een keuze en zo zou je er ook over moeten praten. Zou ik diezelfde keuze willen maken? Nee... het zou me teveel benauwen en afmatten...lol. Ik ben absoluut geen moeder die haar kind iedere week / maand dumpt, maar ik geniet er zeker van als ik mijn man weer eens heel even voor mezelf heb... lekker egoïstisch misschien... jammer dan. Wij zorgen ervoor dat het Dennis aan niets ontbreekt en dat hij het naar zijn zin heeft, althans daar zorgt de oppas voor. Heerlijk.
weet je, ik had het er net met mijn man over... wij hebben een vriendin die werkt 4 dagen per week en kids zijn dan bij opa en oma. Ze gaat elk weekend 1 of 2 keer stappen, kids zijn dan bij opa en oma. Ze maakt het dan altijd heel laat en moet de volgende dag dan uitslapen terwijl de kids bij opa en oma zijn. Ze gaat op vakantie met maar 1 van de 2 kinderen. De ander was bij opa en oma. Ze doet een dagje strand terwijl de kids bij opa en oma zijn. Ze is alleenstaande moeder. Persoonlijk heb ik dr wel mijn vraagtekens bij maar goed, het is haar leven en haar kids. Door dit alles denk ik vaak dat ik nogal lastig ben. Omdat ik 4 dagen te lang vindt als mijn kids naar oma gaan (en niet vaker dan 3 a 4 keer per jaar) en ik altijd probeer er wat tijd vanaf te snoepen Maar als ik jullie reacties dan lees dan is dat wel weer het omgekeerde... ach ja je doet het toch nooit goed als moeder
Waarom niet? Je doet het toch zoals jij denkt dat goed is?? Ik trek me geen bal aan hoor, van hoe anderen erover denken dat ik met mijn zoon moet om gaan. Of hoe vaak ik samen met mn vriend weg zou mogen.
ik vind het normaal, ik wil graag ook tijd met mn vriend alleen, dat hoeft niet elke week, maar af en toe is het wel prettig.. scheelt dat luca om de week naar zijn vader gaat dus dan hebben we het weekend al voor onszelf.
ik bedoel eigelijk in andermans ogen... ik krijg altijd te horen dat ik veel te veel kleertjes koop en dat ik wel wat te compenseren zal hebben... ach ja, iedereen doet het op zijn manier.
Oh op die manier. Maar zijn dat vrienden/familie die dat zeggen of mensen die verder van je afstaan. Als jij en je man weten dat je het goed doet, dan moet de rest toch niet uitmaken? Jij koopt veel kleren en een ander koopt veel speelgoed ofzo. Dat betekend in mijn ogen niet dat je iets te compenseren hebt.
Wij zijn deze week voor het eerst sinds de kleine er is heerlijk een dagje samen weg geweest (op een dag dat we normaal gesproken allebei zouden moeten werken, en de kleine dus sowieso al bij opa en oma was), en het was heerlijk hoor. Lekker geluncht, bioscoopje, beetje wat rondgewandeld, gedineerd, en dat allemaal met je handen vrij. Ook wel weer eens lekker
Ik heb (gelukkig?) alleen de twee reacties van dirksmama op deze pagina gezien en ik moet zeggen dat ik ze wel genuanceerd vindt. Ze veroordeelt niemand. Fijn voor haar (en haar man) dat ze geen behoefte hebben aan af en toe eens lekker met z'n tweeën. Niet iedereen heeft dezelfde behoeftes. Mij stoot ze dan ook niet voor het hoofd. Ik denk er zelf wel anders over. Ik heb dus wel de behoefte om eens lekker met mijn man een dagje naar de sauna te gaan of uit eten en naar de bios. Ik kan me niet meer herinneren wanneer we dat voor het laatst hebben gedaan. Ja, wel eens met vrienden uit eten en naar de bios, of naar een feestje, maar niet met z'n tweeën. Ik vind het helemaal niet erg om mijn zoon naar bepaalde dingen mee te nemen, maar bij mij is het wel zo, dat ik nooit helemaal kan ontspannen, een lekker onbezorgde dag/avond kan hebben, want die kleine wil er wel eens tussenuit knijpen. Of iets doen wat niet mag en dat wil ik wel zien en ingrijpen als het nodig is. Zelfde met vakanties. Als ouder zijnde heb je niet echt vakantie. Je kunt niet lekker slapen op het strand, want je moet wel in de gaten houden dat je kind niet verdrinkt of te ver afdwaalt. Je kunt het (vind ik) niet te laat maken, want je kind moet op tijd naar bed. Ik ben er namelijk geen voorstander van om kleine kinderen pas om tien, elf, twaalf uur naar bed te doen, alleen omdat het vakantie is... En zoals bijvoorbeeld vorige week, toen mijn zoon van 2,5 midden op de dag bijna omviel van de slaap, ja toen zijn we terug naar het vakantiehuisje gegaan, zodat hij even een middagdutje kon doen. Ik snap dat mensen behoefte hebben om zonder kinderen op vakantie te gaan, maar ik kan er met mijn hoofd niet bij, dat ze het ook daadwerkelijk doen. Maar ik kan er net zo goed niet bij, dat er stelletjes zijn, die afzonderlijk op vakantie gaan. Hij een week naar Ibiza met zijn vrienden, zij een week naar Gran Canaria met vriendinnen...
compleet mee eens, ik vind het soms zo overdreven, elk weekend golfen, spa uitjes, schoonheidsspecialiste en dan ook nog naar KDV als je moet werken, jemig waarom neem je dan kinderen vraag ik me af. Als het een paar keer per jaar zou gebeuren zou ik het niet erg vinden, het is niet echt ons ding wij zijn liever als gezin samen wat aan het doen. Maar we zijn nu 2 keer in 5 jaar tijd naar de musical geweest dat was wel leuk maar echt tijd voor ons zelf en onze relatie hebben we thuis ook als je het buiten huis moet gaan zoeken lijkt mij niet echt gezond maar goed zo werkt dat voor ons, de ene heeft meer "ik" tijd nodig dan de andere, wij hebben meer behoefte aan gezintijd.. en na 19 uur is er nog zoveel tijd voor ons / romantiek dat onze relatie daar genoeg aan heeft.
ik snap je wel, onze kids gaan ook pas logeren als ze er zelf om konden vragen en wij gebruiken juist die tijd om het kindje die thuis blijft eens lekker te verwennen met 1 op 1 aandacht... papa en mama voor zichzelf alleen is ook wel eens heel erg leuk namelijk dus zelf hebben we er dan niets aan eigenlijk..
Ik ben niet de grootste fan van dirksmama maar vindt dat ze heel genuanceerd over komt in dit topic (sowieso veel genuanceerder de laatste tijd). Zij maakt gewoon andere keuzes dan de meeste. Moet kunnen vind ik.
ja wij kiezen er dus voor om geen sociale dingen te onderhouden doordeweeks alleen of sport of iets te gaan doen dan, behalve het werken is het ook wel keuzes maken, die wij dan anders maken, mijn man is ook niet altijd om 19 uur thuis soms komt ie om 22 uur binnen en na een drankje kruipt ie zijn bedje in haha maarja das werk dat gaat voor...
Wij vinden lekker thuisblijven ook heel fijn, maar ook vóórdat we kinderen kregen, gingen we af en toe lekker met z'n twee uit eten. En dat vinden we nog steeds erg leuk. Het is nu denk ik alweer meer dan een jaar geleden, maar ik ben niet van plan om de komende 14 jaar nooit meer met mijn man alleen de deur uit te kunnen.
Ik zei toch dat een paar keer per jaar best moet kunnen maar er word zo overdreven tegenwoordig, wij doen trouwens gourmetten of soms catering laten komen kan ook gewoon thuis dus eens lekker gek doen, beetje compromis maken, soms een keer weg en soms wat meer creatief zijn thuis.
Ik voel me niet aangevallen hoor Maar het gaat me om dit soort uitspraken: Het gaat erom dat vermaak buitenshuis voor sommigen dusdanig noodzakelijk is, dat het net zo nodig is als jouw 'levensonderhoud'. Want als ik lees dat jullie veel reizen en uit eten gaan in sterrenrestaurants, is dat levensonderoud niet puur het broodnodige, maar een groot deel luxe. Prima hoor niets mis mee! Maar dan hoef je niet zo denigrerend te doen over af en toe de zorg overdragen op een ander voor (overbodig?) vermaak. De zorg voor een baby overdragen op de vader omdat jij meer kunt verdienen vind ik dan net zo goed of slecht en overbodig of noodzakelijk. Daar verdraai ik helemaal niets aan, maar bekijk het in zijn geheel.