Ik ben trots op mijn zoontje die vandaag perse geen luier aan wilde en pas om 19 uur zijn eerste "foutje" had, terwijl we vanmorgen naar de stad en de Intratuin zijn geweest en vanmiddag een feestje hadden. En ik ben nog wel trots op meer dingen, maar dit was toch wel mijn "item" van de dag. @Mamabri; respect voor je zoon en jou! Zeker iets om trots op te zijn.
Wat goed, zindelijk worden is een hele prestatie voor kleintjes Ook jij bedankt voor je lieve reactie, ik ga de reacties deze week aan mijn zoon laten zien (op een rustig moment, want we hebben hier ook een peuter en een baby) Ik denk dat hij het erg fijn vind om deze reacties te lezen Ik denk wel dat hij ervan gaat blozen, maar het zal hem wel goed doen wat betreft zijn ego, hij cijfert zichzelf nog weleens weg en denkt zo vaak aan een ander, dat ik hem weleens in het zonnetje wil zetten
Ik ben enorm, maar dan ook echt enorm trots op mijn zoontje, die ondanks zijn darmaandoening ALTIJD lief, vrolijk en stoer blijft. Hij klaagt nooit, al vergaat hij van de pijn! Altijd dapper; 'ik moet nu een spuitje in mijn billen hè mama' ... Mijn bikkel.
Dat ik mijn opleiding doktersassistente heb gehaald na vier jaar knokken terwijl mijn thuissituatie ook niet makkelijk was. Nu inmiddels al een jaar mijn diploma en nog steeds supertrots!!!
Aja, waar ik vandaag trots op was, was dat ik bij Draw Something het woord 'Picasso' moest tekenen en ondanks mijn gebrek aan tekentalent EN het kleine schermpje van mijn telefoon, was dit het resultaat:
Ik ben trots op mijn kinderen, en ook op mezelf om dat mijn vriend nu toch echt het vuur aan zijn voeten begint te voelen en ik niet meer over me heen laat walsen om iedereen gelukkig te houden.