@ Zonnetje, ik lees nog regelmatig mee maar reageer eigenlijk nooit maar kan het nu toch niet laten, ik vind het zo rot om te zien dat je nog niet zwanger bent terwijl we vorig jaar gelijktijdig startten bij het MCK. En ik wil zeggen dat het me opvalt dat je altijd wel heel veel rekening houdt met je man z'n gevoelens tegenover het hele mmm gebeuren, terwijl het volgens mij toch aan hem ligt toch dat het niet via de natuurlijke weg kan? Ik snap niet dat hij er dan toch niet zo veel mogelijk voor wil doen om alle kansen te pakken die jullie in ieder geval via de verzekering krijgen. Je hebt nog 2 puncties over en als je de iui's niet mee rekent heb je dus eigenlijk maar 6 (zoveel tp's heb je toch gehad) kansen gehad om zwanger te worden, gemiddeld duurt het ook een half jaar om via de natuurlijke weg zwanger te worden dus dan is het mijn ogen niet heel raar dat je nog niet zwanger bent. Ik denk dat als jullie er mee stoppen dit altijd tussen jullie in zal blijven staan, en dat jij hem op een gegeven moment gaat verwijten dat jullie er niet alles aan gedaan hebben. Een kinderwens leg je niet zo maar naast je neer, dat heb ik ook gemerkt terwijl wij al een kindje hadden, dus voor een 2e of 3e kindje kan die wens net zo sterk zijn. Mijn man riep altijd dat hij nooit voor IVF zou gaan maar verlegde toch steeds zijn grenzen, terwijl hij voor onze eerste zelfs zei dat hij helemaal geen kinderen wilde....
Zonnetje / Sammy, een hele dikke knuffel voor jullie. Ik heb het zo met jullie te doen ; en ik wou dat ik iets voor jullie kon doen, nieuwe energie geven ofzo. Wat ik altijd doe om mezelf uit de verdrietigmodus te halen, is denken aan de dingen die juist zonder kinderen fijn zijn (hoe graag ik ook een kindje wil). En dan ban ik uit wat ik ga missen als ik nooit mama word. En als ik anderen zie met kinderen, dan doet mij dat steeds minder ... waarom; omdat dat niet ons kind is ... lijkt er niet op! Wat mij wel heel erg aangrijpt is die nare verhalen van ouders die hun kinderen niet goed behandelen.
Dank je marni. De oorzaak ligt inderdaad bij mijn man. En wat je zegt klopt ook. Ik zal het hem altijd kwalijk blijven nemen. Dat heb ik hem ook gezegd. Hij vroeg gisteren inderdaad wat ik zou doen als hij zou zeggen te stoppen. Toen heb ik hem gezegd dat ik het niet weet, maar dat er altijd een gevoel zou blijven dat hij had besloten dat we stopte en het niet mijn keus was. De mmm is bij ons altijd al een discussiepunt geweest, al vanaf het moment dat we naar de HA gingen. En ja, normaal duurt het ook een aantal maanden voordat je zwanger bent. Dat weet ik. Ik tel 4 van de 6 iui's wel mee, maar dan zijn het nog maar 10 kansen. Helaas hebben ze ons ook teveel dingen mooi voorgehouden, wat niet zo is. En helaas wil mijn man het liefst de weg van zo weinig mogelijk weerstand. Ook met andere dingen die te maken hebben met ziekenhuizen en doktoren. Ik probeer ook voor mezelf te kiezen hoor, maar blijft lastig. Ik cijfer mezelf te snel weg inderdaad, wil ook graag doorzetten. Maar vandaag gaat het even niet zo. De sfeer was niet echt gezellig te noemen gisteren, vannacht en vanmorgen. Moet zo maar weer eens op aarde landen en de tranen in een hoekje stoppen. Moet helaas werken. Totaal geen zin in. Ook nog een dag van 14-23uur. Dus moet nog even. Hopelijk zijn de clienten vanavond wel beetje aardig voor me. Zit niet te wachten op een hoop gezeur en problemen vandaag. Hier denk ik ook soms aan de dingen die ik zou gaan doen als de kinderwens niet lukt. Deel van de plannen heb ik al gedaan trouwens. Een huis kopen met grote tuin en vrij uitzicht. Heb het eerst lang uitgesteld, woonde eerst in woonwijk om de hoek van een school. Nu heb ik een huis aan een dijk. Met heerlijk uitzicht. School en speeltuin zijn wel op fietsafstand te bereiken. En als het echt niet lukt willen we vaker met de camper op pad. En dan zie ik het ook wel gebeuren dat we ooit een nieuwe camper met alle luxe kopen. Maar ook dat maakt me op dit moment niet blij.
zonnetje..... Ik zal het mijn man ook kwalijk nemen als we niet voor een vierde poging gaan. Nu hebben we samen besloten om even te stoppen.. Lichamelijk trek ik het niet. Ik gebruik ook prednison dus dat heeft ook veel invloed. Ik ben ook mezelf niet meer, vooral naar mijn man. Ik ben niet vrolijk.. ben altijd moe of chago. IK heb hem de keuze gesteld om bij me weg te gaan... bij ons ligt het aan mij. Hij weet ook als we niet alles proberen dat ik het hem kwalijk ga nemen. We denken ook aan adoptie maar een wens naar een eigen kind is nog heel groot. Denk aan jullie meiden
Zonnetje, het is zo erg om jouw strijd met je man om de mmm te lezen. Steeds weer... Kop in het zand helpt niet om jullie kinderwens te vervullen. Ik hoop zo dat jullie er samen uit komen en dmv de mmm jullie kindje mogen krijgen. Sammy, hoe is het met je? Heb je je ziek gemeld? Dikke knuffel! Lieverds, laat jullie tranen vloeien. Alles wat je heb moeten doorstaan en nog steeds doorstaat moet eruit. Dan pas kan het opluchten en langzaam aan een plekje krijgen. Dit doe ik ook nog steeds, hoor. Ik ben blij dat ik om hulp heb gevraagd en heb gekregen. Momenteel heb ik veel prettige mensen om me heen. Dat er een storende factor is... blijkbaar is dat even zo. De bedrijfsarts acht mij momenteel niet in staat om aan het werk te gaan of aangepast werk te gaan doen. Eerst therapie en dan zien we verder. Het ziet ernaar uit dat ik de bedrijfsarts over 5/6 weken weer zal zien en dan misschien pas over werken kunnen gaan praten. Leidinggevende is niet blij en begon gelijk over wanneer weer werken. Hij baalt dat ik deze zomer niet beschikbaar ben terwijl hij een erg krappe bezetting heeft. Jammer dan. Eerst ik. Het was een intensieve middag en ik voel mijn hoofd vollopen.
thnx girls! timon het gaat wel.. ups en downs hè! man kwam thuis uit werk trof mij hier aan in joggingpak op de bank in tranen. heeft me getroost en voor me gekookt dekentje gepakt en gezegd dat ik uurtje moest slapen. toen maakte hij me wakker met een kopje thee en zei dat ik werk moest bellen. dat heb k gedaan en alles eruit gegooid, ze leven zo mee en maken zich zorgen om me. ik heb zoveel lieve mensen om me heen maar ik voel me eenzaam. ze leven allemaal mee maar ik denk dat niemand echt weet wat ik voel want hun hebben allemaal een kind of kunnen kinderen krijgen. hoe vind je het om met een vreemde te praten? ben je helemaal open en eerlijk? en begrijpt die wel hoe je je voelt?goed dat je in de ziekte wet zit. je moet lekker de tijd voor jezelf nemen.
Sammy, ik sta zeker open bij de therapie. Anders kan ik niet geholpen worden. Oeps, ik moet gaan eten koken. Doeiii
Hier zei man paar jaar geleden vaak in een boze bui dat hij bij me weg wilde. Gezien we ondertussen al 3 jaar verder zijn meende hij het vast niet. Heb wel 2 jaar geleden een keer een opmerking gemaakt dat hij maar eens moest bedenken wat hij wilde met onze relatie en of hij nog van me hield. Schijnbaar wel, gezien we nog bij elkaar zijn. Hij is ook deels opgevoed met kop in het zand steken. Doen ze ouders ook regelmatig. En mijn vader ook. Ze zeggen weleens dat je een man uitzoekt die op je vader lijkt. Bij mij klopt dat een beetje. Allebei binnenvetters en vrij rustige mannen. Fijn voor je timon dat je hulp bevalt. Zit ook te denken om advies te vragen voor hulp. Alleen even de vraag waar. En helaas voor je werk inderdaad. Tijd voor jezelf is nu belangrijk. Succes. En ik ben de ruzies over de mmm zelf ook zat. Heb weleens zitten afvragen waarom ik niet een man heb uitgezocht die meegaander is. Maar dat weet je niet voordat je in zo situatie zit. Gelukkig verder weinig discussies tegenwoordig. En ik hoop inderdaad dat onze wens in vervulling gaat. Maar dat hoop ik ook voor jou. Fijn dat je werk zo meelevend is sammy. En soms is een vreemd iemand om mee te praten wel erg fijn. Die trekt geen partij en bekijkt dingen van buitenaf. Daar zijn die mensen voor. Prednison is inderdaad niet fijn angelica. En goed dat je je man die keus hebt gegeven. Hier is oorzaak zover bekend anti-stoffen in zaad. Maar wie weet of mijn lichaam doet met een emmy. Of het is bij mij inderdaad pech hebben. Maar ik ben ook veranderd naar mensen toe. En de oude wordt ik nooit meer. Werken geeft weer beetje afleiding. Moet nog 3 uur. Heb er al 6 opzitten. Gaat gelukkig tot op heden voorspoedig. Dus had even pauze om hier te typen.
Zonnetje, ik vind het zo rot voor je als ik je verhaal lees en dat je er zoveel discussies over hebt met je man.. mijn man praat wel, we bespreken alles met elkaar en hij voelt zich heel schuldig dat het aan hem ligt.. dat is ook weer nie leuk want dan voel ik me weer schuldig als ik er verdrietig over ben want dan wil ik hem geen verdriet doen.. het is tijd voor mij om hulp te zoeken want ik kom hier zelf niet neer uit. man vraagt wat ik aan het doen ben en ik zei zwangerschapspagina.. hij vraagt waarom ik mezelf dat elke dag aan doe. hmmm die zag ik even niet aankomen.
Lieve meiden..wat lees ik een verdriet hier..tranen in mijn ogen. De relatieperikelen..het sombere en depressieve gevoel....de onzekerheid betreft de toekomst...Meiden, wat hebben jullie het zwaar en wat een respect heb ik voor jullie!! Lieve wensmoeders,prachtige sterke vrouwen!Ik kan jullie alleen het allerbeste wensen... Knuffel!!
Hier voelt man zich ook wel schuldig dat het bij hem niet goed is. Daarom is hij toen ook accoord gegaan met de mmm. Maar hD niet verwacht dat het met de mmm ook nog lang zou duren. Succes met hulp zoeken sammy. En ja zp heeft voor en nadelen. Merk wel dat ik me tegenwoordig vooral richt op de topics waar ik al tijdje lees/ schrijf. En de rest van zp niet bekijk. Mede door drukte met andere dingen. Maar zo was ik de topics die per maand gingen op een gegeven moment zat. Terwijl hier de meeste dames al tijden schrijven helaas.
Ik maak ook antistoffen tegen het zaad Oh meiden het leven is soms zo klo.. oneerlijk Ik heb besloten dat ik poging 4 wil doen..... mijn man zal uiteindelijk toch wel ja zeggen... alleen wanneer we het gaan doen is de vraag. Ik ben ook niet happy op mijn werk.... Ik heb mijn hbo nu gehaald dus ik wil meer, maar ik wil ook verder leren dus wat doe je? Alles opzij zetten en voor poging 4 gaan. zondag wordt ik 33. Ben nu 5 jr verder en nog steeds niets (helaas herkenbaar)
Lieverds, wat een verdrietige berichten allemaal !! xxxx Juulz: vraag het me idd wel af, maar moet wel toegeven, de vraag waarom niet, spookt dit keer gelukkig stuk minder door mn hoofd. Hoest met jou schat??!! Angelica: meid, .weet niet wat ik moet zeggen! Wat kl*te weer!!! Ze waren zooo mooi!!!!! Kan me voorstellen dat het ff klaar is voor je! Neem je tijd meid! En ik hoop zo voor jullie dat die 4e poging niet nodig is! Hele dikke knuffel!! Tori: ook voor jou geen goede berichten dus! BAH!!!!!! Miss idd goed idee ff langs de ha te gaan! Succes meid!!! En beterschap!!! Xxx Zonnetje: wat een verhaal meid!!! Ben er stil van!!!! Moeilijke situatie hor!!!! En schat, je mag best een hele lange ego schrijven hor!!! Dat geeft helemaal niets! Daar zijn we voor! Schrijf het maar lekker van je af!!! Hopelijk keert de goede sfeer gauw terug lief! Ik kan me jullie beide heel goed begrijpen maar daar heb je natuurlijk niets aan! Sterkte meid!!!!! Xxxxx (ps: ook hier merk ik wel aan mezelf dat ik verander ben hor! Maar ik denk dat dat wel logisch is! denk dat we dat allemaal wel hebben! tis ook niet niets allemaal! De wens , de gevoelens, de teleurstellingen, de medicatie, alles bij elkaar, .t doet je gewoon veranderen!) Oh, en ik sluit me bij tori aan,..als ik een flinke dip heb en verdrietig ben,..denk ik ook aan de mooie dingen! Aan de dingen die wij hebben en kunnen doen en andere niet! Aan de mooie dingen van het (nog) geen kindje hebben! en dat fleurt me meestal wel op! Daarbij geniet ik zoveel mogelijk van mn neefjes en nichtjes en probeer ik gewoon een top tante te zijn En qua man betreft: je weet nooit hoe iemand is in situaties waar je nooit overna hebt gedacht! Ik had van mijn man juist verwacht dat hij het allemaal niet zag zitten en dat dit nooit goed zou gaan maar het tegendeel is waar! Hij praat nooit over gevoelens maar hierover wel! Hij wil alles proberen, staat overal achter en sleept mij overal doorheen! Miss niet juiste moment om dit te zeggen: maar , heb zoveel respect voor mijn man! Ik was allang bij mezelf weg gegaan! ik heb hem 2 a 3 jr terug ook gezegd dat hij misschien beter andere vrouw kan zoeken maar man heeft me toen duidelijk gemaakt : ik blijf bij jou! Met of zonder kindjes! Een gezinnetje zal ons completer maken, en gelukkig. Maar,..niet veel gelukkiger dan wij al samen zijn!! Een kindje zal geweldig zijn, maar het moet niet ten kosten van alles gaan!!! En dat blijkt want nu, een hele strijd qua mmm verder, zijn we nog steeds ziels gelukkig samen, en slaan we ons er rete goed doorheen! en wij zeggen ook, wie garandeert ons dat het bij andere partner wel allemaal lukt?! Of dat die ook zo met de hele situatie om kan gaan als ons?! Miss wordt het alleen maar slechter?!?! Meid, je hebt er niets voor niets voor gekozen dit de doen met jouw man!!! Het komt allemaal goed!!! Het heeft vast ff tijd nodig en de nodige discussies maar jullie komen hier samen uit!!!! xxxxxxx Sammy: schatje, .wat een verdriet!!!!!!!!! Gaat het vandaag alweer beter met je?!?!?! En wat heb je toch een lieve man!!!! En meid, .je moet gewoon soms de tijd voor jezelf nemen! Alles voor jezelf op een rijtje zetten! Zoals ik tegen zonnetje ook al zei: tis niet niets allemaal!!! En je werk, lekker pech voor hun! Je moet vooral aan jezelf en je manentje denken! Hele hele hele dikke knuffel voor jouw!!!! Xxx Ps: opmerking van man herken ik wel: maar ik zeg altijd, doe het niet alleen voor mezelf, heb een band met die meiden en wil er ook voor hun zijn! En praten is altijd goed meid! Timon: gelijk heb je!!!! EERST jij!!!! Dan je werk!! Laat je baas maar lekker zeuren bij je bedrijfsarts! Niet tegen jou!!! wel fijn om te lezen dat het beter gaat!! Knuf voor jou meid! Babii: hoest meid?!?! (qua zwangerschap?!) Wat krijg je al een prachtig mooie buik zeg!!! de kleine meid doet het goed xxx knuf Ego: ik zal geen lange ego neerzetten, want dat doe ik altijd al , en heb al boekwerk aan antwoorden geschreven! Morgen kijk operatie!! en mag afhankelijk van wat eruit komt, wel meteen door deze ronde!! Dus als de kanjers goed ontdooien hebben we deze mnd nog de tp! De laatste voor de vakantie! Na de vakantie moeten we weer beginnen met prikken voor punctie maar gaan we eerst contact opnemen met Gent!! Maar eerst gaan we genieten van elkaar en hebben we rust tot eind oktober!! En hopelijk zijn onze laatste 2 kanjers de beste en hebben we het allemaal niet nodig Hele hele dikke knuf voor jullie allemaal!!!!!! xxx
Hallo dames, Ik heb hier al eens geschreven maar heb het even erg moeilijk gehad en daarom niets meer neer gezet. Hier gaat het niet echt lekker. Eerst maar even ons verhaal in 1 zin. Na het verlies van onze dochter en heel veel sterretjes afgelopen februari dan toch eindelijk weer zwanger, helaas een bbz en een eileider kwijt en de overgebleven is niet 100% gezond, het vangarmpje is verkleefd en kan niet het eitje van de andere kant opvangen en de vraag is of het wel het eitje van dezelfde kant kan opvangen. 3 weken geleden weer afspraak gehad bij de fa, hij wil ons heel graag het ivf traject besparen dus is er besloten het tot september nog te proberen met utrogestan. Vandaag 2 weken geleden positieve ovulatietest gehad, woensdag eerste bollen gezet. Wat een ellende en bijwerkingen niet fijn, na een week ben ik van 3x200 terug gezet op 3x100 vanwege de bijwerkingen. Zondag weer eipijn dus toch maar een ovutest gedaan en positief Gisteren weer afspraak zh, ei is waarschijnlijk toch niet gesprongen, dus nu weer van de bollen af en afwachten wat er gaat gebeuren. Ik word er zo moedeloos van en ik begin de hoop en moed zo langzaamerhand echt te verliezen. Ik wou dat het al september was en we tenmiste echt geholpen zouden worden en niet meer zelf hoeven aan te modderen
lieverds, wat lees ik nu allemaal. Lieve Sammy, tori, ST, angelica, zonnetje, Juulz, Timon....Wat een klotenieuws voor degene bij weer het weer niet zo heeft mogen zijn en wat herkenbaar wat jullie schrijven, dat ik het zelf had kunnen schrijven. Het afstompen en niet meer jezelf zijn....alsof er een grijze grauwe deken over je heen ligt en het nog steeds met lege handen staan. Het dagelijkse gevecht en strijd waar niemand om je heen een weet van heeft en dan niet te vergeten de druk die het toch op je relatie legt of je nou wilt of niet. Ik ben blij dat ik hier ook mn hart kan luchten omdat je hier wel aan een half woord genoeg heb. Jullie begrijpen hoe het voelt om na al die tijd nog steeds met lege handen te staan. Het stille verdriet dat niemand begrijpt of voelt... "Joh, die en die is ook zwanger geworden met IVF/ICSI...het kán dus wel!" ja bij hun wel ja...waarom bij mij dan niet??!! Het maken van een plan B wil ik ook nog niet aan, want dan kan ik net zo goed meteen stoppen. Ik heb het gevoel dat het leven aan me voorbij glipt omdat ik continu bezig ben met die ene droom, dus telkens maar op niets lijkt uit te komen, maar waar je soms bewust soms onbewust rekening mee blijft houden. Voor wat? Telkens weer een teleurstelling en heb je daarom leuke dingen laten gaan. Ik doe het niet meer. Ik plan mn vakanties en uitjes, zodat ik daar ook naar toe kan leven! Ik wil jullie allemaal een dikke knuffel geven omdat we dat verdienen!!
Vanaf mijn werk knuffel ik iedereen terug... Mijn dagblogje is weer bijgewerkt, voor hen die vroegen hoe het hier gaat... Denk aan jullie! xxx
Ik doe mee aan de groepsknuffel!! KNUFFEL ST, vind het zo fijn dat je het ook zo doet als ik ... voelde me al een beetje een 'buitenbeentje' dat ik er zo over schreef... Terwijl ik het natuurlijk alleen goed bedoelde tegenover Zonnetje en Angelica. Succes bij de operatie morgen!! Ik duim voor je dat het reuze mee valt. Tat, jij bent ook zo'n schat!! Je vakantie komt al dichterbij , ooooh ik wil ook weer!! Daar maar lekker aan denken en dan genieten. Jane, kan me voorstellen dat je uit kijkt naar het moment dat je écht geholpen wordt. Nu een half jaar naar de vmk heeft het zelf proberen ons ook niets gebracht helaas. Kijk al een tijdje uit naar de cryo TP, die nu gelukkig wel dichtbij lijkt te komen. Ego, vanochtend naar de ha geweest. Die nam m'n bloeddruk op, was helemaal prima. Hij keek in m'n ogen met een lampje, ook dat was goed. Heb een briefje met zwaardere pijnstillers gekregen, hmm dat was niet waar ik op zat te wachten. Ga ze ook niet halen denk ik. Ik wacht nu m'n ogs af en hopelijk gaat de hoofdpijn weg als het los gekomen is. Nog geen teken nu, dus het zal vannacht of morgenvroeg wel komen. Nu weer verder aan het werk, moet vanalles af vandaag!