Ze was ook niet beledigd hoor. Ze vonden mij nogal grappig haha. Achteraf kan ik er wel om lachen. Maar dan ga ik ratelen en komt er van alles uit. Heb ik nogal dikwijls.
klinkt meer als onzekerheid en willen pleasen als een flapuit. daarbij vind ik de dingen die je tegen je collegas zegt helemaal niet wereldschokkend en persoonlijk. logisch toch dat je moet wennen aan spellende klasgenootjes en dat je de verbouwing anders zou willen, lijkt me zelfs een heel normaal onderwerp. persoonlijk is hoe groot je aambei is, hoe veel je op de cent verdient enz en dan nog is dat jouw keuze om te vertellen. zolang je iemand niet persoonlijk kwetst lijk me het prima gaan en denk ik dat je het jezelf een stuk makkelijker maakt daar niet alles naderhand te gaan analyseren.
Ik ben wel een flap uit maar denk wel na of ik er iemand mee kan kwetsen of niet. Als ik er iemand mee kwets hou ik mn mond dicht. Mijn schoonzus is wel een enorme flap uit en zegt echt alles dus ook dingen die enorm kunnen kwetsen en dat heeft ze niet eens door want vervolgens gaat ze keihard lachen om t geen wat ze daarvoor zei. Vind dat best vervelend.
Dit soort dingen heb ik dus altijd!! hahahaha Zelfs tijdens mijn bevalling zat ik zo tussen de weeen door te praten met de verpleegkundige enzo en toen zei ik nog ooh als die kleine maar geen rood haar heeft. Zegt die verpleegkundige nou mijn dochtertje heeft rood haar hoor en kan wel mooi zijn hoor!! Oeps!! En dat ik het met een oude vriendin stond te praten en liep een beetje rare vent voorbij dus maakte ik een opmerking over zegt ze uuh ja das mijn oom! maar gelukkig zei ze er achteraan maar het is ook een rare vent hoor!! En zo zijn er nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer dingen en mijn vriend vind het verschrikkelijk dat ik zo ben. haha!