Ons droppie is vandaag 2 weken. We hebben nog niet echt een ritme. Als ze wakker is kan ze ongeveer 10 minuutjes alleen liggen en kijkt ze heerlijk rond of naar haar mobiel. Na 10 min is het genoeg en wil ze bij mama. Als ze (bij 1 van ons) in slaap valt en ik leg haar weg dan is ze meteen wakker en weer huilen... vandaag is ze vanaf 10 uur wakker en nu pas ligt ze lekker, bij papa, te slapen, maar ik kom dus nergens aan toe. Heb niet eens ontbeten.. is dit normaal? Heeft ze mama honger? Of zou er iets anders zijn???
Ik denk inderdaad heerlijk mama honger. Al is mijn meisje ook pas 4 maanden, ik mis het nu al. Misschien vind je een draagdoek wat? Dan kan je haar heerlijk tegen je aan dragen en heb je toch je handen vrij. Hier slaapt ze er nog steeds heerlijk in. Gefeliciteerd nog met je meisje!
misschien proberen om haar alleen in slaap te laten vallen? als dat lukt hoor. Dan hoef je haar ook niet weg te leggen, waardoor ze wakker wordt. Of in de wandelwagenbak leggen, zodat ze je kan zien en als ze dan in slaap valt, zet je hem weg een beetje aan de kant en kan je je dingen doen. Een draagdoek kan ook, had ik ook. Ons zoontje was een huilbaby en kon dus ook niets doen. Van pure ellenda zo'n ding gekocht, maar hij sliep er wel in en ik kon tenminste ook nog wat drinken pakken voor mezelf (ja, zo erg was het)
je kindje is nog zooo klein! ze hebben hun hele leven nog om zelfstandig te worden! lekker in de draag doek en bij je houden.
Dat is heel normaal! Hou d'r lekker veel bij je en probeer tussendoor snel boterhammetjes te smeren voor jezelf. Uiteindelijk wordt het echt makkelijker en kun je weer relatief normaal eten en andere dingen doen
Dat is heeeel normaal! 10 minuten in de box liggen vind ik al heel erg lang voor zo'n jong kindje. Lekker bij je houden, je kan best met je kindje op de arm leren eten, thee natuurlijk niet, maar zet lekker de wagenbak naast je op de bank, een wipstoel op de eettafel, of leer een draagdoek gebruiken.
Lekker aan toegeven. Dat is op dit moment even je belangrijkste taak in het leven, fijn he Het lijkt alweer zooo lang geleden dat er zo'n purkie op mijn buik lag te slapen... Nog even en dan mag ik weer
Heel normaal; ik had in het begin het idee dat ze met klitteband aan me vast zat.Heerlijk op de bank zitten tv kijken met haar slapend op mijn buik. Oh wat verlang ik daar nu naar terug. Slapen op mijn buik doet ze nu niet meer helaas. Heerlijk! GEniet er van!!
Haha oké ik ga eraan toe geven dan. Al is mijn omgeving het daar niet echt mee eens. Alleen is het al zo erg dat ik aan het kdv denk en bang ben dat ze haar dan de hele tijd laten huilen Wakker in bed leggen gaat niet dan is het ook huilen net als in de wagenbak en wipstoel.... misschien idd maar een draagdoek aanschaffen
En het slapen op mn buik is ook heeerlijk!! Zij heeft mama honger maar ik heb dochter honger en vind het stiekem wel lekker dat ze continu bij mij wil zijn. Alleen zegt iedereen al dat ik haar verwend en verpest.. dus begon aan mezelf te twijfelen..
Ja gewoon lekker aan toegeven..! Is heel belangrijk in het begin. 10 minuten in de box is zeker lang. Soms wil het wel helpen om ze wakker in bed te eggen, ipv al slapend. Als ze onrustig is of blijft, wel in de gaten houden. Want het kan natuurlijk altijd wat anders zijn. Maar hoeft uiteraard niet! Lekker genieten samen dus!
Ik heb er de eerste weken ook aan toegegeven maar merk dat ze steeds moeilijker in slaap valt en wil het dus een beetje anders gaan doen. Ze is namelijk erg moe maar slaapt de hele dag nergens, ook niet bij mij, en begint nu ook s avonds moeilijker te slapen. Ik kwam een artikel tegen wat ik zelf wel helder vind http://www.isala.nl/patient/patientenfolders/Documents/6121.pdf Ik denk dat ik hier wat dingen uit overneem.
Lekker aan toe geven! En je kan zoon klein kindje nog helemaal niet 'verpesten' Komt net op de grote boze wereld, logisch dat ze je nodig heeft Laat iedereen maar lekker lullen en doe wat voor JOU/JULLIE goed voelt Pff ik mis het nu alweer zoooooo erg... Geen klein opgerold mannetje meer op mn buik... Nu trekt ie aan mn lip, probeert mn ogen eruit te trekken e.d Dus geniet!
Nu je kindje lekker bij je houden is echt geen verwennen hoor, dat is juist wat een baby'tje nu nodig heeft. Als je 8 maanden zwanger bent zegt toch ook niemand dat je je kind verwent omdat je het telkens bij je draagt? Een pasgeboren baby'tje heeft die geborgenheid echt nog nodig de eerste weken, want ineens is alles anders en nieuw en eng; behalve mama, die ruikt vertrouwd, voelt vertrouwd en klinkt vertrouwd.
tuurlijk wil ze niet in de box maar bij mama! ze is 2 weken Ik zeg draagdoek en lekker bij je in bed nemen...(met cosleeper) maar goed dat heb ik gedaan, niet iedereen is er fan van. Ik heb dagen met mijn jongen rondgeshouwt... ik heb er nu nog heimwee naar
tot 6 maanden kan je ze echt niet verwennen (wat ik trouwens een rotwoord vindt). Kindjes horen bij hun moeder. Mijn zoontje heeft tot 7 maanden tegen mij aan geslapen. Daarna wilde hij niet meer. Begon te woelen en in mijn ogen te prikken. Toen eens geprobeerd in zijn eigen bedje te leggen en ging gelijk ok.
Lekker aan toe geven, je kindje is nog zo klein! Hier kwam ik de eerste weken ook echt niet aan mezelf toe en ontbijten was er inderdaad ook niet bij Ze zeggen trouwens dat je een kindje onder de 6 maanden niet kunt verwennen, laat je omgeving maar lekker kletsen dus.
Joh je kan zo'n ukje echt nog niet verpesten hoor!!! Sterker nog, je geeft haar de basis voor een veilige hechting. Zeg dat maar terug als mensen roepen dat je haar verpest. Over een tijdje wil ze dit helemaal niet meer dan wil ze spelen en ontdekken, dat komt allemaal vanzelf. Ik zou haar lekker bij me houden! En echtwaar, je wordt vanzelf superhandig met één arm lol, ik kan zelfs een fles maken met een hand! Edit: Moet even reageren, lees dat je iemand schrijft dat je kindjes tot een half jaar niet kan verwennen. Ten eerste heb je een groot verschil tussen gewennen en verwennen. Verwennen kan nog niet tot een jaar, gewennen wel. Gewennen is prima maar kijk wel waar je aan begint, als jij elke keer als je kindje gooit met spullen beloont met aandacht ja dan is dat misschien niet zo handig. Of als je kindje snachts huilt en jij neemt het in bed, ja misschien baal je hier na een paar maanden flink van en kan je er beter niet aan beginnen. Maar wat is er mis met gewennen aan een reactie van mama als mini een knuffel nodig heeft? Of bij het bedje blijven tot mini slaapt totdat ze het zelf kunnen. Lekker bij papa en mama op de arm/in de doek de wereld ontdekken? Hier kan je ze wel aan gewennen maar wat is hier erg aan? Niet laten huilen want als je huilt komt er iemand, lijkt mij een heel veilig iets om aan te wennen toch? Ik wil geen discussies, iedereen moet het lekker op zijn eigen manier doen!! Maar dit is mijn mening en die moest ik toch ook even kwijt
Laat die omgeving maar kletsen en doe wat je gevoel je zegt! Je kunt zo'n kleintje nog niet verwennen en verpesten. Ze hebben gewoon nog heel veel behoefte aan fysiek contact. Het idee dat je zo'n kleintje moet laten huilen omdat je hem anders verwend is echt zo achterhaald, old school, ouderwets. Echt iets van de vorige generatie. Nou de wetenschap gaat verder en is er achter gekomen dat het heel erg slecht is voor die kleintjes om ze te laten huilen. Daar kweek je hele onzekere volwassenen mee. Zo'n kleintje moet het gevoel hebben dat als hij een noodkreet uitzendt dat mama dan to the rescue komt. Zo kweek je zelfvertrouwen en kan ze later met een vertrouwd gevoel de wereld tegemoet, steeds een stapje verder... dus knuffel maar lekker met je kleintje en laat je omgeving maar kletsen!
Ze is 2 weken!!! Ritme? Dat duurt nog heel lang! Ergens aan toe komen? Dat komt later wel. Bij mama willen zijn? Logisch! Hier ging het ook zo met fleur, na 6 weken ging het vanzelf beter