Ik heb zelf ook altijd wel positief gestaan tegenover de vrije school (wilde er als kind ook graag zelf op), maar in mijn omgeving heb ik toch veel van bovenstaande gezien. De succesverhalen die ik ken zijn allemaal meisjes: die lijken goed te gedijen. Maar de negatieve verhalen zijn allemaal jongens: jongens die op hun tiende niet kunnen lezen, jongens die TE eigenwijs zijn en daardoor te weinig leren/studies niet afmaken/etc. Toevallig had ik zelf laatst nog een student (ik ben docent in het hoger onderwijs) die de hele tijd zo eigenwijs was. Redelijk slim, maar toch niet alles van mij aan willen nemen, schoppen tegen de regels: wat bleek? Vrije school. Toen ik dat hoorde, viel alles op zijn plaats. Dit alles is voor mij de reden dat mijn zoons niet naar de vrije school gaan. Plus dat het een eindje weg is. Maar goed, als ik er positiever tegenover had gestaan had ik dat fietstochtje er wel voor over gehad. (En misschien was het anders geweest als ik meisjes had gehad.)
Hier hetzelfde. Zo keihard strak in de leer, terwijl je de ontwikkeling van de antroposifische leer ook moet zien in de tijd waarin het ontwikkeld is, hoe de dingen toen gingen en wat toen in de mode was. Een opvatting moet zich wel kunnen ontwikkelen, mijns inziens, en door er zo hard aan vast te houden wordt het dogmatisch. (haha maar ik heb dan weer een hekel aan alle dogma's omdat die vrije gedachten in de weg staan, maar dat terzijde )
Ik vind het opvallend dat je dat zegt! Ik had toen ik nog studeerde en een stuk jonger was twee oppaskindjes van 4 en 9,5. Hele fijne jongens, heb nog steeds contact met ze. Ook zij hebben resp. 2 en 1 jaar extra gedaan op de basisschool. De jongste is heel slim, heeft 7 jaar over het gym gedaan en studeert nu filosofie (terwijl het een echte econoom is, maar die studie vond hij 'te zwaar'). De oudste heeft 9 jaar over het atheneum gedaan en is hartstikke wetenschappelijk onderlegd, maar heeft na uni natuurkunde gekozen voor hbo bouwkunde. Wat hij nu doet? Vooral jetsetten en uitgaan (pappie en mammie zijn nogal welgesteld, die kinderen krijgen nog steeds alles cadeau). Maar ... Het zijn heel leuke jongemannen; netjes en sociaal.
Dat van die kleurplaten en de poppen vind ik ook wel bijzonder. Volgens mij zijn ze op dit kdv minder streng. Ze hebben gelukkig ook een heel stoere voetbalcoach die de jongens en meiden mee naar buiten neemt en stevig leert voetballen. Dat van die aardappels wist ik niet. Wel raar, idd. Ik twijfel een beetje of Fay naar een antroposofische school zou moeten. Ze is nogal vurig en legt zichzelf veel op, is perfectionistisch, wil het graag goed doen. Ik herken wel veel van haar terug in mezelf. Misschien is een school die meer nadruk legt op de emotionele en creatieve ontwikkeling juist wel goed. Pfff.... wat een keuzes. Ik heb hier in de stad een katholieke Montessori-school op het oog, dat wel lijkt op de vrije school (dacht ik?). Die klinkt wel goed, maar goed, we moeten nog een rondje scholen doen. Wat ik iig niet wil is het traditionele onderwijs waar ik zelf uit kom. Ik hield altijd van boeken, had ze zelfs bij me op zwemfeestjes en in de dierentuin. Toen we de verplichte lijsten hadden afgewerkt heb ik 2 jaar lang geen boek aangeraakt. Ik bevries als er ineens eisen gesteld worden en leren in verband gebracht wordt met falen. (verder ben ik normaal, hoor )
Ik denk niet dat het aan jongen of meisje ligt of een vrije school wel of niet geschikt is. Kinderen die wat cognitiever zijn ingesteld komen te kort op de vrije school. Zij hebben veel meer baat bij een andere type onderwijs. Er zijn ook kinderen die helemaal niet gedijen op andere scholen zoals jenaplan, montessori of regulier onderwijs. Denk dat dit niet zo aan het onderwijs ligt, maar aan het type kind.
Ik vind het lastig onderscheid te maken tussen Dalton, Montessori, Jenaplan en de (nieuwerwetsere) vrije scholen... het komt voor mij allemaal een beetje op hetzelfde neer. Onze buurmeisjes zitten op de vrijeschool en lijken het erg goed te doen, heel sociaal, goed ontwikkeld, slim, kunnen goed rekenen en schrijven, maar ook muziek maken, teken en paardrijden. Een kwam thuis met de opmerking dat een cello klinkt "als een slak in de regen".... prachtig . Ik krijg niet de indruk dat zij achterlopen, eerder dat ze voorlopen op kinderen die op een "standaard school" zitten. Maar ja, wie weet zijn ze gewoon superslim en heel erg talentvol Wat voor kinderen zijn volgens jullie juist wel of niet kinderen die bij vrije school aansluiten? Ik wil Fay niet perse een enkeltje "anarchistische punker met een ontwikkelingsachterstand" geven
Tijdens mijn jaarstage binnen mijn opleiding, op een school voor speciaal onderwijs, kregen we een knulletje binnen dat van de vrije school kwam. Had een leerachterstand van 2 jaar en zou behoorlijk moeilijk lerend zijn volgens de vrije school. In de structuur van deze school, haalde dit jongetje de leerachterstand van 2 jaar binnen een half jaar echter in, werd getest en bleek hoogbegaafd. Kon alleen niet zonder de structuur, en toen hij op een normale basisschool met voldoende structuur geplaatst werd, ging het daar meer dan prima met 'm! Na mijn opleiding gesolliciteerd op allerlei plekken, o.a. bij een antroposofische instelling. Had geen flauw idee wat het was, werd uitgenodigd om een week te komen proefdraaien op een dagopvang voor meervoudig gehandicapte kinderen en heb daar echt meerdere malen mijn ogen uit m'n hoofd gekeken van verbazing. En niet bepaald positief. Meiske van 3 jaar, dat volledig verlamd was en niet kon praten. Ernstige verstandelijke handicap. Mij werd op een gegeven moment gevraagd om haar de fles te geven, (vast voedsel kon ze niet). Zal zo'n 100 cc in hebben gezeten en als ze de helft op kreeg, was dat erg veel, dus ik moest vooral niet verwachten dat die fles leeg zou gaan. Goed, ik dat meiske bij me genomen, fles gegeven en binnen 10 minuten zonder problemen helemaal leeg. Ik naar de hoofdleidster: Fles is op. Zij: Op? Je bedoelt, halfleeg? Ik: Nee, op. Helemaal leeg. Haar ogen rolden er zowat uit. Hoe ik dat toch voor elkaar had gekregen? Ja, gewoon, fles erin en voeden... 's Middags zat deze hoofdleidster dit meisje de fles te geven en toen zag ik, als pas afgestudeerde therapeut die nota bene totaal geen scholing had gehad in (kinder)verzorging, meteen wat het punt was: ze stopten de speen alleen met het topje in de mond! Dus ik daar wat van gezegd, dat die speen er toch echt helemaal in hoort om goed te kunnen drinken. Maar dat was toch zielig?!? Ik: Nee, DIT is zielig, want op deze manier krijgt een kind helemaal geen zuig- en slikreflex en kan het dus niet drinken.... Dat gebeurde na 2 dagen vaag gedoe met het 's ochtends begroeten van de dag en de hemellichamen, terwijl die kids niet eens konden praten, en een moment waarop mij werd gevraagd om midden in de ruimte te gaan bellen blazen, om zo het element lucht vorm te geven. Ja, die kids vonden de bellen fantastisch, maar doe daar alsjeblieft normaal over zeg! "Element lucht voor ze vorm geven".... Kots.... Ik heb er dus een enorme antipathie tegen ontwikkeld. Veel te soft, te overdreven, te zweverig. Veel te weinig gewoon doorpakken en beide benen op de grond. Kan goed dat dat bij sommige kids prima past, maar ik denk dat er veel meer kids zijn die hier te weinig van leren om echt goed te kunnen functioneren in de maatschappij. En TS, eerlijk gezegd denk ik dat als je een KDV hebt waar ze goed naar je kind kijken op een nuchtere manier, dat ze je dan ook wel zouden tippen om wat te onthaasten en tijd te nemen met je kind.... Dat hoef je bepaald niet enkel op dit soort plekken te vinden en naar mijn mening kun je het dus veel beter op andere plekken vinden, omdat je dan tenminste zeker bent dat er niet te soft gedaan wordt....
Oh jeetje, moeilijke vraag. Ik kan alleen aangeven wat ik in mijn omgeving zie. Mijn nichtje zit op een vrije school. Ze is heel lief, heel zacht, heel verlegen en heel begaan met alles. Zij zou verzuipen in de chaos van een gewone basisschool. Mijn andere nichtje heeft PDD-NOS en zit juist op een reguliere basisschool. Zij doet het heel goed met de structuur die haar daar wordt opgelegd, terwijl je misschien ook zou kunnen denken dat een montessorischool goed zou passen bij haar vanwege de ruimte die ze aan het kind geven. Ik heb erover gedacht om mijn dochtertje naar een Dalton school te doen omdat ze schisis heeft en op een Dalton school heel veel aandacht is voor de verscheidenheid van kinderen onderling en het kweken van verdraagzaamheid. Maar ik heb een enorme hooligan als dochter, dus ze gaat toch naar een reguliere basisschool want ze heeft wat meer tucht nodig En omdat ze zo bijdehand is zal het met dat pesten ook wel meevallen .
Beetje basisverschillen (en ik heb geen nuances so please don't shoot me ) Jenaplan: Zelfstandigheid van het kind staat centraal, vaak verschillende leerjaren en leeftijden door elkaar, projectmatig werken. Dalton: Vrijheid in gebondenheid: binnen regels kan een kind zich vrij ontwikkelen. Zelfstandigheid. Taakgestuurd onderwijs. Samenwerken. Oudere kinderen helpen jongere kinderen, veel aandacht voor respect voor elkaar. Vrije school: basis was antroposofisch. Uitgangspunt dat ieder kind zich in zijn eigen tempo ontwikkelt. Veel aandacht voor kunst en creativiteit. Montessori: Kind helpen om het zelf te doen. Leeftijdsgroepn door elkaar en ze helpen elkaar. Speciale onderwijsmiddelen voor rekenen en taal etc. Verschil met Jenaplan is dat men wacht tot een kind zelf aangeeft dat die klaar is om iets te leren. Maar je moet gewoon lekker met een paar scholen afspraken maken. Hebben mijn man en ik ook gedaan, dochtertje mee, en het schoolhoofd uithoren. Je voelt vanzelf wel wat 'past'.
Ik hou wel van de "kort door de bocht" uitleg, dat helpt me om de verschillen wat duidelijker te krijgen. Montessori of Dalton spreekt me aan, maar er zal ook wel veel van de school afhangen. Fay is een engeltje met het karakter van Thatcher, er zijn geen misverstanden, Fay heerst vanaf de eerste dag over de baby-groep . Toch zit er onder dat enorme karakter een meisje dat het heel graag goed wil doen en graag geknuffeld en bevestigd wil worden, ik ben een beetje bang dat regulier onderwijs zich teveel richt op de sterke buitenkant. Ik heb de jaarverslagen van de scholen gelezen, maar daar kom ik er ook niet helemaal uit. Die zijn allemaal goed, de vrije (basis)school in A'foort komt er prima uit. Maar ja, in hoeverre kloppen de jaarverslagen ook met de praktijk? Ik zit idd niet te wachten tot de juf "het element lucht vorm gaat geven" met bellenblaas .
Juul dankje voor je uitleg! ik vind dat ook heel interessant. Mooi om te zien dat er zoveel keuzes zijn voor zoveel verschillende mensen. met de vrije school heb ik zelf persoonlijk weinig. ik ga denk ik meer voor structuur. Miss heb ik het mis hoor en is er juist wel structuur met deze onderwijsmethodes , maar als ik het zo lees en interpreteer is er voor mij weinig structuur aanwezig in deze methodes.
En uit wat voor gezin komen die meisjes? Praten die ouders ook zo? Als mijn kind zo zou praten, zou mijn man zeggen: "doe normaal". Eerlijk gezegd word ik daar ook kriebelig van. Mijn zoontje zegt nu bijv. dat dingen aardig en blij en lief zijn, als hij ze mooi en handig en leuk vindt, dat vind ik dan wel weer schattig. It's not only nurture, most of it is nature.
ik ben het met een aantal punten uit de antroposofie helemaal eens dwz, ik kan mij daar helemaal invinden. Het benaderen als individu, het biologische aspect en om wat dieper in te gaan, bv het niet gebruiken van kleurplaten omdat het mi idd ten koste gaat van de creativiteit van het kind. Gaat voor sommigen veel te ver, maar ik heb jaren zo op een kdv gewerkt en ik voel dat echt zo. Wat een bevrijding dat iets niet volgens lijnen uitgezet is.... Maar...de vrije school of hoe daar op veel vrije scholen invulling aangegeven wordt gaat mij te ver. Ik vind dat buiten het ontwikkelen op eigen tempo en creativiteit, het mee kunnen in de samenleving ook heel belangrijk. Op de naschoolse een aantal kindjes van een vrije school gehad die toch buiten de boot vielen terwijl het hele leuke meiden waren. Als je je kunt vinden in mijn stukje is dalton onderwijs echt iets voor je. Verdiep je erin en dan zie je dat het echt anders is dan montessori en jenaplan. Ik heb dalton basis en middelbaar onderwijs gehad. Heb geleerd mijn eigen plan in te delen en op het middelbaar hebben mijn man en ik op eigen tempo de havo doorlopen. Ik heb er 5 jaar overgedaan, hij 6 jaar Ik vind dalton echt een aanrader. Vind het wel kloppen wat Juul zegt, als je zo'n hooligan als kind hebt is dalton misschien niks. Want hoe goed het aangeleerd wordt, je hebt ontzettend veel discipline nodig, zeker wanneer je hele stukken alleen mag doen. Dat bewijst zich in het feit dat mijn een jaar langer over de havo gedaan heeft, terwijl hij makkelijk wo onderwijs aan kon en ik kom daar niet eens aan toe
1 plus 1 is 2, maar 4 min 2 is ook 2. Voor een kind dat net 2 is en waar op een kneiterdrukke psz max 20 minuutjes aan kleuren wordt besteed is zo'n kleurplaat inkrassen helemaal geen inbreuk op het creatieve vermogen van het kind. Mijn zoon vindt daar ook niks aan, al kleurt hij het wel leuk in en netjes binnen de lijntjes. Dit soort 'werkjes' bewaar ik ook niet. Thuis tekenen wij 'vrij' en maakt hij de mooiste treinen. Die gaan niet in de kliko, maar in een lijstje en klapper voor later.
Alles heeft z'n voors en tegens he? Ik ben van huis uit creatief therapeut, en zie dus van elke creatieve activiteit de voor- en nadelen. Kleurplaten zijn voorgestructureerd, wat ook weer houvast geeft. Dat is dan weer iets wat bij bepaalde kinderen juist weer goed werkt, omdat zo'n leeg vel dan af kan schrikken en bij zo'n groep kids juist NIET uitnodigt om aan de slag te gaan. (Ik heb bijv. gewerkt met licht verstandelijk gehandicapten, bij wie kleurplaten heel rustgevend werkten en lege vellen papier juist ontzettend stress-verhogend). Bovendien hebben kleurplaten als voordeel dat er een sterker appel wordt gedaan op netjes kleuren en daarmee ook meer op fijne motoriek, dan enkel krassen op een vel papier... Ik denk dat vooral de balans belangrijk is. Altijd kleurplaten kleuren is dodelijk voor de eigen creativiteit, maar soms gewoon even lekker mogen kleuren zonder teveel te moeten kunnen, is ook gewoon heel fijn
Juist! Goed uitgelegd! Als je thuis in alle rust ook maar samen met je kind vrij tekent. Je kan je kind daar enrom in stimuleren. Ik vraag aan hem wat hij leuk vond die dag of gisteren en dan gaan we dat proberen te tekenen. Ik teken zelf ook altijd mee. Nu kan ik echt niet zo goed tekenen, sta soms versteld wat voor goed ruimtelijk inzicht mijn zoontje heeft!
Gelukkig hebben wij een megagroot krijtbord (de hele muur van de bijkeuken) waar ze rustig mag krassen (het liefst op de tekeningen van papa en mama ). Ik zal me eens wat meer gaan verdiepen in Dalton en de verschillen tussen de soorten onderwijs. Komt er nog bij dat we een aantal scholen hebben waar ze sowieso niet naar toe gaat. Twee ervan zijn behoorlijk leuk, maar de ouders en de kindjes letten erg op de postcode. Als je niet in de goede postcode woont wordt je buitengesloten (hoor ik van een aantal mensen). En de basisschool in de wijk is echt niet leuk, daar staan de mama's gewoon op het schoolplein te roken als de lessen begonnen zijn, en gooien de peuken op het schoolplein en in de zandbak. Daar moet je dan ook weer rekening mee houden..... wat een zoektocht
Ik heb zelf een aantal jaar op de vrije school gezeten, al is dat wel al weer een tijd geleden. Er was juist niets structuurloos aan, tegenovergestelde. Er lag een erg duidelijke en simpele structuur vast die mij destijds erg veel goed deed (bovenbouw). Je bent met zijn allen (je klas) over het algemeen ook in je eigen lokaal op je eigen plek en je doet gewoon alles mee, altijd. Iedere dag dezelfde start om de zelfde tijd op de zelfde manier, geen gatenroosters, gewoon volle dagen en 1 of 2 vrije middagen. Er zit zeker een hele vage component in, maar wel binnen de structuur. Vrijblijvend is het namelijk zeker niet. Alles werd afgerond met een meetbare toetsvorm, en niet af of onvoldoende betekende inhalen en overdoen. Niks blijven zitten of achterblijven, zo weer mee de groep in (uitzonderingen met een leerproblemen oid daargelaten).