Kunnen we het nu gewoon vertellen?

Gewoon doen!
Ga proberen te genieten en daar hoort het delen zeker bij!
Mocht het alsnog fout gaan (waar de kans nu al behoorlijk tot afgenomen is!) is het ook fijn als er mensen om je heen kunnen staan..

Geniet van je zwangerschap! en ik duim voor je dat alles goed mag blijven gaan!

 

ik heb 1 mk gehad en ben dinsdag 12 weken. Donderdag weer hartje luisteren, als het dan goed is vertellen wij het ook. Sowieso heb ik een flinke buik, dus mensen die ik tegen ben gekomen weten het al.

 

Ik denk ook dat dit wel een beetje de tijd is om het te vertellen . Gefeliciteerd .

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Ik heb Hetzelfde meegemaakt als jouw. Bij 11 weken een prachtige echo gehad en daarna iedereen het verteld. De kans dat het nog mis zou gaan was net zo groot.als dat het met30 weken nog mis zou gaan aldus mijn vk.

Geniet van het vertellen, vonden wij erg leuk en deed me erg goed en zorgde ervoor dat ik er zelf meer van.kon genieten.

 

Wij hebben het verteld na de echo met 11 weken, maar wanneer je zoiets doet ligt gewoon aan wanneer het voor jou goed voelt. Het is trouwens wel heerlijk om er eindelijk over te kunnen praten

Gefeliciteerd met je zwangerschap trouwens

 

wij hebben ook 2 miskramen gehad en toen ik bij 10 weken een echo kreeg en bleek 10 weken en 6 dagen te zijn zijn we het uiteindelijk gaan vertellen aan iedereen en ik moet zegen dat was wel super fijn!

 

Ik ken het gevoel. Ik ben ook heel voorzichtig na twee miskramen.

Wij hebben ons kleintje voor het laatst gezien met 10 weken en 4 dagen. Alles zag er perfect uit en er is inderdaad nog heel weinig kans dat het misgaat. Toch wachten wij nog even tot we de uitslag van de nekplooimeting hebben. Die hebben we als we bijna 13 weken zijn. Daarna mag het de wereld in!

 

Vertel het wanneer het voor jou goed voelt.
Wij hebben het met 12 weken verteld mede ook door eerdere mk.

 

Vertellen! En, super gefeliciteerd! Lekker van genieten hoor en positief denken over 29 weken heb jij een super mooi kindje in je handen!

 

Ik was bijna 12wk toen we het verteld hebben.
Hier ook eerst een mk gehad na het vertellen van het goede nieuws helaas!

Geniet ervan meid, is een mooi moment!

 

Gewoon vertellen, het kan altijd nog mis gaan. Garanties zijn er helaas niet. Wij hebben het daarom steeds weer aan de familie direct verteld, had hen toch ook nodig als het fout ging.

Gefeliciteerd!

 

Deze zwangerschap was het al bekent vanaf 10 weken.
Opzich geen probleem al kunnen mensen soms wel lullige opmerkingen maken als je er zo vroeg mee komt.
De vraag is, wil je die opmerkingen aanhoren of niet?
Ik kon het wel hebben omdat ik nogal sterk in mijn schoenen sta en geen ervaring heb met meerdere miskramen maar als dit anders was geweest had ik even gewacht tot na de 12de week denk ik.

 

Lieverd, welke week ook. Ik zou het vertellen en ervan genieten. Ik denk dat je in jouw situatie altijd angst blijft houden. Hier ook de hele zwangerschap angst dat ik der zou verliezen of dat er wat was. Mijn angst is helaas werkelijkheid geworden, maar gelukkig niet het einde van de wereld. Nu continu angst dat het alsnog mis gaat tijdens mijn zwangerschap.
Ik denk dat ik nooit tevreden zwanger kan zijn. Maar ik wil wel genieten van iedere week dat we verder komen.
En na haar geboorte gaan we weer een nieuwe strijd aan. Maar probeer wel te genieten. Er zullen dagen zijn dat het je betrekt, maar er zijn gelukkig meer dagen dat je gelukkig bent. Dus richt je daar op!!

 

Huh, wat voor lullige opmerkingen moeten mensen maken dan? En waarom? Zwanger is toch zwanger?
Kan me voorstellen dat je het snel aan familie vertelt. Helemaal als je je niet lekker voelt en als je een mk krijgt dan kunnen ze er ook voor je zijn. Voor de rest van de wereld zou ik het stil houden.
Erger me altijd (na bijv een miskraam) aan de opmerkingen als: ach joh, je bent nog jong, je kunt nog weer zwanger worden... (niet bij mezelf hoor maar je hoort soms dingen...)

 

Mijn schoonmoeder maakte bijvoorbeeld de opmerking in een mailtje.
"Wat leuk dat er nog een aapje bijkomt (als er een aapje bijkomt)."
Zo tussen haakjes erachter aan en ik vond dat niet echt leuk.
Ik werd er niet onzeker van omdat ik nooit onzeker word zonder dat er reden toe is, maar het irriteerde me wel.

Zo hoor en lees ik ze wel vaker om me heen trouwens.
Van ja het is nog zo pril, wacht nog maar even met tot de 12de week etc. Niet echt motiverend of gezellig vind ik dat soort uitspraken.

 

Wij wilden het 1e keer met 12 weken vertellen, week ervoor kregen we een mk. Ik vond dit erg lastig omdat niemand ervan af wist behalve naaste familie zeg maar. En om dan te moeten uitleggen waarom je zo verdrietig bent vond ik best zwaar.

Half jaar daarna waren we weer zwanger en werd ik meteen erg ziek. Heb het toen met 8 weken al verteld op mijn werk. De week ervoor had ik al vakantie gepland anders misschien nog wel eerder gemeld. Dit gezien ik het zelf echt rustig aan wilde doen en geen zin had om smoesjes te vertellen. Heb alles eerlijk uitgelegd van mk en dergelijke dat wanneer ik me nu niet goed voelde ook meteen rust wilde nemen. Gelukkig konden ze dit goed begrijpen en konden ze er ook rekening mee houden. Tot 12 weken erg ziek geweest en af en toe gewoon ziekgemeld. Gelukkig krijgt werkgever dan gewoon alles terug gezien het met zwangerschap te maken heeft, en hoefde ik me daar niet schuldig over te voelen.

Ik vond het zelf erg prettig dat de mensen om mij heen wisten wat er aan de hand was, en waarom ik extra voorzichtig was. Na 12 weken hebben we het aan iedereen bekend gemaakt die het maar wilde weten Zekerheid heb je natuurlijk nooit maar tot nu toe groeit ze perfect!!!

Succes met alles!!xxx

 

hier drie miskramen gehad, en nu bijna 11 weken. wij wachten nog even. en dan niet zozeer omdat we het niet durven vertellen, maar meer omdat je dan ook iedereen weer moet gaan vertellen dat het mis zou zijn gegaan.. nee. geen zin meer in.. xx

 

Wij hebben ook 2 miskramen gehad voor Daan. We zijn een aantal mensen na de miskraam pas gaan vertellen dat we zwanger waren geweest, vooral directe familie en beste vrienden. Ik kon de steun wel gebruiken. Bij de derde zwangerschap hebben we ook rustig aan vanaf de positieve test mensen op de hoogte gebracht. De vrienden die wat verder weg stonden moesten wachten tot 12weken. Dit heeft me 1 keer in de situatie gebracht dat ik loog niet zwanger te zijn. Daar had ik spijt van. Na de derde zwangerschap die heel goed afgelopen is, wisten de meeste wel dat het allemaal niet vanzelf was gegaan.

We hebben net weer een positieve test gehad en behoorlijk wat mensen zijn al op de hoogte. We willen er niet meer over liegen en niet zo geforceerd voor ons houden.

zowel het verdriet toen het mis ging als de blijdschap van het opnieuw zwanger zijn wil ik persoonlijk graag delen.

Helaas kan het altijd misgaan, maar de kans is erg klein als je het hartje eenmaal gezien hebt.

Geniet van het vertellen en natuurlijk ook van je zwangerschap!

 

Ik heb t familie best snel verteld. En de belangrijkste mensen op t werk ook. Maar vrienden en collega's etc pas rond de 19 weken.
Sommige collega's wisten t al wel eerder door geroddel, maar de meeste pas na 19 weken en sommige nog later. Was wel grappig, zei gewoon dat ik dik werd van de feestdagen (kreeg met 18 weken pas een zichtbaar buikje), sommige geloofde dat echt hahaha.