wij hadden het ook erover gehad. Mocht er bij de nekplooimeting grote kans zijn op syndroom van down of zware handicap. Ik zou dat niet aankunnen. Het klinkt heel hard maar ik denk dat die geen toekomst heeft in deze harde wereld. Maar misschien denk ik er op het moment als het echt zo zou zijn wel anders over. Ik vind het ook een heel moeilijk onderwerp. Gelukkig was bij mn meisje alles goed.
In deze redenering kan ik me ook goed vinden. De natuur is hard. In hoeverre moet je als mens altijd ingrijpen in de natuur? Dit geldt natuurlijk ook voor het geboren laten worden van kinderen maar ook voor het ingrijpen bij ernstige afwijkingen. Ikzelf heb er nu min of meer voor gekozen om m'n kind hoe dan ook geboren te laten worden. Ik heb dan wel een combinatietest gehad die goed uitpakte en de 20 wekenecho idem maar dat is nog geen 100% garantie. Voor een vruchtwaterpunctie/vlokkentest heb ik bewust niet gekozen.
Zo is het toch. Ik zie vaker dat de verbreking van een zwangerschap na het 20 weken seo een daad vanuit liefde is dan wat anders. Zeker in Nederland.
Ik lees vaak dat mensen het niet 'eerlijk vinden' voor het kindje om het geboren te laten worden. Wat is dat nou weer voor een uitspraak? Ik denk dat die mensen het niet eerlijk voor zichzelf vinden. Ouders moeten ten slotte ZELF de last dragen, het kind heeft daar meestal niet veel last van. De meeste kinderen met down of handicaps zijn gelukkig met hun leven. Doe dus niet alsof het je om je kind gaat, het gaat je om JEZELF! We leven in een wereld waarbij alles om onszelf draait en we ervoor moeten zorgen dat we ZELF van ons leven genieten, we zijn het immers WAARD om te leven zoals we willen en we hebben het verdiend. Dus....wij mogen ons kind vermoorden als het ons niet goed uitkomt. Daar komt het op neer en ik vind het belachelijk. Ten eerste gebeurd het nog relatief vaak dat dokters het mis hebben als het gaat om de gradatie van de handicap van het kind. Het kind is in sommige gevallen zelfs gezond, terwijl de dokters een zwaar gehandicapt kind hadden voorspelt. Ten tweede heeft het kind niets te kiezen. Persoonlijk vind ik DAT niet EERLIJK: - het is niet eerlijk dat het kind zelf niet de kans krijgt om te kiezen - het is niet eerlijk dat mama/papa het kind door een pijnlijke dood wil laten weghalen (abortus is erg pijnlijk voor het kind) - het is niet eerlijk dat mama/papa het kind geen kans willen geven om geliefd te zijn Dat is niet eerlijk. Stel jezelf de vraag: Wie is belangrijker, mijn kind of ik? En als je dan antwoord: ik, en vervolgens abortus pleegt.... dan ben je in ieder geval WEL eerlijk tegenover jezelf. Maar misschien moet je dan gewoon niet aan kinderen beginnen. Want welk kind wil nu een moeder die haar eigen leven en noden belangrijker vindt dan jou? Dat.... is ook niet eerlijk. moest het even kwijt. En als je je afvraagt of een abortus echt pijnlijk is... zie deze site: Silent Scream Waarschuwing: op de site zie je een echo van een kind dat geaborteerd wordt. Voor sommige mensen is dit misschien iets te heftig. Een kind zou in ieder geval eerst een verdoving moeten krijgen, maar zelfs dat vinden de dokters het niet waard. Kinderen zijn niks meer waard tegenwoordig. Jammer.....en vooral: NIET EERLIJK
Is een kind krijgen niet sowieso een egoistische daad? Geen enkel kind heeft er zelf voor gekozen om geboren te worden, toch? Dit is even een vraagstuk. Voor de rest sta ik neutraal tegenover jouw mening omdat iedereen zijn of haar mening mag hebben. Wel vind ik (vooral vanuit mijn persoonlijke achtergrond) dat de vergelijking met uitspraken van Hitler heel erg ver gaan en zou ik graag zien dat je dat terugneemt maar ook dat mag iedereen zeggen gezien we in een vrij land leven.
Wij hebben er bewust niet voor gekozen om te laten testen. Ook de 20 weken echo waren we niet van plan. Maar de VK raade het ons wel aan om stel dat er iets niet goed zou zijn, we kunnen besluiten in het ziekenhuis te bevallen, zodat er gelijk hulp is. Ik weet niet of ik wel de juiste persoon ben om over het leven van mijn kind te beslissen. Ik geloof dat het leven gegeven wordt, en ook wordt afgenomen. Daarom wilde we het niet onderzoeken. Als het kindje niet 100% gezond is, is dat even slikken, maar dan gaan we er het beste van maken. Of dat nu down is of iets anders. Ik geloof dat je niet meer beproevingen op je pad krijgt dan je aan kunt. Ik heb veel respect voor degene die de keuze wel gemaakt hebben. Want ook dat zal verschrikkelijk moeilijk zijn!!
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik geloof ook dat het niet aan mij is om over het leven te beslissen. Wij laten wel een 20 weken echo doen, omdat ik, in geval van 'problemen' inderdaad zeker weten in het ziekenhuis beval en er meteen hulp is. Het is een moeilijke discussie en respect voor ieders keuze. echter, ben ik niet diegene die over leven en dood beslist. Vind ik.
Of een kind krijgen een egoïstische daad op zich is, is inderdaad een interessant vraagstuk. En daar zullen waarschijnlijk, net als het vraagstuk van dit topic wel verschillende meningen over zijn. Ik denk persoonlijk dat het voor een groot deel wel een egoïstische daad is, maar ook een daad uit liefde. Iemand die veel liefde te geven heeft en daarom een kind wil om voor te zorgen en die liefde aan te geven, kan dit uit verschillende motieven doen. Zowel egoïstisch, maar vooral ook uit liefde. En dit laatste gebeurd naar mijn mening in de meeste gevallen. De meeste ouders (die ik ken) zouden hun leven geven voor hun kind. Mijn vergelijking met uitspraken van Hitler gaan inderdaad heel ver, maar het is mijn mening. Ik vind kindermoord (of abortus zoals men het netjes noemt) OOK heel ver gaan en vind dat net zo erg als wat er toen gebeurd is. En het komt in principe op hetzelfde neer. Mensen besluiten voor anderen (toen joden, nu baby's) dat ze niet mogen leven. Vervolgens worden de slachtoffers (toen joden, nu baby's) massaal vermoord. Alleen is deze massale massamoord (abortus) legaal. Waarom mag je trouwens een baby die net geboren is niet vermoorden en een baby van 20 weken in de buik wel? Dat is ook zo'n vraagstuk. Het komt toch op hetzelfde neer. Alleen maar omdat een paar 'wijze professors' vinden dat baby's in de buik nog geen echte baby's zijn?? (En door die uitspraak vervolgens veel geld verdienen. Want jongens er gaat echt super veel geld om in de abortus-industrie, dus dat willen we graag zo houden...??) Wie bepaald dat een foetus geen baby is? En als het wel een baby is? Waarom mag je die dan wel vermoorden? (en bijvoorbeeld een moordenaar die in de gevangenis zit niet??) We hebben de doodstraf afgeschaft, omdat we vinden dat we niet voor een ander mogen kiezen of hij blijft leven of niet. (wat ik zelf goed vind), maar vervolgens mogen we wel onze eigen kinderen vermoorden??? Bij mij komen er gewoon te veel vragen naar boven en bestaat er geen logica omtrent abortus. Wat mij betreft gaat het allemaal gewoon om egoïstische mensen en doktoren die veel geld willen verdienen. Dit is mijn mening. En net zoals anderen mogen vertellen waarom ze wel voor abortus zijn, vertel ik ook waarom ik er niet voor ben.
wat een vreselijke video.. ik had hem al gezien dankzij mijn verpleegkundige opleiding.. ik wist hoe het ging en dat is niet iets wat je zomaar moet doen, maar weloverwogen.. het kleintje probeert zelfs uit de buurt te gaan van de apperatuur..
Moeilijke keuze, en ik hoop dat ik ze nooit van mijn leven moet maken. Bij de eerste hebben we gezegd dat we het niet wilden weten, maar nu bij het derde hebben we er wel over gepraat. Stel dat het kind een handicap had, dan zou abortus een optie geweest zijn, geef ik eerlijk toe. Ik heb al 2 kinderen en ik moet ook aan hen denken, als ik er niet meer ben, moeten zij dan voor hun gehandicapte broer/zus zorgen. Daar hebben ze ook niet voor gekozen, kan ik hen wel met die verantwoordelijkheid opzadelen. En wat met hun recht op ouders (stel dat wij zoveel tijd moeten besteden aan het gehandicapte kindje: bezoeken revalidatie; operaties; extra km's voor school ed) is dit eerlijk naar hun toe? Dat was voor mij de voornaamste reden eigenlijk. Maar goddank heb ik die keuze niet moeten maken. STERKTE aan al die dit wel moeten doen, dit is enorm zwaar en je komt er niet zonder kleerscheuren vanf.
Ik vind jou reactie echt een grote grap. De manier waarop je schrijft naar mensen die hun zwangerschap hebben laten afbreken na de 20 weken echo is walgelijk. En je vergelijking met Hitler ronduit debiel. Daarnaast vraag ik me af waarom je het hele 'silent scream' filmpje erbij haalt. Het gaat hier over het opwekken van een bevalling na de 20 weken echo waardoor het kind te vroeg geboren word en helemaal niet over een abortus zoals in dat filmpje word getoont. Een abortus doormiddel van 'wegzuigen' vergelijken met een afbreking van de zwangerschap zoals het in NL gebeurt na de 20 weken echo slaat helemaal nergens op. Maar het is wel duidelijk dat je erop uit bent om te shokeren en kleineren, waarschijnlijk heb jeje doel ook bereikt. Niet echt iets om trots op te zijn trouwens.
Dit zijn meestal filmpjes van anti-abortusverenigingen en dus altijd met een pak (ipv een korreltje) zout te nemen. Trouwens is er 1 moeder die effe een abortus doet net alsof ze een brood gaat halen. Een beslissing voor een medische zwangerschapsafbreking is enorm moeilijk en pijnlijk. Ik zou niet weten waar ik de kracht ervoor zou halen om het te beslissen
@tetje, Ik vind het niet gelijk staan aan moord. Moord is een daad die niet uit liefde voort komt maar uit woede, haat, razernij of ontoerekeningsvatbaarheid. Idd als hitler deed. Op 20 weken een leven laten afbreken is voor veel ouders een daad uit liefde. Zij willen niet dat hun kind zal lijden en geloven dat ze dan beter af zijn in de hemel ( of waar dan ook). Ik zie dat juist als de ultieme daad uit liefde. Die ouders die zo vreselijk graag hun kind bij zich gehad wilden hebben maar uit liefde hun kind laten gaan. Als je het vanuitdit perspectief kan proberen te bekijken begrijp je misschien hoe vreselijk je mensen gekwetst kan hebben met de hitler opmerking!
Ik vind de discussie heel interessant, maar het lastige is natuurlijk dat we op dit forum te maken hebben met allemaal meiden die allemaal verschillende dingen hebben meegemaakt. Ik kan me voorstellen dat het hard is om, wanneer je zelf een zwangerschap af hebt laten breken, hier leest dat dat in ogen van heel wat forumlezeressen moord is. En de andere kant is weer dat sommige meiden al jaren hopen op een kindje en het onbegrijpelijk vinden dat iemand voor een abortus kiest. Maar goed, ik wil wel even kort ingaan op de vergelijking met Hitler, die waarschijnlijk bij bijna iedereen wel de haren recht overeind laat gaan. Ik heb hier namelijk best veel over gelezen (en het boek Eichmann in Jerusalem is echt een aanrader voor mensen die het interesseert) Op zich logisch, want wat er toen gebeurd is, is echt zo walgelijk en erg: daar zijn we het allemaal wel over eens denk ik. Toch wordt een angstaanjagende parallel zichtbaar met stelling van de lijfarts van Adolf Hitler, Karl Brandt. Het systematisch vermoorden van geestelijk of lichamelijk gehandicapte mensen noemde hij een daad van barmhartigheid. Deze praktijk is de geschiedenis ingegaan als Euthanasieprogramm. Wie het even indrukwekkende als weerzinwekkende boek van Hannah Arendt, "Eichmann in Jerusalem", leest, ziet hoe mensen die hebben meegewerkt aan zulke gruwelijkheden, zeggen dat ze zich daar niet van bewust waren. Meewerken aan een genadedood uit barmhartigheid klinkt namelijk zoveel anders dan het vermoorden van een gehandicapt mens. De beleving van de werkelijkheid kan op heel gevaarlijke wijze beïnvloed worden door het misbruik van taal. Ik ben van mening dat we heel erg op moeten passen om abortus te zien als een daad uit liefde. Daarmee wordt het beeindigen van een mensenleven gerechtvaardigd door een subjectieve mening van, in dit geval, de ouders. In Italie wilde een aantal mensen kort geleden dat een 'abortus' ook uitgevoerd kon worden op een geboren baby. Als er dus een gehandycapt kind ter wereld zou komen, en de ouders wensten dit niet, dan mocht het kind een prikje krijgen om te overlijden. Met abortus begeef je je volgens mij op een glijdende schaal. Als je eenmaal 'in bepaalde gevallen' goed vindt, dan is er eigenlijk heel moeilijk een reden te vinden waarom het in bepaalde andere gevallen niet zou mogen. Volgens mij is het daarom uiteindelijk een principiele ja- of nee keuze. En bij mij is het een duidelijk nee.
Hitler vergaste alles wat Joods was en alle Joodse vrouwen moesten onvruchtbaar gemaakt worden want alle Joden waren het leven niet waard. Het ging dus niet alleen om geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Als dit wel het geval was had ik de vergelijking nietzo heel apart gevonden, maar helaas het was nietzo. Verder ben ik ook niet VOOR abortus als het om mijn eigen lichaam en kinderen gaat. Maar ik kan de keuzes van anderen echt niet gaan veroordelen, ik vind dat zwak en gemeen. Ik ben zelf het type wat al naar word van de hele 20 weken echo alleen al, kun je nagaan. Die heb ik bij mijn dochter dus dan ook niet plaats laten vinden. Maar nog zou ik mij never nooit zo uiten zoals sommige hier doen over het verbreken van een zwangerschap van een ander. BAH.
Ik vind het een lastige discussie. Een gewenste zwangerschap afbreken omdat het kindje niet helemaal perfect is. Zelf vind ik zware handicaps en aandoeningen die niet met het leven verenigbaar zijn, een goede reden. Met het syndroom van down is veelal wel goed te leven, maar is kennelijk niet het perfecte kindje wat ouders graag zien.
Zoals je ook in mijn reactie ziet, verwijs ik naar het doden van geestelijk en lichamelijk gehandycapte mensen en niet naar het vermoorden van Joodse mensen. Op dat punt zie ik een parallel, en ik heb het niet over de vervolging en het vermoorden van joodse mensen gehad.