Ik weet wel dat je liever mensen ziet huilen, kwetst, of verdrietig maakt, dat is wel gebleken uit je eerste reactie. Vervelend dat ik je telleur moet stellen, ik zit er echter 0,0 mee. Als een iemand zich hier respectloos gedroeg was jij het wel. Reageer inderdaad maar niet meer.
Ik weet wat een zwangerschapsafbreking inhoud, zou ik dat niet weten. Heb ik al helemaal geen recht om te spreken. Ik heb dit van dichtbij meegemaakt ( vriendin ) Dit is mij ook allemaal uitgelegt tijdens mijn zwangerschap. Evt onderzoeken etc. In mijn bericht kun je ook lezen, dat iedereen dit zelf moet weten...Iedereen is baas over haar eigen lichaam. Ik zelf vind het gewoon erg dat je zoiets kunt doen, zomaar omdat je kind een handicap heeft/zou hebben. Bij een zware handicap is het erg moeilijk,maar kan ik het begrijpen. Jammer vind ik alleen van deze topic's dat je mening er niet toe doet, en dat het bijna heeel normaal BLIJKT te zijn om je pas net ontwikkeld kindje weg te laten halen vanwege een down syndroom. Tuurlijk iedereen wenst een gezond kind te krijgen, en tuurlijk kun je onderzoeken laten verrichten om erachter te komen of je kindje een mogenlijke handicap ontwikkeld. Kunnen ze ook zien of je kindje blind is of doof geboren word? Of word dit niet gezien als een handicap. Ik blijf bij mijn mening: Ik ben tegen abortus!
Je noemt andermans mening niet dom, stom, idioot. Nee, dat klopt. Dat zeg je idd nergens je denkt het alleen. Je had dit alleen beter kunnen zeggen als dat je een vergelijking trekt met de ideologie van Hitler! Erger als dat kun je het niet maken. Ik ben echt benieuwd of je jouw mening durft uit te spreken tegenovereen vrouw die zoveel verdriet heeft. Durf je dan te zeggen, jij hebt je kind vermoord, je bent net als Hitler? Ik vind jouw niet dom en naief, echter de mening die je hebt wel. Jij schrijft 'je kind doden uit liefde'. Dat klinkt anders als een zw laten afbreken om je kind niet te laten lijden. En ja, het gebeurt dus wel dat kinderen die geboren zijn en ernstig ziek zijn, dat de behandeling gestaakt wordt. Omdat het kind niet meer te redden is (hoe weet je dit zeker, dat weet je niet maar ergens stopt het) en het vreselijk veel pijn heeft. Weet je wat het is. Ik stop nu echt. Mijn doel hier was eigenlijk om op te komen voor die vrouwen die misschien dit topic doorlezen met de tranen in hun ogen van verdriet en pijn om hun engeltje, het onbegrip wat hun constant ervaren moeten........echter het is een gebed zonder eind.
Wat jammer dat sommigen hun mening of visie op willen dringen. Iedereen maakt bepaalde keuzes in het leven, leuk of minder leuk. De keuze om een zwangerschap wel of niet af te breken is een hele moeilijke en persoonlijke. Iedereen heeft een eigen levensovertuiging en bepaalde ervaringen in het leven. Oordeel daar niet over. Ik zou ZELF bij het syndroom van down de zwangerschap af laten breken. Waarom? Omdat in mijn omgeving ook mensen met een geestelijke handicap leven die toch wel met hangen en wurgen door het leven moeten. Niks gaat makkelijk. Eenzaamheid als de ouders zijn weggevallen, financiele zorgen, gezondheidsproblemen, etc. Kindjes met down zijn echt niet altijd gelukkig en hebben vaak gezondheidsproblemen. De zorg is zwaar, (heel veel) zwaarder dan bij een 'normaal' kind (voor zover die bestaan). Daarbij komt dat ik het zelf denk ik niet aan zou kunnen en er op een gegeven moment letterlijk aan onderdoor zou gaan. Daar heb ik niks aan en mijn kind ook niet. Dit alles is gebaseerd op mijn ervaringen uit mijn eigen leven en wat ik op me heen zie en hoor en ja, ook het oordelen over mijn eigen kunnen en incasseringsvermogen. Dat wil niet zeggen dat iemand anders er net zo over moet denken. Ik zou het niet leuk vinden als iemand oordeelt over mijn beslissing om een zwangerschap af te breken (hoop dat ik nooit voor de keuze kom te staan). Ik heb evenveel respect voor de mensen die zeggen 'ik laat het kindje komen, down of niet' en de mensen die zeggen 'ik laat de zwangerschap afbreken'. Ik kan niet in het leven van een ander kijken (wil ik ook niet) en ik wil ook niet oordelen over een beslissing als deze. Ik wil iedereen die voor deze keuze komt te staan of nu staat, heel erg veel sterkte wensen, ongeacht de uitkomst.
jij kent mij helemaal niet en zegt mij ongezouten dat ik er blijkbaar nog nooit voor heb gestaan???? sorry, maar ook ik heb een hele geschiedenis hoor, dus let even op je woorden!
ik heb een kindje met een grote o ntwikkelingsachterstand doordat hij iets tekort heeft op 2 genen. Het is heel zwaar om voor te zorgen hoe graaag ik het ook zie moest ik zwanger zijn van een derde dan zou ik wel denk ik afbreken
precies, dat klinkt anders, maar je denkt er óf op de ene manier over, óf op de andere manier (of nog iets er tussenin). dat mag allebei. nogmaals; ook ik vind het een groot verschil of je een zwangerschap af laat breken voor "alleen" down, of voor een afwijking die niet met het leven verenigbaar is. net als dat je een kindje met een afwijking laat komen en je je daar regelmatig voor zal moeten verdedigen, zul je je vaak ook moeten verdedigen als je kiest voor zwangerschapsafbreking. beide is erg pijnlijk. dit is een forum, dus ieder mag zijn/haar mening geven. als je de titel van dit topic leest, kun je al wel snappen dat er hier dingen komen te staan die je tegen de borst stuiten. als je dat vervelend vindt, kun je het misschien beter niet lezen?!
@ Lies, laat ik eerst nog even zeggen dat ik geen voorstander ben voor het afbreken van de zwangerschap. Hier inderdaad gedaan omdat mijn dochter* niet levensvatbaar was en daarnaast ook echt wel leed in de baarmoeder zo zonder vruchtwater. Als er sprake was geweest van een afwijking die wellicht wel met het leven verenigbaar was en haar niet zo had laten lijden had ik de zwangerschap doorgezet, daar heb ik toen heel goed over nagedacht. En natuurlijk, helaas, worden er zo nu en dan fouten gemaakt in de beoordeling op echoscopisch gebied. Wel moet ik nu zeggen dat ik erg nieuwsgierig ben in welk ziekenhuis dat gebeurd is. Het is eerder uitzondering dan regel hè, dat deze fouten gemaakt worden. Als je nu zegt dat dat moeilijk te beoordelen is omdat er nu dus foetussen gebaard worden met afwijkingen die wellicht wèl met het leven vatbaar waren geweest, dan snap ik dat heel goed. Het zijn dingen die ik mijzelf ook regelmatig afvraag. Maar dan nog, ik heb gewoon respect voor de keuze die een ander hierin maakt. Ik heb een hele lieve meid ontmoet die haar zwangerschap heeft afgebroken omdat de hersenen van haar kindje niet ontwikkeld waren (ook downsyndroom) dus het kindje zou als kasplantje ter wereld komen.. dit is natuurlijk een hele moeilijke keuze en al zou het misschien niet mijn keuze zijn, zij heeft deze keuze gemaakt met haar man en daar dien ik respect voor te hebben. (ik wil trouwens niet impliceren dat jij geen respect toont oid maar bij bepaalde mensen hier is het ver te zoeken ) En als iemand zich rigoreus uitlaat hier over zwangerschapsafbreking, kan dit héél erg kwetsend zijn voor iemand die haar zwangerschap moest laten afbreken. Het gaat er niet om dat jij een andere keuze zou maken, maar als je al in de rouw zit om het verlies van je kindje ben je kwetsbaarder. Als er dan mensen komen met hitlervergelijkingen, dan kan je jezelf wel opvreten van woede. Alsof je nog niet genoeg emoties hebt te verwerken! Iets van respect hiervoor is toch wel heel erg wenselijk! Je spreekt trouwens over dat 40-50% van de mensen met down een hartafwijking heeft. Deze cijfers zijn gebaseerd op de levende mensen. Niet op het gedeelte dat nooit in leven kon blijven door de ernst van de hartafwijking. Als je dat er eens bij zou op tellen, kom je op andere cijfers uit. En het feit dat er prenataal onderzoek naar verricht wordt is om je er op te kunnen voorbereiden en om een keuze te kunnen maken, ook voor extra uitgebreid onderzoek naar het hartje en alle afwijkingen die bij downsyndroom kunnen komen. Ik persoonlijk walg ook van het idee om een zwangerschap af te breken om een luttele reden als uitsluitend schisis of kleurenblindheid maar dit komt echt niet veel voor. We kunnen daar wel over discussiëren en op hetzelfde uitkomen, maar daar gaat dit topic niet over. @ Mam1983, dat is een opmerking waar ik niet veel mee kan eigenlijk.. ik heb geloof ik wel gezegd dat voor mij het syndroom van down geen reden zou zijn voor het afbreken van een zwangerschap. Er zijn heus kinderen met downsyndroom die een gelukkig leven kunnen leiden, daar twijfel ik niet aan.
Ik heb die uitzending op de belgische tv ook gezien. Het is niet zo dat er automatisch een abortus wordt gedaan tot de laatste dag voor een kleurenblindheid. Alsjeblieft zeg, voor een zw afbreking moet je steeds voorbij de ethische commissie van het ziekenhuis om het te mogen doen. Dus ik denk niet dat die daar zo licht overgaan. Verder zei die gyn dat in de 20 jaar dat abortus legaal is in belgie er niet meer of minder afbrekingen worden gedaan. En dat er maar weinig ouders zijn die een abortus laten doen voor een ontbrekend ledemaat oid. Het gaat steeds om zwaar gehandicapte kinderen. Ook komt er een vader in voor wiens dochter zwaar gehandicapt is doordat de gyn pas heel laat iets miszien heeft op de echo. Hij zei dat hij zijn dochter nu niet meer zou willen missen, maar mocht hij weer een kind krijgen met dezelfde afwijkingen hij toch een abortus zou laten doen. Die man was daar echt kapot van en had alleen liefde voor zijn kind
ook ik heb zeker respect voor mensen die een zwangerschap afbreken, of een kindje laten aborteren. mijn beste vriendin heeft twee jaar terug een abortus laten doen bij 8 weken, omdat ze nog een kindje erbij echt niet zag zitten. ik heb hier wel grote moeite mee, maar respecteer haar keus. zelf zou ik het echter nóóit doen! ons vierde kindje is ook ondanks pilgebruik gekomen en aangezien we al een pittig gezin hebben, zag ik het helemaal niet zitten! toen we bij de combinatietest ook nog eens een verhoogd risico bleken te hebben, zonk de moed me behoorlijk in de schoenen! toch hebben we besloten om niet voor een vwp te gaan en het kindje hoe dan ook te laten komen. als het gaat om syndroom van down, met ernstige lichamelijke afwijkingen, regelt de natuur het zelf heel vaak dat dit uitloopt op een miskraam of doodgeboorte. toen ik in 2004 mijn eerste miskraam kreeg, vertelde de gyn dat 85% van de miskramen gaat om kindjes met het syndroom van down zonder levenskansen. daar schrok ik wel van. kindjes die de zwangerschap overleven, zijn over het algemeen dus kindjes met 40-50% kans op een hartafwijking die meestal goed te opereren is. je zou er dus ook voor kunnen kiezen om de natuur zijn gang te laten gaan. wat betreft de vrienden met het kindje met de open rug: die waren natuurlijk eerst in het regionale ziekenhuis voor de 20 weken echo. ze zijn doorgestuurd naar Utrecht en daarna voor de second opinion naar het Radboud gegaan. Hij is nu in het Sophia onder behandeling. niet bepaald ziekenhuizen die slecht aangeschreven staan. De dokters daar hebben ook wel altijd gezegd dat ze op echo's niet altijd alles goed kunnen beoordelen, maar ze vonden de afwijking wel zo ernstig om zwangerschapsafbreking te adviseren.
Ik haak even hierop in. Bepaalde meningen zijn wel gebaseerd op onwetendheid. Mensen die niet precies weten hoe zwangerschapsafbreking in zijn werk steekt en hoe het is om deze keuze te moeten maken. Dan vind ik dat je je er beter wat meer in kunt verdiepen. Maar dat is wat anders dan dat ik iemand of haar mening dom noem, voel me hier dan ook niet in aangesproken. Het is alleen een beetje jammer dat gelijk iedereen zich aangesproken lijkt te voelen door mijn zin dat je je er dan beter wat meer in kan verdiepen.. dat bedoel ik helemaal niet zo als je wel weet hoe het gaat, dat begrijp je toch ook wel?? Ik spreek hier toch niemand persoonlijk op aan.. Niemand die ook zegt dat je geloof dom is dus waarom kom je daar mee Alleen is het gewoon erg jammer dat bepaalde meningen zo worden verwoord dat het erg kwetsend kan zijn, dat vind ik respectloos naar de moeders toe die afscheid moesten nemen van hun kindje. Ik kan zelf wel wat hebben maar er zijn zoveel vrouwen die hier wel door gekwetst worden, en dat vind ik verschrikkelijk. Waarom moet dit topic nou weer uitdraaien op pro en anti-abortus?? Pfff..
ik twijfel nooit aan de liefde van een ouder voor een kind. of je nu kiest voor uitdragen van een zwangerschap, of afbreken ervan. al bekruipt mij een zeer naar gevoel als mensen kiezen voor een zwangerschapsafbreking voor een schisis of een missende arm of been. natuurlijk zal geen gyn akkoord gaan met een zwangerschapsafbreking bij 38 weken zwangerschap voor kleurenblindheid, maar ik vind het onacceptabel om een zwangerschap überhaupt zo laat in de zwangerschap nog af te breken! de volgende stap ligt wat mij betreft op de loer.
Babyengel, ik spreek ook niemand persoonlijk aan. Ik heb in dit topic, van uit beide kanten, de woorden dom, stom, onwetend etc gehoord/gelezen en vindt het van beide kanten niet respectvol. De reactie was dus totaal niet op jou gericht, wel op het algemeen, op iedereen. Ik geloof niet dat ik de puf heb om uit te zoeken wie er allemaal deze woorden gebruikt heeft dus ga dan ook niet doen. Nogmaals, mijn post was niet persoonlijk bedoeld, eerder algemeen.
Veel mensen die geen kinderen kunnen krijgen willen soms adopteren. Meestal zijn dit ook kinderen met een afwijking uit het buitenland. Er zijn mensen die heel makkelijk over abortus denken. Ik kan daar heel kwaad om worden. Maar als een kindje zó erge handicap heeft dat het toch een kasplantje word denk ik dat het wel een optie zal zijn. Vroeger wisten ze ook niet van te voren wat het ging worden toen hadden ze al die apparatuur nog niet.
Oke, dan las ik het wrsch toevallig zo omdat je post vlak na mij kwam denk ik. Enne, zou het ook niet gaan uitzoeken hoor, dan heb je veel pagina's terug te lezen
Fijn dat er ook mensen zoals jij en Babyengel zijn!! Jeetje, jij ook een dochtertje verloren. Sterkte!
Helaas wel. Jij ook zie ik. En daarna maak je nog zoveel mee. Bbz, miskraam, endometriose en dan nu ivf. Tsjonge meid. Het mag gewoon niet! Zo onmenselijk.