onze eerste 2 kids hebben 2 weken in de kinderwagen bij ons op de kamer gelegen maar ik werd op een gegeven moment gek van al die geluidjes dus toen naar de eigen kamer smiddags begonnen met wennen en toen gewoon ook voor de nacht en dat ging gewoon goed.en ja de kans op wiegen dood is er altijd ook al ligt hij/zij naast je te slapen dus dat is voor mij geen reden om het nu niet weer zo te gaan doen.en mijn kinder zijn niet van mij af te slaan dus voo rbindings angst zijn wij ook niet bang haha.maar je moet gewoon doen wat je zelf prettig vind ik ken ook mensen die hun kind het 1 ste jaar op de kamer laten slapen en dan naar de eigen kamer en dit ging soms echt moeizaam.succes met alles
dat zou ik dus echt nooit doen een baby in mijn bed laten slapen als je het over wiegen dood hebt is dit ech thet gevaarlijskt wat er is.als hij /zij onder jouw deken komt en je hebt het niet door.het word ook echt afgeraden omdat te doen.nee ik zou dat nooit doen
Er zijn ook manieren om het veilig te doen,hoor. En samen slapen is juist een preventie van wiegendood.
Ik heb 6 maanden borst gegeven en na nacht 1 sliep zij gewoon op haar kamer. Ik kon zelf niet slapen en was iedere keer wakker dus hupsa in je eigen bed met de deuren op een kier. Bij deze spruit ga ik het wel weer zien. Ligt er ook aan wat de oudste gaat doen als haar zusje begint te huilen.
bij ons is het makkelijk: wij hebben maar een slaapkamer dus als er een kleine komt, gaat ie in het hoekje van onze kamer, net zolang tot we een ander huis hebben (of eigenlijk, tot we dit verkocht hebben...)
nou ik zou dat nooit doen dat mag ik toch zeggen.ik vind het maar een eng idee een kind laten slapen in je eigen bed.maar dat moet ieder voor zich weten.de kraamzorg hier raad het ook niet aan omdat te doen.omdat het echt gevaarlijk is
Onze kleine heeft 6 mnd in een wieg naast ons bed geslapen.. heerlijk! als hij dan rond 6uur voor een voeding kwam voedde ik hem liggend en vielen samen weer heerlijk in slaap! (en ja wel op een veilige manier)
L. heeft de eerste maand op mijn borst geslapen.. doodeng nu ik er op terugkijk. En ik heb ook niet goed geslapen die maand! Hij wilde echt zn bed niet in! Na die maand ging hij wel zn bed in, maar die stond toen op onze kamer. Na 2,5 hebben we zijn bedje teruggezet op zijn eigen kamer en dat ging meteen goed.
Op een aankleedkussen tussen je in, dat was ten eerst op aanraden van de verloskundige en de kraamhulp, Kindje lag dus tussen onze hoofden in op het aankleedkussen, zo hoog kon ons dekbed niet komen, want die was ver onder het voeteneind gestopt, en kon niet hoger dan ons middel. Ons bed is 2 meter breed, dus tussen mij en mijn man in was genoeg ruimte gemaakt. Ik zou echt mijn eigen kindje niet in gevaar brengen. Op de manier hoe wij het deden was het echt veilig. Dat is bij iedereen misschien weer anders. Afhankelijk van je bed, en beddengoed. Ons kindje lag ook niet op een plastic aankleedkussen. Maar een aankleedkussen net als een matrasje, met een katoenen bekleding. Opm de manier zoals wij ons kindje tussen ons in hadden liggen, kon je echt niet op je kindje gaan liggen hoor
In ons oude huis paste mijn zoontje niet op onze slaapkamer, deze was te klein ervoor. Maar goed ook want de eerste dagen lag hij naast me in het ziekenhuis en ik deed werkelijk geen oog dicht. Bij nr 2 wil ik het wel proberen bij ons op de slaapkamer maar als ik niet kan slapen dan gaat dit kindje ook gelijk naar de eigen kamer.
Ik wil mijn kleine meid straks lekker dicht bij me hebben en haar goed in de gaten kunnen houden! Ik ben een echte grote slaapkop en heb veel slaap nodig, maar een paar uurtjes minder 's nachts slapen, heb ik echt wel voor haar over. Ik heb een wiegje en ledikant klaarstaan. In de kraamtijd slaapt ze alleen in het wiegje naast me, en daarna gaat ze overdag in het ledikantje in haar eigen kamer en 's nachts lekker bij mij! Went ze aan allebei en hoef ik 's nachts niet ver weg voor borstvoeding en heb ik d'r lekker bij me!
Ik ben trouwens ook van mening dat het moederinstinct er niet voor niks is, en we niet zomaar wakker worden van ieder geluidje. Zo kunnen we onze kleintjes optimaal beschermen en in de gaten houden, en ik kijk toch liever even over het randje van de wieg, dan naar een babyfoon liggen luisteren of naar een andere kamer moeten lopen 's nachts
Hier mag ze ook bij ons op de kamer. Maar als wij niet kunnen slapen van eventuele geluidjes ofzo dan verplaatsen we het ledikant gelijk naar de eigen kamer Wel maximaal een half jaar, dan wil ik weer lekker met m'n mannetje alleen.
Wij vonden het beide heerlijk om de kleine dicht bij ons te hebben. Ze heeft dan ook bijna 7 maanden bij ons geslapen, naar haar eigen kamertje daarna was geen enkel probleem. Ik vond haar geluidjes heerlijk geruststellend, met de babyphone sliep ik juist heel slecht.
Dat heb ik dus, kan er niet tegen om gescheiden te zijn van mijn baby. Ligt pal aan mijn bed. Vaak ook nog in mijn bed om in slaap te vallen, gewoon lekker knus knuffelen..ik wilde ook per direct op eigen kamertje, maar ik kan het gevoelsmatig niet.
Ik heb er over na gedacht, maar ik weet het niet.. onze slaapkamer is wat aan de kleine kant. Het lijkt me wel makkerlijker met voeden 's nachts, maar ik zou het ook niet erg vinden om op zijn/haar kamertje een fijne stoel neer te zetten zodat ik daar kan voeden.. Ik weet ook niet wat ik op dat moment fijn zou vinden.. denk dat we het even afwachten tot ik wat verder ben
Deze baby komt zeker weer bij ons op de kamer. Eerst in de co-sleeper en later in het eigen ledikantje. Ik ga weer borstvoeding geven en in ieder geval 's nachts liggend voeden op ons bed. Ik heb helemaal geen zin om 's nachts mijn bed uit te moeten en daarnaast vind ik het veiliger en prettiger als de baby bij ons ligt. Onze dochter slaapt sinds vijf nachten alleen op haar kamer en ik mis haar ontzettend 's nachts. Heerlijk om naar dat slapende kopje te kijken en 's ochtends wakker worden met zo lachend mensje naast je. Ze heeft er ruim twee jaar gelegen, maar ze was toen aan de overstap .
Inderdaad het voelde na de geboorte hier helemaal niet goed om haar apart te leggen. Ik denk dat je ook pas echt een keuze kan maken als het kidnje geboren is. Heel veel voornemens blijken dan toch niet helemaal te kloppen
Hier een mama die altijd riep, een kind hoort op t eigen kamertje te slapen... Na 1 nacht in dr eigen kamertje vond ik et zielig.. Toen heeft ze ongeveer een maand bij ons geslapen, sliepen allemaal goed.. Maar na een maand sliep ik zelf slechter.. Ze is toen zonder problemen naar dr eigen kamertje gegaan
Psies, je kan je nog zoveel voornemen, je gevoel zegt je straks precies wat je wel en niet wil. Ik vind juist die geluidjes geruststellend, dan gaat t goed. En ik kan direct geruststellen als hij onrustig wordt. Je ziet m ontspannen, oh mama is hier... Je bent wel negen maanden samen geweest, brr..haha..ik voel me al onrustig als ik even ga douchen. Dan wil ik snel snel klaar zijn om weer bij mijn mannetje te zijn. De oudste hobbelt wel achter mij aan. Die is ook altijd bij me, maar die kan zelf alles aangeven en duidelijk maken. Ook bij hem vind ik het heerlijk om hem te zien en horen snachts hoor. (ik slaap even op de kinderkamer omdat ik door de bevalling en bi nog niet in onze eigen slaapkamer kan, hebben een ieniemienie kamer met boxspring, ik moet er via het voeteneind in, dat lukt nog niet).